انواع دارو و قرص ضد تهوع، داروهایی هستند که به کاهش حالت تهوع و علائم آن کمک میکنند. این داروها ممکن است به صورت نسخه‌ای یا بدون نسخه تجویز شوند. پیش از مصرف قرص ضد تهوع، آگاهی از عوارض جانبی احتمالی آن بسیار مهم است.
داروی ضد حالت تهوع، برای درمان علائم استفراغ در مواردی مانند بیماری حرکت، عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی (مثل آنفلوانزای معده)، دوران بارداری، عوارض جراحی و رفع اثرات مصرف برخی داروها مانند شیمیدرمانی مؤثر هستند. اغلب این داروها، برای مسدود کردن انتقال‌دهنده‌های عصبی که اطلاعات مربوط به تهوع را به مغز ارسال میکنند، به کار می‌روند. زیرا با جلوگیری از ارسال این سیگنال‌ها، احساس تهوع و استفراغ کاهش می‌یابد.
در این مطلب از مجله سلامت و پزشکی دکتردکتر، انواع داروی ضد تهوع، کاربردهای آنها و عوارض جانبی احتمالی‌شان را مورد بررسی قرار داده‌ایم.
در انتها، اگر سوالی دارید، در قسمت نظرات بنویسید. کارشناس سلامتی دکتردکتر به آن پاسخ خواهد داد.
قرص ضد تهوع چیست و چه کاربردی دارد؟
انواع قرص ضد تهوع برای پیشگیری و درمان حالت تهوع و استفراغ تجویز میشوند و به روش‌های مختلفی عمل میکنند. این داروها ممکن است به تنهایی یا در شرایط خاص به صورت ترکیبی استفاده شوند. انواع رایج این داروها، در دسته‌بندی‌های زیر قرار می‌گیرند:
- مسدودکننده گیرنده‌های سروتونین (5-HT3): انواع قرص ضد تهوع مانند اندانسترون، گرانیسترون و پالونوسترون با مسدود کردن گیرنده‌های سروتونین در مرکز استفراغ و عصب واگ، عمل میکنند. این موارد برای درمان استفراغ ناشی از گاستروانتریت حاد، پس از عمل و عوارض شیمیدرمانی و رادیوتراپی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
- داروهای ضد دوپامین (D۲): داروهایی مانند متوکلوپرامید، دومپریدون و کلرپرومازین از رایج‌ترین داروهای ضد تهوع هستند. این موارد، برای حالت تهوع در اثر بیماری حرکت و تهوع پس از عمل مناسب‌اند.
- داروهای ضد هیستامین یا آنتی‌هیستامین‌های H1: داروهایی مانند درامامین، سیکلیزین، پرومتازین و دیفن هیدرامین برای درمان و پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از اختلالات دهلیزی و بیماری حرکت استفاده میشوند. آنتی‌هیستامین‌ها معمولا باعث خوابآلودگی میشوند.
- آنتی موسکارینی‌ها (آنتی‌کولینرژیک‌ها): دارویی مانند اسکوپولامین (هیوسین) به طور عمده برای جلوگیری از بیماری حرکت استفاده میشود و به صورت پچ ترانس درمال هم موجود است. این فرم مصرفی برای افرادی که مشکلات بلع دارند مناسب‌تر بوده و میتواند امکان آزادسازی ثابت دارو را فراهم کند.
- گلوکوکورتیکوئیدها: این داروها برای استفراغ ناشی از شیمیدرمانی موثر هستند؛اما ممکن است عوارضی مانند بی‌خوابی، تغییرات خلقی و افزایش انرژی ایجاد کنند.
در ادامه، به بررسی و معرفی قرصهای ضد تهوع پرداخته‌ایم.
قرص متوکلوپرامید
متوکلوپرامید یک داروی کاربردی برای درمان مشکلات معده و روده است. داروی متوکلوپرامید با مسدود کردن ماده‌ای به نام دوپامین، باعث تسریع در تخلیه معده و حرکت روده‌ها میشود. این قرص ضد تهوع به‌عنوان درمان کوتاه‌مدت (بین ۴ تا ۱۲ هفته) شرایط زیر مصرف میشود:
- کاهش سوزش سر دل مزمن، به‌ویژه زمان مصرف داروهای دیگر
- درمان سوزش سر دل بعد از غذا یا در طول روز
- ترمیم آسیب‌های وارد شده به مری توسط اسید معده
- درمان تخلیه ضعیف معده (گاستروپارزی) در بیماران دیابتی
استفاده از این دارو برای کودکان به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی جدی مثل اسپاسم و حرکات غیرقابل کنترل عضلانی توصیه نمی‌شود؛ بنابراین، حتما باید قبل از استفاده از این دارو با پزشک متخصص مشورت کنید. برای تجویز این دارو، پزشک ابتدا علت حالت تهوع را بررسی میکند. سپس متوکلوپرامید یا جایگزین آن را برای درمان عارضه، تجویز خواهد کرد.
نحوه استفاده از متوکلوپرامید
این دارو را طبق دستور پزشک، تا 4 بار در روز (30 دقیقه قبل از غذا و قبل از خواب) مصرف کنید. اگر سوزش سر دل شما فقط در زمان‌های خاصی، مانند بعد از وعده غذایی، اتفاق می‌افتد، پزشک توصیه میکند یک دوز را قبل از آن زمان مصرف کنید تا از بروز عوارض جانبی جلوگیری شود. این قرص ضد تهوع در درمان گاستروپارزی دیابتی، معمولا به مدت 2 تا 8 هفته تجویز میشود.
عوارض مصرف متوکلوپرامید
مصرف متوکلوپرامید در افراد مختلف عوارض متفاوتی ایجاد میکند، که برخی خفیف و گذرا هستند و برخی دیگر نیاز به اقدامات فوری پزشکی دارند. اگر با هر یک از این عوارض مواجه شدید، با پزشک خود مشورت کنید.
| نوع عارضه | شرح عارضه |
| احساس خواب آلودگی و کمبود انرژی | این عارضه معمولاً موقتی است و پس از مدتی از بین می‌رود. در صورت ادامه مشکل، با پزشک مشورت کنید. |
| تغییر خلق و خو | ممکن است دارو باعث کاهش روحیه شود. اگر این موضوع آزاردهنده شد، نیاز به مشورت با پزشک دارید. |
| احساس سرگیجه یا ضعف (فشار خون پایین) | افت فشار خون ممکن است باعث سرگیجه و ضعف شود. مصرف مایعات کافی به بهبود این عارضه کمک میکند. |
| اسهال | اسهال خفیف ممکن است رخ دهد که معمولاً خود به خود از بین می‌رود. |
| حرکات غیرعادی یا کنترل نشده ماهیچه‌ها یا چشم‌ها | اگر دچار این عارضه شدید، مصرف دارو را قطع کرده و فوراً به پزشک مراجعه کنید. |
| تشنج یا حمله عصبی | این حالت نادر است، اما در صورت وقوع، نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. |
| واکنش آلرژیک جدی | این یک عارضه نادر و جدی است که نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد. |
در صورت بروز عوارض شدید یا نادر، مانند واکنش آلرژیک یا تشنج فورا با اورژانس تماس بگیرید.
به نقل از وب‌سایت سامانه سلامت ملی انگلستان (NHS)،
بیمارانی که بیش از دوز مجاز متوکلوپرامید مصرف میکنند، ممکن است به افسردگی مبتلا شوند.
