گرفتگی کمر چیست + معرفی روش‌های درمان اسپاسم کمر

گرفتگی کمر و روش های درمان اسپاسم کمر
اشتراک گذاری ثبت دیدگاه

انقباض شدید و ناگهانی عضلات کمر باعث گرفتگی کمر می‌شود. گرفتگی کمر یا اسپاسم کمر تحت تاثیر عواملی همچون کشیدگی یا پارگی عضلات، دیسک فتق، آرتروز، پوکی استخوان، عفونت و بیماری‌های التهابی رخ می‌دهد. از علائم همراه با گرفتگی کمر می‌توان به درد، سفتی کمر، مشکل در حرکت دادن کمر، درد در پاها و ضعف یا بی‌حسی در پاها اشاره کرد.

دکتر ارتوپد، برای تشخیص گرفتگی کمر از معاینه فیزیکی و روش‌های متفاوت تصویربرداری استفاده می‌کند. انواع درمان گرفتگی کمر مانند استفاده از یخ و گرما، داروهای مسکن بدون نسخه، فیزیوتراپی، تزریق استروئید و جراحی وجود دارد.

انجام ورزش منظم، حفظ وزن سالم، بلند کردن اجسام سنگین به روش صحیح و اجتناب از حرکات ناگهانی از راهکارهای موثر برای پیشگیری از گرفتگی کمر هستند.

با مطالعه این مطلب از مجله پزشکی دکتردکتر که به 6 دقیقه زمان نیاز دارد، با انواع علت گرفتگی کمر و درمان گرفتگی عضلات کمر آشنا می‌شوید.

در انتها، اگر سوالی درباره اسپاسم کمر و مشکلات ستون فقرات داشتید، در قسمت نظرات بنویسید. کارشناس پزشکی ما به آن‌ها پاسخ خواهد داد.

گرفتگی کمر چیست؟

گرفتگی کمر یا اسپاسم عضلانی کمر، انقباض ناگهانی و غیرارادی عضلات کمر است. این شرایط، به‌دلیل استفاده نادرست از عضلات، وضعیت نامناسب بدن، استرس یا فعالیت‌های سنگین رخ می‌دهد. گرفتگی کمر، درد شدیدی را در ناحیه کمر ایجاد کرده و حرکت فرد را محدود می‌کند. عوامل دیگری همچون آسیب‌های ورزشی، بلند کردن اجسام سنگین و حتی مشکلات ستون فقرات مانند دیسک کمر هم باعث ایجاد گرفتگی کمر می‌شوند. درمان‌های معمول اسپاسم عضلانی کمر شامل استراحت، استفاده از کمپرس گرم یا سرد، داروهای مسکن و تمرینات کششی و تقویتی عضلات کمر هستند. در صورت تداوم یا شدت یافتن درد، مراجعه به دکتر ارتوپدی لازم است.

فرد مبتلا به گرفتگی کمر

علت گرفتگی کمر چیست؟

گرفتگی کمر معمولاً به دلایل متعددی رخ می‌دهد. شایع‌ترین عوامل، شامل فشار بر عضلات و لیگامان‌های کمر، آسیب‌های دیسک بین‌مهره‌ای، وضعیت نادرست بدن هنگام نشستن یا ایستادن و فعالیت‌های فیزیکی شدید یا نامناسب هستند. همچنین، مشکلاتی مانند آرتروز، التهاب مفاصل، بیماری‌های دیسک و انواع دیگر بیماری‌های ارتوپدی باعث گرفتگی و درد در ناحیه کمر می‌شوند. در ادامه، به مهم‌ترین عوامل ایجادکننده اسپاسم عضلانی اشاره کرده‌ایم:

استفاده نادرست از عضلات

استفاده نادرست از عضلات کمر به‌ویژه هنگام بلند کردن اجسام سنگین یا انجام حرکات فیزیکی ناگهانی و نادرست، به عضلات کمر فشار زیادی وارد می‌کند. این فشار، با کشیدگی یا پارگی میکروسکوپی در عضلات و رباط‌ها، کمردرد و اسپاسم عضلانی را به‌وجود می‌آورد. برای پیشگیری از این مشکل، اهمیت استفاده از تکنیک‌های صحیح بلند کردن و جابه‌جایی اجسام بسیار مهم است. این عارضه، به‌ویژه هنگام خم شدن از زانوها و استفاده از عضلات پا به‌جای عضلات کمر رخ می‌دهد . همچنین، تقویت عضلات مرکزی بدن به پایداری و حمایت بیشتر از کمر کمک می‌کند.

