زگیل تناسلی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های ویروسی ناحیه تناسلی است که بهطور عمده از طریق تماس نزدیک پوستی منتقل میشود. اگرچه اغلب افراد آن را صرفاً پیامدی از روابط جنسی محافظت‌نشده می‌دانند، اما واقعیت آن است که مسیرهای انتقال این بیماری محدود به رابطه جنسی کامل نیست. تماس سطحی پوست با نواحی آلوده، حتی در غیاب دخول یا زگیل‌های قابل مشاهده، میتواند زمینه‌ساز انتقال ویروس عامل این بیماری باشد.
با توجه به ویژگی‌های HPV که عامل اصلی بروز زگیل‌های تناسلی است، این بیماری دارای ویژگی‌های خاصی در انتقال، دوره نهفتگی و سرایت‌پذیری است که آن را از بسیاری دیگر از عفونت‌های مقاربتی متمایز می‌سازد. درک صحیح از چگونگی انتقال زگیل تناسلی، گامی مهم در پیشگیری، کاهش خطر ابتلا و تصمیم‌گیری‌های آگاهانه در حوزه سلامت جنسی به شمار می‌رود.
در ادامه با ما در این مطلب از مجله دکتردکتر همراه باشید تا دراینباره برایتان بگوییم.
اگر هم سوالی دارید، در بخش نظرات بنویسید تا کارشناس سلامتی دکتردکتر پاسخ دهد.
راه های انتقال زگیل تناسلی صرفاً محدود به رابطه جنسی نیستند!
یکی از باورهای رایج آن است که زگیل تناسلی تنها از طریق رابطه جنسی کامل اعم از واژینال یا مقعدی منتقل میشود؛ در حالی که تماس مستقیم پوست با پوست در ناحیه تناسلی، حتی بدون دخول، نیز میتواند موجب انتقال بیماری شود!
ماهیت اچ پی وی به عنوان یکی از دلایل مهم زگیل تناسلی، به گونه‌ای است که برای انتقال، نیاز به ورود به جریان خون یا تماس با مایعات بدن ندارد؛ بلکه صرف تماس پوستی با نواحی آلوده برای سرایت آن کافی است. به همین دلیل، حتی در روابطی که بدون دخول یا بدون رابطه جنسی کامل شکل می‌گیرند، خطر انتقال زگیل وجود دارد.
در ادامه، تمامی موقعیت‌هایی که منجر به انتقال این بیماری می‌شوند را بررسی خواهیم کرد:
انتقال از طریق رابطه جنسی
شایع‌ترین و اصلی‌ترین مسیر انتقال زگیل تناسلی، رابطه جنسی است. در رابطه جنسی، بستری آسان برای انتقال اچ پی وی به عنوان ایجاد زگیل تناسلی ایجاد میشود و عمدتاً از طریق تماس مستقیم پوست ناحیه تناسلی یا مخاط با پوست یا مخاط فرد آلوده منتقل می‌گردد.
این انتقال میتواند در جریان رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی رخ دهد. برخلاف بسیاری از عفونت‌های مقاربتی که تنها از طریق مایعات بدن منتقل می‌شوند، HPV از طریق تماس پوستی نیز قابل انتقال است، حتی در غیاب دخول یا انزال. به همین دلیل، استفاده از کاندوم هرچند میتواند خطر انتقال را کاهش دهد، اما محافظت کامل در برابر زگیل تناسلی ایجاد نمی‌کند، چرا که کاندوم تمام نواحی تناسلی را نمی‌پوشاند.
همچنین افرادی که زگیل قابل مشاهده ندارند نیز میتوانند ناقل ویروس باشند و بیماری را به شریک جنسی خود منتقل کنند. از آنجا که ویروس ممکن است برای مدت طولانی در بدن فرد باقی بماند و بدون علامت باقی بماند، حتی روابط جنسی با شریک‌هایی که ظاهر سالم دارند نیز میتواند پرخطر باشد. بنابراین، پیشگیری مؤثر از زگیل تناسلی نیازمند ترکیبی از رفتار جنسی ایمن، انجام واکسیناسیون HPV و مراجعه منظم برای غربالگری‌های مرتبط است.
