نوع شایعی از تومورهای خوش‌خیم داخل یا روی بافت رحم رشد می‌کنند که به آنها، فیبروم رحم می‌گویند. در اکثر اوقات، میوم رحم علائم خاصی ندارند. البته گاهی نشانه‌هایی مثل خونریزی شدید قاعدگی، کمردرد، تکرر ادرار و درد در حین رابطه جنسی را باید به‌عنوان علائم فیبروم رحم تلقی کرد. عواملی مثل عفونت، بارداری، ژنتیک، تغییرات هورمونی یا آندومتریوز، معمولا علل ایجاد میوم رحمی یا همان فیبروم هستند. فیبروم‌های کوچک در عضله رحم معمولا نیازی به درمان ندارند و اقداماتی مثل ورزش‌های مناسب برای فیبروم رحم، اصلاح تغذیه یا کاهش استرس، به کنترل آن کمک می‌کنند. هرچند که توده‌های بزرگتر را باید با انواع روش‌های درمان مثل دارو یا جراحی در مسیر بهبود قرار داد. توصیه می‌کنیم که هرچه زودتر، برای درمان به دکتر زنان مراجعه کنید زیرا بدترین اثر پیشرفت این بیماری روی سیستم تولید مثل زنان و ایجاد نازایی است.
در ادامه این مقاله از مجله سلامت و پزشکی دکتردکتر، درباره فییروم در رحم زنان، انواع و عوارض آن روی سلامت و باروری، علامت‌ها، روش‌های تشخیص و درمانش می‌خوانید. با آگاهی می‌توانید از عوارضی مانند قاعدگی‌های سنگین یا مشکلات باروری دور بمانید. مطالعه مطلب پیش رو به حدود ۵ دقیقه زمان نیاز دارد.
در انتهای همین صفحه و در بخش نظرات می‌توانید سؤالات خود را مطرح کنید تا پزشک پاسخ بدهد.
فیبروم رحم چیست؟
کیست یا فیبروم‌های رحمی (که لیومیوم نیز نامیده می‌شوند) ضایعاتی هستند که از ماهیچه و بافت ساخته شده‌اند و رو یا در دیواره رحم تشکیل می‌شوند. این تومورها معمولا کیست بدخیم و سرطانی نیستند و خوش‌خیم به‌حساب می‌آیند. فیبروم‌ها شایع‌ترین تومور غیرسرطانی در زنان هستند.
براساس مطالعات کتابخانه مطالعات ملی پزشکی آمریکا (NIH)،
سالانه 21هزار زن در این کشور به فیبروم مبتلا می‌شوند. از این میان، تقریبا 4 درصد از زنانی که بین 30 تا 35 سالگی هستند، برای فیبروم رحم در بیمارستان بستری می‌شوند.
فیبروم یا میوم رحمی می‌تواند علائم مختلفی مانند درد و خونریزی شدید و نامنظم واژن را ایجاد کند. گاهی اوقات، فرد هیچ علامتی ندارد و از داشتن میوم رحم غافل است. درمان فیبروم معمولا به علائم هر بیماری بستگی دارد. فرق فیبروم و تومور در این است که میوم رحم معمولا خوش‌خیم است، اما گاهی اوقات باید تخلیه یا برداشته شود چون شاید منجر به آندومتریوز یا سندرم تخمدان پلی کیستیک شود. در مقابل، تومورها معمولا مجموعه‌های جامدی از بافت هستند و زمانی به‌وجود می‌آیند که سلول‌ها به‌طور غیرقابل کنترلی رشد می‌کنند. این رشد در زمانی رخ می‌دهد که نباید رشد کنند.
فیبروم‌ها، می‌توانند به صورت تکی یا چندتایی به‌وجود بیایند:
- فیبروم تکی؛ فیبروم تکی به معنای وجود تنها یک فیبروم در رحم است. این نوع فیبروم ممکن است اندازه‌های مختلفی داشته باشد و می‌تواند در هر جایی از دیواره رحم رشد کند. فیبروم تکی معمولاً راحت‌تر قابل مدیریت و جراحی است.