وضعیت نامناسب بدن

وضعیت نامناسب بدن در هنگام نشستن، ایستادن یا خوابیدن، به مرور زمان به عضلات کمر فشار زیادی وارد می‌کند. نشستن طولانی‌مدت با وضعیت خمیده، ایستادن با کمر خمیده به جلو، یا خوابیدن روی تشک نامناسب، همگی باعث ایجاد تنش در عضلات کمر می‌شوند. این تنش‌ها در نهایت، گرفتگی و اسپاسم عضلانی را به دنبال دارند. برای جلوگیری از این مشکل، استفاده از صندلی‌هایی با پشتی مناسب، رعایت وضعیت بدنی صحیح در طول روز رعایت و استفاده از تشک‌های طبی برای خوابیدن توصیه شده است.

آسیب‌های ورزشی

آسیب‌های ورزشی، به‌ویژه در فعالیت‌های فیزیکی شدید و بدون آمادگی قبلی، منجر به گرفتگی عضلات کمر می‌شوند. تمرینات و ورزش‌هایی مانند وزنه‌برداری یا ورزش‌های تماسی که فشار زیادی بر کمر وارد می‌کنند، به عضلات و رباط‌های کمر آسیب می‌رسانند. برای کاهش خطر آسیب‌های ورزشی، انجام حرکات گرم‌کردن قبل از ورزش و سردکردن بعد از آن، استفاده از تکنیک‌های صحیح ورزشی و تقویت عضلات کمر و مرکزی بدن بسیار ضروری است. همچنین، در صورت بروز هرگونه درد یا ناراحتی در ناحیه کمر، استراحت و مشاوره با دکتر ارتوپدی توصیه می‌شود. با توجه به اهمیت مراجعه به‌موقع به دکتر ارتوپدی، برای آگاهی بیشتر از این موضوع، مطلب تخصص ارتوپدی چیست را مطالعه کنید.

استرس و تنش‌های روحی

استرس و تنش‌های روحی، به‌طور غیرمستقیم به گرفتگی عضلات کمر منجر می‌شوند. وقتی فرد تحت فشار روحی قرار می‌گیرد، با افزایش تنش در بدن، گرفتگی و درد عضلانی رخ می‌دهد. این پدیده به‌ویژه در عضلات ناحیه کمر که به‌طور طبیعی تحت فشار بیشتری قرار دارند، شایع‌تر است. برای مقابله با این مشکل، تمرینات ریلکسیشن مانند یوگا، مدیتیشن، و تمرینات تنفسی مفید هستند. همچنین، مدیریت استرس از طریق راهکارهای روان‌شناختی و مشاوره حرفه‌ای هم به کاهش تنش‌های عضلانی کمک می‌کند.

مشکلات ستون فقرات

دیسک کمر، تنگی کانال نخاعی و اسپوندیلوز از بیماری‌های ستون فقرات هستند که به گرفتگی عضلات کمر منجر می‌شوند. این مشکلات، با اعمال فشار بر اعصاب و عضلات اطراف ستون فقرات، درد، التهاب و اسپاسم عضلانی را در پی دارند. تشخیص و درمان به‌موقع این مشکلات توسط متخصص ارتوپدی، از بروز عوارض جدی‌تر جلوگیری می‌کند. درمان‌ها شامل فیزیوتراپی، داروهای ضدالتهاب و در موارد شدیدتر جراحی هستند. حفظ سلامت ستون فقرات از طریق تقویت عضلات پشت و شکم، رعایت وضعیت صحیح بدن و پرهیز از فعالیت‌های فیزیکی مضر هم توصیه می‌شود. توصیه می‌شود قبل از هر کاری با دکتر تنگی کانال نخاعی مشورت کنید.

مشکل ستون فقرات یکی از علت‌های گرفتگی کمر
پزشک در حال توضیح دادن ساختار ستون فقرات و نقش آنها در گرفتگی کمر

کم‌تحرکی

کم‌تحرکی و سبک زندگی نشسته، به ضعف عضلات کمر و در نهایت به گرفتگی و اسپاسم عضلانی و سایر بیماری های ارتوپدی منجر می‌شود. عضلاتی که به‌طور مداوم استفاده نمی‌شوند، به مرور زمان ضعیف و تنبل شده و توانایی حمایت مناسب از ستون فقرات را از دست می‌دهند. برای جلوگیری از این مشکل، انجام فعالیت‌های بدنی منظم و تمرینات ورزشی مانند پیاده‌روی، شنا و تمرینات کششی و تقویتی عضلات کمر توصیه شده است. همچنین، در طول روز به‌طور مکرر از جای خود بلند شوید، حرکات کششی انجام دهید و از نشستن طولانی‌مدت پرهیز کنید.

