کلونازپام(Clonazepam) برای درمان تشنج و اختلالات پانیک کاربرد دارد. با این دارو، امکان آرام‌کردن سیستم عصبی به‌وجود می‌آید. مصرف دارو نیاز به تجویز و نسخه پزشک دارد. باید به دستورات پزشک برای استفاده از دارو و تداخلات آن با موادی مانند الکل و داروهای دیگر دقت کنید.
در این مقاله، از موارد مصرف کلونازپام، عوارض، شیوه مصرف، تداخلات و اثرش بر افراد مختلف می‌خوانید. مطالعه این مقاله به ۵ دقیقه زمان نیاز دارد.
اگر درباره داروی کلونازپام سوالی دارید، حتما از ما در همین صفحه و در قسمت نظرات بپرسید تا به‌کمک متخصصان به شما پاسخ بدهیم.
کلونازپام چیست؟
کلونازپام برای تسکین سیستم عصبی و رفع مشکلاتی مانند تشنج استفاده میشود. این دارو در دسته بنزودیازپین‌ها قرار دارد و برای مقابله با صرع یا پیشگیری از آن مفید است. امکان دارد که از داروی مذکور برای مقاصد درمانی دیگر هم استفاده شود.
نام تجاری کلونازپام
دارو با نام‌های تجاری مختلفی از سوی شرکت‌های داروسازی تولید و روانه بازار میشود:
- کلونوپین
- ریوُتریل
- کلِپام
- کلورِست
اشکال دارویی کلونازپام
این دارو در قالب‌های زیر عرضه میشود:
- قرص خوراکی
- آمپول تزریقی
موارد مصرف کلونازپام
از داروی مذکور برای کنترل و درمان موارد زیر مصرف میشود:
- تشنج
- حملات ناشی از صرع
- اسپاسم عضلانی غیرارادی
- اختلال هراس
- سندرم پای بی‌قرار
نحوه عملکرد کلونازپام
همان‌طور که گفته شد، کلونازپام به دسته‌ای از داروها به نام بنزودیازپین‌ها تعلق دارد. این داروها می‌توانند با افزایش فعالیت گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) که ماده‌ای شیمیایی است، سیگنال‌هایی را برای تسکین اعصاب در سراسر سیستم عصبی بفرستند.
اگر فردی به‌اندازه کافی ماده شیمیایی ماده گابا کافی نداشته باشد، ممکن است بدن او در حالت هیجان قرار بگیرد. در نتیجه، حملاتی موسوم به پانیک در بدنش رخ می‌دهد یا دچار تشنج میشود. با مصرف این دارو، کمبود گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در بدن رفع میشود و تشنج و حملات پانیک رخ نمی‌دهند.
دوز و نحوه مصرف کلونازپام
قرص کلونازپام را با یک لیوان آب مصرف کنید. حواستان به دستورات پزشک و بروشور دارو باشد. اگر استفاده از آن باعث ناراحتی معده میشود، دارو را با غذا یا شیر مصرف کنید.
دوز و تعداد دفعات مصرف باید مطابق با دستور پزشک باشد. هرگز سرخودانه در این زمینه تصمیم نگیرید و حتی برای قطع مصرف هم نظر پزشک را جویا شوید.
مقدار دوز تجویزی پزشک برای مصرف این دارو به موارد زیر وابسته است:
- سن فرد
- نوع و شدت بیماری
- شکل دارو که خوراکی است یا تزریقی
- سایر شرایط و وضعیت‌های پزشکی
فراموشی دوز کلونازپام
اگر یک نوبت خوردن قرص را فراموش کردید، در اسرع وقت آن را مصرف کنید. در صورتی که تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده ، فقط آن دوز را مصرف کنید و به فکر دوز اضافی نباشید.
علائم اوردوز با کلونازپام
بروز نشانه‌های زیر بعد از مصرف دوز بیش از حد از قرص را جدی بگیرید. این علائم شامل موارد زیر هستند:
- سردرگمی ذهنی
- حالت تهوع
- اختلال حرکتی
- فشار خون پایین
- دپرسیون تنفسی (اختلال دم و بازدم)
امکان رفتن به اغما هم در صورت اوردوز وجود دارد.
شرایط نگهداری کلونازپام
در نگهداری دارو به موارد زیر دقت کنید:
- دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری شود.
- در دمای اتاق بین ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتیگراد بماند.