به طور معمول، متوکلوپرامید برای مصرف کمتر از پنج روز تجویز میشود؛ زیرا استفاده طولانی‌مدت آن ممکن است مشکلات عصبی برای فرد ایجاد کند. این عارضه برای کسانی که سابقه بیماری‌های اعصاب دارند، جدی‌تر است. برای پیشگیری از بروز این مشکل، حتماً باید این قرص ضد تهوع و جایگزین‌های آن را تحت نظر متخصص گوارش مصرف کنید؛ زیرا ممکن است عوارضی که رخ می‌دهند، مادام‌العمر و جدی باشند.
قرص سیزاپراید
سیزاپراید برای درمان سوزش سر دل در بیماران مبتلا به بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) استفاده میشود. به دلیل عوارض جدی این دارو، سیزاپراید تنها زمانی تجویز میشود که تغییر سبک زندگی و داروهای دیگر موثر نباشند. پیش از مصرف این دارو، باید پزشک خود را از وجود مشکلاتی مانند اختلالات خوردن، بیماری‌های قلبی، مشکلات ریتم قلب، بیماری‌های کلیوی یا کبدی، سطوح پایین کلسیم، پتاسیم یا منیزیم و هرگونه حساسیت یا آلرژی مطلع کنید.
نحوه استفاده از قرص سیزاپراید
این قرص ضد تهوع را به صورت خوراکی با یک لیوان آب و با معده خالی، حداقل 15 دقیقه قبل از غذا و قبل از خواب مصرف کنید. از مصرف بیشتر از مقدار تجویز شده دارو، خودداری کرده و در صورت مصرف بیش از حد، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.
عوارض مصرف قرص سیزاپراید
در جدول زیر عوارض جانبی داروی سیزاپراید دسته‌بندی شده است. برخی از این عوارض جدی هستند و باید سریعا به پزشک گزارش داده شوند. در حالی که دیگر عوارض خفیف‌تر بوده و تنها در صورت ادامه یا آزاردهنده بودن، نیاز به مشورت با پزشک دارند.
| عوارض جانبی جدی | عوارض جانبی غیر جدی |
| مشکلات تنفسی | اسهال یا یبوست |
| غش کردن یا افتادن | سردرد |
| ضربان قلب تند یا نامنظم | تهوع |
| ضعف یا خستگی غیرمعمول | درد معده |
| استفراغ | گرفتگی بینی |
در صورتی که عوارض شدید دارو را مشاهده کردید، حتماً با دکتر گوارش ارتباط بگیرید.
قرص دومپریدون
دومپریدون یک قرص ضد تهوع است که به کاهش حالت تهوع و استفراغ کمک میکند. این دارو با تقویت عضلات بالای معده و شل کردن عضلات پایین معده، احتمال استفراغ را کاهش می‌دهد. همچنین، در مواردی که فرد تحت مراقبت‌های تسکین‌دهنده قرار دارد، قرص دومپریدون عملکرد موثری در کاهش درد معده دارد.
نحوه استفاده از قرص دومپریدون
دومپریدون را می‌توانید در صورت نیاز تا 3 بار در روز مصرف کنید. البته بهترین نتیجه این قرص ضد تهوع، مصرف آن 30 تا 60 دقیقه قبل از غذا رخ می‌دهد. این دارو معمولا در مدت کوتاهی شروع به کار کرده و مشکلات گوارشی را رفع میکند. دومپریدون معمولا برای استفاده کوتاه‌مدت (تا یک هفته) تجویز میشود. در شرایط زیر، حتما باید در مصرف این دارو احتیاط کرد:
- سابقه واکنش آلرژیک به دومپریدون
- افراد با وزن کمتر از 35 کیلوگرم
- افراد مبتلا به بیماری کرون
- افراد با سابقه خونریزی از معده یا روده
- افراد دارای مشکلات کبدی، کلیوی یا قلبی
- افراد بالای 60 سال
عوارض مصرف قرص دومپریدون
دومپریدون نیز مانند داروهای درمان استفراغ، ممکن است با عوارض جانبی مختلفی همراه باشد. در جدول زیر، به مهم‌ترین عوارض این قرص ضد تهوع اشاره کرده‌ایم:
| عارضه | شرح عارضه |
| خشکی دهان | این عارضه معمولا خفیف بوده و خود به خود برطرف میشود. برای کاهش این عارضه، می‌توانید آدامس بدون قند بجوید یا شکلات بدون قند بمکید. |
| حرکت غیرعادی عضلات یا چشم‌ها | اگر ماهیچه‌ها یا چشمان شما به شکلی غیرعادی یا کنترل نشده شروع به حرکت کردند، باید فورا با پزشک تماس بگیرید. |
| مشکل در ادرار کردن | اختلال در تخلیه ادرار از دیگر عوارض احتمالی این قرص است. |
| واکنش آلرژیک جدی | در موارد نادر، ممکن است واکنش آلرژیک جدی (آنافیلاکسی) به دومپریدون ایجاد شود. |
| سردرد یا سرگیجه | در برخی موارد، مصرف دومپریدون ممکن است به سردرد یا سرگیجه منجر شود. |
| اختلالات خواب | برخی افراد ممکن است دچار اختلالات خواب، مانند بی‌خوابی یا خواب آلودگی شوند. |
آگاهی از این عوارض و نحوه مدیریت آنها به شما کمک میکند، تا مصرف دومپریدون را با اطمینان بیشتری انجام داده در صورت بروز مشکلات، اقدامات لازم را به‌موقع انجام دهید.
قرص اندانسترون
اندانسترون از عملکرد مواد شیمیایی در بدن که میتوانند باعث تهوع و استفراغ شوند، جلوگیری میکند. این دارو معمولا برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغی که در اثر جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی رخ می‌دهد، استفاده میشود. در شرایط زیر، این قرص ضد تهوع را تنها باید تحت نظر پزشک مصرف کنید:
- ممنوع بودن مصرف اندانسترون در صورت مصرف آپومورفین یا حساسیت به داروهای مشابه مانند دولاسترون، گرانیسترون و پالونسترون
- افراد مبتلا به بیماری کبد
- عدم تعادل الکترولیت (مانند سطوح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون)
- افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب و ضربان قلب آهسته
- سابقه شخصی یا خانوادگی سندرم QT طولانی
- در صورت وجود انسداد در دستگاه گوارش (معده یا روده)
- افراد زیر 4 سال
- دوران بارداری و شیردهی
برای کسب اطلاعات درباره متخصصان این حوزه، لازم است درباره تخصص گوارش چیست اطلاعات کسب کنید.
نحوه استفاده از این قرص ضد تهوع برای بارداری
قرص اندانسترون را تا زمان مصرف در بسته‌بندی نگه دارید. برای باز کردن بسته، فویل را جدا کنید. قرص را از داخل فویل فشار ندهید، زیرا ممکن است به قرص آسیب برسد. سپس، برای برداشتن قرص و قرار دادن آن در دهان، از دست‌های خشک استفاده کنید. قرص را به طور کامل قورت ندهید؛ بلکه اجازه دهید تا بدون جویدن در دهان حل شود. پس از حل شدن قرص، چندین بار آن را قورت دهید.
اندانسترون را می‌توان با یا بدون غذا مصرف کرد. اگر از قرصهای معمولی اندانسترون استفاده می‌کنید، آنها را با یک لیوان پر از آب بخورید.
عوارض مصرف قرص اندانسترون
مصرف قرص ضد تهوع و اسهال اندانسترون، ممکن است با عوارض جانبی شامل واکنش‌های آلرژیک شدید تا علائم گوارشی همراه باشد. در ادامه، به مهم‌ترین این عوارض پرداخته‌ایم:
- بثورات پوستی و کهیر
- تب، لرز و دشواری در تنفس
- تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو
- یبوست شدید، درد معده یا نفخ
- سردرد همراه با درد قفسه سینه و سرگیجه
- ضربان قلب غیرطبیعی
- زردی پوست یا چشم
- تاری دید یا از دست دادن موقت بینایی
- سطوح بالای سروتونین در بدن
- اسهال یا یبوست
- خوابآلودگی و احساس خستگی
این لیست، تمامی عوارض جانبی ممکن دارو را شامل نمی‌شود؛ بنابراین، در صورت بروز هرگونه عارضه غیرمعمول، با پزشک مشورت کنید.