علائم همراه با اسپاسم کمر

علائم همراه با اسپاسم کمر، بسته به شدت و علت اسپاسم عضلانی متفاوت ظاهر می‌شوند. در ادامه، به برخی از علائم همراه با گرفتگی کمر اشاره کرده‌ایم:

  • درد ناگهانی و شدید؛ درد ناگهانی و شدید در ناحیه کمر و احتمال تشدید با حرکت یا بدون حرکت
  • سفتی عضلات؛ احساس سفتی و سختی در عضلات کمر همراه با دشواری حرکت کردن
  • کاهش دامنه حرکت؛ محدودیت در حرکت کمر و ناتوانی در انجام حرکات عادی مانند خم شدن یا چرخیدن
  • ورم و التهاب؛ گاهی همراه با تورم و التهاب ناحیه کمر
  • احساس گرفتگی یا انقباض؛ احساس انقباض ناگهانی و غیرقابل کنترل در عضلات کمر
  • درد تیرکشنده؛ درد تیرکشنده به سمت پاها یا باسن به علت تحریک عصب‌های نخاعی
  • ضعف عضلات؛ ضعف عضلات کمر یا پاها
  • اسپاسم‌های مکرر؛ اسپاسم‌های مکرر و دردهای متناوب به‌ویژه در هنگام شب یا پس از فعالیت بدنی

این علائم ممکن است به‌طور ناگهانی یا به تدریج طی چند روز تشدید شوند. در صورت تجربه هر یک از این علائم، به‌ویژه در صورت شدت یافتن یا تداوم، برای تشخیص و درمان مناسب به دکتر ارتوپدی مراجعه کنید.

تشخیص گرفتگی کمر

متخصص ارتوپدی برای تشخیص گرفتگی کمر از تکنیک‌های تشخیصی متعددی استفاده می‌کند. در ادامه، به راه‌های تشخیص گرفتگی کمر پرداخته‌ایم:

  • ارزیابی اولیه؛ پزپرسیدن سوالاتی در مورد علائم، شدت و مدت زمان درد، عوامل تشدیدکننده و کاهش‌دهنده درد، سوابق پزشکی و مشکلات قبلی بیمار
  • معاینه فیزیکی؛ ارزیابی ناحیه کمر، سفتی و درد و شامل بررسی قدرت عضلات، دامنه حرکت و وجود هرگونه ناهنجاری در وضعیت بدن
  • رادیوگرافی؛ بررسی ساختار استخوانی ستون فقرات و تشخیص هرگونه ناهنجاری‌های استخوانی مانند شکستگی‌ها یا تنگی کانال نخاعی
  • ام‌آرآی؛ برای بررسی دقیق‌تر بافت‌های نرم، دیسک‌ها و اعصاب ستون فقرات و شناسایی مشکلاتی مانند فتق دیسک
  • سی‌تی‌اسکن؛ برای تهیه تصاویر دقیق از ساختارهای ستون فقرات و تشخیص مشکلات مشاهده نشده با رادیوگرافی
  • آزمایشات خونی و ادراری؛ برای رد کردن علل احتمالی دیگر مانند عفونت‌ها یا بیماری‌های سیستمیک
  • الکترومیوگرافی؛ ارزیابی فعالیت الکتریکی عضلات و اعصاب

این اقدامات به پزشک برای شناسایی علت دقیق اسپاسم کمر و ارائه درمان مناسبی کمک می‌کند.

دکتر ارتوپدی، در حال تشخیص گرفتگی کمر به کمک نتایج تصویربرداری به همراه پزشکی دیگر

راه‌های مختلف درمان گرفتگی کمر

درمان گرفتگی کمر به علت و شدت آن بستگی دارد. در ادامه به اثربخش‌ترین روش‌های درمان گرفتگی کمر اشاره کرده‌ایم:

  • استراحت؛ کاهش فعالیت‌های فیزیکی و استراحت به عضلات کمر فرصت بهبود می‌دهد.
  • استفاده از یخ و گرما؛ استفاده از کمپرس یخ در 24 تا 48 ساعت اول و سپس استفاده از کمپرس گرم به کاهش التهاب و درد کمک می‌کند.
  • داروهای ضدالتهاب؛ داروهای مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن، درد و التهاب را تسکین می‌دهند.
  • فیزیوتراپی؛ تمرینات کششی و تقویتی به بهبود عملکرد عضلات و کاهش درد کمک می‌کنند.
  • ماساژ؛ ماساژ حرفه‌ای، تنش عضلانی را کاهش داده و جریان خون را بهبود بخشد.
  • اصلاح وضعیت بدن؛ یادگیری و تمرین وضعیت صحیح بدن در هنگام نشستن، ایستادن و حمل اجسام سنگین از بروز مشکلات در آینده جلوگیری خواهد کرد.
  • درمان‌های تکمیلی؛ روش‌هایی مانند طب سوزنی، کایروپراکتیک و یوگا برای تسکین علائم اسپاسم عضلانی بسیار موثر هستند.
  • درمان‌های پزشکی؛ در موارد شدیدتر و غیرقابل درمان با روش‌های معمول، پزشک تزریق استروئید یا حتی جراحی را توصیه می‌کند.