انتقال زگیل تناسلی از طریق شلنگ دستشویی
احتمال انتقال زگیل تناسلی از طریق شلنگ دستشویی نیز یکی از سوالاتی است که گاه در میان کاربران مطرح میشود. بررسی‌های علمی در این زمینه نشان میدهد که ویروس HPV در محیط خشک و روی سطوح غیرزنده توان بقا و انتقال پایدار ندارد. اگرچه در برخی موارد، شناسایی DNA ویروس HPV روی سطوح بهداشتی مانند توالت یا تجهیزات مجاور آن گزارش شده، اما این موضوع به معنای انتقال فعال بیماری نیست.
در حال حاضر، هیچ شواهد مستندی وجود ندارد که استفاده از شلنگ دستشویی، حتی در صورت تماس کوتاه‌مدت با پوست ناحیه تناسلی، منجر به انتقال ویروس شود. بنابراین، رعایت بهداشت در این موارد توصیه میشود، اما احتمال انتقال زگیل تناسلی از این مسیر بسیار بعید است.
اپیلاسیون و احتمال انتقال زگیل تناسلی
فرآیند اپیلاسیون بهویژه در ناحیه تناسلی، ممکن است ریسک انتقال ویروس HPV را افزایش دهد. انجام روش‌هایی مانند واکس یا شیو، با ایجاد خراش‌های میکروسکوپی در سطح پوست، میتواند راه ورود ویروس به بافت زنده را هموار سازد. در صورتی که اپیلاسیون در شرایط غیربهداشتی انجام شود، یا از وسایل مشترک و غیراستریل استفاده گردد، احتمال انتقال آلودگی افزایش می‌یابد.
برخی مطالعات نشان داده‌اند که اپیلاسیون ممکن است با افزایش آماری خطر ابتلا به HPV همراه باشد. بنابراین، انجام اپیلاسیون در مراکز مجاز و با رعایت اصول بهداشتی فردی، همراه با پرهیز از اپیلاسیون در صورت وجود زگیل فعال یا زخم‌های باز در ناحیه تناسلی، اقدامی ضروری در پیشگیری از گسترش این ویروس محسوب میشود.
انتقال زگیل تناسلی از طریق توالت فرنگی
یکی از دغدغه‌های رایج در زمینه بهداشت عمومی، احتمال انتقال زگیل تناسلی از طریق استفاده از توالت فرنگی است. بر اساس شواهد علمی معتبر، احتمال سرایت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) از طریق تماس با سطوح خشک و غیرزنده مانند توالت فرنگی، بسیار اندک و از نظر بالینی ناچیز است.
ویروس HPV برای بقا و انتقال به سلول‌های میزبان، نیازمند تماس مستقیم با پوست یا مخاط زنده است و بر روی سطوحی نظیر پلاستیک، سرامیک یا استیل زنده نمی‌ماند. تاکنون هیچ مورد مستندی از انتقال زگیل تناسلی صرفاً از طریق نشستن بر روی توالت فرنگی گزارش نشده است. رعایت بهداشت عمومی در استفاده از سرویس‌های بهداشتی عمومی ضروری است، اما نگرانی درخصوص انتقال این ویروس از طریق توالت فرنگی، بر پایه دانش علمی فعلی، توجیهی ندارد.
دستگاه لیزر موهای زائد و خطر انتقال زگیل تناسلی
استفاده از دستگاه‌های لیزر برای رفع موهای زائد، به خودی خود عامل ایجاد یا انتقال ویروس HPV نیست. با این حال، در مواردی که فرد دارای زگیل تناسلی فعال باشد، انجام لیزر در ناحیه آلوده میتواند منجر به انتشار موضعی ویروس شود. علاوه بر آن، اگر پروتکل‌های بهداشتی در مراکز لیزر به‌درستی رعایت نشود و تجهیزات بهطور کامل ضدعفونی نشوند، احتمال انتقال آلودگی‌های سطحی افزایش پیدا می‌کند.
برخی تحقیقات نیز ارتباط میان انجام لیزر و افزایش خطر HPV را در شرایط خاص گزارش کرده‌اند، اما این ارتباط عمدتاً به شرایط بهداشتی، وجود زخم یا خراش پوستی و تماس مستقیم با ناحیه آلوده بازمی‌گردد. بنابراین، لیزر موهای زائد در مراکز معتبر و تحت نظارت متخصصان، همراه با پرهیز از لیزر در نواحی دارای ضایعات فعال، توصیه جدی دارد.
انتقال زگیل تناسلی از طریق بوسیدن
زگیل تناسلی تنها محدود به ناحیه تناسلی نیست. تماس دهانی با نواحی آلوده میتواند منجر به انتقال ویروس و بروز زگیل در دهان یا گلو شود. این نوع انتقال بهویژه در روابط دهانی محافظت‌نشده دیده میشود. باید توجه داشت که زگیل‌های دهانی ممکن است دیرتر شناسایی شوند و به همین دلیل خطر انتقال آن‌ها بالاتر می‌رود. همچنین برخی از انواع HPV که زگیل ایجاد می‌کنند، ممکن است در نواحی حلق و حنجره باعث ضایعات غیرمعمول شوند که در صورت مزمن شدن، نیاز به بررسی تخصصی دارند.
احتمال انتقال از شریک بدون علائم
برخی افراد ممکن است به دلیل نداشتن علائم ظاهری، تصور کنند که ناقل ویروس نیستند. اما واقعیت این است که حتی در غیاب زگیل، امکان انتقال وجود دارد. به همین دلیل، انجام معاینات منظم، بهویژه در افرادی که شریک جنسی جدید دارند یا سابقه بیماری‌های آمیزشی دارند، اهمیت زیادی دارد. در زنان، تست پاپ اسمیر میتواند برخی از انواع HPV را که با سرطان دهانه رحم مرتبطند، شناسایی کند.
انتقال زگیل تناسلی از طریق تخت معاینه
تخت‌های معاینه در مطب‌ها و مراکز درمانی، از جمله سطوحی هستند که تماس مستقیم بدن بیماران با آن‌ها اجتناب‌ناپذیر است. با این حال، بررسی‌های علمی نشان میدهد احتمال انتقال زگیل تناسلی از طریق تماس با سطح تخت معاینه بسیار پایین است، بهویژه در صورتی که اصول ضدعفونی و بهداشت محیط رعایت شود. ویروس HPV برای سرایت نیاز به تماس نزدیک و مستقیم پوست با پوست دارد و بر روی سطوح خشک و غیرزنده به‌سرعت غیرفعال میشود.
اگرچه در برخی مطالعات، وجود DNA ویروس بر روی سطوح پزشکی شناسایی شده، اما این یافته به‌معنای قابلیت سرایت زنده و فعال بیماری نیست. استفاده از روکش‌های یک‌بار مصرف، ضدعفونی منظم تخت‌ها و رعایت پروتکل‌های کنترل عفونت در مراکز درمانی، احتمال انتقال بیماری از این مسیر را به سطحی بسیار ناچیز کاهش میدهد.
انتقال زگیل تناسلی از طریق استخر
احتمال انتقال زگیل تناسلی از طریق استفاده از استخرهای عمومی، بر پایه شواهد علمی بسیار پایین است. ویروس HPV بر خلاف برخی ویروس‌های دیگر، توان بقا و انتقال فعال در آب استخر را ندارد، زیرا فاقد ساختار مقاوم برای زیستن در محیط‌های مرطوب فاقد سلول میزبان است. همچنین کلرزنی و رعایت استانداردهای بهداشتی در استخرها میتواند عوامل بیماری‌زا را بهطور قابلتوجهی غیرفعال کند.