- فیبروم چندتایی؛ این فیبروم‌ها می‌توانند در اندازه‌ها و مکان‌های مختلفی در رحم رشد کنند. فیبروم‌های چندتایی می‌توانند علائم بیشتری ایجاد کنند و مدیریت آنها معمولاً پیچیده‌تر است، زیرا ممکن است تأثیر بیشتری بر عملکرد رحم و سایر ارگان‌های نزدیک داشته باشند.
البته فیبروم‌های تکی یا چندتایی، هرکدام دارای انواع مختلفی هستند که در ادامه به آنها، اشاره خواهیم کرد.
چرا فیبروم رحم به وجود می‌آید؟
علت فیبروم رحم تقریبا ناشناخته است، اما متخصصان براین باور هستند که هورمون‌های استروژن و پروژسترون و البته عوامل ژنتیکی در بروز این مشکل نقش دارند. بیشتر فیبروم‌ها در افراد در سنین باروری به‌وجود می‌آیند. مطالعات نشان می‌دهند که فیبروم‌ها زمانی که سطح هورمون‌ها بالاتر است (مانند بارداری) رشد می‌کنند و زمانی که سطح هورمون‌ها پایین است (مانند دوران گذار به یائسگی) کوچک می‌شوند. فیبروم یکی از بیماری‌های زمینه‌ای است که منجر به افزایش درد پریودی در خانم‌ها می‌شود.
چه عواملی احتمال ابتلا به فیبروم رحم را بالا می‌برند؟
از جمله عواملی که احتمال ابتلا به فیبروم رحم را بالا می‌برند، شامل موارد زیر هستند:
- بچه‌دارنشدن
- سابقه خانوادگی فیبروم رحم
- بروز علائم یائسگی
- چاقی و شاخص توده بدنی بالاتر (BMI)
- شروع زودرس قاعدگی (پریود شدن در سنین پایین).
توصیه می‌کنیم که درصورت ابتلا به این بیماری، هرچه زودتر برای درمان اقدام کنید زیرا هر کدام از پیامدهایی که بالاتر از آنها نام بردیم، پروسه درمانی زمان‌بری دارند.
فیبروم رحم چه علائمی دارد؟
معمولا فیبروم‌های کوچک، هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند و به درمان دیگری به جز مشاهده منظم توسط دکتر زنان، نیازی ندارند. در این ویژگی، دقیقا شبیه به کیست تخمدان و علائمش هستند. با این‌حال، فیبروم‌های بزرگتر علائمی ایجاد می‌کنند، مانند:
- درد کمر
- تکرر ادرار
- خونریزی بین قاعدگی یا تغییر سیکل قاعدگی
- عدم تعادل هورمونی
- درد هنگام رابطه جنسی
- ترشحات طولانی‌مدت (مزمن) واژن
- ناتوانی در ادرارکردن یا تخلیه کامل مثانه
- یبوست یا احساس فشار روی راست روده
- احساس پری در قسمت پایین شکم / نفخ
- خونریزی بیش از حد یا دردناک در طول قاعدگی
- افزایش اتساع شکم (بزرگ شدن)
فیبروم رحم ممکن است باعث گرفتگی قاعدگی و درد زیر شکم نیز بشود.
طبق اطلاعات یکی از مقالات منتشر شده در NIH، پژوهش مطالعاتی روی 335 زن در سنین 24 تا 40 سال انجام شده که براساس نتایج آن، 7.8 درصد از آنها بدون این که علائمی داشته باشند، مبتلا به فیبروم رحم بوده‌اند. علائم فیبروم رحم معمولا پس از یائسگی تثبیت می‌شوند یا از بین می‌روند، زیرا سطح هورمون‌ها در بدن کاهش پیدا می‌کند.
انواع فیبروم رحم
انواع مختلفی از فیبروم‌های رحمی بسته به محل قرارگیری و نحوه چسبندگی آنها وجود دارد. انواع میوم رحم را در جدول زیر نام برده‌ایم:
| فیبروم‌های داخل دیواره (فیبروم‌های اینترامورال) | در دیواره عضلانی رحم فرو رفته‌اند و شایع‌اند. |
| فیبروم‌های زیرمخاطی | در زیر پوشش داخلی رحم رشد می‌کنند. |
| فیبروم ساب‌سروزال (فیبروم‌های زیرسروزال) | فیبروم بیرون رحم و زیر پوشش سطح خارجی رحم رشد می‌کند و می‌تواند بسیار بزرگ شود و در لگن رشد کند. |
| فیبروم‌های ساقه‌دار | کم‌شایع ترین نوع‌اند، این فیبروم‌ها با ساقه یا ساقه به رحم می‌چسبند. |
توجه! این که با توجه به علائم‌تان، به کدامیک از این فیبروم‌ها مبتلا هستید را باید پزشک زنان تشخیص دهد.