مشاوره با دکتر ارتوپدی، برای تشخیص صحیح و دریافت درمان مناسب ضروری است.

درمان گرفتگی عضلات کمر در خانه

با وجود دردناک بودن گرفتگی عضلات کمر، اما با انجام برخی اقدامات خانگی می‌توان به کاهش درد و تسکین آن کمک کرد. در ادامه، به چند روش درمانی خانگی برای گرفتگی کمر اشاره کرده‌ایم:

  • استراحت؛ چند روز استراحت کرده و از انجام فعالیت‌های سنگین خودداری کنید.
  • کمپرس سرد و گرم؛ در ابتدا کمپرس سرد را به مدت 15-20 دقیقه روی ناحیه درد بگذارید. پس از 48 ساعت با قرار دادن کمپرس گرم به مدت 15-20 دقیقه روی ناحیه، درد و التهاب تسکین پیدا می‌کنند.
  • ماساژ؛ ماساژ ملایم همراه با استفاده از روغن‌های گیاهی مانند روغن زیتون یا نارگیل به بهبود جریان خون و کاهش تنش عضلانی کمک می‌کند.
  • حرکات کششی؛ انجام حرکات کششی ملایم و تمرینات یوگا به تسکین درد کمک می‌کنند.
  • استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی؛ مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن به کاهش التهاب و درد منجر می‌شوند.
  • استفاده از بالشت مناسب؛ هنگام خوابیدن از بالشت مناسبی برای حمایت کمرتان استفاده کنید. خوابیدن به پهلو و قرار دادن بالشتی بین زانوها هم کمک‌کننده است.
  • تمرینات تقویت‌کننده؛ پس از کاهش درد حاد، با انجام تمرینات تقویت‌کننده عضلات کمر و شکم، از بروز مجدد درد جلوگیری کنید.
  • تغذیه مناسب؛ مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند کلسیم و ویتامین D، به سلامت استخوان‌ها و عضلات کمک می‌کند.

اگر کمر درد شما بیش از چند روز ادامه داشت یا شدیدتر شد، برای ارزیابی‌های تخصصی‌تر به دکتر ارتوپدی مراجعه کنید.

ماساژ یکی از روش‌های درمان گرفتگی کمر

درمان فوری گرفتگی کمر

انواع روش‌های درمان گرفتگی کمر، به کاهش درد و بهبود سریع کمک می‌کند. در ادامه، به برخی از روش‌های درمان فوری گرفتگی کمر اشاره کرده‌ایم:

  • مصرف داروهای ضدالتهاب
  • استفاده از بالشت‌های حمایتی
  • ماساژ ملایم ناحیه گرفتگی
  • انجام تمرینات کششی و تقویتی
  • استفاده از کمپرس سرد و گرم
  • استراحت حداقل برای یک یا دو روز

همچنین، حفظ وضعیت صحیح بدن در بلندمدت می‌تواند از بروز اسپاسم عضلانی جلوگیری کند.

آمپول گرفتگی کمر

آمپول‌های مورد استفاده برای درمان گرفتگی کمر شامل داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و شل‌کننده‌های عضلانی هستند. این آمپول‌ها با کاهش التهاب و تسکین درد به بهبودی سریع‌تر بیمار کمک می‌کنند. یکی از آمپول‌های رایج، دیکلوفناک است که به‌عنوان یک ضدالتهاب قوی عمل می‌کند. همچنین، آمپول‌های شل‌کننده عضلات مانند متوکاربامول یا باکلوفن با کاهش تنش عضلانی، اسپاسم را کنترل می‌کنند.

طبق گفته سیستم پزشکی دانشگاه مریلند آمریکا (UMMS)،

تزریق بوتاکس، می‌تواند اسپاسم‌های عضلانی را با جلوگیری از ارسال سیگنال‌های درد به مغز متوقف کرده و به بهبود درد و تسکین عملکرد آن کمک کند.