تاکنون مستندی علمی از انتقال زگیل تناسلی از طریق آب استخر گزارش نشده و این نگرانی از نظر بالینی قابل اتکا نیست. با این حال، استفاده از دمپایی شخصی، خشک کردن کامل بدن پس از خروج از استخر و رعایت سایر نکات بهداشتی عمومی، همچنان توصیه میشود.
انتقال زگیل تناسلی از طریق لباسشویی
احتمال انتقال زگیل تناسلی از طریق لباسشویی بسیار اندک و در عمل غیرمحتمل است. چرخه شست‌وشوی لباس‌ها، بهویژه با آب گرم و مواد شوینده، بهطور مؤثری ویروس را غیرفعال می‌کند. در نتیجه، استفاده از ماشین لباسشویی برای شست‌وشوی لباسهای فرد مبتلا به زگیل تناسلی، باعث انتقال ویروس نمی‌شود.
انتقال زگیل تناسلی از طریق قلیان
انتقال زگیل تناسلی از طریق قلیان از منظر علمی بسیار بعید است. ویروس HPV که عامل ایجاد زگیل تناسلی است، عمدتاً از طریق تماس مستقیم پوست با پوست و در ناحیه تناسلی منتقل میشود. مسیرهای تنفسی یا دهانی، بهویژه در غیاب تماس مستقیم با زگیل یا ترشحات آلوده، شرایط لازم برای انتقال ویروس را فراهم نمی‌کنند.
اگرچه برخی از انواع HPV میتوانند در ناحیه دهان و حلق نیز ضایعات ایجاد کنند، اما انتقال آن‌ها معمولاً از طریق رابطه دهانی با نواحی تناسلی آلوده رخ میدهد، نه از طریق اشیائی مانند سری قلیان. تاکنون هیچ مدرک علمی مبنی بر انتقال HPV از طریق استفاده مشترک از قلیان منتشر نشده است و در حال حاضر، نگرانی در این زمینه پایه علمی ندارد.
انتقال زگیل تناسلی از طریق لباس
یکی از پرسش‌های رایج در زمینه انتقال بیماری‌های پوستی، امکان انتقال زگیل تناسلی از طریق لباس است. در این خصوص، شواهد علمی حاکی از آن است که احتمال سرایت ویروس HPV از طریق تماس غیرمستقیم با لباس فرد آلوده، بسیار ضعیف و از نظر عملی نادر است. ویروس پاپیلومای انسانی برای حفظ قابلیت سرایت، نیاز به محیط زنده و مرطوب دارد و بر روی سطوح خشک مانند الیاف پارچه‌ای، مدت زیادی فعال باقی نمی‌ماند.
با این حال، استفاده مشترک از لباسهای زیر یا حوله‌هایی که به‌تازگی با پوست آلوده در تماس بوده‌اند، بهویژه اگر با ناحیه تناسلی تماس مستقیم پیدا کنند، در نظریه میتواند خطر اندکی داشته باشد. رعایت بهداشت فردی، استفاده از لباسهای شخصی و عدم اشتراک وسایل شخصی با دیگران، در کاهش هرگونه ریسک احتمالی نقش مهمی دارد.
راه‌های انتقال زگیل تناسلی در مردان
زگیل تناسلی صرفاً یک بیماری مختص زنان نیست و مردان نیز میتوانند به آن مبتلا شوند یا به‌عنوان ناقل، ویروس را به شریک جنسی خود منتقل کنند. یکی از مهم‌ترین مسیرهای انتقال، عفونت بدون علامت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در مردان است که میتواند زمینه‌ساز ابتلای زنان به این ویروس و در مواردی افزایش خطر سرطان دهانه رحم شود. در مردان نیز این ویروس ممکن است منجر به بروز زگیل تناسلی، سرطان آلت تناسلی یا سرطان مقعد شود.
تماس مستقیم پوستی ناحیه تناسلی، حتی بدون دخول، میتواند منجر به انتقال ویروس گردد. آمارها نشان میدهد بیش از نیمی از مردان فعال جنسی در ایالات متحده در طول زندگی خود به HPV مبتلا می‌شوند، اما در بسیاری موارد این عفونت بدون علامت باقی مانده و طی چند ماه بهطور خودبه‌خود توسط سیستم ایمنی بدن پاک‌سازی میشود. با این حال، مردانی که به عفونت‌های پایدار مبتلا می‌مانند، نقش مهمی در چرخه انتقال ویروس ایفا می‌کنند. شناسایی، پیگیری و رعایت اصول بهداشت جنسی در مردان، نقش مؤثری در کنترل گسترش زگیل تناسلی دارد.
راه‌های انتقال زگیل تناسلی در زنان
زنان نیز مانند مردان در معرض ابتلا به زگیل تناسلی هستند و تماس مستقیم پوست با پوست ناحیه تناسلی، مهم‌ترین مسیر انتقال این بیماری محسوب میشود. رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فرد آلوده به ویروس پاپیلومای انسانن، شایع‌ترین روش انتقال است. با این حال، حتی در غیاب دخول نیز تماس نزدیک ناحیه تناسلی میتواند باعث انتقال شود.
استفاده نکردن از کاندوم، داشتن شریک جنسی متعدد، یا تماس با فردی که سابقه زگیل تناسلی دارد، از عوامل پرخطر در ابتلا هستند. در مواردی نادر، احتمال انتقال غیرجنسی از طریق اشیاء آلوده، مانند تیغ، حوله یا لباس زیر نیز وجود دارد، هرچند این مسیرها شیوع بسیار کمتری دارند. از آنجا که برخی انواع HPV در زنان میتوانند منجر به ضایعات پیش‌سرطانی یا سرطان دهانه رحم شوند، آگاهی از مسیرهای انتقال و پیشگیری به‌موقع، اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند. توصیه می‌کنیم در چنین شرایطی، هر چه زودتر با دکتر زگیل تناسلی زنان و متخصص زنان، حتما ویزیت حضوری داشته باشید.
انتقال زگیل تناسلی به کودکان
انتقال زگیل تناسلی به کودکان پدیده‌ای نادر است و در اغلب موارد تنها در شرایط خاص رخ میدهد. از آنجا که ویروس HPV عمدتاً از طریق تماس مستقیم پوست با پوست در ناحیه تناسلی منتقل میشود، بروز این بیماری در کودکان نیازمند مسیر انتقال مشخصی است.
یکی از مسیرهای ممکن، انتقال عمودی از مادر به نوزاد در حین زایمان طبیعی است، بهویژه اگر مادر دارای ضایعه فعال باشد. همچنین در مواردی محدود، تماس غیرجنسی با سطوح آلوده به ویروس مانند حوله، حمام عمومی یا وسایل مشترک، ممکن است منجر به انتقال شود، هرچند احتمال آن بسیار پایین است. رعایت بهداشت فردی و محیطی نقش مهمی در پیشگیری از چنین انتقال‌هایی دارد. با مطالعه این اطلاعات، اگر فکر می‌کنید در معرض این بیماری بوده‌اید، هر چه سریع‌تر به دکتر زگیل تناسلی مردان و دکتر اورولوژی مراجعه کنید.
احتمال ابتلا به زگیل تناسلی بدون داشتن رابطه جنسی
اگرچه زگیل تناسلی اغلب به‌عنوان یک بیماری آمیزشی شناخته میشود، اما مواردی از انتقال آن بدون رابطه جنسی نیز وجود دارد. تماس پوستی نزدیک با ناحیه تناسلی فرد آلوده، حتی بدون دخول یا رابطه کامل، میتواند موجب انتقال ویروس شود. علاوه بر آن، انتقال از طریق اشیائی مانند تیغ اصلاح یا حوله‌های آلوده نیز در شرایط نادر و خاص گزارش شده است. در کودکان نیز، مواردی از ابتلا به زگیل تناسلی بدون مواجهه جنسی دیده شده که ممکن است ناشی از انتقال حین زایمان یا تماس غیرمستقیم باشد.