فیبروم رحم چه عوارضی دارد؟
فیبروم رحم تقریبا بی‌خطر است اما عوارضی دارد که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد:
- خونریزی غیرطبیعی؛ خونریزی شدید و طولانی در دوره‌های قاعدگی (منوراژی) که با خونریزی بین دوره‌های قاعدگی همراه می‌شود.
- درد لگنی و فشار؛ احساس درد لگن یا فشار در ناحیه لگن یا پایین کمر احساس می‌شود.
- عدم بارداری؛ ممکن است فیبروم‌ها باعث مشکل در باروری یا سقط جنین شوند.
- بزرگ شدن رحم و شکم؛ رشد فیبروم‌ها ممکن است منجر به بزرگ شدن رحم و شکم شود.
- مشکلات ادراری و روده‌ای؛ فشار فیبروم‌ها بر روی مثانه ممکن است باعث تکرر ادرار یا مشکل در تخلیه مثانه شود و فشار بر روی روده ممکن است منجر به یبوست شود.
- درد هنگام رابطه جنسی؛ برخی از زنان ممکن است هنگام رابطه جنسی درد را تجربه کنند.
- کم خونی؛ خونریزی شدید قاعدگی ممکن است به کم‌خونی منجر شود که می‌تواند باعث خستگی و ضعف شود.
علاوه بر موارد گفته شده احتمال افتادگی واژن نیز بیشتر خواهد شد. با درمان به‌موقع، می‌توان از وقوع این عوارض جلوگیری کرد.
فیبروم رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟
در بسیاری از موارد، پزشکان فیبروم رحم را در طول معاینه لگن کشف می‌کنند. اغلب، خونریزی شدید و سایر علائم فیبروم رحم مرتبط، به دکتر فیبروم رحم هشدار می‌دهند که فیبروم را به عنوان بخشی از تشخیص در نظر بگیرد. چند آزمایش وجود دارد که برای تشخیص فیبروم رحم بدخیم و تعیین اندازه و محل آن انجام می‌شوند:
| سونوگرافی | این آزمایش تصویربرداری غیرتهاجمی تصویری از اندام‌های داخلی با امواج صوتی ایجاد می‌کند. |
| تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) | این آزمایش با استفاده از آهنربا و امواج رادیویی تصاویر دقیقی از اندام‌های داخلی ایجاد می‌کند. |
| توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن | سی تی اسکن از تصاویر اشعه ایکس برای ایجاد تصویری دقیق از اندام‌های داخلی از چند زاویه استفاده می‌کند. |
| هیستروسکوپی | در طول هیستروسکوپی، پزشک از دستگاهی به نام اسکوپ (یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر با یک دوربین در انتهای آن) برای مشاهده فیبروم‌های داخل رحم استفاده می‌کند. اسکوپ از واژن و دهانه رحم عبور می‌کند و سپس به داخل رحم منتقل می‌شود. |
| هیستروسالپنگوگرافی (HSG) | این روش به‌کمک اشعه ایکس انجام می‌شود و دقیق است. در آن پزشک مواد حاجب را تزریق می‌کند و سپس از رحم عکس می‌گیرد. |
| سونوهیستروگرافی | در این آزمایش تصویربرداری، پزشک یک کاتتر کوچک را در واژن قرار می‌دهد و سپس سالین را به رحم تزریق می‌کند. این مایع اضافی کمک می‌کند تا تصویر واضح‌تری از رحم نسبت به سونوگرافی استاندارد ایجاد شود. |
| لاپاراسکوپی | در طول این آزمایش، متخصص یک برش کوچک در قسمت پایین شکم ایجاد می‌کند. لوله نازک و منعطفی با یک دوربین در انتهای آن قرار داده می‌شود تا اندام‌های داخلی مشخص شوند. |
تمام این آزمایش‌ها، نه تنها باید توسط پزشک تجویز شوند بلکه نیاز به توضیح و تفسیر توسط او را نیز دارند.
