درونگرایی به چه معناست؟ آیا شما درونگرا هستید؟

شاید شما هم درباره شخصیت‌های درونگرا و برونگرا چیزهایی شنیده باشید. این روزها، زیاد شنیده می‌شود که خانم ایکس یا آقای ایگرگ برونگرا یا درون‌گرا هستند. اما درونگرا کیست؟ شخصیت‌های درونگرا چه ویژگی‌هایی دارند؟

در این مقاله از دکتردکتر می‌خواهیم درباره درونگرایی با شما صحبت کنیم و به این سوالات پاسخ دهیم. آشنایی با مفاهیمی که مرتبط با شخصیت و روان می‌شوند هم درست به‌اندازه رسیدگی به مسائل جسمی و بدن اهمیت دارند. همان‌قدر که برای بررسی مشکلات جسمی یا مطرح‌کردن پرسش‌هایی در این زمینه به مراجعه به پزشک نیاز داریم، برای رسیدگی به موضوعات حوزه روان هم باید به مشاور روانشناس مراجعه کنیم.

با ما همراه باشید تا به سراغ مفهوم درونگرایی و ویژگی شخصیت‌های این‌چنینی برویم.

درونگراها چه کسانی هستند؟

شخصیت درونگرا چه کسی است؟ فرد درونگرا شخصی است که بیشتر دوست دارد روی افکار و ایده‌های درونی خودش متمرکز شود. این شخص بیش از آنکه حواسش را به دنیایی بیرونی معطوف کند، دوست دارد که در دنیای خودساخته درونی‌اش زندگی را بگذراند. کسانی که درونگرا هستند، بیشتر مایل‌اند که اوقاتشان را با یک یا دو نفر بگذرانند و از حضور در جمع‌های بزرگ و جمعیت لذت نمی‌برند. زمانی که درباره درونگرایی با شما صحبت می‌شود، شاید فکر کنید که اشاره به افرادی دارد که خجالتی و ساکت‌اند و دوست دارند تنها باشند.

شاید بعضی از درونگراها این ویژگی را داشته باشند اما چنین چیزی شاخصه اصلی درونگرایی نیست. در واقع، درونگرایی دنیای وسیعی است و نمی‌توان با مطرح‌کردن چند ویژگی و برچسب‌زدن به افراد تعریفش کرد. کارل یونگ (Carl Jung) روانشناس مطرحی است که برای نخستین‌ بار در سال‌های ۱۹۲۰ میلادی درباره برونگرایی و درون‌گرایی صحبت کرد. یونگ با طرح این دو دسته‌بندی به شیوه تأمین انرژی روحی و روانی آدم‌ها اشاره داشت.

به گفته یونگ، درونگراها برای بازیابی و تقویت انرژی‌شان (منظور انرژی روحی و روانی است) از منبعی درونی استفاده می‌کنند. آنها ذهنشان را به مثابه مرجع و منبعی می‌شناسند که آرامشان می‌کند، به آنها انرژی می‌دهد و روحیه‌شان را تقویت می‌کند. این در حالی است که برون‌گراها برای کسب انرژی و تقویت روحیه‌شان به جمع و آدم‌های دیگر نیاز دارند.

نشانه‌های درونگرایی چیست؟

آدم‌های زیادی درونگرا هستند و این یعنی درونگرایی می‌تواند شکل‌ها و جلوه‌های مختلفی داشته باشد. با چند صفت محدود نمی‌توانیم درباره درونگرا بودن به نتیجه برسیم. با این حال، بعضی ویژگی‌های افراد درونگرا مشابه است و صفاتی کلی وجود دارند که به واسطه آنها می‌توانیم درونگرایی را تعریف کنیم. درونگراها:

• خودآگاهی‌ زیادی دارند.
• در تنهایی راحت‌تر هستند.
• دوستان اندک اما صمیمی دارند.
• برای تمرکز نیاز به سکوت دارند.
• از کار گروهی استقبال نمی‌کنند.
• بیشتر به نوشتن علاقه‌مند هستند تا صحبت‌کردن.
• بعد از حضور در جمعیت احساس خستگی می‌کنند.
• از تخیل و رویاپردازی برای حل مشکلات و مسائل کمک می‌گیرند.
• برای تمدد اعصاب از منبع درونی انرژی خود و ذهنشان استفاده می‌کنند.

در محیط کار هر تیپ شخصیتی ویژگی های متفاوتی دارند که در مقاله درون گرا و برون گرا در محیط کار را مطالعه کنید.

دلایل درونگرایی چیست؟

دانشمندان و محققان دقیقاً نمی‌دانند که چه چیزهایی باعث درونگرایی یا برون‌گرایی می‌شود اما می‌دانند که مغز این دو گروه از افراد متفاوت از یکدیگر عمل می‌کند. پژوهشگران دریافته‌اند که لوب قدامی مغز (frontal lobe) افراد درونگرا گردش خون بالاتری دارد. این بخش از مغز به شما کمک می‌کند که چیزهای مختلف را به خاطر بیاورید، مسائل را حل و برنامه‌ریزی کنید. واکنش مغز درونگراها نسبت به ماده دوپامین در آن هم متفاوت از برونگراها است. دوپامین ماده‌ای شیمیایی است که با پاداش-لذت در مغز ارتباط دارد.

