سرطان طحال معمولاً زمانی ایجاد می شود که سرطان در قسمت دیگری از بدن، که اغلب لنفوم و لوسمی است، به طحال گسترش یابد. طحال در زیر قفسه سینه در سمت چپ بدن قرار دارد. این اندام بخشی از سیستم لنفاوی است و در کمک به بدن برای مبارزه با بیماری ها نقش دارد. نقش طحال در بدن به این معنی است که می توان آن را بخشی از سیستم ایمنی بدن نیز در نظر گرفت. طحال وظایف زیر را برای بدن انجام می دهد:
- فیلتر کردن خون
- حذف سلول های خونی قدیمی، غیر طبیعی یا آسیب دیده
- ذخیره سازی سلول های خونی
- مبارزه با عفونت ها
- انتشار خون به کبد
طحال اگرچه عضو بسیار مهمی است، اما می توان بدون طحال نیز زندگی کرد. ممکن است پزشکان طحال را به دلیل آسیب یا بیماری از جمله سرطان از بدن خارج کنند. وقتی این اتفاق می‌افتد، زندگی افراد تغییر اساسی نمی‌کند، اما ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به عفونت شوند و باید یک سری اقدامات احتیاطی را انجام دهند.
چه چیزی باعث سرطان طحال می شود؟
سرطانی که از ابتدا در طحال شروع شود یک اتفاق نادر است. محققان بر این باورند که این بیماری در کمتر از 2 درصد همه لنفوم ها و 1 درصد همه لنفوم های غیر هوچکین رخ می دهد. نوعی سرطان که در طحال ایجاد می شود، لنفوم ناحیه حاشیه ای طحال یا SMZL نام دارد که نوعی لنفوم غیر هوچکین است. از آنجایی که بیشتر سرطان‌هایی که طحال را تحت تأثیر قرار می‌دهند، سرطان‌هایی هستند که از مکان دیگری به طحال پخش می‌شوند، درک علل سرطان طحال به معنای بررسی عوامل ایجاد بیماری‌های دیگری است که منجر به سرطان طحال می شوند.
بیشتر سرطان هایی که از طحال شروع می شوند نوعی لنفوم یا لوسمی هستند. با توجه به عملکرد لنفوم، اغلب اوقات، یافتن علت خاصی برای لنفوم ممکن نیست.
با این وجود، محققان عواملی را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر ابتلا به لنفوم را افزایش دهد، این عوامل شامل موارد زیر است:
- سن بیشتری داشتن
- مرد بودن
- داشتن یکی از بستگان مبتلا به لنفوم
- داشتن مشکلات ایمنی
- در معرض عفونت یا آسیب پذیر بودن
چندین مطالعه ارتباط بین عفونت مزمن با ویروس هپاتیت C و خطر ابتلا به نوع خاصی از سرطان به نام لنفوم غیرهوچکین سلول B را شناسایی کرده اند که می تواند منجر به سرطان طحال شود. محققان همچنین ارتباط احتمالی بین سرطان طحال و خطرات محیطی مانند دی اکسید توریم یا مونومر وینیل کلرید را شناسایی کرده اند.
علائم سرطان طحال
افراد مبتلا به سرطان طحال ممکن است علائم مختلفی داشته باشند یا در برخی موارد اصلاً علائمی نداشته باشند. تقریباً 25 درصد از افراد مبتلا علائمی را نشان نمی دهند.
شایع ترین علائم سرطان طحال عبارتند از:
- طحال بزرگ شده، که ممکن است دو برابر بزرگتر از حالت طبیعی باشد
- درد در شکم، معمولا در گوشه سمت چپ بالا
- ضعف
- کاهش وزن غیر قابل توضیح
- خستگی
- تب
- عرق شبانه
- سطح بالای لنفوسیت ها در خون
با این حال، یادآوری این نکته ضروری است که بزرگ شدن طحال لزوماً به این معنی نیست که فرد مبتلا به سرطان طحال است.
نشانه هایی که می تواند نشان دهنده مشکلی باشد
سرطان طحال اغلب به دلیل لنفوم و به ویژه لنفوم غیر هوچکین رخ می دهد، بنابراین آگاهی از علائم این بیماری مفید است. علائم این بیماری عبارتند از:
- غدد لنفاوی متورم و معمولا دردناک در زیر بغل، کشاله ران و کناره های گردن
- احساس خستگی لرز و تب متناوب
- فرد به راحتی کبود می شود
- عفونت های مکرر
- شکم متورم و گاهی دردناک
- اشتهای ضعیف
- احساس سیری با غذای بسیار کم
- کاهش وزن بدون تلاش
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
افرادی که هر یک از علائم ذکر شده در بالا را دارند باید برای بررسی و درمان به پزشک مراجعه کنند. به خاطر داشته باشید که غیر از سرطان چیزهای دیگری نیز باعث ایجاد این علائم می شوند. به عنوان مثال، عفونت می تواند منجر به تورم غدد لنفاوی شود. از آنجایی که هیچ آزمایش غربالگری برای سرطان طحال وجود ندارد و این بیماری می تواند بدون علائم ایجاد شود، همیشه عاقلانه است که از پزشک بخواهید علائم نگران کننده را بررسی کند.