تجویز و استفاده از این آمپول‌ها باید تحت نظر پزشک انجام شود تا با تعیین دوز مناسب برای بیمار، از عوارض جانبی احتمالی جلوگیری شود.

بهترین داروها برای گرفتگی عضلات کمر

بهترین داروها برای درمان گرفتگی عضلات کمر، هر یک به شیوه‌ای متفاوت به کاهش درد و تسکین اسپاسم کمک می‌کنند. در جدول زیر، به بهترین داروها برای گرفتگی عضلات کمر اشاره کرده‌ایم:

دسته‌بندی داروهانام دارونحوه اثرگذاری
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدیایبوپروفن و ناپروکسنتسکین درد و کاهش التهاب
شل‌کننده‌های عضلانیسیکلوبنزاپرین و متوکاربامولتسکین دردهای عضلانی و اسپاسم‌ها
مسکن‌هااستامینوفنتسکین دردهای خفیف تا متوسط بدون تاثیر ضدالتهابی
داروهای موضعیژل‌ها و کرم‌های حاوی منتول یا کپسایسینتسکین موضعی درد و کاهش التهاب
کورتیکواستروئیدهاتزریق‌های کورتیکواستروئیدیدر موارد شدیدتر، برای کاهش التهاب و درد مزمن

استفاده از داروهای گرفتگی عضلات ماننده داروهای شل‌کننده عضلات کمر، باید با احتیاط و متناسب با شرایط هر فرد مصرف شود. بنابراین، برای پیشگیری از عوارض احتمالی، تحت نظر پزشک آن‌ها را استفاده کنید.

برای گرفتگی کمر چه قرصی بخوریم؟

برای تسکین گرفتگی کمر، معمولاً از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن استفاده می‌شود. این داروها درد و التهاب را کاهش می‌دهند. همچنین، مسکن‌های خفیف‌تر مانند استامینوفن هم مؤثر هستند. گاهی در موارد شدیدتر، پزشک شل‌کننده‌های عضلانی مانند سیکلوبنزاپرین را تجویز می‌کند. مصرف این داروها، به‌ویژه برای افراد با مشکلات گوارشی، قلبی یا کلیوی باید با احتیاط و تحت نظر پزشک انجام شود. بهتر است از مصرف خودسرانه دارو پرهیز کنید.

برای درمان گرفتگی کمر چه بخوریم؟

تغذیه در درمان و بهبود گرفتگی کمر نقش مؤثری برعهده دارد. در ادامه، به برخی مواد غذایی موثر در بهبود اسپاسم عضلانی اشاره کرده‌ایم:

  • ماهی‌های چرب؛ مانند سالمون، قزل‌آلا و ساردین حاوی اسیدهای چرب امگا-۳ و با خاصیت ضدالتهابی
  • میوه‌ها و سبزیجات تازه؛ به‌ویژه میوه‌ها و سبزیجات حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین C، مانند پرتقال، توت‌ها، کیوی، فلفل دلمه‌ای و اسفناج
  • زنجبیل؛ خاصیت ضد التهابی و کاهش درد
  • زردچوبه؛ خاصیت ضدالتهابی زردچوبه به دلیل ماده فعال آن به نام کورکومین
  • گردو و بادام؛ کاهش التهاب به دلیل وجود امگا-۳ و آنتی‌اکسیدان‌ها
  • روغن زیتون؛ کاهش درد و التهاب به دلیل خاصیت ضد التهابی
  • سیر؛ به دلیل خواص ضدالتهابی و ضددرد
  • نوشیدن آب کافی؛ بهبود انعطاف‌پذیری و کاهش درد به دلیل هیدراته ماندن

مصرف مواد مغذی به‌عنوان یک درمان مکمل می‌تواند به بهبود التهاب و درد ناشی از گرفتگی کمر کمک‌کننده باشد.

ورزش برای گرفتگی عضلات کمر

ورزش‌ها و تمرینات کششی، به کاهش گرفتگی عضلات کمر و بهبود انعطاف‌پذیری کمک می‌کنند. در ادامه، به چند ورزش ساده برای کاهش گرفتگی عضلات کمر پرداخته‌ایم:

