علائم و درمان آسیب‌های عصب رادیال چگونه است؟

اگر به عصب رادیال دست ما آسیب برسد چه باید بکنیم؟ درجات مختلف آسیب عصب رادیال چیست؟ این مشکل چه علائم و عللی دارد؟ در این مقاله به این سوالات پاسخ خواهیم داد.

آسیب عصب رادیال مشکلات زیادی برای عملکرد دست انسان به همراه خواهد داشت. با توضیح در مورد علائم و علل آن به توضیح درباره‌ی نحوه تشخیص و درمان آن نیز خواهیم پرداخت. در این مقاله عصب رادیال توضیح داده شده و گفته می‌شود که چرا تا این حد آسیب پذیر است. در این مقاله دلایل بروز این آسیب، علائم و درمان‌های فلج عصب رادیال مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

عصب رادیال در کجا قرار دارد؟

عصب رادیال (Radial nerve) در بازو قرار دارد و به کنترل حرکات ماهیچه سه سر بازو، کشیدگی مچ دست و انگشتان و احساس در بخشی از دست کمک می‌کند. آسیب عصب رادیال منجر به درد، ضعف، از دست رفتن عملکرد صحیح مچ دست، دست و انگشتان می‌شود. معمولاً به این حالت فلج عصب رادیال گفته می‌شود.

آسیب عصب رادیال یا افتادگی مچ دست چیست؟

آسیب عصب رادیال به آسیب عصبی در قسمت  بالایی بازو اشاره دارد. این عصب ماهیچه سه سر بازو را کنترل می‌کند. همچنین کمک می‌کند تا مچ دست و انگشتان دست کشیده شوند. احساس در بخشی از دست هم به دلیل حضور عصب رادیال ایجاد می‌شود. عصب رادیال نزدیک استخوان بازو فوقانی بوده و به همین دلیل بسیار در معرض آسیب قرار دارد. احتمال آسیب زمانی بیش‌تر می‌شود که استخوان دچار شکستگی شود.

آسیب عصبی درجات مختلفی دارد:

• نوروپراکسی (Neurapraxia): اولین درجه آسیب که از نظر شدت کم‌ترین مقدار است
• آکسونوتمزیس (Axonotmesis): دومین، سومین و یا چهارمین درجه آسیب 
• نوروتمزیس (Neurotmesis): آسیب درجه پنجم که از نظر شدت بیش‌ترین مقدار آسیب است

آسیب به عصب رادیال می‌تواند منجر به فلج عصب رادیال شود.

علائم آسیب عصب رادیال

علائم آسیب عصب رادیال که می‌تواند منجر به فلج عصب رادیال شود، عبارتند از:

• درد
• ضعف در مچ دست، دست‌ها و انگشتان
• از دست دادن عملکرد درست مچ دست، دست‌ها و انگشتان

علت آسیب‌های عصب رادیال چیست؟

رایج‌ترین علت آسیب عصب رادیال شکستگی استخوان بازو یا هومروس است که از آرنج تا شانه ادامه دارد. همچنین احتمال آسیب دیدن این عصب در طی عمل جراحی روی بازو و یا اصابت گلوله به بازو وجود دارد.

دیگر دلایل آسیب عصب رادیال عبارتند از:

• ضربه مستقیم، به خصوص در هنگام تصادف رانندگی و یا حوادث ورزشی
• آسیب‌های ناشی از اشیا نوک تیز مانند چاقوها یا شیشه
• آسیب‌های ناشی از فشار بیش از حد، مانند استفاده از چوب زیر به بغل به شیوه نامناسب
• آسیب‌های ناشی از حوادث
• خوابیدن روی بازوی دست

تست و تشخیص آسیب عصب رادیال

برای تشخیص آسیب عصب رادیال، پزشک معاینه بدنی انجام خواهد داد. برای این کار مفاصل بازوی فوقانی را حرکت داده و از بیمار در مورد احساس درد، کشیدگی و سوزن سوزن شدن سوالاتی خواهد پرسید.

در برخی از موارد، پزشک برای تشخیص محل دقیق و شدت آسیب اقدامات دیگری را هم انجام خواهد داد، این موارد شامل:

تست تشخیصی الکترود

آسیب عصب منجر به کاهش و یا توقف جریان انتقال الکتریکی در بدن می‌شود. اندازه‌گیری سرعت و درجه این سیگنال‌ها در عصب به تشخیص کمک می‌کند.

دو نوع از این تست‌ها ممکن است استفاده شود:

• الکترومیوگرافی (electromyography) 
• بررسی انتقال و رسانش عصب (nerve conduction study) 

تست‌های تصویربرداری

روش‌های تصویر برداری پزشکی که برای تشخیص آسیب عصب به کار گرفته می‌شوند، شامل رادیولوژی اشعه ایکس، ام آر آی، سونوگرافی بوده و کمک می‌کنند تا مکان و شدت آسیب عصب به درستی شناسایی شود.

چگونه می‌توان از آسیب عصب رادیال پیشگیری کرد؟

با پرهیز از وارد کردن فشار زیاد در طولانی مدت روی بازوی فوقانی می‌توان از بسیاری از آسیب‌های عصب رادیال جلوگیری کرد. از انجام فعالیت‌هایی که منجر به آسیب عصب می‌شوند به شدت جلوگیری کنید، حرکات تکرار شونده و پرهیز از ماندن در حالت‌هایی که عضلات در هنگام نشستن یا خوابیدن در حالت گرفته باقی بمانند هم از جمله وضعیت‌هایی هستند که باید از آن‌ها پرهیز کرد.

