پروتز لب و عوارض احتمالی که انجام آن را خطرناک می‌کند

پروتز لب یکی از موارد عمل زیبایی لب است که عموما با تزریق ژل مخصوص انجام می‌شود. این جراحی عوارض خاص خود را دارد.

امروزه تبلیغات ماهواره‌ای، عکس‌های مدل‌های مشهور دنیا و نیز بازیگران داخلی و خارجی، لب‌هایی توپر و گوشت‌الود همراه با کناره‌هایی برجسته و واضح را از معیارهای زیبایی فرد می‌دانند. گذشته از آن با گذشت زمان و افزایش سن، چربی صورت تحلیل رفته و به اصطلاح پزشکان آتروفی می‌شود. چربی موجود در لب‌های فرد نیز از این قاعده مستثنی نبوده و به این مشکل و عارضه‌ی پیری دچار می‌شوند. همین موضوع سبب می‌شود که از زیبایی لب‌ها تا حد زیادی کاسته شود. در این مطلب درباره عمل زیبایی پروتز لب صحبت خواهیم کرد و به عوارض آن خواهیم پرداخت. 

 از چه موادی برای پروتز لب‌ استفاده می‌شود

از اواخر سال ۱۹۹۰ میلادی به تدریج تقاضا برای انجام عمل‌های زیبایی در سراسر جهان افزایش یافت. از این رو توجه جامعه پزشکی و محققان به این سو جلب شده و اقدامات تحقیقاتی برای یافتن موادی که بیشترین سازگاری بافتی را با بدن انسان داشته باشند برای استفاده در عمل‌های زیبایی آغاز شد. با انجام این تحقیقات مواد مختلفی برای برجسته سازی و جذاب و جوان‌تر کردن لب‌ها نیز یافت شد که امروزه برای این منظور مورد استفاده قرار می‌گیرند. در ادامه به تعدادی از مهم‌ترین موادی که توسط متخصصان زیبایی برای پروتز لب در این زمینه مورد استفاده قرار می‌گیرند اشاره خواهیم کرد.

  اتولیفن: این مواد به صورت طبیعی در بدن همه افراد تولید می‌شود که با افزایش سن تولید آن اندکی کاهش می‌یابد. اتولیفن یک ماده‌ی قابل تزریق بوده که از قسمت درم خود فرد تهیه می‌شود به همین دلیل هم خطر حساسیت یا واکنش نشان دادن بدن نسبت به آن وجود ندارد. البته لازم به ذکر است که نتایج اتولیفن موقتی بوده و بدن به سرعت آنها را جذب کرده و اثرات آن از بین می‌رود.

  کلاژن: کلاژن نیز همچون اتولیفن در بدن خود انسان تولید می‌شود و میزان  تولید آن در پوست و مو و ناخن با زیبایی و جوانی ارتباط مستقیم دارد. البته برخلاف اتولیفن، کلاژن از بافت‌های گاوی تهییه می‌شود بنابراین تزریق آن ممکن است حساسیت و واکنش بدن را به همراه داشته باشد. به همین منظور قبل از تزریق آن از افراد تست حساسیت گرفته می‌شود. اثرات این تزریق نیز مادام‌العمر نبوده و ۴ هفته تا ۳ ماه بعد، محل تزریق به حالت اولیه‌اش باز می‌گردد.

  درمالوژن: این ماده همچون اتولیفن از پوست بیمار تهیه شده و تا حدودی دوام و ماندگاری آن بیشتر از کلاژن گاوی است. این مواد ساختار سنگینی داشته و از خلال پوست ظریف لب‌ها به صورت یک سری رگه‌های سفید و دانه‌های سفید تا آخر عمر همراه بیمار خواهد بود و او را اذیت می‌کند. اما این ماده برای پر کردن خطوط و چین و چروک‌های اطراف لب‌ها که با افزایش سن ایجاد می‌شوند به کار می‌رود که با ریسک بالای ایجاد ناهمواری و پستی و بلندی در اطراف لب‌ها همراه خواهد بود. گاه بیمار مجبور می‌شود که برای خارج کردن آنها مجددا تحت عمل جراحی قرار گیرد.

