والدین اغلب نگران این موضوع که فیلم های خشونت آمیز در کودکان ایجاد خشونت می‌کند، هستند. اما مطالعات نتایجی متفاوت نشان می‌دهند.
فیلم‌های دارای درجه PG_13 فیلم‌های هستند که برای کودکان زیر 13 سال نامناسب‌اند، این فیلم‌ها دارای خشونت و برهنگی و… نیستند اما در بعضی صحنه‌های کوتاه ممکن است چنین تصاویری را به مخاطب نشان دهد. محققان می‌گویند فیلم‌های با درجه PG_13 که در سال های 1985 تا 2015 با تصاویر و صحنه‌های خشونت آمیز همراه بوده‌اند به طور کلی باعث کاهش میزان جرم و جنایات در جامعه شدند.
کریستوفر فرگوسن پژوهشگر ارشد و استاد روانشناسی دانشگاه استتسون اما میگوید:
بنظر نمی‌رسد فیلم‌های با درجه PG_13 تاثیری بر بینندگان داشته باشد، کودکان ممکن است بخواهند صحنه ای را که در فیلم دیده‌اند دوباره اجرا کنند اما این اجرای بازیگوشانه در زندگی واقعی بازتاب خوشونت آمیزی مانند قلدری و حمله کردن ندارد.
اما نظریات فرگوسن توسط دن رامر، مدیر موسسه ارتباطات نوجوانان دانشگاه پنسیلوانیا زیر سوال قرار گرفته است. رامر میگوید:
داده‌های موجود در این تحقیقات نمی‌تواند برای نتیجه گیری کلی که آیا یک فیلم بازتاب خشونت آمیزی دارد یا خیر استفاده شود. سازندگان این سبک فیلم ها تصور بسیار ساده‌ای از کارکرد و تاثیر رسانه‌های جمعی بر عموم جامعه دارند و خشونت موجود در فیلم را به طور خوشایند و معقولی به تصویر می‌کشند.
در ادامه رامر عقیده دارد که برای اثبات تاثیر خشونت در فیلم‌ها، نیاز به تجزیه و تحلیل بی طرفانه است نه نادیده گرفتن مضرات و خشونت موجود در فیلم ها. همچنین مطالعات قبلی والدین را متقاعد می‌ساخت نسبت به خشونت موجود در فیلم‌هایی با درجه PG_13 حساسیت و نگرانی نداشته باشند و به کودکان اجازه تماشا بدهند.
در نقطه مقابل فرگوسن باور دارد که سرزنش و مقصر شمردن رسانه‌ها دید اشتباهی به افراد می‌دهد، باید از دید کلی تری به موضوع نگاه کرد و نگران عوامل خشونت آمیز دیگری داشته باشیم که بر کودکان تاثیر دارد.
دکتر مایکل ریچ، مدیر مرکز بهداشت و رسانه‌های مرتبط با کودکان در بیمارستان کودکان بوستون تمامی این نظریات و یافته‌ها را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده که مطالعات جدیدتر به کاهش پیچیدگی این موضوع کمک شایانی خواهد کرد، وی به عنوان یک متخصص اطفال بیشتر نگران کودکانی است که هر روزه مورد خشونت قرار می‌گیرند و در آمار جرایم به حساب نمی‌آیند.
منبع:
