آیا پسوریازیس قابل درمان است؟

درمان‌هایی که برای بیماری پسوریازیس توصیه می‌شوند، معمولا به درمان‌ بیماری کمک می کنند. در اکثر موارد، بیماران با مراجعه به یک پزشک عمومی درمان‌ می‌شوند. اما اگر علایم فرد شدید باشد یا به سایر درمان‌ها پاسخ مناسبی ندهد، ممکن است، پزشک بیمار را به یک متخصص پوست ارجاع دهد. در این مقاله در مورد درمان پسوریازیس صحبت خواهیم کرد.

در مقاله «آیا پسوریازیس قابل درمان است؟» می‌خوانیم:


درمان‌های بیماری پسوریازیس به نوع و شدت و ناحیه‌ی بروز ضایعات پوستی بستگی دارد. پزشکان عموما با درمان‌های خفیفی مانند استعمال پمادهای موضعی روند درمان بیمار را شروع می‌کنند و در صورتی که بیمار به این درمان‌ها پاسخ مناسبی ندهد، روش‌های درمانی قوی‌تری را در پیش می‌گیرند.  

درمان پسوریازیس

درمان‌های مختلف و گسترده‌ای برای بیماری پسوریازیس وجود دارد، اما هر فردی به نوع خاصی از درمان‌ها پاسخ می‌دهد، از این جهت، تعیین بهترین و مؤثرترین درمان برای هر فرد دشوار است. چنانچه فرد احساس کند که روش درمانی او تأثیر کافی را ندارد یا اینکه در حین درمان عوارض ناخوشایندی را تجربه می‌کند، بهتر است هر چه سریع‌تر با پزشک معالج خود مشورت کند. 

انواع درمان بیماری پسوریازیس

درمان‌های بیماری پسوریازیس به ۳ دسته‌ کلی تقسیم می‌شوند:

  • درمان‌های موضعی (Topical treatments): کِرم‌ها و پمادهایی که روی پوست بیمار استعمال می‌شوند 
  • نور درمانی (phototherapy): در این نوع درمان، پوست فرد در معرض انواع خاصی از پرتوهای ماورای بنفش قرار می‌گیرد
  • درمان هدفمند (Systemic therapy): در این درمان انواع داروهای خوراکی و تزریقی برای بیمار تجویز می‌شود

در همین حال، انواع مختلفی از درمان‌ها اغلب به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار می‌گیرند. 

همین‌طور این امکان وجود دارد که پزشک در صورت صلاح‌دید، مرتبا در روند درمان بیماری تجدید نظر کند. در همین حال، بیمار ممکن است بخواهد از یک برنامه مراقبتی خاص بهره ببرد که شامل مشورت روزمره با پزشک است که می‌تواند به روند بهبودی فرد کمک کند. 

بهتر است از مصرف خودسرانه دارو و یا امتحان هر روشی برای درمان بیماری، بدون مشورت پزشک خودداری کنید. فراموش نکنید بدون مشورت با پزشک برای درمان اقدامی نکنید و برای درمان به یک پزشک متخصص پوست مراجعه کنید.

در ادامه انواع درمان‌های بیماری پسوریازیس را به صورت خلاصه شرح می‌دهیم.

درمان‌های موضعی (Topical treatments)

درمان‌های موضعی عموما، اولین روش‌های درمانی هستند که برای پسوریازیس خفیف تا متوسط توصیه می‌شوند. در این نوع درمان‌ها، کرم‌ها و پمادهایی در نواحی آسیب‌دیده فرد استعمال می‌شود.

در طول درمان‌های موضعی، فرد ممکن است تأثیر این درمان‌ها را مشاهده کند بنابراین لازم است که برای بهبودی کامل تا ۶ هفته برای اثربخشی کامل به روند درمانی ادامه دهد. در همین حال،‌ اگر بیماری پسوریازیس در ناحیه‌ی فرق سَر بروز پیدا کند، ممکن است برای فرد ترکیبی از شامپو و پماد تجویز شود. 

مرطوب‌کننده‌ها

مرطوب‌کننده‌ها (Emollient)، داروهای نرم‌کننده‌ای هستند که مستقیما روی پوست استعمال می‌شوند تا جلوی از دست دادن آب بدن را بگیرند، در این روش درمانی معمولا یک ورقه نازک روی ناحیه‌ی استعمال مرطوب‌کننده را می‌پوشاند تا از آن محافظت کند.

اگر فرد دچار پسوریازیس خفیف باشد، احتمالا اولین درمانی که پزشک معالج تجویز می‌کند، یک نوع مرطوب‌کننده است. از مزایای اصلی مرطوب‌کننده‌ها کاسته شدن از خارش و پوسته پوسته شدن است. در همین حال، گمان می‌رود که برخی درمان‌های موضعی روی پوست‌های مرطوب شده مؤثرتر باشند.

توصیه می‌شود، حداقل ۳۰ دقیقه بعد از استعمال داروهای مرطوب‌کننده‌، از درمان‌های موضعی بهره برده شود. انواع مختلفی از محصولات مرطوب‌کننده در بازار موجود است که برخی از آن‌ها قابل تهیه بدون نسخه پزشکی هستند، اما برخی از این محصولات نیاز به تجویز پزشک معالج دارند. 

کرم یا پمادهای استروئیدی

کرم‌ها یا پمادهای استروئیدی (کورتیکواستروئیدهای موضعی-topical corticosteroids) عموما برای درمان بیماری پسوریازیس خفیف تا متوسط در اغلب نواحی بدن مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روش درمانی موجب کاهش التهاب می‌شود. در همین حال، این درمان از روند تولید سلول‌های پوستی کاسته و خارش بدن را کاهش می‌دهد. 

کورتیکواستروئیدهای موضعی دارای انواع خفیف تا بسیار قوی هستند. به همین جهت، توصیه می‌شود، تنها در صورت توصیه پزشک از این داروها استفاده شود. در همین حال، کورتیکواستروئیدهای موضعی قوی‌تر تنها با تجویز پزشک قابل استفاده هستند و فقط روی نواحی کوچک و لکه‌های ضخیم استعمال می‌شوند. در همین حال، لازم به ذکر است که مصرف بیش از حد از کورتیکواستروئیدهای موضعی می‌تواند باعث نازک شدن پوست فرد شود.

کرم‌های مشتقات ویتامین D

کرم‌های مشتقات ویتامین دی (Vitamin D analogues) معمولا همراه با کرم‌های استروئیدی یا به جای آن برای پسوریازیس خفیف تا متوسط مورد استفاده قرار می‌گیرند و روی نواحی مانند دست و پا، شکم و سینه یا پوست سر تأثیر می‌گذارند.

کرم‌های مشتقات ویتامین D با کند کردن روند تولید سلول‌های پوستی روی علایم بیماری تأثیر می‌گذارند و همین‌طور دارای اثرات ضد التهابی هستند. نمونه‌هایی از مشتقات ویتامین D عبارتند از: کلسیپوتریول (Calcipotriol)، کلسیتریول (Calcitriol) و تاکالسیتول (Tacalcitol). با وجود عوارض جانبی بسیار کم، توصیه می‌شود تا حد امکان از مصرف زیاد این نوع داروها بپرهیزید.

مهارکننده‌های کلسینورین (Calcineurin inhibitors)

مهارکننده‌های کلسینورین، مانند تاکرولیموس (Tacrolimus) و پیمکرولیموس (pimecrolimus)، پمادها یا کرم‌هایی هستند که از فعالیت دستگاه ایمنی بدن می‌کاهند و به کاهش التهاب کمک می‌کنند. 

در مواردی که کرم‌های استروئیدی اثربخش نباشند، پزشکان برای درمان پسوریازیس در نواحی حساسی مانند پوست سر، نواحی تناسلی و چین‌های پوستی مهارکننده‌های کلسینورین را برای بیماران خود تجویز می‌کنند.

نکته مهم اینکه، در هنگام شروع به مصرف مهارکننده‌های کلسینورین، فرد ممکن است دچار تحریک پوستی یا خارش و سوزش شود، خوشبختانه این علایم خفیف تنها ظرف یک هفته بهبود می‌یابند. 

كل تار (coal tar)

كل تار، روغنی غلیظ و سنگین است و احتمالا قدیمی‌ترین درمان بیماری پسوریازیس هم است. نحوه اثربخشی این دارو مشخص نیست، اما می‌تواند موجب کاسته شدن از پوسته‌ پوسته‌ها، التهاب و خارش پوستی شود.

در صورتی که سایر درمان‌های موضعی اثربخشی لازم را نداشته باشند، ممکن است در درمان بیماری پسوریازیس روی نواحی دست و پا، سینه و شکم یا پوست سر از کل تار بهره برده شود. نکته دیگر اینکه، کل تار می‌تواند لباس و ملافه را لکه‌دار کند و بوی بسیار تندی دارد. در همین حال، کل تار را می‌توان به صورت ترکیبی با نور درمانی مورد استفاده قرار داد. 

دیترانول (Dithranol)

دیترانول یا آنترالین بیش از پنجاه سال است که برای درمان پسوریازیس به کار می‌رود. این دارو قبلا نشان داده است که اثر خوبی در سرکوب تولید سلول‌های پوستی دارد و عوارض جانبی کمی نیز دارد. با این حال، استعمال مقادیر بالای این دارو، می‌تواند موجب سوزش در ناحیه‌ی مورد استعمال شود.

دیترانول عموما به عنوان یک درمان کوتاه مدت برای بهبودی بیماری پسوریازیس موثر بر دست و پا یا شکم و سینه و تنها تحت نظر پزشک معالج توصیه می‌شود. این دارو نیز مانند کل تار می‌تواند موجب لکه‌دار شدن پوست، لباس و البسه حمام و حوله شود. 

به همین جهت، داروی دیترانول به وسیله دستکش مخصوصی به مدت ۱۰ تا ۶۰ دقیقه روی پوست فرد استعمال می‌شود و سپس شسته می‌شود. داروی دیترانول را می‌توان به صورت ترکیبی با نور درمانی مورد استفاده قرار داد. 

نور درمانی برای درمان پسوریازیس

نور درمانی (phototherapy) از نور طبیعی و مصنوعی برای درمان پسوریازیس مورد استفاده قرار می‌گیرد. نور درمانی نوع مصنوعی را می‌توان در بیمارستان‌ها و برخی مراکز پزشکی و عموما تحت‌نظر یک متخصص پوست انجام داد. لازم به ذکر است که نور درمانی با آفتاب گرفتن کاملا متفاوت است. 

نوردرمانی پرتوی ماورای بنفش B

نوردرمانی پرتو ماورای بنفش B از طول موج نوری نامرئی بهره می‌برد. پرتوی ماورای بنفش می‌تواند به کاسته شدن از روند تولید سلول‌های پوستی بیانجامد. عموما این روش درمانی، برای برخی از بیماران مبتلا به پسوریازیس که درمان‌های موضعی در آن‌ها اثربخشی نداشته توصیه می‌شود. با وجودی که هر جلسه نور درمانی به این روش تنها چند دقیقه به طول می‌انجامد، اما شاید لازم باشد که بیمار هفته‌ای ۲ تا  جلسه و به مدت ۶ تا ۸ هفته به مرکز درمانی مراجعه کند. 

پسورالن به علاوه پرتو ماورای بنفش A

برای این درمان ابتدا به فرد قرص حاوی ترکیباتی به نام پسورالن (Psoralen) خورانده می‌شود. در همین حال، ممکن است که پسورالن مستقیما روی پوست فرد استعمال شود. با استعمال پسورالین، پوست فرد نسبت به نور حساس‌تر می‌شود که می‌تواند به صورت بالقوه بر اثربخشی پرتوی ماورای بنفش A بیافزاید. همان‌طور که از نام آن مشخص است، نفوذپذیری پرتوی ماورای بنفش A از ماورای بنفش B به پوست بیشتر است.

این روش درمانی در صورتی که فرد مبتلا به پسوریازیس شدید باشد و به سایر روش‌های درمانی پاسخ مناسبی نداده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در همین حال، این نوع نور درمانی دارای عوارض جانبی از جمله تهوع، سردرد، سوزش و خارش پوستی است. در همین حال، شاید برای جلوگیری از آب‌مروارید نیاز باشد فرد تا ۲۴ ساعت پس از مصرف قرص از عینک مخصوصی استفاده کند. درمان طولانی‌مدت به این روش درمانی، از آنجایی که می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد، به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.

نور درمانی ترکیبی

ترکیب نور درمانی با سایر روش‌های درمانی اغلب باعث افزایش اثربخشی در بهبود بیماری پسوریازیس می‌شود. برخی پزشکان از نوردرمانی پرتوی ماورای بنفش B به همراه کل تار بهره می‌برند. کل تار می‌تواند پوست را پذیرای نور بیشتری کند که به روند درمان تسریع می‌بخشد. ترکیب نوردرمانی پرتوی ماورای بنفش B با کرم دیترانول نیز شاید برای برخی بیماران مؤثر باشد که به «درمان اینگرام» نیز معروف است.

