تبخال چشمی؛ انواع، علائم، علل و درمان ها

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) یک ویروس رایج است که بسیاری از افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. این ویروس علاوه بر ایجاد تبخال، همچنین می تواند باعث ایجاد زخم در چشم شود. این بیماری هنگامی که چشمان فرد را تحت تاثیر قرار می دهد، به عنوان تبخال چشم، تبخال چشمی یا بیماری هرپس چشم شناخته می شود. تبخال چشم ممکن است باعث نگرانی باشد زیرا می تواند علائم ناراحت کننده ای داشته باشد. در موارد نادر، تبخال چشم می‌تواند بر لایه‌های عمیق‌تر چشم و بینایی فرد تأثیر بگذارد.

در ادامه مطلب، انواع تبخال‌هایی که می‌توانند بر چشم فرد تأثیر بگذارند و علائمی که ممکن است رخ دهد را بررسی می‌کنیم. همچنین به تشخیص تبخال چشم و گزینه های درمانی می پردازیم.

انواع تبخال چشمی

دو نوع اصلی HSV وجود دارد:

نوع 1

تبخال نوع 1 (HSV-1) معمولاً صورت را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث ایجاد علائمی می شود که شامل تبخال است و برخی از افراد از آن به عنوان تاول های تب یاد می کنند. HSV-1 بیشتر از HSV-2 باعث عفونت چشم می شود.

نوع 2

تبخال نوع 2 (HSV-2) همان نوع ویروسی است که از طریق جنسی منتقل می شود. این نوع ویروس که عمدتاً علائمی را در اندام تناسلی ایجاد می کند، می تواند روی چشم ها نیز تأثیر بگذارد. یک فرد معمولاً در نتیجه تماس پوست به پوست با فردی که قبلاً به این عفونت مبتلا شده است به هر یک از انواع این ویروس مبتلا می شود. این ویروس اغلب در سلول های عصبی نهفته است و پس از فعال شدن می تواند در امتداد اعصاب به سمت چشم حرکت کند. اکثر مردم در مقطعی از زندگی خود به این ویروس مبتلا شده اند، اما همه علائم آن را ندارند.

علائم تبخال چشمی

هنگامی که فردی به بیماری تبخال چشم مبتلا می شود، می تواند علائم مختلفی را تجربه کند. این علائم گاهی ممکن است در هر دو چشم رخ دهند، اما معمولاً یک چشم را بیشتر از دیگری تحت تأثیر قرار می دهند. برخی از علائم به قسمت آسیب دیده چشم بستگی دارد. نمونه هایی از این علائم عبارتند از:

• احساس وجود چیزی در چشم
• سردرد
• حساسیت به نور
• سرخی
• ریزش اشک

گاهی اوقات، فرد ممکن است زخم های تبخال را در بالای پلک ها نیز تجربه کند. آن ها ممکن است شبیه بثورات و تاول باشند. تاول ها پوسته هایی تشکیل می دهند که معمولاً در عرض 3 تا 7 روز بهبود می یابند. اگر ویروس تبخال قرنیه، داخل چشم یا شبکیه را تحت تاثیر قرار دهد، ممکن است فرد متوجه شود که بینایی اش کاهش یافته است. به طور معمول، حتی اگر چشم فرد دردناک به نظر برسد، تبخال چشم درد زیادی ایجاد نمی کند .

عفونت HSV که بر چشم تأثیر می گذارد ممکن است بسیار شبیه به علائم ویروس واریسلا زوستر که باعث آبله مرغان می شود، باشد. با این حال، عفونت واریسلا-زوستر به احتمال زیاد منجر به راش هایی با الگوی متمایز می شود که فقط در یک چشم به وجود می آیند. بیماری دیگری که می تواند علائم مشابهی داشته باشد، چشم صورتی است که به عنوان ورم ملتحمه نیز شناخته می شود.

علل تبخال چشمی

ویروس تبخال می تواند از طریق ترشحات بینی یا تف کردن فرد مبتلا به عفونت پخش شود. زمانی که فردی تبخال دارد، این احتمال ممکن است بیشتر باشد. ویروسی که درون ترشحات وجود دارد، می تواند از طریق اعصاب بدن، که شامل اعصاب چشم نیز می شود، حرکت کند. در برخی موارد، ویروس وارد بدن می شود و هیچ مشکل و علامتی ایجاد نمی کند. پزشکان این شکل از ویروس را غیرفعال می نامند.

گاهی اوقات برخی محرک‌ها می‌توانند باعث شوند که یک ویروس خفته شروع به تولید مثل کند و باعث تحریک چشم شود. نمونه هایی از این محرک ها عبارتند از:

• تب
• اعمال جراحی یا دندانپزشکی بزرگ
• استرس
• آفتاب سوختگی
• تروما یا آسیب شدید

ویروس تبخال می تواند بسیار مسری باشد. با این حال، هرکسی که با ویروس تبخال مواجه می شود یا با آن تماس پیدا می کند، تبخال چشمی نمی گیرد.