دوپامین در مغز درونگراها و برون‌گراها وجود دارد اما واکنش مغز این دو دسته نسبت به عملکرد آن در سیستم پاداش‌دهی و لذت مغز متفاوت است. سیستم پاداش و لذت گروهی از ساختارهای مغزی‌اند که در برابر محرک‌هایی تقویت‌کننده یا لذت‌بخش فعال می‌شوند. افراد برون‌گرا با وجود بخش پاداش و لذت مغز به هیجان می‌آیند اما درونگراها از عملکرد این سیستم احساس خستگی می‌کنند و هیجانی برایشان به وجود نمی‌آید. برای دانستن شغل مناسب درونگراها مقاله مربوطه را مطالعه بفرمایید.

انواع درونگرایی

درونگرایی طیف دارد و افراد مختلف با سطوح متفاوتی از درونگرابودن در نقاط متنوعی از این گسترده قرار می‌گیرند. دسته‌بندی‌کردن آدم‌ها در گروه‌هایی با ویژگی‌های کاملاً مشخص اصلاً امکان‌پذیر نیست. درونگرایی هم تعریفی دقیق ندارد و آدم‌هایی که در طیف درونگرا قرار می‌گیرند، گاهی ویژگی‌هایی شبیه برونگراها هم ابراز می‌کنند.

با این حال، طیف مذکور را به چهار دسته تقسیم‌بندی می‌کنند:

1. درونگراهای اجتماعی
2. درونگراهای متفکر
3. درونگراهای مضطرب
4. درونگراهای محدود یا بازدارنده

۱. درونگراهای اجتماعی

افراد متعلق به این دسته از جمعیت و جاهای شلوغ خوش‌شان نمی‌آید و بیشتر به محیط‌های ساکت و آرام علاقه دارند.

۲. درونگراهای متفکر

کسانی که در این دسته از گروه‌های درونگرایی قرار می‌گیرند، بیشتر به رویاپردازی تمایل دارند. آنها بخش مهمی از افکارشان را به تخیلات خلاقانه اختصاص می‌دهند.

۳. درونگراهای مضطرب

این دسته از افراد هم دوست دارند که بیشتر تنها باشند؛ نه به این خاطر که به تنهایی علاقه‌مندند بلکه به خاطر خجالتی‌بودن و احساس ناخوشایندی که در حضور جمع دارند.

۴. درونگراهای محدود یا بازدارنده

کسانی که در دسته درونگراهای محدود یا بازدارنده قرار می‌گیرند، پیش از هر کاری بسیار فکر می‌کنند. این‌ها از روی هوس یا میل ناگهانی دست به هیچ کاری نمی‌زنند. اقدام‌کردن برای تصمیم‌های مختلف در درونگراهای این‌چنینی مدت زیادی زمان می‌خواهد.

امکان دارد که در طول زندگی، جایگاه افراد درونگرا روی طیف درونگرایی تغییر کند اما اینکه به طور کلی عوض شوند به گروه برون‌گراها بپیوندند، امکان‌پذیر نیست. در هر حال، جریان زندگی و روزگار می‌تواند روی رفتار و افکار افراد اثر بگذارد و باعث تغییرشان شود.

خجالتی‌بودن همان درونگرایی است؟

بسیاری از افراد فکر می‌کنند که درونگرابودن به معنای خجالتی‌بودن است. چنین چیزی درست نیست. درونگرا یا برونگرایی نوعی تقسیم‌بندی شخصیتی است اما خجالتی‌بودن یک احساس است.

افراد خجالتی در حضور جمع احساس خوبی ندارند و در کنار غریبه‌ها معذب می‌شوند. آنها گاهی به‌ شدت اضطراب پیدا می‌کنند و حتی در ظاهرشان هم شواهدی مانند عرق‌ریختن دیده می‌شود. ضربان قلبشان بالا می‌رود و گاهی شکم‌درد پیدا می‌کنند.

برای همین هم هست که از حضور در جمع خودداری می‌کنند و دوست ندارند که رفتار و احساسات ناخوشایندشان در حضور جمع را تجربه کنند. آنها با شرکت‌نکردن در جمع و مهمانی‌ها سعی دارند که خود را به دره احساسات تاریک و ناخوشایند وارد نکنند.