منبع:

www.nhs.uk

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز پزشکی نیست.
ممکن است شما دوست داشته باشید
15 نظرات
  1. ملینا می گوید

    واقعا نور درمانی توی پسوریازیس تاثیر داره ؟
    خسته شدم انقد همه ی راهارو امتحان کردم تنها کاری ک هنوز نکردم نوردرمانیه 🙂 نمیتونم یه لباس راحت بپوشم

  2. Q می گوید

    با عرض سلام و احترام
    خسته نباشید
    بنده چند سال این مریضی رو دارم، بتامتازون استفاده میکنم. وقتی جایی خوب میشه از جای دیگه بدنم درمیاد، اول به صورت جوش بعد پوسته شدن، همه جای بدن رو هم درگیر میکنه
    پماد میزنم یه جا خوب میشه از جای دیگه درمیاد.
    خلاصه خیلی وقته درگیر هستم.
    ببخشید بنده مرد هستم، متاهلم
    هنوز فرزندی ندارم، اگه فرزند بیارم اونم درگیر میشه یا نه، اصلا احتمالش هست یا بگیر نگیر داره، ممنون میشم اگه یه توضیح کلی در مورد این پیامم بدید.
    با تشکر فراوان 🙏

  3. ناشناس می گوید

    عرض سلام ، ادب و احترام خدمت شما . همسر بنده چندین سال است که به پسوریازیس مبتلا است . اخیرا” دکتری به ایشان گفته که این عوارض پسوریازیس نیست و شما را کنه نیش زده و سم کنه باعث این حساسیت پوستی چندین ساله شود . آیا نظر ایشان صحت دارد ؟

  4. حفیظ الله یسوی می گوید

    سلام آیا پسوریازیس یک مرض کشنده است

    1. مشاور سلامتی می گوید

      سلام
      خیر!

  5. دیبا می گوید

    سلام خانوم دکتر سینورا واقعا پسوریازیس رو از بین میبره ..عوارض نداره؟

    1. مشاور سلامتی می گوید

      سلام پسوريازيس بيماري خود ايمني عست هيچ وقت از بين نميره اما سينورا علائم را برطرف ميكند

  6. مهدی می گوید

    سلام ببخشید برای درمان این بیماری به کجا باید مراجعه کنم اگه امکان داره یک دکتر خوب معرفی کنید هزینه درمان هم حدودا چقدر میشه ؟؟؟با تشکر

    1. مشاور سلامتی می گوید

      سلام
      به متخصص پوست و مو مراجعه کنید

  7. برادران ابدانی می گوید

    با سلام یکی از آشنایان پسوریازیس صدف دارد هر کاری که کرد ثمره ای نداشت و این شدکه سالیان (15 سال) در گیر این بیماری مخوف است و داستانها دارد که نپرس جاها نیست که نرفته باشد بیمارستان رازی بیمارستان ……. داغانیم

    1. مشاور سلامتی می گوید

      سلام
      این بیماری یک بیماری خودایمنی است و متاسفانه همانطور که ذکر کردید در درصد کمی از موارد بسیار مقاوم به درمان است

      1. ناشناس می گوید

        با عرض سلام خسته نباشی به استاد عزیز و گرامی یک مورد درباره بیماری پسوریازیس دارم آیا این بیماری با. دارو درمانی خوب می شود یا نه ویا تا آخر عمر در بدن بیمار بیماری باقی می ماند. چه راه کاری بلد هستی لطفاً جواب بدهید،🙏🙏🙏

        1. مشاور سلامتی می گوید

          سلام
          داروها سبب کنترل میشن اما درمان قطعی بعیده رخ بده
          پرهیز استرس و اضطراب هم در روند درمان بسیار موثر هست

  8. رضا می گوید

    با سلام این مقاله عالی هس چون روش های درمان رو توضیح داده . من مدت زیادی هست که بیماری صدف منو عذاب میدهد و برای درمان از پپمادهای زیادی که دکتر برایم تجویز میکرد استفاده کردم ولی باز نتیجه نگرفتم .حالا با خواندن این مقاله امیدوار شدم . یعنی امیدی هست که این لکه ها از بین بروند لطفا جوابم رو بدهید

    1. مشاور سلامتی می گوید

      سلام
      دوست عزیز درمان سوریازیس نیاز به حوصله و پیگیری مکرر و رعایت توصیه های ذکر شده دارد.و درمان به صورت کنترل نسبی بیماری می باشد

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.