درمان فیبروم رحم از طریق چه روش‌هایی انجام می‌شود؟
رفع مشکل و درمان فیبروم رحم بسته به اندازه، تعداد و محل فیبروم یا میوم رحمی و همچنین علائمشان متفاوت است. اگر هیچ علامتی وجود ندارد، ممکن است نیازی به درمان نباشد. کیست‌های کوچک، اغلب می‌توانند به حال خود رها شوند. برخی از افراد هرگز هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند و تقریبا هیچ مشکلی در ارتباط با فیبروم ندارند. در این موارد، شاید پزشک توصیه کند فیبروم‌ها را با معاینه لگن یا سونوگرافی کنترل کند. اگر علائم فیبروم رحم ناشی از کیست می‌بینید، مثلا خونریزی زیاد، کم‌خونی ناشی از خونریزی زیاد، درد متوسط تا شدید یا مشکلات دستگاه ادراری و روده، باید به دنبال درمان باشید. برنامه درمان به عوامل مختلفی از جمله موارد زیر وابسته است:
- تعداد کیست
- اندازه کیست
- مکان کیست
- علائم فیبروم رحم و عوارض
بهترین گزینه درمانی به برنامه‌های شما برای حاملگی در آینده بستگی دارد. هنگام بحث در مورد گزینه‌های درمانی با پزشک خود در مورد اهداف باروری صحبت کنید. گزینه‌های درمانی برای فیبروم یا میوم رحمی می‌تواند شامل موارد زیر باشند:
- دارودرمانی
- جراحی فیبروم رحم
توجه! تشخیص شیوه درمان فیبروم رحم کاملا برعهده دکتر برداشتن فیبروم است.
درمان دارویی فیبروم رحم
مهم‌ترین علت دارودرمانی فیبروم رحم، تاثیر بالا و سریع آن برای از بین بردن این غده‌هاست. داروهای لازم برای درمان فیبروم یا میوم رحمی به شرح زیر هستند:
| داروهای مسکن بدون نسخه (OTC) | این داروها به مدیریت درد و ناراحتی ناشی از فیبروم کمک می‌کنند. داروهای OTC شامل استامینوفن و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن است. |
| مکمل‌های آهن | اگر دچار کم‌خونی ناشی از خونریزی بیش از حد هستید، ممکن است پزشک شما مصرف مکمل آهن را نیز پیشنهاد بدهد. |
| کنترل بارداری | کنترل بارداری می‌تواند به رفع علائم فیبروم رحم کمک کند؛ به ویژه، خونریزی شدید در طول و بین دوره‌ها و دردهای قاعدگی. گزینه‌های مختلفی برای کنترل بارداری وجود دارد که می توانید از آنها استفاده کنید، از جمله قرص‌های ضدبارداری خوراکی، حلقه‌ها، تزریق‌ها و دستگاه‌های داخل رحمی (IUD). |
| آگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین (GnRH) | این داروها با کوچک‌کردن فیبروم ها عمل می‌کنند. گاهی اوقات از آنها برای کوچک‌کردن فیبروم قبل از جراحی استفاده می‌شود و برداشتن فیبروم را آسان‌تر می‌کند. با‌این‌حال، این داروها موقتی هستند و اگر مصرف آنها را متوقف کنید، فیبروم‌ها دوباره رشد می‌کنند. |
| درمان‌های خوراکی | الاگولیکس(elagolix) یک درمان خوراکی جدید برای مدیریت خونریزی شدید رحمی در افرادی است که یائسگی با فیبروم‌های رحمی علامت‌دار را تجربه نکرده‌اند. می‌توان آن را تا ۲۴ ماه مصرف کرد. در مورد مزایا و معایب این درمان با پزشک صحبت کنید. یکی دیگر از درمان‌های خوراکی، ترانکسامیک اسید(Tranexamic acid) است که خونریزی شدید قاعدگی را در افراد مبتلا به میوم رحمی درمان می‌کند. |
لطفا به این نکته توجه کنید که موارد انتخابی برای درمان فیبروم یا میوم رحمی با دارو، کاملا بر پایه انتخاب پزشک است. نکته مهم دیگر این است که امکان دارد این داروها طبق شرایط بدنی بیمار در دوره‌های مختلف، تغییر کنند.
