عفونت چشم؛ دلایل ابتلا و درمان

عفونت چشم چه وقت اتفاق می افتد؟

عفونت چشم وقتی اتفاق می افتد که باکتری ها، ویروس ها یا قارچ ها به بخشی از چشم یا نواحی اطراف آن حمله کنند. این عفونت سطح جلویی شفاف چشم (قرنیه)، غشای نازک و مرطوب پوشش خارجی چشم و پلک های داخلی (ملتحمه چشم) را درگیر می کند.بسیاری از موارد عفونت چشم، خود به خود یا با روش های درمانی ساده از بین می روند. در موارد نادری عفونت چشم می تواند بسیار جدی بوده و به توجه فوری پزشکی نیاز داشته باشد.

علائم عفونت چشم

علائم عفونت چشم به علت اصلی و زمینه ای ایجاد آن بستگی دارند و عبارتند از:

در صورت مشکوک شدن به عفونت چشم، همیشه باید به پزشک مراجعه کنید. تلاش برای تشخیص سرخود بیماری می تواند درمان را به تأخیر انداخته و در موارد نادر حتی بینایی فرد را نیز تهدید کند. اگر دارای علائم عفونت چشم هستید و از لنزهای طبی تماسی استفاده می کنید، تا وقتی که پزشک وضعیت شما را تشخیص دهد، لنزها را درآورده و عینک به چشمتان بزنید.

علل و انواع عفونت چشم

رایج ترین انواع عفونت چشم عبارتند از:

چشم صورتی (ورم ملتحمه)

ورم ملتحمه یکی از رایج ترین انواع عفونت چشم است که بیشتر به عنوان چشم صورتی شناخته می شود. چشم صورتی یک عفونت چشم بسیار مسری است که بیشتر در میان کودکان در مراکز مراقبت روزانه مانند مهد کودک ها یا محیط های مشابه منتشر می شود. معلمان و کارمندان مراکز نگهداری روزانه که در تماس نزدیکتری با کودکان هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به چشم صورتی هستند.

انواع ورم ملتحمه عفونی، اغلب ویروسی یا باکتریایی هستند. در صورت ابتلای مادر به یک بیماری مقاربتی، نوزادان می توانند در طول تولد به عفونت چشم ورم ملتحمه (ورم ملتحمه گنوکوکی و کلامیدیایی) مبتلا شوند. در کنار چشم صورتی که بسیار شایع است، دیگر عفونت های چشم ویروسی مانند تبخال چشمی نیز وجود دارد. این عفونت با قرار گرفتن در معرض ویروس هرپس سیمپلکس اتفاق می افتد.

عفونت چشم: دلایل، نشانه ها و روش های درمان

گل مژه

گل مژه یک نوع عفونت چشم شایع است که باعث ایجاد برآمدگی حساس و قرمز بر روی لبه پلک می شود. گل مژه وقتی اتفاق می افتد که چیزی غده چربی چشم را مسدود می کند و به عفونت باکتریایی کوچک اما آزاردهنده ای منجر می شود. بیشتر موارد گل مژه با درمان های اولیه خانگی برطرف می شوند. در موارد نادر ممکن است مراقبت های پزشکی مورد نیاز باشد.

برآمدگی چشم و گل مژه در موراد بسیاری با هم اشتباه گرفته می شوند. با این حال برخلاف گل مژه، برآمدگی چشم بدون درد است، عفونت باکتریایی نیست و معمولاً دورتر از لبه پلک اتفاق می افتد.

کراتیت قارچی

کراتیت چشم قارچی در سال ۲۰۱۶ بسیار خبرساز شد. در آن زمان یک محلول لنز تماسی در میان افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می کنند، منجر به شیوع نوعی بیماری شد. این محلول دیگر در بازار موجود نیست. شیوع این بیماری با قارچ فوزاریوم در ارتباط بود که اغلب در مواد آلی یافت می شود. این قارچ و نوع دیگری از آن می توانند از راه های دیگری مانند زخم نافذ ناشی از فرو رفتن شاخه درخت به چشم حمله کنند.

کراتیت آکانتامبا

افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می کنند، بیشتر در معرض خطر مواجهه به انگل هایی هستند که به چشم حمله می کنند و منجر به عفونت جدی تهدیدکننده بینایی به نام کراتیت آکانتامبا می شوند. به همین دلیل، استفاده کنندگان از لنز تماسی باید موارد خاصی مانند پرهیز از شنا با لنز را رعایت کنند. لازم است از لنزها به صورت مناسب نگهداری شود تا خطر ابتلا به تمام انواع عفونت به حداقل برسد.

دستورالعمل های سازمان غذا و دارو (FDA) توصیه می کنند که تولیدکنندگان تاریخ دور انداختن (نه فقط تاریخ انقضا) را بر روی محصولات پاک کننده و ضدعفونی کننده لنزهای تماسی درج کنند و از این طریق خطر ابتلا به عفونت چشم را به حداقل برسانند.

تراخم

عفونت چشم به نام تراخم با وجود نادر بودن در ایالات متحده، در برخی از مناطق توسعه نیافته به قدری گسترده است که یکی از علل اصلی نابینایی محسوب می شود. مگس ها می توانند عفونت را در برخی نواحی پخش کنند و عفونت مجدد نیز یک مشکل رایج است.

تراخم معمولاً پلک داخلی را آلوده می کند و در این نواحی زخم هایی ایجاد می شود.  زخم شدن پلک داخلی پس از آن منجر به چرخش پلک شده و مژه ها شروع به تحلیل و تخریب بافت روی قرنیه می کنند که به نابینایی دائمی منجر می شود. بهداشت مناسب و در دسترس بودن داروهایی مانند آنتی بیوتیک های خوراکی برای کنترل تراخم بسیار ضروری است.