 

تزریق برای پروتز لب چگونه انجام می‌شود

در صورت استفاده از هیالورونیک اسیدها با هدف برجسته‌سازی لب‌ها پس از ضدعفونی کردن کامل لب‌ها و همین طور اطراف آنها به صورت دقیق، با استفاده از سوزن‌های بسیار ظریف به اندازه ۳۰ تا ۳۱ (که ضخامت حدود ۶ تا ۱۲ تار موی انسان را دارند) این مواد توسط پزشک در زیر مخاط و پوست و بالای عضله لب تزریق می‌شوند. در لب‌های حساس می توان حدودا ۳۰ تا ۶۰ دقیقه قبل از تزریق از پمادهای بی‌حس‌کننده موضعی استفاده کرد.

طی عمل‌ جراحی پروتز لب چه نواحی از لب‌ها قابل برجسته سازی هستند؟

شایع‌ترین قسمت‌هایی که تحت عمل پروتز لب قرار می‌گیرد قسمت ورمیلون لب‌ها است. این قسمت، مرزی بین حاشیه لب‌ها و قسمت قرمز آنها است. این کار سبب می‌شود تا قسمت خارجی لب‌ها بیشتر نمایان شده و جلوه بیشتری پیدا کند. همان طور که در بالا گفته شد با افزایش سن پوست صورت دچار افتادگی می‌شود و ممکن است گوشه‌های لب‌ها به سمت پایین افتادگی پیدا کنند که در این صورت پزشک متخصص با تزریق ژل در این ناحیه، شکل این بخش را به حالت اولش بازمی‌گرداند.

دو خط برجسته مابین سوراخ بینی و لب فوقانی افراد وجود دارد که برجسته بودن این دو خط از نشانه‌های جوانی و البته زیبایی است؛ ولی این قسمت نیز به مرور زمان و افزایش سن برجستگی خود را از دست می‌دهد. پزشک می‌تواند مجددا با تزریق در این ناحیه، آن را  به حالت جوان برگرداند. بنابر مطالبی که ذکر شد به عنوان نتیجه‌گیری می‌توان گفت که تمامی قسمت‌های لب امکان برجسته سازی و برگرداندن به حالت جوانی و شادابی را دارند.


متخصص پوست

 آیا روش‌های دیگری هم به جز تزریق مواد مختلف برای برجسته‌سازی لب‌ها وجود دارد؟

پزشکان از تکنیک‌های دیگری نیز برای برجسته کردن لب‌ها استفاده کرده‌اند. از جمله، استفاده از پروتزها که به صورت نوارهایی با عرض ۴/۲ میلی متر و ۴/۳ میلی متر در داخل لب‌‌ها استفاده می‌شود. اخیرا استفاده از پروتزهای سیلیکونی جامد با ابعاد متفاوت و با شکل خود لب‌ها به صورت دوکی شکل نیز جهت برجسته‌سازی لب‌ها، با استقبال بیماران و پزشکان روبه رو شده است.

همچنین از بافت‌های مختلف بدن خود شخص نیز جهت پروتز لب استفاده می‌شود. از جمله ساختارهایی که به این منظور استفاده می‌شوند، ساختارهای تاندونی نظیر بعضی از تاندون‌های اندام فوقانی و بعضی از ساختارهای فاشیایی بدن هستند.

روش جراحی دیگری نیز وجود دارد که طی آن جراح قسمت‌های کوچکی از پوست نزدیک لب‌ها یا داخل دهان را برش داده، و آن را به حجم داخل لب‌ها اضافه می‌کند. البته این تکنیک به لب‌ها زیاد حجم نمی‌دهد، بلکه اندکی لب‌ها را به سمت بیرون برجسته می‌کند.