  • کشش زانو به سینه؛ برای انجام این حرکت، به پشت دراز بکشید. یکی از زانوها را خم کرده و به سمت سینه متمایل کنید. دست‌ها را دور زانو حلقه کرده و به آرامی آن را به سمت سینه بکشید. به مدت 15 تا 30 ثانیه نگه دارید و سپس به حالت اولیه برگردید. این حرکت را برای هر پا چند بار تکرار کنید.
  • کشش پشت با خم کردن تنه؛ برای انجام این حرکت، به پشت دراز بکشید. زانوها را خم کرده و پاها را روی زمین بگذارید. دست‌ها را در پشت سر قرار دهید. به آرامی شانه‌ها را از زمین بلند کرده و به سمت زانوها بکشید. چند ثانیه نگه دارید و سپس به آرامی به حالت اولیه برگردید. این حرکت را 10 تا 15 بار تکرار کنید.
  • کشش گربه و شتر؛ مانند وضعیت چهار دست و پا، روی دست‌ها و زانوها قرار بگیرید. در حال دم، مانند یک گربه، پشت خود را به سمت بالا خم کنید. در حال بازدم، مانند یک شتر، پشت خود را به سمت پایین خم کنید و شکم را به سمت زمین بکشید. این حرکت را چند بار با تنفس‌های عمیق تکرار کنید.
  • پل زدن؛ برای انجام این حرکت، به پشت دراز بکشید. زانوها را خم کرده و پاها را روی زمین بگذارید. دست‌ها را در کنار بدن قرار دهید. به آرامی باسن خود را از روی زمین بلند کنید تا بدن شما یک خط مستقیم از شانه‌ها تا زانوها بسازد. چند ثانیه نگه داشته و سپس به آرامی به حالت اولیه بازگردید. این حرکت را 10 تا 15 بار تکرار کنید.

قبل از انجام تمرینات کششی، با حرکات سبک مانند پیاده‌روی یا دویدن آرام، بدن خود را گرم کنید. همچنین، حرکات را به آرامی و بدون عجله انجام دهید تا به عضلات شما آسیب نرسد. درغیراین صورت، دچار گرفتگی‌های موضعی مانند گرفتگی کمر و پای راست و چپ می‌شوید.

انجام تمرین پل برای درمان گرفتگی کمر توسط زنی جوان

درمان گرفتگی کمر در بارداری

درمان گرفتگی کمر در بارداری، به رویکردهای محتاطانه و خاصی نیاز دارد. در ادامه، چندین روش برای درمان و کاهش گرفتگی کمر در بارداری را ذکر کرده‌ایم:

  • انجام یوگا و پیلاتس؛ کمک به تقویت عضلات کمر و بهبود انعطاف‌پذیری
  • تمرینات کششی ملایم؛ کمک به کاهش گرفتگی و درد
  • استفاده از کمپرس گرم؛ کاهش گرفتگی عضلانی
  • استفاده از کمپرس سرد؛ کاهش التهاب و درد
  • اصلاح وضعیت نشستن و ایستادن؛ استفاده از صندلی‌هایی با پشتی مناسب و خودداری از ایستادن طولانی‌مدت
  • استفاده از بالش حمایتی هنگام خواب؛ کاهش فشار بر روی کمر
  • ماساژ ملایم؛ کاهش درد و گرفتگی
  • استفاده از کمربند بارداری؛ حمایت از شکم و کاهش فشار بر روی کمر
  • اجتناب از بلند کردن اشیای سنگین؛ وارد نکردن فشار زیادی بر کمر
  • استفاده از کفش‌های مناسب؛ با هدف کاهش فشار روی کمر
  • تغذیه مناسب با مواد غذایی حاوی کلسیم و ویتامین D؛ تقویت استخوان‌ها و عضلات

استفاده از ترکیبی از این روش‌ها، به کاهش گرفتگی کمر در دوران بارداری کمک می‌کند. قبل از انجام هرگونه تمرین یا درمان جدید، با پزشک خود مشورت کنید.

درمان گرفتگی کمر بعد از ورزش

گرفتگی کمر بعد از ورزش، ناشی از تنش عضلانی، استفاده نادرست از عضلات یا تمرینات شدید است. برای درمان این اسپاسم عضلانی، علاوه بر استراحت و کمپرس گرم و سرد، روش‌های متعدد دیگری هم وجود دارد. در ادامه، به چند راهکار برای درمان گرفتگی کمر بعد از ورزش اشاره کرده‌ایم:

  • کشش؛ انجام حرکات کششی ملایم؛ بهبود انعطاف‌پذیری و کاهش تنش عضلات
  • ماساژ با استفاده از روغن‌های آرام‌بخش؛ تسکین علائم گرفتگی کمر
  • تمرینات تقویتی برای عضلات کمر و شکم؛ جلوگیری از بروز مجدد گرفتگی
  • داروهای ضدالتهاب مانند ایبوپروفن؛ کاهش درد و التهاب
  • یوگا و پیلاتس؛ تقویت عضلات کمر و بهبود تعادل و انعطاف‌پذیری
  • انجام درست فرم و تکنیک تمرینات؛ جلوگیری از اعمال فشار اضافی به کمر
  • آب درمانی؛ کاهش درد و تسکین عضلات

مراقبت مناسب و پیشگیری از آسیب‌های بعدی، برای بهبود سریع‌تر و جلوگیری از بروز مجدد درد، کمک‌کننده خواهد بود.