قرص دروپریدول یا قرص ضد تهوع کودکان
دروپریدول برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ پس از جراحی یا سایر روش‌های پزشکی تجویز میشود. این دارو با مسدود کردن موادی در بدن که ممکن است موجب تهوع و استفراغ شوند، عمل کرده و به دسته داروهای ضد استفراغ تعلق دارد. البته دروپریدول برای اهداف پزشکی دیگری نیز استفاده میشود.
نحوه استفاده از این قرص
دروپریدول به صورت قرص، تزریق عضلانی یا تزریق آهسته وریدی تجویز میشود. به طور معمول، این دارو باید 30 دقیقه قبل و بعد از جراحی مصرف شود. البته، برای تاثیر بهتر دارو، پزشکان دوزهای تکمیلی را برای هر 6 ساعت یکبار بعد از عمل در نظر می‌گیرند. برای کودکان زیر 2 سال، استفاده از این دارو باید تحت نظر پزشک باشد. مصرف بیش از حد آن، ممکن است به مسمومیت منجر شود و نیاز به مراجعه فوری به اورژانس خواهد داشت.
عوارض مصرف قرص دروپریدول
آگاهی از عوارض جانبی قرص ضد تهوع دروپریدول، به شما کمک میکند تا در صورت بروز مشکلات جانبی شدید یا خفیف، به‌طور سریع واکنش نشان دهید. در جدول زیر، به عوارض جانبی احتمالی این دارو ارائه کرده‌ایم:
| نوع عارضه جانبی | شرح عارضه |
| واکنش‌های آلرژیک | شامل بثورات پوستی، خارش، کهیر و تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو |
| افسردگی CNS | شامل نشانه‌های تنفس آهسته یا کم‌عمق، تنگی نفس، احساس ضعف، سرگیجه، گیجی و مشکل در بیدار ماندن |
| تغییرات ریتم قلب | ضربان قلب سریع یا نامنظم، سرگیجه، احساس ضعف یا سبکی سر، درد قفسه سینه و مشکل در تنفس |
| فشار خون پایین | سرگیجه، احساس ضعف یا سبکی سر و تاری دید |
| سندرم بدخیم نورولپتیک | تب بالا، سفت شدن عضلات، افزایش تعریق، ضربان قلب سریع یا نامنظم و گیجی |
| علائم خارج هرمی (EPS) | حرکات کنترل نشده و مکرر بدن، سفتی یا اسپاسم عضلانی، لرزش یا لرزش، از دست دادن تعادل یا هماهنگی، بی‌قراری و راه رفتن نامتوازن |
| اضطراب و عصبی بودن | احساس اضطراب یا عصبی بودن خفیف یا شدید |
| سرگیجه | احساس سرگیجه موقتی |
| خوابآلودگی، توهم و بی‌قراری | به‌صورت موقتی و گذرا |
قرص لورازپام آتروپین
لورازپام (LORAZEPAM) برای درمان اضطراب استفاده میشود. این دارو به گروه داروهای بنزودیازپین تعلق دارد. لورازپام با کمک به کاهش فعالیت سیستم عصبی، تهوع را درمان میکند. این دارو، در بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال برای درمان اختلالات اضطرابی تجویز میشود. همچنین، لورازپام برای مقابله با بی‌خوابی ناشی از اضطراب یا استرس موقعیتی موقتی هم مؤثر است.
در برخی موارد، لورازپام آتروپین برای درمان تهوع و استفراغ ناشی از درمان سرطان و کنترل بی‌قراری ناشی از ترک الکل هم استفاده میشود.
نحوه استفاده از قرص لورازپام آتروپین
برای مصرف قرص لورازپام، به دستورالعمل‌های روی برچسب دارو توجه داشته باشید. این دارو را به صورت خوراکی با یک لیوان آب مصرف کنید. دوزهای تجویز شده را در فواصل منظم مصرف کرده و از مصرف بیش از حد توصیه شده، خودداری کنید.
اگر یک نوبت دارو را فراموش کردید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید، مگر اینکه زمان نوبت بعدی مصرف دارو نزدیک باشد؛ در این صورت، فقط دوز بعدی را مصرف کنید و از مصرف دوز مضاعف خودداری کنید.
عوارض مصرف قرص لورازپام آتروپین
درک عوارض جانبی لورازپام آتروپین مانند خواب آلودگی یا سردرد و حالت تهوع، به بیمار کمک میکند تا به موقع اقدامات لازم را انجام دهد. در ادامه، عوارض جانبی قرص لورازپام را به‌عنوان قرص ضد تهوع ارائه کرده‌ایم:
- واکنش‌های آلرژیک شامل بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو
- افسردگی افسردگی CNSبا نشانه‌های مانند تنفس آهسته یا کم‌عمق، تنگی نفس، احساس ضعف، سرگیجه، گیجی و مشکل در بیدار ماندن
- افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود همراه با تغییرات خلق و خو، احساس افسردگی یا بدتر شدن وضعیت روحی فرد
- سرگیجه و خوابآلودگی موقت
- حالت تهوع و استفراغ پس از مصرف دارو
ممکن است با مصرف این دارو دچار خوابآلودگی یا سرگیجه شوید؛ بنابراین، تا زمانی که مطمئن نشده‌اید که دارو چگونه روی شما تأثیر می‌گذارد، از رانندگی یا استفاده از ماشین‌آلات پرهیز کنید.
قرص دمیترون
قرص ضد تهوع دمیترون، به‌عنوان قویترین قرص ضد تهوع شناخته میشود. این دارو، به کنترل حالت تهوع و استفراغ در دوران شیمیدرمانی یا پرتودرمانی کمک میکند. زیرا در دوران شیمیدرمانی یا پرتودرمانی، سروتونین در انتهای عصبی افزایش می‌یابد و با اثرگذاری بر گیرنده‌های هیستامینی نوع 3، موجب حالت تهوع میشود. مصرف دمیترون مانع از تأثیر سروتونین بر گیرنده‌های H3 شده و به کاهش حالت تهوع کمک میکند.
همچنین، پزشکان این دارو را برای جلوگیری از حالت تهوع پس از جراحی که معمولا به‌دلیل اثرات داروی بیهوشی ایجاد میشود، تجویز میکنند.
نحوه استفاده از قرص دمیترون
داروی دمیترون به صورت هیدروکلراید موجود است و برای درمان التهاب روده و معده با دوز 4 میلی‌گرم هر 8 تا 12 ساعت مصرف میشود. همچنین، برای بیماران تحت درمان شیمیدرمانی و پرتودرمانی، این قرص‌ها با دوز 8 تا 16 میلی‌گرم تجویز میشوند. قرص دمیترون را می‌توان همراه غذا یا بدون غذا مصرف کرد. بهترین زمان مصرف قرص دمیترون، 10 دقیقه قبل از شروع شیمیدرمانی، 1 تا 2 ساعت پیش از آغاز پرتودرمانی، یا یک ساعت قبل از شروع عمل جراحی است.