- در ظرف را محکم بسته نگه دارید.
- از نور دور باشد.
عوارض دارو کلونازپام
با مصرف کلونازپام ممکن است، عوارض زیر بروز کنند. این عوارض نیاز به پیگیری سریع و فوری دارند:
- واکنش‌های آلرژیک؛ بثورات پوستی، خارش، کهیر، تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو
- افسردگی؛ تنفس آهسته یا کم‌عمق، تنگی نفس، احساس ضعف، سرگیجه، گیجی، مشکل در بیدارماندن
- افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود؛ بدتر شدن خلق‌و‌خو، احساس افسردگی
موارد زیر عوارض کم‌خطرتر مصرف کلونازپام هستند:
- سرگیجه
- سردرد
این دارو می‌تواند باعث خواب‌آلودگی شود. بنابراین در زمان مصرف از انجام کارهای نیازمند به هوشیاری پرهیز کنید.
داروی نام‌برده روی قلب هم اثر می‌گذارد. بروز فشار خون بالا یا مصرف کلونازپام و تپش قلب را جدی بگیرید.
تداخلات دارویی کلونازپام
این دارو را با هیچ‌یک از موارد زیر مصرف نکنید:
- الکل
- سدیم اکسیبات
- داروهای مخدر برای سرفه یا درد
- برخی از داروهای اضطراب یا خواب
- داروهای ضدویروسی برای HIV یا ایدز
- آنتی‌هیستامین برای آلرژی، سرفه و سرماخوردگیD
- داروهای شل‌کننده عضلات برای آماده‌کردن بدن پیش از جراحی
- برخی داروهای افسردگی مانند آمی‌تریپتیلین، فلوکستین، سرترالین
- بعضی از داروهای عفونت‌های قارچی مانند کتوکونازول و ایتراکونازول
- داروهای تشنج مانند کاربامازپین، فنوباربیتال، فنی توئین، پریمیدون
- بی‌حس کننده‌های موضعی مانند لیدوکائین، پراموکسین، تتراکائین
- داروهای بیهوشی عمومی مانند هالوتان، ایزوفلوران، متوکسی فلوران، پروپوفول
- فنوتیازین‌ها مانند کلرپرومازین، مزوریدازین، پروکلروپرازین، تیوریدازین
این فهرست می‌تواند ادامه داشته باشد. لیستی از تمام داروها، گیاهان دارویی، داروهای بدون نسخه یا مکمل‌های غذایی مصرفی‌تان را به پزشک اعلام کنید تا بتواند تصمیم درستی درباره تجویز کلونازپام برایتان بگیرد.
کلونازپام و تریاک یا مواد افیونی دیگر مانند هروئین و کلونازپام و مشروبات الکلی نباید با هم مصرف شوند. بنابراین، هرگز بی‌اجازه پزشک درباره استفاده از این دارو تصمیم نگیرید. متخصص اعصاب باید درباره تجویز دارو نظر بدهد.
موارد احتیاط مصرف کلونازپام
لازم است، پیش از مصرف کلونازپام بدانید که به آن حساسیت دارید یا خیر. اگر سابقه حساسیت به یکی از داروهای گروه بنزودیازپین‌ها (مانند دیازپام، لورازپام) یا آلرژی دیگری دارید، این دارو را مصرف نکنید.
محصول مذکور می‌تواند حاوی مواد غیرفعالی باشد که باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر می‌شوند. قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز بگویید، به‌خصوص در موارد زیر:
- مشکلات خلقی (مانند افسردگی، افکار خودکشی)
- نوع خاصی از مشکل چشم (آب سیاه)
- اختلال خونی خاص (پورفیری)
- مشکلات ریوی/تنفسی
- اختلالات ذهنی
- بیماری کلیویی
- سابقه اعتیاد
- بیماری کبد
کلونازپام در بارداری و شیردهی
اگر در دوران شیردهی کلونازپام را برای مدت طولانی، با دوزهای بالا یا با سایر داروها مصرف می‌کنید، ممکن است نوزادتان دچار عوارض جانبی متنوعی شود. ضمن اینکه احتمال دارد که شیرخوردن برای کودک حالت دشواری پیدا کند.