اندوفتالمیت

وقتی که عفونت چشم به داخل چشم نفوذ می کند، وضعیتی به نام اندوفتالمیت باکتریایی رخ می دهد. در صورت عدم درمان فوری، این نوع عفونت چشم می تواند منجر به نابینایی شود. درمان معمولاً با آنتی بیوتیک های قوی انجام می شود.

این نوع از عفونت می تواند پس از یک زخم جدی بر روی چشم و یا بر اثر وضعیت نادری در جراحی های چشم مانند جراحی آب مروارید اتفاق بیفتد. هر زمان که جراحت چشم به کره چشم نفوذ کند، ۴ تا ۸ درصد خطر ابتلا به اندوفتالمیت وجود دارد.  کپک قارچی نیز می تواند باعث بروز اندوفتالمیت شود. بیشتر این موارد در مناطق گرمسیری گزارش شده اند.

عوارض احتمالی عفونت چشم

برخی از انواع عفونت چشم می توانند منجر به عوارض شدیدتری شوند. به ویژه اگر بدون درمان رها شوند. وقتی عفونت به غدد اشکی چشم حرک می کند، شرایط التهابی مانند مسدود شدن مجاری اشک (داکریوسیستاتیس) و یووئیت ممکن است اتفاق بیفتد. عفونت همچنین می تواند منجر به التهاب و انسداد سیستم تخلیه چشم شده و باعث بروز  داکریوسیستیت شود.

عفونت می تواند یکی از دلایل زمینه زخم قرنیه باشد که شبیه آبسه هایی روی چشم است. در صورت عدم درمان، زخم قرنیه می تواند به از دست دادن بینایی شدید منجر شود.

عفونت های جدی تر چشم، در نهایت می توانند به بخش های عمیق تر و داخلی تر چشم نفوذ کنند و وضعیت های تهدید کننده بیماری مانند اندوفتالمیت را به وجود بیاورند.

سلولیت اوربیتال به بروز عفونت در داخل و اطراف بافت نرم و چربی پلک گفته می شود که یک وضعیت بسیار اورژانسی است. چرا که در صورت عدم درمان می تواند به سرعت گسترش یابد.

درمان عفونت چشم

انواع بسیار متنوعی از عفونت چشم وجود دارد و چشم پزشک باید عفونت خاص شما را تشخیص دهد تا بهترین روش درمان را تجویز کند.

پزشک ممکن است از بخش آسیب دیده برای کشت، نمونه برداری کند. این امر به پزشک کمک می کند که نوع دقیق عفونت شما را در صورت وجود ارزیابی کند. پس از آن با در دست داشتن این اطلاعات می تواند مؤثرترین روش درمان را شناسایی کند. درمان می تواند تجویز نوع خاصی از آنتی بیوتیک باشد که به صورت گزینشی، باکتری عامل عفونت را هدف قرار می دهد.

خوشبختانه، بسیاری از موارد عفونت چشم ویروسی به خودی خود بهبود پیدا می کنند اما عفونت های ویروسی شدید ممکن است برای بهبودی به قطره های چشمی ضد ویروسی نیاز داشته باشند. سایر عفونت های ویروسی به تجویز دقیق قطره های چشمی استروئیدی برای کاهش التهاب مرتبط نیاز دارند.

شایع ترین عفونت های باکتریایی چشم با درمان سریع برطرف می شوند. روش درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • تجویز قطره چشمی آنتی بیوتیک
  • تجویز پماد آنتی بیوتیک
  • کمپرس چشم

بسته به علت زمینه ای عفونت چشم، پزشک ممکن است علاوه بر درمان های دیگر، آنتی بیوتیک های خوراکی یا داروهای ضد ویروس را تجویز کند. در صورت بدتر شدن یا تغییر علائم، فوراً با پزشک ارتباط برقرار کنید.

چگونه از عفونت چشم پیشگیری کنیم؟

اگر با فردی دارای یک یا دو چشم قرمز در ارتباط هستید، تا زمانی که بتوانید ابتدا دست های خود را بشویید، از لمس نواحی دور چشم او خودداری کنید. با شستن دست ها پیش از لمس چشم ها یا پلک ها و قبل از قرار دادن لنزهای تماسی، از عفونت چشم پیشگیری کنید. می توانید با استفاده از اسپری های ضدعفونت و پاک کننده ها در اماکن عمومی مانند مراکز مراقبت روزانه و کلاس های درس، خطر ابتلا به انواع رایج عفونت باکتریایی یا ویروسی را به حداقل برسانید.

به صورت کلی، خوب است که به کودکان آموزش دهیم تا از لمس چشم های خود بدون شستن دست ها خودداری کنند. کارهایی که در منزل می توانید برای بهبود عفونت و قرمزی چشم انجام دهید، عبارتند از:

  • ملحفه و حوله های فرد مبتلا را تمیز نگه دارید.
  • اجازه ندهید موارد فوق (حوله و ملحفه) را با کسی به اشتراک بگذارد.
  • از او بخواهید که مرتب دست هایش را بشوید.

اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید، نکات ایمنی (مانند شستن دست ها پیش از لمس لنز) را رعایت کنید. آگاه باشید که استفاده از لنزهای تماسی در طول خواب، حتی در صورت استفاده از لنزهای تنفس پذیر سیلیکون هیدروژل که برای استفاده در طول شب تأیید شده اند، می تواند خطر ابتلا به عفونت چشم را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

منبع : allaboutvision

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز پزشکی نیست.
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.