آب درمانی یک از روش‌های درمان گرفتگی کمر

درمان گرفتگی کمر قبل از پریودی

گرفتگی کمر قبل از پریودی، ناشی از تغییرات هورمونی و انقباضات عضلانی است. این درد را با استفاده از راهکارهای مختلف، می‌توان کاهش داد. در ادامه، چند روش موثر برای درمان و تسکین درد کمر قبل از پریودی ذکر کرده‌ایم:

  • استفاده از کیسه آب گرم یا پد حرارتی بر روی ناحیه کمر
  • مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
  • ماساژ ملایم ناحیه کمر با استفاده از روغن‌های آرامش‌بخش مانند روغن اسطوخودوس یا روغن نارگیل
  • استفاده از تکنیک‌های ماساژ آرامش‌بخش
  • انجام حرکات کششی ملایم و تمرینات یوگا
  • مصرف مواد غذایی غنی از کلسیم، منیزیم و ویتامین B6
  • اجتناب از مصرف کافئین و نمک بیش از حد
  • انجام ورزش منظم
  • تمرینات قلبی عروقی مانند پیاده‌روی، دویدن و شنا
  • آب‌درمانی و انجام تمرینات در آب گرم
  • مصرف برخی مکمل‌ها و داروهای گیاهی مانند چای زنجبیل و چای نعناع

هر یک از این روش‌ها، با توجه به شرایط خاص هر فرد، میزان اثرگذاری متفاوتی خواهند داشت. بنابراین، با امتحان روش‌های مختلف، تکنیک درمانی موثر خود را پیدا کنید.

اسپاسم عضلات چقدر طول می‌کشد؟

مدت زمان اسپاسم عضلات، تحت تاثیر عوامل مختلفی، متفاوت خواهد بود. این عوامل شامل علت ایجاد اسپاسم، شدت آن، ناحیه‌ درگیر اسپاسم و شرایط عمومی فرد هستند. در ادامه، به میزان و شدت اسپاسم براساس نوع گرفتگی کمر پرداخته‌ایم:

  • اسپاسم‌های موقت؛ این اسپاسم‌ها، چند ثانیه تا چند دقیقه طول می‌کشند و ناشی از فعالیت‌های بدنی شدید، کمبود آب یا کمبود الکترولیت‌ها هستند.
  • اسپاسم‌های طولانی‌مدت؛ این اسپاسم‌ها، چند ساعت یا حتی چند روز ادامه خواهند داشت. اسپاسم‌های طولانی‌مدت ناشی از مشکلات پزشکی جدی‌تری مانند دیسک کمر، مشکلات عصبی یا بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی هستند.
  • اسپاسم‌های مزمن؛ این اسپاسم‌ها، ممکن است به طور مداوم یا متناوب در طول چند هفته یا ماه ادامه داشته باشند. اسپاسم‌های مزمن به دلایل مزمن‌تری مانند فیبرومیالژیا، سندرم پای بی‌قرار یا بیماری‌های نورولوژیکی رخ می‌دهند.

برای درمان و کاهش مدت زمان اسپاسم عضلات، می‌توان از روش‌های درمانی مختلفی مانند ماساژ، گرما یا سرما درمانی، مصرف داروهای ضددرد و ضدالتهاب و تمرینات کششی استفاده کرد.

دکتر ارتوپدی در حال توضیح علت گرفتگی کمر به بیمار
دکتر ارتوپدی، در حال توضیح علت ابتلا به گرفتگی کمر به بیمار است.

برای گرفتگی کمر به چه دکتری مراجعه کنیم؟

برای درمان گرفتگی کمر، مراجعه به دکتر ارتوپدی توصیه می‌شود. این متخصص، تخصص ویژه‌ای در تشخیص و درمان اسپاسم کمر ناشی از مشکلات مربوط به استخوان‌ها، عضلات، ستون فقرات و دیسک بین‌ مهره‌ها دارد. متخصص ارتوپدی، با استفاده از انواع روش‌های تشخیصی تصویربرداری و معاینات فیزیکی دقیق، علت گرفتگی کمر را شناسایی کرده و درمان‌های مناسب را ارائه می‌دهد. این درمان‌ها شامل فیزیوتراپی، داروهای مسکن بدون نسخه، تزریق استروئید و در موارد شدید‌تر، جراحی هستند. همچنین، در صورت نیاز به همکاری با سایر متخصصان مانند فیزیوتراپیست یا طب ورزشی، دکتر ارتوپدی هماهنگی لازم را انجام داده تا بهترین درمان برای بهبود گرفتگی عضلات کمر فراهم شود.