عوارض مصرف قرص دمیترون
اکثر افراد با مصرف دمیترون عوارض خاصی را تجربه نمی‌کنند. زیرا زمانی که پزشک دمیترون تجویز میکند، به این معنی است که فواید دارو از خطرات آن بیشتر است. با این حال، مصرف این دارو، همراه با عوارض جانبی خاصی است که در ادامه، به آنها اشاره کرده‌ایم:
- سردرد و خستگی
- یبوست
- سرگیجه و سبکی سر
- خوابآلودگی
- بیهوشی
- احساس درد در قفسه سینه
- ضربان قلب منظم
قرص هیوسین
قرص هیوسین بوتیل بروماید، برای تسکین گرفتگی‌های دردناک معده از جمله مشکلات مرتبط با سندرم روده تحریک‌پذیر تجویز میشود. همچنین این دارو میتواند به کاهش گرفتگی مثانه، کاهش حالت تهوع و دردهای قاعدگی کمک کند. ماده فعال موجود در هیوسین بوتیل بروماید، با آرام کردن روده‌ها، دردهای معده را تسکین می‌دهد. این دارو به سرعت عمل کرده و معمولا دردهای گرفتگی در عرض 15 دقیقه کاهش می‌یابد.
نحوه استفاده از قرص هیوسین
دوز معمول هیوسین به‌عنوان قرص ضد تهوع و برای درمان گرفتگی‌های معده و درمان حالت تهوع در بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال، 2 قرص 4 بار در روز است. برای کودکان 6 تا 11 سال، دوز معمول 1 قرص 3 بار در روز است.
عوارض مصرف قرص هیوسین
مانند همه داروها، قرص هیوسین ممکن است عوارض جانبی داشته باشد، اما بسیاری از افراد هیچ عارضه‌ای را تجربه نمی‌کنند یا تنها عوارض جزئی را مشاهده میکنند. در صورت بروز مشکلاتی که در ادامه ذکر شده‌اند، لازم است که با پزشک مشورت کنید:
- خشکی دهان
- یبوست
- تاری دید
- ضربان قلب سریع
- خستگی
- سرگیجه
مصرف این دارو، عوارض جانبی جدیتری مانند قرمزی و درد چشم، مشکل در ادرار و واکنش‌های آلرژیک به همراه دارد.
دیفن هیدرامین
دیفن هیدرامین، یک آنتی‌هیستامین است که برای تسکین علائم مختلف آلرژی، تب یونجه و سرماخوردگی به کار می‌رود. این علائم شامل بثورات، خارش، آبریزش چشم، خارش در چشم، بینی و گلو، سرفه، آبریزش بینی و عطسه است. علاوه‌براین، دیفن هیدرامین برای پیشگیری و درمان حالت تهوع، استفراغ و سرگیجه ناشی از بیماری حرکت هم استفاده میشود.
این دارو با کاهش اثرات هیستامین شیمیایی طبیعی در بدن، مانع از تهوع میشود. همچنین، دیفن هیدرامین برای درمان القای خواب و برخی علائم بیماری پارکینسون هم کاربرد دارد.
نحوه مصرف قرص ضد تهوع ماشین دیفن هیدرامین
دیفن هیدرامین را دقیقا طبق دستورالعمل روی برچسب یا تجویز پزشک مصرف کرده و از تغییر مقدار دارو، به میزان بیشتر یا کمتر از توصیه شده خودداری کنید. این دارو معمولاً برای مدت کوتاهی مصرف میشود تا زمانی که علائم سرماخوردگی یا آلرژی شما برطرف شود. برای کودکان زیر 2 سال، دیفن هیدرامین توصیه نمی‌شود. همیشه قبل از دادن دارو به کودکان، با پزشک مشورت کنید، زیرا استفاده نادرست از این داروها در کودکان بسیار کوچک میتواند خطرناک باشد.
برای جلوگیری از بیماری حرکت، دیفن هیدرامین را 30 دقیقه قبل از قرار گرفتن در موقعیت‌های احتمال بیماری حرکت (مانند سفرهای طولانی با ماشین، هواپیما یا قایق) مصرف کنید. ادامه مصرف دیفن هیدرامین با وعده‌های غذایی و در طول زمان بیماری حرکت، توصیه میشود. این دارو را به عنوان قرص ضد تهوع ماشین برای کودکان نیز تحت نظر پزشک می‌توانید مصرف کنید.
عوارض مصرف دیفن هیدرامین
در جدول زیر، به عوارض جانبی احتمالی دیفن هیدرامین اشاره کرده‌ایم:
| نوع عارضه | شرح عارضه |
| واکنش آلرژیک | کهیر، تنفس دشوار، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو |
| تپش ضربان قلب | احساس بال زدن در قفسه سینه |
| ادرار دردناک یا دشوار | احساس درد یا مشکل در دفع ادرار |
| ادرار کم یا بدون ادرار | کاهش شدید یا عدم دفع ادرار |
| گیجی یا احساس بیهوشی | احساس سردرگمی یا نزدیک به بیهوشی |
| سفتی گردن یا فک | حرکات غیرقابل کنترل زبان |
اگر مشکلاتی مانند یبوست، خشکی دهان و عوارض گوارشی را تجربه کردید، برای تغییر دارو یا تغییر دوز مصرفی آن با پزشک مشورت کنید.
قرص دیمن هیدرینات
دیمن هیدرینات برای پیشگیری و درمان حالت تهوع، استفراغ و سرگیجه مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو در گروه آنتی‌هیستامین‌ها قرار دارد و با کمک به بدن برای حفظ تعادل، از مشکلات ناشی از بیماری حرکت جلوگیری میکند. به طور کلی، مصرف دوزهای تجویز شده این دارو، علائم بیماری حرکت را کاهش داده و شرایط جسمی بیمار را بهبود می‌دهد.
نحوه استفاده از قرص دیمن هیدرینات
قبل از مصرف قرص دیمن هیدرینات، حتماً به دستورالعمل روی بسته دقت کرده و مطابق با آن، دارو را مصرف کنید. این دارو ممکن است به شکل قرص معمولی یا جویدنی عرضه شود. می‌توانید دیمن هیدرینات را همراه یا بدون غذا مصرف کنید. اگر قرص جویدنی است، حتما آن را به‌طور کامل بجوید و سپس قورت دهید. دستورالعمل تکمیلی مصرف دارو به شرح زیر است:
اولین دوز را حدود ۳۰ دقیقه تا 1 ساعت قبل از سفر یا فعالیت مورد نظر مصرف کنید تا تاثیر خود را ایجاد کند. بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال میتوانند هر ۴ تا ۶ ساعت یکبار این دارو را مصرف کنند. برای کودکان زیر ۱۲ سال، فاصله زمانی ۶ تا ۸ ساعت بهتر است.
عوارض مصرف قرص دیمن هیدرینات
برخی از عوارض این قرص ضد تهوع نیاز به پیگیری فوری پزشکی دارند، در حالی که برخی دیگر خفیف‌تر هستند و تنها در صورت ادامه‌دار بودن یا آزاردهنده بودن باید به پزشک گزارش شوند. در جدول زیر عمده عوارض این دارو ارائه شده است:
| نوع عارضه | شرح عارضه |
| واکنش‌های آلرژیک | بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو |
| درد ناگهانی چشم یا تغییر بینایی | تاری دید، دیدن هاله اطراف نورها، کاهش بینایی |
| مشکل در دفع ادرار | مشکل در ادرار کردن یا دفع ناقص |
| گیجی | احساس سرگیجه یا حواس‌پرتی |
| یبوست | مشکل در دفع مدفوع، کاهش حرکات روده |
| سرگیجه | احساس سبکی سر یا عدم تعادل |
| خواب آلودگی | احساس خوابآلودگی بیش از حد |
| خشکی دهان | کاهش ترشح بزاق، احساس خشکی در دهان |
در صورت مصرف بیش از حد، به‌ویژه اگر علائم جدی مانند غش کردن و مشکل تنفسی مشاهده کردید، فورا با اورژانس تماس بگیرید. به طور معمول، علائم مصرف بیش از حد دیمن هیدرینات شامل خوابآلودگی شدید، تشنج، گشاد شدن مردمک و تغییرات ذهنی مانند تحریک‌پذیری و توهم است.
قرصهای آنتی اسید
آنتی‌اسیدها داروهایی هستند که با کاهش میزان اسید معده، به تسکین سوزش سر دل و سوء هاضمه کمک میکنند. انواع قرص ضد تهوع آنتی‌اسید با خنثی کردن اسید معده و متوقف کردن آنزیم پپسین که برای تجزیه غذا ضروری است، تهوع را برطرف میکنند. همچنین، آنتی‌اسیدها به کاهش علائم رفلاکس اسید، التهاب مخاط معده (گاستریت) و زخم معده نیز کمک میکنند. این داروها سریعاً علائم را تسکین می‌دهند؛ اما شرایط پزشکی زمینه‌ای را که باعث این علائم میشود، درمان نمی‌کنند.
نحوه استفاده از قرصهای آنتی اسید
میزان مصرف دارو، ممکن است بر اساس نوع داروی مصرفی متفاوت باشد. آنتی‌اسیدها باید زمانی مصرف شوند که علائم سوزش سر دل یا سوء هاضمه دارید، یا زمانی که فکر می‌کنید به زودی به این علائم مبتلا خواهید شد. بهترین زمان برای مصرف آنتی‌اسیدها معمولا همراه یا بعد از غذا و درست قبل از خواب است.
عوارض مصرف قرصهای آنتی اسید
مصرف آنتی‌اسیدها ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد که بیشتر در نوزادان و افراد مسن مشاهده میشود. این عوارض میتوانند خفیف یا جدی باشند و شامل مشکلات گوارشی، سردرد و حتی اثرات منفی بر سیستم عصبی یا استخوان‌ها شوند. همچنین استفاده مکرر و بیش از حد از آنتی‌اسیدها، میتواند علائم بازگشت اسید را تشدید کرده و مشکلات شدیدتری را به همراه داشته باشد. در جدول زیر، عوارض رایج این داروها را ارائه کرده‌ایم.
| نوع عارضه | شرح عارضه |
| مشکلات گوارشی شایع | یبوست یا اسهال، نفخ (گاز)، سردرد، حالت تهوع و استفراغ، گرفتگی معده یا درد شکمی |
| بازگشت اسید | تولید بیشتر اسید در بدن که علائم را بدتر میکند |
| سمیت عصبی | تغییر در عملکرد سیستم عصبی |
| کم‌خونی میکروسیتیک | کمبود آهن در بدن |
| استئوپنی | ضعیف شدن استخوان‌ها |
| هیپرکلسمی | افزایش بیش از حد کلسیم در خون |
قرص دوکسیلامین
داروی دوکسیلامین یک آنتی‌هیستامین است که با کاهش اثرات هیستامین شیمیایی طبیعی در بدن، علائم ناشی از ترشح هیستامین مانند عطسه، خارش، آبریزش چشم و آبریزش بینی را کاهش می‌دهد. این دارو برای درمان حالت تهوع نیز مفید است. لازم به ذکر است که آنتی‌هیستامین‌ها میتوانند باعث خوابآلودگی شوند. در نتیجه، پس از مصرف دارو از انجام فعالیت‌هایی که نیاز به هوشیاری دارند، اجتناب کنید.
نحوه استفاده از قرص دوکسیلامین
برای درمان بی‌خوابی، باید قرص ضد تهوع دوکسیلامین ۲۵ میلی‌گرمی هر شب ۳۰ دقیقه قبل از خواب مصرف شود. این دارو به شما کمک میکند تا خواب بهتری داشته باشید. در نتیجه تنها در صورت نیاز و بروز مشکلات آلرژیک، آن را مصرف کنید. مصرف داروی دوکسیلامین باید مطابق با دستور پزشک باشد. در غیر این صورت، احتمال بروز مسمومیت دارویی وجود دارد.
عوارض مصرف قرص دوکسیلامین
قرص دوکسیلامین عوارض جانبی متفاوتی مانند ایجاد اختلال در بینایی یا گوارش دارد. در ادامه، عوارض جانبی جدی و شایع این دارو که ممکن است با مصرف برخی از این داروها رخ دهد، شرح داده‌ایم:
- واکنش‌های آلرژیک شامل بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو
- مشکلات بینایی شامل درد ناگهانی چشم، تاری دید، دیدن هاله اطراف نورها، کاهش بینایی
- مشکل دفع ادرار همچون دشواری یا درد در هنگام ادرار کردن
- مشکلات دیگر همچون گیجی، یبوست، سرگیجه، خوابآلودگی، خشکی دهان
قرص سیکلیزین
سیکلیزین، یک آنتی‌هیستامین است که برای پیشگیری و درمان حالت تهوع، استفراغ یا سرگیجه ناشی از بیماری حرکت تجویز میشود. این دارو ممکن است برای مقاصد دیگری نیز استفاده شود.
قبل از مصرف سیکلیزین، باید دکتر را از وجود مشکلاتی مانند آب سیاه، بیماری کلیوی، بیماری کبد، بیماری‌های ریوی یا تنفسی مانند آسم یا آمفیزم، مشکلات دفع ادرار یا مشکلات پروستات مطلع کنید. در صورت بارداری یا تلاش برای باردار شدن و شیردهی هم اطلاع‌رسانی دقیق به پزشک از بروز مشکلات احتمالی کمک میکند.
نحوه استفاده از قرص سیکلیزین
دوز مصرفی سیکلیزین، بسته به سن و نیاز متفاوت است. بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال میتوانند 50 میلی‌گرم از این دارو را مصرف کنند، درحالی‌که کودکان 6 تا 11 ساله باید 25 میلی‌گرم مصرف کنند. برای بیماری حرکت، باید سیکلیزین یک تا دو ساعت قبل از سفر مصرف شود. در سفرهای طولانی، می‌توانید هر 8 ساعت یک بار، دوز دیگری مصرف کنید. در صورتی که نیاز به دوز 25 میلی‌گرمی دارید، می‌توانید قرص 50 میلی‌گرمی را نصف کرده و به عنوان دو قرص 25 میلی‌گرمی استفاده کنید.
عوارض مصرف قرص سیکلیزین
عوارض جانبی قرص ضد تهوع سیکلیزین نیز میتوانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. عوارض خفیف‌تر معمولاً به مرور زمان کاهش می‌یابند. در جدول زیر، به مهم‌ترین این عوارض پرداخته‌ایم:
| نوع عارضه | شرح عارضه |
| واکنش‌های آلرژیک | بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم صورت، لب‌ها یا زبان |
| تغییرات در بینایی | مشکلاتی مانند تاری دید یا کاهش توانایی دید |
| ضربان قلب نامنظم | ضربان قلب سریع یا ناهمگون |
| احساس ضعف یا سبکی سر | زمین خوردن یا حس ضعف شدید |
| مشکل در دفع ادرار | دشواری در ادرار یا تغییر در مقدار ادرار |
| سایر عوارض | تاری دید، یبوست، خشکی دهان، بی‌قراری |
قرص فنیرامین
فنیرامین، یک آنتی‌هیستامین با خواص آنتی‌کولینرژیک است. این دارو عمدتا برای درمان بیماری‌های آلرژیک مانند تب یونجه و کهیر به کار می‌رود. این دارو، آبریزش بینی آلرژیک را درمان کرده و علائم ناشی از سرماخوردگی را تسکین می‌دهد. علاوه بر این، فنیرامین میتواند به کاهش حالت تهوع هم کمک کند. این دارو با مسدود کردن اثرات هیستامین در بدن، علائم استفراغ را از بین می‌برد.
نحوه استفاده از قرص فنیرامین
برای بزرگسالان، دوز معمولی کلرفنیرامین ۲ تا ۴ میلی‌گرم است و باید روزانه 3 تا 4 بار مصرف شود. در کودکان، دوز معمولی ۲ میلی‌گرم است. قرص فنیرامین را به صورت خوراکی و همراه با غذا یا بدون آن مصرف کنید. قرص یا کپسول را کامل ببلعید و از خرد کردن، جویدن یا تقسیم کردن آنها خودداری کنید.
عوارض مصرف قرص فنیرامین
عوارض جانبی انواع قرص ضد تهوع مانند فنیرامین معمولا پس از چند رو برطرف میشوند. اما در صورت بروز واکنش‌های آلرژیک جدی مانند کهیر یا مشکلات تنفسی، لازم است که برای درمان فوری اقدام کنید.در جدول زیر عوارض رایج و جدی فنیرامین را ارائه کرده‌ایم:
| نوع عارضه | شرح عارضه |
| واکنش‌های آلرژیک | کهیر، تنفس دشوار، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو |
| عصبی بودن | حالت اضطراب و بی‌قراری شدید |
| سرگیجه شدید | احساس سرگیجه و عدم تعادل |
| مشکل خواب | دشواری در خوابیدن و بیدار ماندن طولانی |
| خوابآلودگی | احساس نیاز به خواب بیشتر از حد معمول |
| احساس بی‌قراری یا هیجان | بخصوص در کودکان، انرژی زیاد و ناآرامی |
| خشکی دهان، بینی یا گلو | احساس خشکی در نواحی مختلف دهان و مجاری تنفسی |
| یبوست | مشکل در دفع و حرکات روده |
| تاری یا دوبینی | مشکلات بینایی مانند وضوح دید کم یا دوبینی |
قرص پرومتازین
پرومتازین، دارویی برای پیشگیری و درمان علائم واکنش‌های آلرژیک است. این دارو به آرامش، خواب بهتر، تسکین حالت تهوع، استفراغ یا درد قبل و بعد از عمل کمک میکند. علاوه‌براین، این دارو برای پیشگیری و درمان بیماری حرکت مفید است و با مسدود کردن مواد مؤثر در ایجاد تهوع و استفراغ، به آرامش سیستم عصبی کمک میکند.
نحوه استفاده از قرص پرومتازین
برای استفاده از قرص پرومتازین و درمان فوری حالت تهوع، دستورالعمل‌های زیر را رعایت کنید. تا بیشترین تاثیر را از مصرف دارو دریافت کرده و با عوارض جانبی ناشی از مصرف پرومتازین مواجه نشوید.
- برای درمان واکنش‌های آلرژیک: ۲۵ میلی‌گرم یا ۱۲.۵ میلی‌گرم قبل از غذا و قبل از خواب مصرف کنید. محدوده دوز معمولاً ۶.۲۵ تا ۱۲.۵ میلی‌گرم در هر ۸ ساعت است.
- برای تسکین حالت تهوع و استفراغ: ۱۲.۵ تا ۲۵ میلی‌گرم هر ۴ تا ۶ ساعت مصرف کنید.
- برای پیشگیری از دریازدگی: ۲۵ میلی‌گرم ۳۰ تا ۶۰ دقیقه قبل از حرکت مصرف کنید و سپس هر روز صبح و شب در طول سفر، مصرف دارو را ادامه دهید.
- برای آرام‌بخشی قبل از عمل: ۵۰ میلی‌گرم از دارو را در شب قبل از عمل مصرف کنید.
- برای آرام‌بخشی بعد از عمل: ۵۰ میلی‌گرم از دارو را به صورت خوراکی در صورت نیاز استفاده کنید.
عوارض مصرف قرص پرومتازین
در جدول زیر، به مهم‌ترین عوارض قرص ضد تهوع پرومتازین اشاره کرده‌ایم:
| نوع عارضه | شرح عارضه |
| واکنش‌های آلرژیک | بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو |
| افسردگی CNS | تنفس آهسته یا کم‌عمق، تنگی نفس، احساس ضعف، سرگیجه، گیجی، مشکل در بیدار ماندن |
| سندرم بدخیم نورولپتیک | تب بالا، سفتی عضلانی، افزایش تعریق، ضربان قلب سریع یا نامنظم، گیجی |
| عفونت | تب، لرز، سرفه یا گلودرد |
| آسیب کبدی | درد بالای شکم، از دست دادن اشتها، حالت تهوع، مدفوع روشن، ادرار تیره، زردی پوست یا چشم‌ها |
| تشنج | بروز حملات ناگهانی عصبی |
| مشکلات چشمی | درد ناگهانی چشم یا تغییر در بینایی، تاری دید، دیدن هاله نور |
| مشکل در دفع ادرار | سختی در ادرار یا کاهش جریان ادرار |
| علائم خارج هرمی (EPS) | حرکات کنترل‌نشده، سفتی عضلانی، لرزش، از دست دادن تعادل یا هماهنگی، بی‌قراری |
| گیجی | احساس سرگردانی و عدم تمرکز |
| یبوست | مشکل در حرکات روده |
| سرگیجه | عدم تعادل و احساس چرخش |
| خوابآلودگی | نیاز به خواب بیشتر از حد معمول |
| خشکی دهان | احساس خشکی در دهان |
| حساسیت به نور | چشم‌درد یا ناراحتی در مواجهه با نور |
| دیدن رویاهای واضح یا کابوس | تجربه خواب‌های ناخوشایند یا بدخوابی |
به طور معمول، عوارض خفیف این دارو موقتی هستند و نیاز به درمان فوری ندارند.
قرص دگزامتازون
دگزامتازون، یک داروی کورتیکواستروئیدی است که برای درمان التهاب در پوست، مفاصل، ریه‌ها و سایر اندام‌ها تجویز میشود. این دارو معمولاً برای شرایطی مانند آسم، آلرژی و آرتریت استفاده میشود. همچنین دگزامتازون میتواند برای درمان اختلالات خونی و مشکلاتی که بر غدد فوق کلیوی تأثیر می‌گذارند، مفید باشد.. همچنین، برای درمان حالت تهوع و استفراغ هم این دارو تجویز میشود.
نحوه استفاده از قرص دگزامتازون
قبل از شروع مصرف دگزامتازون، برگه دستورالعمل دارو را به‌دقت مطالعه کرده و دارو را طبق نسخه تجویز شده مصرف کنید. از تغییر در دوز یا مصرف خودسرانه پرهیز کنید تا با عوارض آن مواجه نشوید.
- نحوه مصرف: قرصهای دگزامتازون را با غذا یا بعد از غذا مصرف کنید.
- تغییرات دوز: دوز دارو ممکن است به دلیل جراحی، بیماری، استرس یا شرایط اورژانسی تغییر کند. در چنین مواردی، حتما با پزشک خود مشورت کنید.
- تأثیر بر آزمایشات: این دارو میتواند بر نتایج برخی آزمایشات پزشکی تأثیر بگذارد. بنابراین، مصرف دگزامتازون را به پزشک معالج خود اطلاع دهید.
- قطع ناگهانی: از قطع ناگهانی دگزامتازون خودداری کنید، زیرا این کار ممکن است عواقب جدی به‌دنبال داشته باشد.
- دوز فراموش شده: اگر از دوز روزانه (معمولا کمتر از ۱۰ میلی‌گرم) استفاده می‌کنید و یک دوز را فراموش کرده‌اید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر از دوز بالاتر (۲۰ میلی‌گرم یا ۴۰ میلی‌گرم در روز به مدت ۴ روز در ماه) استفاده می‌کنید و یک دوز را فراموش کردید، با پزشک خود تماس بگیرید و دستورالعمل‌های لازم را دریافت کنید.
عوارض مصرف قرص دگزامتازون
آگاهی از عوارض جانبی داروها داروهای قدرتمندی مانند دگزامتازون، بسیار مهم است. زیرا این دارو میتواند عوارض جدی ایجاد کند. در این شرایط، مراجعه فوری به پزشک ضروری است. در ادامه، جدول عوارض جانبی دگزامتازون را ارائه کرده‌ایم.
| نوع عارضه | شرح عارضه |
| واکنش‌های آلرژیک | بثورات پوستی، خارش یا کهیر، تورم صورت، لب‌ها یا زبان |
| مدفوع خونی یا سیاه | مدفوع سیاه رنگ یا قیری |
| تغییرات خلق و خو | سردرگمی، هیجان، بی‌قراری، افسردگی، توهمات |
| تغییرات بینایی | تغییر در دید، درد چشم |
| علائم قند خون بالا | تشنگی یا گرسنگی بیشتر، تکرر به ادرار، خستگی شدید یا تاری دید |
| علائم عفونت | تب، لرز، سرفه، گلودرد، درد یا مشکل در دفع ادرار |
| ضعف عضلانی | احساس ضعف در عضلات مختلف بدن |
| درد شدید معده | درد شدید یا ناگهانی در ناحیه معده یا شکم |
| تورم مچ پا یا پا | تورم غیر طبیعی در این نواحی بدن |
قرص تتراهیدروکانابینول
قرص تتراهیدروکانابینول (THC) با اتصال به مکان‌های خاص در مغز و اعصاب عمل کرده و به تنظیم و تغییر وضعیت‌های مختلف بدنی و روانی کمک میکند. ماده موثره این قرص ضد تهوع برای درمان مشکلاتی نظیر مولتیپل اسکلروزیس (MS)، درد عصبی، تهوع و استفراغ ناشی از شیمیدرمانی، اختلال مصرف الکل و دیگر شرایط پزشکی هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نحوه استفاده از قرص تتراهیدروکانابینول
برای مدیریت و استفاده صحیح از داروها و مواد به خصوص THC و درونابینول، لازم است که نکات ارائه شده توسط پزشک را رعایت کنید. از جمله نکات مهمی که برای مصرف قرص تتراهیدروکانابینول باید بدانید، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- برای تحریک اشتها در افراد مبتلا به ایدز: درونابینول معمولاً 1 ساعت قبل از ناهار و 1 ساعت قبل از شام مصرف میشود.
- برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی: حداقل 30 دقیقه قبل از غذا خوردن، اولین دوز این قرص ضد تهوع را با معده خالی مصرف کنید. بعد از اولین دوز، می‌توانید دارو را با غذا یا بدون غذا مصرف کنید.
- بارداری: استفاده از THC در دوران بارداری به دلیل عبور مواد شیمیایی از جفت و تاثیرات منفی بر روی رشد جنین، مانند خطر تولد زودرس، مرده‌زایی، ناهنجاری‌ها و کاهش هوش خطرناک است. همچنین، مصرف این دارو، ممکن است باعث مشکلات عاطفی در کودک و افزایش خطر کم‌خونی و فشار خون بالا در مادر شود.
- شیردهی: مصرف این قرص ضد تهوع در دوران شیردهی نیز ناامن است، زیرا THC به شیر مادر منتقل میشود و حتی پس از قطع مصرف، تا بیش از 6 هفته در شیر باقی می‌ماند. این موضوع میتواند بر رشد کودک تأثیر منفی بگذارد؛ بنابراین، در صورت برنامه‌ریزی برای شیردهی، باید از مصرف THC خودداری کنید.
- بیماری قلبی: این قرص میتواند باعث ضربان قلب سریع و فشار خون بالا شود و احتمال ابتلا به حمله قلبی را افزایش دهد.
- صرع: دوزهای بالای این دارو ممکن است باعث تشنج در افراد مبتلا به صرع شود. گزارش‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد دوزهای بالا از شاهدانه حاوی THC باعث تشنج شده است.
- اسکیزوفرنی: مصرف این قرص ممکن است علائم اسکیزوفرنی را بدتر کند.
- جراحی: این قرص روی سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارد و ممکن است با داروهای بیهوشی یا سایر داروها در حین و بعد از جراحی تداخل داشته باشد. این موضوع میتواند منجر به کندی بیش از حد سیستم عصبی مرکزی شود؛ بنابراین، حداقل 2 هفته قبل از جراحی برنامه‌ریزی شده، باید مصرف THC را متوقف کنید.
با توجه به این عوارض و تاثیرات جانبی، استفاده از THC باید تحت نظارت دقیق پزشک و با در نظر گرفتن وضعیت سلامتی فرد انجام شود. تا احتمال بروز عوارض جانبی این دارو به حداقل برسد.
عوارض مصرف قرص تتراهیدروکانابینول
مصرف THC به صورت خوراکی، استنشاقی یا موضعی میتواند عوارض جانبی جدی داشته باشد. در مقادیر زیاد یا استفاده طولانی‌مدت، این ماده ممکن است منجر به وابستگی، مشکلات تنفسی یا سندرم تهوع بیش از حد شود.
قرص نابیلون
قرص ضد تهوع نابیلون با مسدود کردن موادی در بدن که ممکن است باعث تهوع و استفراغ شوند، عمل میکند. همچنین این دارو، به‌عنوان کمکی برای درمان درد نوروپاتیک در دسترس است. نابیلون برای پیشگیری و درمان تهوع و استفراغ ناشی از شیمیدرمانی، به ویژه زمانی که سایر داروها مؤثر نبوده یا قابل تحمل نباشند هم تجویز میشود.
نحوه استفاده از قرص نابیلون
مقدار مصرف داروی درونابینول باید طبق دستور پزشک و با توجه به نیاز و وضعیت بیمار تنظیم شود. در اینجا مقادیر استاندارد مصرف دارو برای بهره‌مندی از بهترین نتیجه و حداقل عوارض جانبی آورده شده است:
- دوز اولیه: 2.5 میلی‌گرم خوراکی، 2 بار در روز و 1 ساعت قبل از ناهار و شام باید مصرف شود. اگر بیمار نتواند 5 میلی‌گرم در روز را تحمل کند، دوز را به 5.2 میلی‌گرم خوراکی 1 بار در روز کاهش دهید.
- دوز نگهدارنده: در صورتی که عوارض جانبی حداقل باشد و نیاز به اثر درمانی بیشتری احساس شود، دوز را می‌توان به 7.5 میلی‌گرم یا 10 میلی‌گرم در روز افزایش داد.
- حداکثر دوز: حداکثر دوز مصرفی این دارو 20 میلی‌گرم در روز (10 میلی‌گرم خوراکی دو بار در روز) است.
بیماران بالای 65 سال ممکن است واکنش شدیدتری به این دارو نشان دهند و به دوز کمتری نیاز داشته باشند.