اگر به واسطه شغل خود مجبور به انجام حرکات تکرار شونده هستید، بین انجام کارهای خود در فواصل زمانی مختلف استراحت کنید.

درمان آسیب عصب رادیال

درمان این مشکل به علت و شدت آسیب بستگی دارد:

یک نوروپراکسی خفیف معمولاً خود به خود برطرف می‌شود. حس دست و عملکرد آن بعد از گذشت چند ساعت و یا چند هفته در بیش‌تر اوقات به حالت اولیه خود باز خواهد گشت. این آسیب خفیف معمولاً به علت خوابیدن روی بازو رخ می‌دهد.

برای آسیب‌هایی با درجه متوسط پزشک از بیمار می‌خواهد که استراحت کرده و تا جایی که امکان دارد از بازوی خود استفاده نکند.

اگر بیمار درد زیادی داشته باشد و یا اینکه آسیب عصب رادیال منجر به تورم شده باشد، داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی مانند ایبوپروفن تا حد زیادی کمک کننده خواهند بود.‌

فلج عصب رادیال بعد از شکستگی استخوان بسیار رایج است. بالای ۹۵ درصد افراد بدون نیاز به جراحی به صورت کامل بهبود پیدا می‌کنند. گاهی پزشک از بیمار می‌خواهد که برای ثابت نگه داشتن دست و بازو از ابزارهای نگه دارنده استفاده کند.

اگر شدت شکستگی بازو زیاد باشد، و یا اگر وضعیت با استراحت و دیگر اقدامات بهتر نشود، جراحی در دستور کار قرار خواهد گرفت.

دیگر درمان‌های اولیه برای آسیب عصب رادیال عبارتند از:

• داروهای ضد تشنج یا داروهای ضد افسردگی تری سیالیک که برای درمان درد تجویز می‌شوند.
• تزریق استروئید
• پماد‌های بی‌حس کننده
• اتل بندی
• فیزیوتراپی برای حفظ و بیش‌تر کردن قدرت عضلات
• ماساژ
• طب سوزنی

برخی از بیماران روش تحریک الکتریکی عصب (transcutaneous electrical nerve stimulation) را انتخاب می‌کنند. در این روش درمانی چندین الکترود روی پوست در نزدیکی منطقه آسیب دیده قرار داده شده و این الکترود ها جریان الکتریکی ضعیفی در سرعت‌های مختلف به عصب وارد می‌کنند.

روش‌های درمانی پیشنهادی پزشک عبارتند از:

اصلاح عصب

در این روش درمانی عصب آسیب دیده اصلاح می‌شود. در برخی از موارد، پزشک قادر خواهد بود که عصب آسیب دیده را دوباره به هم متصل کرده و در نهایت ترمیم کند.

اگر آسیب عصبی بسیار شدید باشد، پیوند عصب انجام می‌شود. در این روش‌ها عصب از دیگر نقاط بدن برای ترمیم عصب آسیب دیده برداشته خواهد شد.

پیوند تاندون

در این روش درمانی تاندونی که عملکرد خاصی ندارد، برداشته شده و به جای آن تاندون فعالی از جای دیگری از بدن پیوند زده می‌شود. این روش درمانی برای درمان آسیب عصب بسیار رایج است. برای اجرای این جراحی بیمار به بیهوشی عمومی و یا موضعی نیاز دارد.

بعد از جراحی بیمار باید به مدت یک یا دو ماه از اتل یا گچ استفاده کند تا تاندون‌ها به خوبی بهبود پیدا کنند. همچنین برای بهبودی بهتر باید فیزیوتراپی هم انجام شود. برای اینکه مشخص شود که آیا جراحی موفقیت آمیز بوده است یا خیر، گاهی بیش‌تر از یکسال باید زمان سپری شود.

پیوند عضله

اگر آسیب عصب بسیار شدید بوده و پزشک قادر به ترمیم عصب نباشد، یک ماهیچه فعال باید به جای آن پیوند زده شود. این روش درمانی بسیار جدید بوده و در آن یک ماهیچه از نقطه‌‌ی دیگری از بدن به جای ماهیچه‌ی غیر فعال جایگذاری می‌شود.

مدت زمان ترمیم عصب رادیال

مدت زمان ترمیم عصب رادیال آسیب دیده به شدت و علت آسیب بستگی دارد. در بیش‌تر موارد، فرد به صورت کامل درمان می‌شود. در صورت اجرای روش‌های درمانی اولیه در بسیاری از موارد عصب رادیال آسیب دیده تا ۱۲ هفته بهبود خواهد یافت.

اگر آسیب عصب رادیال نتیجه یک مشکل زمینه‌ای مانند دیابت و یا سو مصرف الکل باشد در این مورد و برای کنترل علایم و نشانه‌های بیماری حتماً با پزشک خود مشورت کنید. افراد جوان‌تر و افرادی که آسیب‌های عصبی بیش‌تری دیده‌اند با سرعت بیش‌تری بهبود پیدا می‌کنند. اگر نیاز به جراحی باشد، بهبودی کامل بین ۶ تا ۸ ماه طول خواهد کشید.

منبع:

medicalnewstoday

healthline