جراحی فیبروم رحم
هنگام صحبت در مورد انواع مختلف جراحی برای برداشتن فیبروم باید عوامل مختلفی را در نظر گرفت. نه تنها اندازه، محل و تعداد فیبروم‌ها می‌تواند بر نوع جراحی تأثیر بگذارد، بلکه خواسته‌های شما برای بارداری‌های آینده نیز می‌تواند عامل مهمی در تدوین برنامه درمانی باشد. برخی از گزینه‌های جراحی رحم را حفظ می‌کنند و به شما امکان می‌دهند در آینده باردار شوید، در حالی‌که گزینه‌های دیگر می‌توانند باعث آسیب یا برداشتن رحم شما شوند. در ادامه، روش‌های مختلف درمان میوم رحم با جراحی را به تفکیک بررسی خواهیم کرد:
میومکتومی فیبروم رحم
میومکتومی روشی است که به پزشک اجازه می‌دهد فیبروم ها را از بین ببرد. انواع مختلفی از میومکتومی وجود دارد. نوع روشی که ممکن است برای شما بهترین نتیجه را داشته باشد به محل قرارگیری فیبروم‌ها، بزرگی و تعدادشان بستگی دارد. انواع روش‌های میومکتومی برای برداشتن فیبروم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- هیستروسکوپی؛ پزشک یک اسکوپ (ابزاری نازک، انعطاف‌پذیر و لوله‌مانند) را از طریق واژن و دهانه رحم و داخل رحم شما وارد می‌کند. پزشک از این اسکوپ برای برش و برداشتن فیبروم‌ها استفاده می‌کند.
- لاپاراسکوپی؛ در این روش، پزشک از یک اسکوپ برای برداشتن فیبروم‌ها استفاده می‌کند. برخلاف هیستروسکوپی، این روش شامل قراردادن چند برش کوچک در شکم است. اینگونه است که اسکوپ وارد بدن شما و از آن خارج می‌شود.
- لاپاراتومی: در طول این روش، پزشک یک برش بزرگتر در شکم ایجاد می‌کند و فیبروم‌ها را از طریق این یک برش خارج می‌کند.
پزشک با توجه به شرایط بیمار، یکی از روش‌های میوکتومی را تجویز می‌کند.
هیسترکتومی
در روش هیسترکتومی (Hysterectomy)، تمام رحم برداشته می‌شود. این روش برای بانوانی مناسب است که دیگر قصد بارداری ندارند و فیبروم‌های بزرگی دارند یا مشکلات جدی‌تری تجربه می‌کنند.
آمبولیزاسیون شریان رحمی
در روش آمبولیزاسیون شریان رحمی (Uterine Artery Embolization)، جریان خون به فیبروم‌ها قطع می‌شود که منجر به کوچک شدن آنها می‌شود. این روش کمتر تهاجمی است و از طریق تزریق ذرات کوچکی به شریان‌های تغذیه‌کننده فیبروم‌ها انجام می‌شود.
سونوگرافی متمرکز با هدایت MRI (MRI-Guided Focused Ultrasound Surgery)
در روش سونوگرافی متمرکز با هدایت MRI (MRI-Guided Focused Ultrasound Surgery)، از امواج صوتی متمرکز برای تخریب فیبروم‌ها استفاده می‌کند و تحت هدایت MRI انجام می‌شود.
آمبولیزاسیون فیبروم رحم
در روش آمبولیزاسیون فیبروم رحم، رادیولوژیست مداخله‌ای این روش را با کمک متخصص زنان انجام می‌دهد. تیم جراحی، یک کاتتر(لوله نازک و منعطف و بلند) کوچک را در شریان رحمی یا شریان رادیال قرار می‌دهند و ذرات کوچکی را تزریق می‌کنند که جریان خون را از شریان به فیبروم‌ها، مسدود شود. از دست‌دادن جریان خون فیبروم‌ها را کوچک می‌کند و علائم فیبروم رحم را بهبود می‌بخشد. این روش ممکن است برای همه مناسب نباشد.