بنابراین، هرچند رابطه جنسی اصلی‌ترین مسیر انتقال HPV است، اما نمی‌توان احتمال انتقال در غیاب آن را بهطور کامل منتفی دانست. اهمیت رعایت بهداشت فردی، استفاده از وسایل شخصی و آگاهی از وضعیت سلامت شریک جنسی، در پیشگیری از انتقال این ویروس حتی در روابط غیرجنسی نیز قابل توجه است.
نقش کاندوم در پیشگیری از انتقال
استفاده از کاندوم یکی از توصیه‌های رایج در پیشگیری از بیماری‌های آمیزشی است. اما در مورد زگیل تناسلی، باید به این نکته توجه داشت که کاندوم تنها نواحی تحت پوشش را محافظت می‌کند. از آنجا که زگیل‌های تناسلی میتوانند در نواحی خارج از پوشش کاندوم (مانند کشاله ران، نواحی اطراف مقعد یا قسمت بالایی آلت تناسلی) ظاهر شوند، امکان انتقال بیماری حتی در صورت استفاده از کاندوم نیز وجود دارد. با این حال، استفاده صحیح و مداوم از کاندوم میتواند تا حد زیادی خطر ابتلا را کاهش دهد، هرچند مانع صددرصدی نیست.
زگیل تناسلی بدون زگیل قابل مشاهده نیز مسری است
یکی از چالش‌های بزرگ در کنترل زگیل تناسلی، دوره نهفتگی طولانی و انتقال بدون علامت است. بسیاری از افراد ناقل ویروس HPV هستند اما هیچ‌گونه زگیل قابل مشاهده‌ای در ناحیه تناسلی ندارند. این افراد ممکن است ویروس را، حتی بدون آگاهی از آلودگی خود، به شریک جنسی منتقل کنند. ویروس در این حالت میتواند در پوست یا مخاط پنهان باقی بماند و در شرایط خاص، مانند ضعف سیستم ایمنی یا تغییرات هورمونی، فعال شده و به شکل زگیل ظاهر شود.
احتمال انتقال زگیل در نبود زگیل ظاهری
عدم وجود زگیل حتی با وجود راه های تشخیص زگیل تناسلی، به‌معنای عدم انتقال نیست. ویروس HPV میتواند ماه‌ها یا حتی سال‌ها در بدن فرد باقی بماند بدون آن‌که علائم ظاهری ایجاد کند. با این حال، فرد همچنان میتواند ناقل باشد و بیماری را به شریک جنسی خود منتقل کند. این ویژگی ویروس، یکی از دلایل اصلی شیوع بالای زگیل تناسلی در جهان است. بنابراین، در روابط جنسی، ظاهر سالم ناحیه تناسلی به‌تنهایی معیار اطمینان نیست و نمی‌تواند جایگزین محافظت و احتیاط شود.
چطور می‌توان از انتقال زگیل تناسلی پیشگیری کرد؟
برای پیشگیری از زگیل تناسلی باید هم رفتارهای جنسی ایمن رعایت شود و هم اقدامات بهداشتی و پزشکی مدنظر قرار گیرد. اصلی‌ترین راه، واکسیناسیون HPV پیش از شروع فعالیت جنسی است. استفاده صحیح از کاندوم در کاهش ریسک مؤثر است، اما محافظت کامل ایجاد نمی‌کند.