اگر دچار گرفتگی در نواحی مختلف کمر همچون گرفتگی کمر پشت قلب یا پایین گردن هستید، باید به دکتر ارتوپدی مراجعه کنید. برای دریافت نوبت دکتر ارتوپدی، به سایت دکتردکتر مراجعه کرده و به راحتی نوبت خود را ثبت کنید.

منابع:

nhs.uk

newyorkspinespecialist.com

سوالات متداول گرفتگی کمر

گرفتگی عضلات زمانی خطرناک است که با درد شدید، تورم، قرمزی، تب، ضعف شدید یا عدم توانایی حرکت همراه باشد. این علائم، نشان‌دهنده مشکلات جدی‌تری مانند عفونت، التهاب شدید یا آسیب عضلانی هستند و نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارند.

برای گرفتگی کمر، زمانی باید به اورژانس مراجعه کنید که با علائمی مانند بی‌حسی یا ضعف ناگهانی در پاها، از دست دادن کنترل مثانه یا روده، درد شدید و غیرقابل تحمل یا تب و عفونت همراه باشد.

کمبود ویتامین D باعث اسپاسم کمر می‌شود. همچنین، کمبود ویتامین B12 و منیزیم اسپاسم عضلانی ایجاد می‌کنند.

علل گرفتگی مکرر عضلات شامل کمبود الکترولیت‌ها (مانند منیزیم و پتاسیم)، کم‌آبی بدن، تمرینات ورزشی شدید، ضعف عضلانی، مشکلات عصبی و شرایط پزشکی مانند دیابت یا بیماری‌های تیروئید هستند.

 سیاتیک، درد ناشی از فشار یا آسیب به عصب سیاتیک است که از کمر تا پاها امتداد دارد و معمولاً با درد تیرکشنده، بی‌حسی و سوزش همراه است. اما، گرفتگی عضلات کمر ناشی از انقباضات غیرارادی عضلات است و به درد موضعی و محدود ختم می‌شود.

گرفتگی عضلات، ناشی از انقباضات غیرارادی و درد موضعی در عضلات است، درحالی‌که دیسک کمر با تخریب یا جابجایی دیسک‌های بین‌مهره‌ای، به درد شدید، بی‌حسی و ضعف در ناحیه کمر و پاها منجر می‌شود.

برچسب‌ها:
محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز پزشکی نیست.
اشتراک گذاری
نویسنده: نگاه درباری
من نگاهم. نگاه من به دنیای محتوا، مثل دنیای بازیگریه. یه‌موقع‌هایی یه وکیلی، یه‌موقع‌هایی فروشنده لوازم‌التحریر و گاهی حتی یه پزشک. چراکه نه! این‌روزها که باید با چشم‌های یه پزشک، به مخاطبم چشم بدوزم؛ دنیای پزشکی رو خارق‌العاده‌تر از قبل می‌شناسم. امیدوارم بتونم نگاه شما رو هم، از پنجره شگفت‌انگیز کلمه‌ها، به دنیای شگفت‌انگیز پزشکی عمق بدم. یش از 5 سال است که در زمینه‌های مختلف از جمله پزشکی محتوا می‌نویسم. تمام تلاشم این بوده که درست‌ترین و واقعی‌ترین اطلاعات را در قالب محتوایی متناسب با پرسونایم در اختیار او قرار دهم. با وجود وفور اطلاعات از دنیای پزشکی در بستر اینترنت، نوشتن از فیزیک انسان و پرداختن به بیماری‌ها و نیازهای بدن او، همچنان با چالش‌های بسیاری برای من همراه بوده است. چراکه بسیاری از مخاطبانی که برای‌شان نوشته‌ام در شرایط روانی و جسمی خاصی قرار داشته و من باید متناسب با این شرایط، اطلاعاتی از بیماری‌ها و نارسایی‌های فیزیکی در اختیارشان قرار دهم. امیدوارم همین اندازه از حضورم تا به اینجا توانسته باشد پاسخگوی سوال‌های پزشکی و سلامت‌محورانه مخاطب‌های کنجکاوم باشد. همچنین، امیدوارم در ادامه بتوانم دغدغه‌مندانه‌تر از همیشه برای آن‌ها بنویسم.
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

*