عوارض مصرف قرص نابیلون
در جدول زیر، به مهم‌ترین عوارض این قرص ضد تهوع اشاره کرده‌ایم:
- واکنش‌های آلرژیک مانند بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو
- ضربان قلب سریع یا نامنظم
- فشار خون پایین و ایجاد سرگیجه، احساس ضعف یا سبکی سر و تاری دید
- تغییرات خلق و خو همچون اضطراب، عصبی بودن، گیجی، توهم، تحریک‌پذیری، خصومت، افکار خودکشی، بدتر شدن خلق و خو، افسردگی
- خشکی دهان
- احساس شادی یا هیجان شدید
- از دست دادن تعادل یا هماهنگی
- مشکل در خواب
قرص درونابینول
قرص ضد تهوع درونابینول، دارویی است که برای درمان حالت تهوع و استفراغ ناشی از درمان سرطان (شیمی درمانی) تجویز میشود. این دارو به گروهی از داروها به نام کانابینوئیدها تعلق دارد. درونابینول به صورت کپسول و قرص در دسترس است و باید طبق دستور پزشک مصرف شود. این دارو برای درمان کاهش اشتها و کاهش وزن در بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن نیز تجویز میشود.
نحوه استفاده از قرص درونابینول
برای استفاده از قرصهای خوراکی، مهم است که دوز مصرفی را دقیقا مطابق با توصیه‌های پزشک دنبال کنید، تا بهترین نتیجه را گرفته و از بروز عوارض جانبی جلوگیری کنید. 5 میلی‌گرم خوراکی از این قرص 2 بار در روز، 1 ساعت قبل از ناهار و شام باید مصرف شود. برای بیمارانی که قادر به تحمل 5 میلی‌گرم در روز نیستند، دوز را به 5 میلی‌گرم خوراکی یک بار در روز کاهش دهید.
در صورتی که اثرات جانبی وجود نداشته باشد و یا حداقل باشد و یا اثرات درمانی بیشتری نیاز باشد، دوز را می‌توان به 7.5 میلی‌گرم در روز یا 10 میلی‌گرم در روز از راه خوراکی افزایش داد.
عوارض مصرف قرص درونابینول
قرص ضد تهوع درونابینول میتواند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کند. توجه به این عوارض و شناخت تفاوت بین عوارض جانبی جدی و معمولی این دارو اهمیت زیادی دارد. در جدول زیر، کلیه عوارض این دارو ارائه شده است.
| عوارض جانبی | شرح عوارض |
| واکنش‌های آلرژیک | شامل بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو |
| تپش قلب | ضربان قلب سریع، تپنده یا نامنظم |
| افزایش فشار خون | ایجاد مشکلات قلبی و عروقی |
| فشار خون پایین | شامل سرگیجه، احساس ضعف یا سبکی سر، تاری دید |
| تغییرات خلق و خو و رفتار | اضطراب، عصبی بودن، گیجی، توهم، تحریک پذیری، خصومت، افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود، بدتر شدن خلق و خو، افسردگی |
| تشنج و سرگیجه | نیاز به بررسی و درمان فوری |
| خواب آلودگی | ایجاد اختلال در فعالیت‌های روزمره |
قرص مکلیزین
مکلیزین، یک آنتی‌هیستامین است که برای پیشگیری و درمان حالت تهوع و استفراغ ناشی از بیماری حرکت استفاده میشود. همچنین این دارو، به درمان سرگیجه هم کمک میکند. قبل از شروع مصرف این قرص ضد تهوع باید پزشک را در جریان سابقه پزشکی خود مانند ابتلا به گلوکوم (فشار چشم بالا)، بیماری‌های ریوی یا تنفسی مانند آسم، مشکلات ادرار کردن یا بیماری پروستات قرار دهید.
نحوه استفاده از قرص مکلیزین
برای جلوگیری از بیماری حرکت، اولین دوز را 1 ساعت قبل از شروع سفر مصرف کنید. اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو را می‌توانید با غذا یا بدون آن مصرف کنید. اگر از قرص جویدنی مکلیزین استفاده می‌کنید، قبل از قورت دادن آن را کاملا بجوید.
عوارض مصرف قرص مکلیزین
مانند همه داروها، این قرص ضد تهوع میتواند عوارض جانبی داشته باشد. در ادامه، به عمده این عوارض اشاره کرده‌ایم:
- احساس ضعف یا سبکی سر
- ضربان قلب سریع و نامنظم
- یبوست
- سردرد
- مشکل در دفع ادرار یا تغییر در مقدار ادرار
- مشکل خواب
- ناراحتی معده
قرص پروکلرپرازین
قرص پروکلرپرازین برای درمان حالت تهوع و استفراغ تجویز میشود. این دارو با مسدود کردن مواد شیمیایی در بدن که ممکن است باعث تهوع و استفراغ شوند، جلوی این اتفاق را می‌گیرد. علاوه‌براین، قرص پروکلرپرازین برای درمان اسکیزوفرنی هم استفاده میشود. چراکه این دارو با متعادل کردن سطح دوپامین در مغز، به تنظیم خلق و خو، رفتارها و افکار کمک میکند.
نحوه استفاده از قرص پروکلرپرازین
دارو را با یک لیوان پر آب و طبق دستورالعمل موجود روی برچسب استفاده کنید. دوزهای تجویز شده را به طور منظم مصرف کرده و از مصرف بیشتر از مقدار تجویز شده خودداری کنید. قطع ناگهانی دارو ممکن است باعث تهوع، استفراغ و سرگیجه شود، بنابراین به تدریج مصرف آن را کاهش دهید.
عوارض مصرف قرص پروکلرپرازین
قرص پروکلرپرازین موجب بروز واکنش‌های خفیف یا شدیدی مانند آلرژی، تب، افزایش یا کاهش فشار خون یا عفونت میشود. مهم‌ترین عوارض این قرص ضد تهوع شامل موارد زیر هستند:
- واکنش‌های آلرژیک مانند شامل بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو
- تب بالا
- سفت شدن عضلات
- افزایش تعریق
- سطح پرولاکتین بالا شامل شامل رشد غیرمنتظره بافت پستان، ترشح از نوک پستان، تغییر در میل جنسی یا عملکرد، چرخه قاعدگی نامنظم
- عفونت شامل تب، لرز، سرفه یا گلودرد
- حرکات کنترل نشده و مکرر بدن شامل سفتی یا اسپاسم عضلانی، لرزش، از دست دادن تعادل یا هماهنگی، بی قراری، راه رفتن به هم ریخته
- یبوست و تغییر عادات دفع
برای درمان حالت تهوع به چه دکتری مراجعه کنیم؟
برای درمان حالت تهوع و استفراغ، ابتدا باید به یک پزشک متخصص گوارش مراجعه کنید. پزشک در قدم اول، علائم بالینی فرد را بررسی میکند. سپس بر اساس نوع و شدت حالت تهوع، آزمایش‌هایی را تجویز خواهد کرد، تا علت دقیق عارضه گوارشی مشخص شود. پس از تشخیص، پزشک دارو یا قرص ضد تهوع مناسب را برای بیمار تجویز میکند. این داروها با توجه به نوع و علت تهوع، روی روده اثر گذشته و حرکات آن را تسریع میکنند یا روی مغز عمل کرده و سیگنالهای استفراغ را مسدود خواهند کرد.
مصرف داروی ضد حالت تهوع باید حتما تحت نظر پزشک باشد تا بهترین دارو بر اساس شرایط فرد انتخاب شود. در غیر این صورت، احتمال بروز عوارض جانبی خفیف یا شدید و بروز شرایط اورژانسی وجود خواهد داشت. برای دریافت نوبت آنلاین یا حضوری دکتر گوارش، می‌توانید از سایت دکتردکتر کمک بگیرید.
منابع:
سلام
عوارض مصرف قرص دومپریدون چیه؟
سلام عزیز
شایعترین عوارض: خشکی دهان، احساس اضطراب ، خوابآلودگی، یبوست، سردرد هستند