پرهیز از رابطه جنسی در زمان وجود زگیل، نداشتن شریک جنسی متعدد و رعایت بهداشت فردی، همگی در کنترل انتقال نقش دارند. مراجعه منظم برای غربالگری نیز به تشخیص زودهنگام کمک می‌کند. همچنین باید از اشتراک وسایل شخصی مانند تیغ یا حوله با دیگران خودداری شود. در ادامه و در جدول زیر، روش‌های پیشگیری از انتقال این بیماری را بررسی خواهیم کرد:
| روش پیشگیری | توضیح |
|---|---|
| واکسیناسیون HPV | محافظت در برابر انواع شایع ویروس |
| استفاده از کاندوم | کاهش نسبی خطر انتقال در تماس جنسی |
| پرهیز از رابطه جنسی در زمان زگیل | جلوگیری از سرایت در دوره فعال بیماری |
| عدم استفاده مشترک از وسایل شخصی | پیشگیری از انتقال غیرجنسی احتمالی |
| غربالگری منظم | تشخیص زود هنگام عفونت یا ضایعه |
آیا زگیل تناسلی خود به خود برطرف میشود؟
در بسیاری از موارد، سیستم ایمنی بدن قادر است عوامل ابتلا به زگیل تناسلی و علی الخصوص ویروس HPV را مهار کرده و زگیل‌ها را به‌تدریج حذف کند. بهویژه در افراد جوان و سالم، احتمال پاک شدن زگیل بدون درمان وجود دارد. با این حال، پیش‌بینی این فرآیند ممکن نیست و در بسیاری موارد زگیل‌ها باقی مانده یا تکثیر می‌شوند.
از طرفی، حتی در صورت ناپدید شدن زگیل‌ها یا حتی فریز کردن زگیل تناسلی، ویروس ممکن است همچنان در بدن باقی بماند. بنابراین، تصمیم‌گیری در مورد درمان یا عدم درمان باید با نظر پزشک و بر اساس وضعیت هر فرد انجام شود. با این حال بهتر است با درخواست آنلاین آزمایش، هر چه سریع‌تر خود را در مسیر درمان قرار دهید و از بهبودی یا عدم آن، مطمئن شوید.
چقدر طول می‌کشد که زگیل تناسلی منتقل شود؟
زمان انتقال زگیل تناسلی بهطور دقیق قابل پیش‌بینی نیست، اما ویروس HPV میتواند در همان تماس اول جنسی یا پوستی با فرد آلوده منتقل شود. به‌عبارت دیگر، انتقال ممکن است بلافاصله در اولین برخورد نزدیک پوست با پوست مخصوصاً در ناحیه تناسلی رخ دهد، حتی بدون دخول یا وجود زگیل قابل مشاهده.
اما زمان بروز علائم مثل ظاهر شدن زگیل، ممکن است چند هفته تا چند ماه یا حتی بیش از یک سال طول بکشد. این دوره‌ی پنهان که به آن دوره نهفتگی گفته میشود، بسته به نوع ویروس، وضعیت ایمنی بدن فرد و عوامل دیگر متفاوت است.
بررسی نقش درمان به‌موقع در کاهش احتمال انتقال
درمان‌های رایج برای زگیل تناسلی شامل روش‌هایی مانند کرایوتراپی یا همان فریز کردن زگیل، لیزر، استفاده از داروهای موضعی یا جراحی است. این درمان‌ها میتوانند بار ویروسی موضعی را کاهش داده و تا حدی احتمال انتقال را کم کنند. با این حال، هیچ درمانی وجود ندارد که بتواند بهطور قطعی ویروس را از بدن پاک کند. به همین دلیل، حتی پس از درمان موفقیت‌آمیز زگیل، رعایت نکات پیشگیرانه همچنان ضروری است.
توصیه می‌کنیم که اگر در شرایطی قرار دارید که احساس می‌کنید در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارید، هرچه زودتر با دکتر عفونی آنلاین، از طریق دکتردکتر مشاوره پزشکی داشته باشید تا هر چه زودتر در مسیر درمان قرار بگیرید.
اگر هم نیاز به تهیه دارو یا مکمل دارید، با سفارش آنلاین دارو از داروخانه دکتردکتر، داروهای خود را درب منزل دریافت کنید.
منابع:
