خونریزی زیر پوستی (پورپورا) چیست؛ علل و درمان

هنگامی که یک رگ خونی دچار پارگی می شود، مقدار کمی خون از رگ به بدن خارج می شود. این خون ممکن است درست در زیر سطح پوست ظاهر شود. رگ های خونی ممکن است به دلایل زیادی پاره شوند، اما معمولاً به دلیل یک آسیب است.

خونریزی در پوست می تواند به صورت نقاط کوچک به نام پتشی یا به صورت تکه های بزرگتر و مسطح به نام پورپورا ظاهر شود. برخی از خال های مادرزادی را می توان با خونریزی در پوست اشتباه گرفت. به طور معمول، هنگامی که پوست خود را فشار می دهید، رنگ پریده می شود، و هنگامی که آن را رها می کنید، قرمزی یا رنگ برمی گردد. هنگامی که خونریزی در پوست وجود دارد، زمانی که آن را فشار دهید، پوست رنگ پریده نخواهد شد.

خونریزی زیر پوست اغلب ناشی از یک اتفاق جزئی مانند کبودی است. خونریزی می تواند به صورت یک نقطه کوچک به اندازه یک نوک سوزن یا به صورت لکه ای به بزرگی دست یک بزرگسال ظاهر شود. خونریزی در پوست گاهی ممکن است نشانه یک وضعیت پزشکی جدی باشد. در مواردی که خونریزی پوستی مربوط به آسیب نیست، به پزشک مراجعه کنید.

چه چیزی باعث خونریزی در پوست می شود؟

علل شایع خونریزی در پوست عبارتند از:

• صدمه
• واکنش آلرژیک
• عفونت های خون
• اختلالات خود ایمنی
• کبودی
• عوارض جانبی دارو
• عوارض جانبی شیمی درمانی
• عوارض جانبی اشعه
• روند طبیعی پیری

برخی از عفونت ها و بیماری ها می توانند باعث خونریزی زیر پوست شوند، مانند:

• مننژیت، التهاب غشاهای پوشاننده مغز و نخاع
• لوسمی، سرطان سلول های خونی
• گلودرد استرپتوکوکی، یک عفونت باکتریایی که باعث گلودرد می شود
• سپسیس، یک پاسخ التهابی در سراسر بدن به عفونت باکتریایی

اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید:

• درد در ناحیه خونریزی
• خونریزی قابل توجه از یک زخم باز
• یک توده روی خونریزی داخل پوست
• تیره شدن پوست آسیب دیده
• تورم در اندام ها
• خونریزی لثه، بینی، ادرار یا مدفوع

چگونه پزشک علت خونریزی در پوست را تعیین می کند؟

اگر بدون هیچ دلیل شناخته شده ای دچار خونریزی در پوست شدید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید، حتی اگر لکه های خون دردناک نباشند.

خونریزی داخل پوست به راحتی از طریق یک بازرسی چشمی قابل تشخیص است. با این حال، برای تعیین علت، پزشک شما به اطلاعات بیشتری در مورد خونریزی نیاز دارد. پس از بررسی سابقه پزشکی شما، پزشک سوالات زیر را از شما خواهد پرسید:

• اولین بار چه زمانی متوجه خونریزی شدید؟
• آیا علائم دیگری دارید؟
• این علائم از چه زمانی شروع شد؟
• آیا ورزش تماسی انجام می دهید یا از وزنه ها و ماشین آلات ورزشی سنگین استفاده می کنید؟
• آیا اخیراً به ناحیه آسیب دیده صدمه وارد شده؟
• آیا ناحیه خونریزی درد دارد؟
• آیا ناحیه خارش دارد؟
• آیا سابقه خانوادگی اختلالات خونریزی دارید؟

پزشک شما همچنین از شما می‌پرسد که آیا شرایط پزشکی دارید یا برای چیزی تحت درمان هستید. اگر از مکمل های گیاهی یا دارویی استفاده می کنید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. داروهایی مانند آسپرین، استروئیدها یا رقیق کننده های خون می توانند باعث خونریزی در پوست شوند. پاسخ دادن به این سوالات تا حد امکان به دکتر شما سرنخ هایی در مورد اینکه آیا خونریزی زیر پوستی عارضه جانبی دارویی است که مصرف می کنید یا ناشی از یک بیماری زمینه ای است، می دهد.

پزشک ممکن است برای بررسی وجود عفونت یا سایر شرایط پزشکی به شما آزمایش خون یا ادرار بدهد. در صورت لزوم، پزشک اسکن تصویربرداری یا سونوگرافی از ناحیه را نیز برای تشخیص هرگونه شکستگی یا آسیب بافتی انجام می دهد.

درمان های خونریزی زیر پوست

بسته به علت، گزینه های درمانی مختلفی برای درمان خونریزی در پوست وجود دارد. پزشک تعیین می کند که کدام گزینه درمانی برای شما بهترین است.

اگر عفونت یا شرایط خاص پزشکی دارید، ممکن است داروهایی برای شما تجویز شود. این داروها ممکن است برای متوقف کردن خونریزی کافی باشد، اگر داروهای تجویز شده نیز موثر واقع نشوند، احتمالا پزشک شما تغییر دارو یا قطع استفاده از داروهای فعلی را توصیه کند.

اگر بعد از درمان دچار خونریزی مجدد در پوست شدید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

درمان های خانگی

اگر خونریزی در پوست ناشی از آسیب باشد، درمان‌های خانگی وجود دارد که می‌تواند به بهبودی شما کمک کند.

• بر روی ناحیه آسیب دیده یخ بگذارید. (هربار 10 دقیقه)
• برای تسکین درد از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید.
• اگر جراحت شما شروع به بهبودی نکرده است، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

پورپورا چیست؟

پورپورا که لکه های خونی یا خونریزی های پوستی نیز نامیده می شود، به لکه های بنفش رنگی اطلاق می شود که بیشتر روی پوست قابل تشخیص هستند. لکه ها همچنین ممکن است روی اندام ها یا غشاهای مخاطی از جمله غشاهای داخل دهان ظاهر شوند.

پورپورا زمانی رخ می دهد که رگ های خونی کوچک می ترکند و باعث تجمع خون در زیر پوست می شود. این اتفاق می تواند لکه های ارغوانی روی پوست ایجاد کند که اندازه آنها از نقاط کوچک تا تکه های بزرگ متغیر است. لکه های پورپورا به طور کلی خوش خیم هستند، اما ممکن است نشان دهنده یک وضعیت پزشکی جدی تر، مانند اختلال لخته شدن خون باشد.

گاهی اوقات، سطوح پایین پلاکت می تواند باعث کبودی و خونریزی بیش از حد شود. پلاکت ها سلول هایی هستند که به لخته شدن خون شما کمک می کنند. سطوح پایین پلاکت ممکن است ارثی یا ژنتیکی باشد، اما ممکن است به موارد زیر نیز مربوط باشد:

• پیوند مغز استخوان
• سرطان
• شیمی درمانی
• پیوند سلول های بنیادی
• عفونت های HIV
• جایگزینی هورمون
• درمان های استروژن
• استفاده از داروهای خاص

اگر متوجه رشد یا تغییر روی پوست خود شدید، باید با پزشک خود تماس بگیرید.

چه چیزی باعث پورپورا می شود؟

دو نوع پورپورا وجود دارد:

• غیر ترومبوسیتوپنی : غیر ترومبوسیتوپنی به این معنی است که شما سطح پلاکت طبیعی در خون خود دارید.
• ترومبوسیتوپنی : ترومبوسیتوپنیک به این معنی است که تعداد پلاکت های شما کمتر از حد طبیعی است.

موارد زیر می تواند باعث پورپورای غیرترومبوسیتوپنیکی شود:

• اختلالاتی که بر لخته شدن خون تأثیر می گذارد
• برخی از اختلالات مادرزادی که در زمان تولد یا قبل از آن وجود دارند، مانند تلانژکتازی (پوست شکننده و بافت همبند) یا سندرم اهلرز دانلوس
• برخی داروها، از جمله استروئیدها و داروهایی که بر عملکرد پلاکت تاثیر می گذارند
• عروق خونی ضعیف
• التهاب در رگ های خونی
• اسکوربوت یا کمبود شدید ویتامین C

موارد زیر می تواند باعث پورپورای ترومبوسیتوپنیک شود:

• داروهایی که از تشکیل پلاکت ها جلوگیری می کنند یا در لخته شدن طبیعی اختلال ایجاد می کنند
• داروهایی که باعث می شوند بدن در برابر پلاکت ها واکنش ایمنی ایجاد کند
• انتقال خون
• اختلالات ایمنی مانند پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک
• عفونت در جریان خون
• عفونت توسط HIV یا هپاتیت C یا برخی عفونت های ویروسی (اپشتین بار، سرخجه، سیتومگالوویروس)
• تب خالدار کوه راکی ​​(ناشی از نیش کنه)
• لوپوس اریتماتوز سیستمیک

پورپورا چگونه درمان می شود؟

نوع درمانی که پزشک شما تجویز می کند به علت پورپورای شما بستگی دارد. بزرگسالان مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک خفیف ممکن است بدون هیچ مداخله ای بهبود یابند.

اما اگر اختلال ایجاد کننده پورپورا خود به خود از بین نرود، به درمان نیاز خواهید داشت. درمان‌ها شامل داروها و گاهی اسپلنکتومی یا جراحی برای برداشتن طحال است. همچنین ممکن است از شما خواسته شود که مصرف داروهایی که عملکرد پلاکت ها را مختل می کنند، مانند آسپرین، رقیق کننده های خون و ایبوپروفن را متوقف کنید.

منبع : Healthline