سرطان طحال چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشکان از ابزارهای مختلفی برای تشخیص سرطان طحال استفاده می کنند. مستقیم ترین و قطعی ترین روش برداشتن و آزمایش نمونه ای از بافت طحال با جراحی است. این روش بسیارتهاجمی است و پزشکان ترجیح می دهند ابتدا از روش های دیگر استفاده کنند. جایگزین ها عبارتند از:
- گرفتن تاریخچه پزشکی جامع
- تصویربرداری با سونوگرافی یا توموگرافی
- درخواست آزمایش خون
- تجزیه و تحلیل مغز استخوان
پزشکان در هنگام مصاحبه با فرد در مورد موارد زیر به دنبال سرنخ هایی برای کمک به تشخیص و احتمالاً درمان سرطان طحال خواهند بود:
- سابقه هپاتیت مزمن C یا B
- سابقه بیماری های خود ایمنی
- درمان با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
- علائم بزرگ شدن قابل توجه طحال
گزینه های درمانی سرطان طحال
درمان های رایج برای سرطان طحال عبارت از موارد زیر است:
- جراحی به نام اسپلنکتومی که بخشی از طحال یا کل آن را بر می دارد
- پرتو درمانی
- شیمی درمانی
از نظر تاریخی، طحال برداری اغلب اولین درمان مورد استفاده بوده و مطالعات نشان داده است که اکثر افرادی که این جراحی را انجام داده اند به مدت 5 سال به هیچ درمان دیگری نیاز نداشته اند. با این حال، نشان داده شده است که درمان با یک آنتی بادی ساخت بشر به نام ریتوکسی مب تقریباً به اندازه جراحی در کاهش علائم در افراد مبتلا به SMZL مؤثر است. همچنین، ممکن است استفاده از آن راحت تر از جراحی باشد.
افراد بدون علائم لزوما نیازی به درمان ندارند، اما به آنها توصیه می شود که هر 6 ماه یکبار برای آزمایش خون و ارزیابی به پزشک مراجعه کنند. این رویکرد گاهی اوقات “انتظار آگاهانه” نامیده می شود.
پیشگیری از سرطان طحال
پزشکان عفونت مزمن هپاتیت C را با سرطان طحال و سایر اشکال لنفوم غیر هوچکین مرتبط می دانند. بنابراین، اقدام برای جلوگیری از هپاتیت C می تواند به افراد در کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند. هپاتیت C مربوط به خون است بنابراین موارد زیر را در نظر بگیرید:
هنگام خالکوبی یا پرسینگ احتیاط کنید و مطمئن شوید که تجهیزات استریل شده است. در صورت داشتن رابطه جنسی با فردی که برای هپاتیت C و سایر بیماری های مقاربتی آزمایش نشده است از کاندوم استفاده کنید. روش های ایمنی را برای استفاده و دور انداختن سرنگ ها در یک محیط مراقبت های بهداشتی دنبال کنید. هرگز سوزن مشترک استفاده نکنید.
همچنین ممکن است عفونت با HIV و HTLV-1 خطر ابتلا به لنفوم غیر هوچکین و سرطان طحال را افزایش دهد. پیروی از دستورالعمل های جنسی ایمن و اقدامات پیشگیرانه مشابهی که در برابر هپاتیت C استفاده می شود می تواند در برابر ناقل این ویروس ها نیز موثر باشد. خوردن مقدار زیادی غذاهای پرچرب و افزایش وزن بیش از حد ناشی از آن، هر دو با خطر بیشتر ابتلا به لنفوم غیر هوچکین مرتبط هستند. اتخاذ یک رژیم غذایی سالم و کم چرب و حفظ وزن مناسب، شیوه های مثبت مراقبت از خود هستند که می توانند خطر ابتلا به بسیاری از بیماری های جدی و مزمن دیگر را نیز کاهش دهند.
نتیجه گیری
چشم انداز افراد مبتلا به سرطان طحال به موارد زیر بستگی دارد:
- سرطان در طحال ایجاد شده است یا از جای دیگری در بدن منشاء گرفته است.
- چه نوع سرطانی است.
- این بیماری چقدر پیشرفت کرده است.
- فرد ممکن است چه مشکلات سلامتی دیگری داشته باشد.
SMZL توسط محققان به عنوان “بی عارضه” توصیف می شود، به این معنی که معمولاً به کندی رشد می کند و تأثیر مثبتی بر چشم انداز کلی بیمار دارد. با این حال، حدود 30 درصد از افراد به شکل تهاجمی‌تری از این بیماری مبتلا می‌شوند. برای تعیین چشم انداز شخصی، افراد باید به محض بروز علائم به پزشک خود مراجعه کنند.
منبع : medicalnewstoday