درونگراها معمولاً این‌طور نیستند. آنها هم مانند خجالتی‌ها دوست ندارند که در جمع باشند اما نه به خاطر اینکه رفتار در جمع را نمی‌دانند یا معذب هستند بلکه به این خاطر که در تنهایی اوقات خوش‌تری دارند و پرانرژی‌تر هستند. آنها مشکلی با برقراری ارتباط با افراد دیگر ندارند اما تنهایی یا در حضور عده اندکی از افراد خوش‌تر هستند. در واقع، بحث ترجیح شخصی در این زمینه به میان است.

درونگرایی باعث می‌شود که در تنهایی یا محافل کوچک اوقات خوش‌تری داشته باشید اما خجالتی‌بودن با ناشی‌گری رفتاری در حضور جمع همراه است. خجالتی‌ها نمی‌توانند با آدم‌های دیگر ارتباط خوبی برقرار کنند، در حضورشان معذب هستند و برای همین نمی‌خواهند که در جمع ظاهر شوند.

اشتباهاتی که درباره درونگراها وجود دارد

پس تا اینجا حتماً متوجه شدید که درونگراها لزوماً خجالتی نیستند. شاید بعضی از آنها هم خجالتی باشند اما درونگرایی ارتباطی با این احساس ندارد. اشتباهات و کلی‌گویی‌های دیگری هم درباره درونگراها وجود دارد. برای مثال:

• نداشتن رفتار دوستانه
• ناتوانی در رهبری
• سخت‌بودن شناخت درونگراها

نداشتن رفتار دوستانه

اینکه شما درونگرا هستید، نشانه ناتوانی‌تان در ابراز رفتاری دوستانه نیست. درونگراها دوست دارند که در محافل کوچک حاضر شوند و تعداد دوستانشان زیاد نیست اما دلیل نمی‌شود که رفتار دوستانه‌ای با دیگران نداشته باشند. اتفاقاً به طور معمول، ارتباط نزدیکی میان این دسته از افراد و همان تعداد اندک دوستانشان وجود دارد.

ناتوانی در رهبری

شاید بسیاری از افراد فکر کنند که رهبران و مدیران باید آدم‌هایی برون‌گرا باشند. این اشتباه است. درونگراها هم می‌توانند مدیران و رهبران بسیار خوبی باشند. در واقع، درونگرایی یا برون‌گرایی دلیلی بر توانایی یا ناتوانی در رهبری‌کردن نیست.

بسیاری از رهبران درونگرا روی افراد دیگر اثرگذاری زیادی دارند. آنها به خوبی به حرف دیگران گوش می‌کنند، به سادگی می‌توانند روی اهداف بلندمدتشان تمرکز کنند و احساس خطر و ناامنی برای افراد دیگر به وجود نمی‌آورند. همین ویژگی‌ها است که باعث می‌شود از سوی دیگران هم به راحتی در نقش رهبری اثرگذار پذیرفته شوند.

سخت‌بودن شناخت درونگراها

شاید نزدیک‌شدن به افراد درونگرا کار ساده‌ای نباشد اما اگر در حلقه ارتباطی آنها قرار بگیرید و به دوستانشان بپیوندید، به سادگی با آنها ارتباط برقرار خواهید کرد. در واقع، این‌طور نیست که ارتباط‌گرفتن و شناخت این دسته از افراد ناممکن باشد. درونگراها مرموز و ناشناخته نیستند.

درونگرابودن خوب است یا بد؟

شاید این پرسش در ذهنتان شکل بگیرد که درونگرایی بهتر است یا برون‌گرایی؟ پاسخ‌دادن به این پرسش شبیه به آن است که بپرسید، سیاه‌پوست‌ها بهتر هستند یا سفیدپوست‌ها. البته که هیچ‌یک بر دیگری برتری ندارند. این دو نوع دسته‌بندی شخصیتی هم فقط برای مطالعه دقیق‌تر رفتار و مغز انسان‌ها تعیین شده است.

نه درونگراها آدم‌های جالب‌تر و بهتری هستند و نه برون‌گراها برتری خاصی نسبت به دیگران دارند. درمیان افراد هر دو دسته هم انواع مختلفی از رفتارها و ویژگی‌های متنوع دیده می‌شود.

این را هم یادتان باشد که چه درونگرا هستید و چه برونگرا، برای رفع مشکلات و موضوعات مرتبط با روح و روان خود باید به روانشناسان و مشاوران مراجعه کنید. آنها تخصص لازم برای همراهی با شما و درک مشکلات‌تان را دارند. مشورت با متخصصان هم شما را از بسیاری از چالش‌ها نجات می‌دهد. برای ملاقات با مشاوران روانشناسی خبره می‌توانید از سیستم نوبت دهی آنلاین دکتردکتر هم کمک بگیرید.

شما در کدام دسته از افراد قرار دارید؟ درونگرایید یا برونگرا؟ اگر پرسشی درباره این موضوع دارید هم حتماً با ما مطرح کنید.

اگر اطلاعاتی راجب تحصص برای روانشناسی ندارید مقاله تخصص روانشناس کیست را مطالعه کنید

منبع:

webmd.com