فرسایش میوم رحم با فرکانس رادیویی (RFA)
روش فرسایش با فرکانس رادیویی (RFA)، نوعی درمان ایمن و موثر است که از انرژی مایکروویو (RF) برای درمان فیبروم یا میوم رحمی استفاده می‌کند و برای افرادی توصیه می‌شود که به یائسگی نرسیده‌اند. پرتوهای فرکانس رادیویی، فیبروم‌های کوچکتر را درمان می‌کنند.
رژیم غذایی مناسب برای درمان فیبروم رحم
دستورات مختلفی برای حفظ اصول مناسب برای تومور لگنی زنان مانند فیبروم رحم وجود دارد. مثلا فیبر برای حفظ هضم صحیح غذا و تنظیم هورمون‌ها ضروری است. این ماده به دفع استروژن اضافی از بدن کمک می‌کند و خطر فیبروم رحم در دختران و زنان را کاهش می‌دهد. غذاهایی که فیبر بالایی دارند عبارت‌اند از:
- غلات کامل
- میوه‌ها
- سبزیجات
- آجیل
- دانه‌ها
توصیه می‌کنیم که بسته به وضعیت بدنتان، از مشاوره دکتر تغذیه و دکتر زنان در کنار هم بهره ببرید. در صورتی که فیبروم رحم درمان نشود، در مواردی نادر به سرطان رحم منجر خواهد شد.
درمان فیبروم رحم با لیزر
درمان فیبروم رحم با لیزر، یک روش نسبتا جدید است که به نام “واسطه‌سازی لیزری” (Laser Ablation) یا “درمان لیزری” شناخته می‌شود. از این روش در مواردی که فیبروم‌ها نسبتاً کوچک هستند، استفاده می‌شود. البته در صورت عدم موفقیت روش‌های درمانی دیگر هم از روش لیزردرمانی برای فیبروم استفاده می‌شود.
درمان فیبروم رحم با طب سنتی
در طب سنتی، درمان فیبروم‌های رحم معمولاً شامل استفاده از گیاهان دارویی، تغییرات در رژیم غذایی و روش‌های زندگی است که به بهبود وضعیت کلی سلامت و کاهش علائم مرتبط با فیبروم‌ها کمک می‌کند. در طب سنتی، از دم‌نوش‌هایی همچون بابونه، زنجبیل، علف لیمو (مرزنجوش) و نخل اره‌ای برای درمان فیبروم استفاده می‌کنند. البته با استفاده از طب فشاری و بهبود گردش خون در اثر آن، می‌توان فیبروم رحم را درمان کرد.
آیا با وجود فیبروم رحم مشکل در باردار شدن ایجاد می‌کند؟
بله، با وجود فیبروم رحم نیز می‌توان باردار شد. اما باید توجه داشت که فیبروم‌ها، ممکن است روی بارداری تأثیر بگذارند. میزان تاثیر فیبروم‌ها روی حاملگی، به اندازه، تعداد و محل قرارگیری آنها بستگی دارد. البته ممکن است حتی در صورت بارداری، فیبروم‌ها همچنان خطرات زیر را برای مادر و جنین داشته باشند:
- خطر سقط جنین؛ برخی از مطالعات نشان داده‌اند که زنان با فیبروم بیشتر در معرض خطر سقط جنین هستند.
- خطر زایمان پیش‌رس؛ فیبروم‌ها ممکن است باعث انقباضات رحمی و زایمان زودرس شوند.
نکته مهم! گاهی بسته به شرایط فیزیکی بیمار، ممکن است پیدا کردن روش مناسب برای بارداری، در مرحله آزمون و خطا قرار بگیرد. در چنین شرایطی، صبور باشید و طبق دستورالعمل دکتر زنان پیش بروید. پیشنهاد می‌دهیم که مطلب تخصص زنان چیست را مطالعه کنید تا درباره نقش پزشک زنان در کنترل و درمان این بیماری، آگاه شوید. برای پیشگیری از رخدادهایی مانند نازایی یا زایمان پیش‌رس و… باید حواستان به نکات مراقبتی صادرشده از سوی پزشک باشد.