تشخیص تبخال چشمی

چشم پزشکان، بیماری تبخال چشم را با گرفتن تاریخچه پزشکی فرد و پرسیدن علائم بیماری از او تشخیص می دهند. آنها ممکن است از فرد بپرسند که اولین بار کی متوجه علائم خود شده و چه چیزی علائم را بدتر یا بهتر می کند. همچنین چشم پزشک معاینه فیزیکی چشم را انجام خواهد داد. این معاینه شامل استفاده از یک میکروسکوپ مخصوص به نام لامپ شکافی برای مشاهده سطح چشم و احتمالاً پلک است. متخصصان معمولاً با مشاهده زخم ها می توانند تبخال چشم را تشخیص دهند.

اگر عفونت به لایه‌های عمیق‌تر چشم رسیده باشد، باید از ابزار خاصی برای اندازه‌گیری فشار چشم استفاده کنند. آنها همچنین باید در صورت امکان لایه های عمیق تر چشم را نیز بررسی کنند. به عنوان بخشی از تشخیص، چشم پزشک ممکن است نمونه سلول کوچکی که به عنوان کشت شناخته می شود، از ناحیه تاول زده بگیرد. آنها سپس این نمونه را برای آزمایش وجود HSV به آزمایشگاه می فرستند. تبخال چشم در بیشتر موارد، قسمت جلویی شفاف چشم را تحت تأثیر قرار می دهد.

این وضعیت به عنوان کراتیت اپیتلیال شناخته می شود. اگر تبخال چشم بر لایه‌های عمیق‌تر قرنیه تأثیر بگذارد، به آن کراتیت استرومایی می‌گویند. این وضعیت بیشتر برای چشم پزشکان نگران کننده است زیرا می تواند باعث ایجاد اسکار در قرنیه شود و همین می تواند بینایی فرد را برای همیشه تحت تأثیر قرار دهد.

درمان تبخال چشمی

در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری تبخال چشم وجود ندارد. درعوض، چشم پزشک می تواند داروهایی را تجویز کند که اثرات و علائم بیماری را کاهش می دهند. محل تبخال چشم گزینه های درمانی را تعیین می کند

پلک ها

پزشکان پمادهای موضعی مانند پماد ضد ویروسی یا آنتی بیوتیکی را برای فرد تجویز می کنند تا فرد این پماد ها را به آرامی روی پلک های خود بمالد. در حالی که پمادهای آنتی بیوتیک عفونت تبخال را درمان نمی کنند، اما از ورود سایر باکتری ها به نواحی باز و تاول دار پلک جلوگیری می کنند.

لایه های بیرونی چشم

اگر تبخال چشم فقط خارجی ترین لایه های چشم را درگیر کند، پزشک ممکن است یک قطره چشمی ضد ویروسی یا یک داروی ضد ویروسی خوراکی مانند آسیکلوویر (زویراکس) تجویز کند. اینها به کاهش اثرات ویروس کمک می کنند و می توانند طول مدت علائم را کاهش دهند.

لایه های عمیق تر چشم

اگر ویروس تبخال بر لایه‌های عمیق‌تر چشم تأثیر گذاشته باشد، چشم پزشک ممکن است قطره‌های چشمی ضد ویروسی و داروهای خوراکی تجویز کند. همچنین ممکن است قطره های چشمی استروئیدی را نیز تجویز کنند. این قطره ها به کاهش التهاب چشم که می تواند منجر به افزایش فشار چشم شود، کمک می کنند.

پیشگیری از تبخال چشمی

از آنجایی که تبخال چشم می تواند باعث ایجاد عفونت های بیشتر شود، برخی از پزشکان ممکن است مصرف داروهای ضد ویروسی را به طور منظم توصیه کنند تا خطر ابتلا به تبخال مجدد چشم کاهش یابد. عفونت های مکرر چشمی تبخال می تواند منجر به آسیب چشمی بیشتر شود، به همین دلیل است که پزشکان می خواهند از عود آنها جلوگیری کنند ممکن است به افرد توصیه شود که چند روز قبل از جراحی از یک داروی ضد ویروسی استفاده کنند تا از استرس جراحی ناشی از تحریک شیوع تبخال جلوگیری کنند.

چشم انداز بیماری

در حالی که هیچ درمانی برای تبخال چشم وجود ندارد، اما درمان می تواند طول مدت علائم را کاهش دهد. اگر فردی عفونت های مکرر چشمی داشته باشد یا شروع به از دست دادن بینایی کند، باید برای ارزیابی و مشاوره در مورد درمان های اضافی به یک متخصص چشم مراجعه کند.

منبع : medicalnewstoday