خطرات و عوارض پروتز لب

تحقیقات و مطالعات متعددی نشان داده‌اند که برجسته سازی لب‌ها با استفاده از چربی، که به صورت پیوند چربی انجام می‌شود یکی از بهترین روش‌های تقریبا دائمی و مناسب برای این منظور است؛ اما هم پزشکان و هم بیماران باید به این نکته توجه کنند که از برجسته کردن بیشتر از حد لب‌ها با این روش پرهیز کنند، چرا که نتایج ظاهری بسیار ناخوشایندی را برای فرد به همراه می‌آورد.

از عوارض پروتز لب با تزریق چربی می توان به ایجاد برجستگی‌های دانه دانه و نیز ایجاد فرورفتگی‌ها در محل تزریق اشاره کرد. عوارض مهمی که وقوع آنها چندان هم نادر نیست شامل قرمزی، تورم، خارش در محل تزریق یا خون ریزی، حرکت پروتزها یا خارج شدن پروتزها از قسمتی از لب هستند.

البته در اکثر موارد تورم و کبودی‌های ایجاد شده طی تزریق ظرف چند روز تا یک هفته کاملا بهبود پیدا می‌کند. بعضی از بیماران به مصرف بی‌حس کننده‌های موضعی نظیر لیدوکایین حساسیت نشان می‌دهند. در مورد تزریق کلاژن گفته شد که قبل از تزریق باید تست حساسیتی گرفته شود. در موارد بروز حساسیت آلرژیک به قسمت‌های حساسیتی کلاژن، باید شدیدا از تزریق کلاژن پرهیز کرد زیرا عواقب واکنشی آن دامن‌گیر فرد خواهد شد. هر چند علاوه بر موارد ذکر شده احتمال بروز عوارض ناخواسته دیگری نیز وجود دارد که می‌توان به ایجاد زخم، بروز اختلالات انعقادی خون، عفونت و ایجاد بافت اسکار در لب‌ها اشاره کرد.

عمل پروتز لب برای چه کسانی انجام نمی‌شود

در افرادی که مبتلا به دیابت، لوپوس یا بیماری‌های بافت همبند هستند یا در بیمارانی که فشارخون شدید و غیر کنترل شده یا عفونت‌های تبخال دارند، پروتز لب توسط پزشک انجام نمی‌شود. علاوه برآن لازم به ذکر است که در افراد سیگاری (به دلیل آنکه این افراد روند ترمیم زخم کندتری دارند،، انتظار بروز عوارض بسیار بیشتر از سایر افراد است. مراقبت از لب‌ها را جدی بگیرید.

اقدامات مراقبتی بعد از پروتز لب

همان طور که گفته شد اکثر افراد بعد از تزریق، تجربه التهاب و تورم در محل را دارند. برای برطرف کردن این تورم، فرد می‌تواند تورم را بلافاصله پس از تزریق با استفاده از کمپرس سرد و یخ کاهش دهد. همچنین افراد می‌توانند برای جلوگیری از خشکی لب بعد از تزریق از مرطوب‌کننده‌های لب استفاده کنند.

ظرف چند ساعت اول بعد از تزریق، بیمار باید از استفاده از مواد آرایشی مخصوصا برای لب‌ها پرهیز کند و حداقل ظرف مدت ۴۸ ساعت آینده از ورزش‌های سنگین و نور شدید خورشید شدیدا بپرهیزد. اگر مواد پروتز در بخشی تجمع پیدا کنند و لب در قسمت محدودی بیش از حد برجسته شود، آن قسمت توسط جراح پلاستیک مربوطه ماساژ داده خواهد شد تا یکنواختی لازم حاصل گردیده و ظاهری یکنواخت و شکیل پیدا کند.

منابع:

 j-ips

 ncbi.nlm.nih

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز پزشکی نیست.
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.