چطور می‌توان از فیبروم رحم پیشگیری کرد؟
برای پیشگیری از فیبروم رحم، می‌توان به نکاتی ساده اما تاثیرگذار، توجه کرد. مواردی همچون:
- کاهش مصرف زیاد گوشت قرمز
- مصرف زیاد میوه و سبزیجات
- داشتن یک رژیم غذایی سالم
- ورزش منظم
- حفظ وزن سالم
- کنترل استرس و اضطراب
توجه! انجام مدیتیشن، نه تنها به جلوگیری از ایجاد فیبروم و مدیریت علائم آن کمک می‌کند.
فرق کیست رحم با فیبروم رحم چیست؟
گاهی پیش می‌آید که فیبروز رحمی (Uterine fibroids) و کیست تخمدان با هم اشتباه شوند. فیبروم یا میوم رحمی توده‌های غیرسرطانی هستند که در بخش عضلانی رحم یا دستگاه تولیدمثل زنان به‌وجود می‌آید. در مقابل، کیست تخمدان معمولا روی تخمدان‌ها یا داخل تخمدان‌ها رشد می‌کند. کیست تخمدان در دو نوع مختلف در بدن زنان رشد می‌کند و توده‌‌هایی زرد و حاوی مایع هستند. اما فیبروم رحم، متراکم، سفت و در اکثر مواقع، خوش خیم است و معمولا در سنین بالا (بعد از یائسگی) یا در سنین جوانی رخ می‌دهد.
برای درمان فیبروم رحم باید به چه تخصصی مراجعه کرد؟
برای درمان فیبروم رحم، باید به دکتر زنان مراجعه کنید. این متخصصان می‌توانند با توجه به اندازه، تعداد، محل میوم رحم و علائم فیبروم رحم، بهترین روش درمانی را پیشنهاد دهند. مهم است که به این نکته توجه داشته باشید که درمان لیومیوم رحم، اصلا سخت و دشوار نیست و با رعایت دستورات پزشک و حفظ آرامش، می‌توانید به راحتی در مسیر بهبودی قرار بگیرید.
با این حال توصیه می‌کنیم که در صورت داشتن علائمی همچون خونریزی شدید قاعدگی، دوره های قاعدگی طولانی، درد لگن، کمردرد، یبوست، تکرر ادرار، احساس پری یا سنگینی در لگن، هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید. مهم‌ترین اقدام پزشک در این راستا، تجویز دارو برای کاهش خونریزی قاعدگی و درد در اثر میوم رحم است.
اگر نیاز به مشاوره حضوری یا غیرحضوری با بهترین متخصصین زنان شهرتان دارید، می‌توانید به صورت آنلاین و شبانه‌روزی، از پلتفرم دکتردکتر نوبت بگیرید.
منبع:
my.clevelandclinic.org
سوالات متداول فیبروم رحم
در طول قاعدگی، بدن اندام موقتی به نام جسم زرد را برای کمک به باروری تولید می‌کند. خونریزی بیش از حد در جسم زرد می‌تواند باعث ایجاد کیست تخمدان خونریزی‌دهنده شود.
بیشتر کیست‌ها را می‌توان با استفاده از لاپاراسکوپی برداشت. این روش نوعی جراحی است که در آن بریدگی‌های کوچکی در شکم ایجاد می‌شود و جراح با دسترسی به رحم اقدام به برداشتن کیست می‌کند.
کیست‌ها معمولا خطرناک نیستند. بیشتر کیست‌ها بدون درمان در عرض چند ماه از بین می‌روند.
کیست‌ها کیسه‌های پر از مایع هستند که در خارج تخمدان ایجاد می‌شوند، در حالی که فیبروم‌ها توده‌های غیرسرطانی هستند که ممکن است در داخل یا خارج دیواره رحم ایجاد شوند.
معمولا این کیست‌ها مانند سایر کیست‌های تخمدان بی‌ضرر هستند. با‌این‌حال، اگر کیست‌ها در طول بارداری به رشد خود ادامه بدهند، چند مشکل احتمالی وجود دارد. ممکن است در حین زایمان پاره شوند، بپیچند یا مشکلات دیگری ایجاد کنند.