استفاده از این دارو در دوران بارداری هم می‌تواند علائم موقتی را در نوزادان پس از تولد ایجاد کند. مشکلات احتمالی قابل وقوع برای نوزادان شامل این موارد میشود:
- مشکل تنفسی
- گردش خون ضعیف
- تون عضلانی پایین (سندرم بچه فلاپی)
مصرف کلونازپام در سالمندان
مصرف این دارو برای بیماران مسن همراه با گیجی و خواب‌آلودگی بیشتر است. امکان بروز عوارض زیر هم در این سنین پررنگ است:
- مشکلات قلبی
- اختلالات کبدی
- ناراحتی‌های کلیوی
مصرف این دارو در کهنسالان باید با دقت و رعایت دوز مصرفی مناسب همراه باشد. استفاده خودسرانه این دارو برای افراد مسن، عوارض جبران‌ناپذیری دارد. همیشه نظر پزشک را درباره مصرف جویا شوید. برای دریافت نوبت دکتر هم از سامانه آنلاین دکتردکتر کمک بگیرید.
مصرف کلونازپام تحت‌نظر پزشک
قرص کلونازپام یا شکل تزریقی‌اش عوارض خاصی دارند. مصرف این داروها با خواب‌آلودگی هم همراه است. بنابراین، هرگز نباید اقدام به مصرف خودسرانه این داروها کنید.
| کاربرد دارو | رفع تشنج، کنترل صرع، درمان حملات پانیک |
| عوارض مصرف رایج | سرگیجه، خواب‌آلودگی |
| اشکال دارو | تزریقی و قرص خوراکی |
| شکل نگهداری | در دمای اتاق، دور از نور |
سوالات متداول کلونازپام
کلونازپام سبزرنگ یا شکل‌های دیگر دارو می‌توانند باعث تسکین سیستم عصبی شوند و مواد شیمیایی مغزی را وادار به ارسال سیگنال آرامش‌بخش به نقاط مختلف بدن کنند.
بله، مصرف این دارو باعث خواب‌آلودگی عمیق میشود.
برخی از افراد بدون دلیل خاصی، پس از مصرف این دارو وزن کم می‌کنند. برخی هم دچار بی‌حالی و کم‌تحرکی می‌شوند و اضافه وزن پیدا می‌کنند. اظهار نظر قطعی درباره رابطه مصرف کلونازپام و کاهش/افزایش وزن ممکن نیست.
استفاده از کلردیازپوکساید همراه با کلونازپام می‌تواند عوارض جانبی مانند سرگیجه، خواب‌آلودگی، گیجی و مشکل در تمرکز را افزایش بدهد. عوارض این تداخل برای افراد مسن بیشتر هم خواهد بود.
مصرف مواد مخدر و این دارو همراه با بروز عوارض مغزی خطرناک است.
بله و این تداخل موجب بروز تشنج میشود.
مصرف این دو با هم می‌تواند منجر به عوارض جانبی شدید، از جمله خطر اوردوز شود.
تداخل این داروها منجر به عوارض جانبی مانند سرگیجه، خواب آلودگی، گیجی و مشکل در تمرکز میشود.
تداخل این داروها با سرگیجه، گیجی و خواب‌آلودگی و در افراد مسن با مشکل در تفکر و قضاوت همراه میشود.
کلونازپام از ملاتونین قوی‌تر است. پزشک معالج باید درباره تناسب هریک از این دو با وضعیت بیمار تصمیم بگیرد.
خیر، داروی مذکور حاوی سدیم دوکوزات، مونوهیدرات لاکتوز، استئارات منیزیم، سلولز میکروکریستالی، بنزوات سدیم، و نشاسته گلیکولات سدیم است.
منابع:
سلام
سوالم اینه که اصولأ حداکثر زمان مجاز برای مصرف کلونازپام چقدره شنیدم میگن حداکثر سه ماه چون بیشتر از سه ماه مصرف کردنش باعث آلزایمر در سال‌های بعد میشود
سلام عزیز
در صورت صلاحدید پزشک معالج طولانی مدت هم میشود تجویز کرد
منتها به طور کلی مصرف کوتاه مدت مد نظر باشد
اگر دیگه کلونازپام اثر نکنه چی کار باید بکنیم؟
سلام
مصرف خودسرانه داروهای خواب اور اصلا توصیه نمیشود، چرا که اغلب اون ها با گذشت زمان سبب ایجاد تولرنس و عدم کارایی لازم میشود و شخص مجبور است دوز دارو رو بالا ببره، به همین جهت توصیه میشود حتما با متخصص روانپزشکی مشورت کنید