آنفولانزا چیست و چند نوع دارد؟ + راه‌های پیشگیری و درمان

درد عضلانی، تب و لرز، خستگی و گلودرد از علائم آنفولانزا هستند. ویروس آنفولانزا در انواع آنفولانزای نوع A، آنفولانزای نوع B و آنفولانزای نوع C باعث ایجاد اپیدمی فصلی می‌شود. برای درمان آنفولانزا مراجعه زودهنگام به پزشک لازم است. پزشک، برای تشخیص آنفولانزا، معاینه فیزیکی، آزمایش خون و آزمایش آنفولانزا انجام می‌دهد. استراحت کافی، مصرف مایعات و داروهای ضدویروس به درمان آنفولانزا کمک می‌کند. واکسیناسیون آنفولانزا، شستشوی منظم دست‌ها، اجتناب از تماس با افراد بیمار، تغذیه سالم و ورزش منظم، بهترین روش‌های پیشگیری از آنفولانزا هستند.

در انتها، اگر سوالی درباره علل آنفولانزا و مصرف داروهای بدون نسخه دارید، آن را در قسمت نظرات بنویسید. کارشناس سلامتی دکتردکتر، پاسخ خواهد داد.

آنفولانزا چیست؟

آنفولانزا یک عفونت حاد تنفسی است که توسط ویروس‌های آنفولانزا ایجاد می‌شود. این ویروس‌ها بینی، گلو و گاهی ریه‌‌ها را آلوده می‌کنند. آن‌ها هنگام سرفه، عطسه، صحبت‌کردن و لمس سطوح آلوده به راحتی بین افراد سرایت می‌کنند. علائم آنفولانزا می‌تواند شامل تب، سرفه، گلودرد، آبریزش بینی، درد عضلانی و سردرد باشد.

براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO) ،

سالانه حدود یک میلیارد مورد آنفولانزای فصلی وجود دارد که شامل 3 تا 5 میلیون مورد بیماری شدید می‌شود. از این تعداد، حدود 290000 تا 650000 مرگ تنفسی رخ می‌دهد.

تشخیص آنفولانزا و درمان زودهنگام این بیماری از بروز عوارض جدی آن پیشگیری می‌کند. درصورت ادامه‌دار شدن علائم، حتما به دکتر عفونی مراجعه کنید.

دوره آنفولانزا چقدر است؟

دوره آنفولانزا، می‌تواند در افراد مختلف، متفاوت باشد. اما به‌طورکلی، علائم 1 تا 4 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می‌شوند و دوره بیماری بین 5 تا 7 روز طول می‌کشد. افرادی که واکسن آنفولانزا زده‌اند، این دوران کوتاه‌تر و شدت علائم کمتر خواهد بود. در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف‌تر، بهبودی علائم ممکن است طول بکشد. این گروه‌ها، شامل افراد زیر هستند:

• کودکان
• افراد بالای 65 سال
• افراد مبتلا به آسم، بیماری‌های قلبی، ایدز یا دیابت
• خانم‌های باردار

این افراد، نه‌تنها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آنفولانزا هستند، بلکه پس از بهبودی، همچنان احساس کسالت و بیماری می‌کنند.

آنفولانزا تا چند روز واگیر دارد؟

فرد مبتلا به آنفولانزا، از یک روز قبل از بروز علائم، می‌تواند ویروس را انتقال دهد. این قابلیت انتقال، بین 5 تا 7 روز پس از شروع بیماری ادامه پیدا می‌کند. کودکان و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، می‌توانند برای مدت طولانی‌تری مسری باشند. بعضی از پزشکان بر این باور هستند که احتمال شیوع ویروس، بین روزهای 3 و 4 بیماری بیش از روزهای دیگر است.

در این روزها، علائمی همچون سرفه و عطسه، شدیدتر ظاهر می‌شوند. قطره‌های حاوی ویروس ناشی از عطسه و سرفه، تا 2 متر هوای اطراف خود را آلوده می‌کنند. ورود این قطرات آلوده، به مجاری تنفسی، دهان و چشم‌های فرد سالم، می‌توانند او را مبتلا کنند. همچنین این قطرات با فرود روی سطوح سخت، مانند میز، دستگیره و لیوان، تا 48 ساعت زنده می‌مانند. به‌همین‌خاطر، در صورت ابتلا، حتی اگر احساس بهتری دارید، دوری از افراد، بهترین راه برای جلوگیری از سرایت این بیماری است.

چند نوع ویروس آنفولانزا داریم؟

ویروس‌های آنفولانزا براساس خواص ژنتیکی و آنتی‌ژنی خود به چهار نوع اصلی گروه‌بندی می‌شوند. چهار نوع ویروس آنفولانزا، شامل انواع A، B، C و D هستند که همگی، توسط دکتر عفونی درمان می‌شوند. هر یک از این ویروس‌ها، می‌توانند بیماری‌هایی با علائم مشابه سرماخوردگی ایجاد کنند؛ پس تشخیص قطعی نوع آن به معاینات پزشکی نیاز دارد. در ادامه، به معرفی هر یک از انواع این ویروس‌ها پرداخته‌ایم:

آنفولانزای نوع A

ویروس‌های آنفولانزای نوع A، خطرناک‌ترین پاتوژن‌های انسانی در بین 4 گروه آنفولانزا هستند. این نوع ویروس‌ها، تقریبا هر زمستان، باعث اپیدمی‌های فصلی بیماری آنفولانزا می‌شوند. ویروس‌های نوع A، تنها ویروس‌های شناخته‌شده برای ایجاد اپیدمی‌های جهانی بیماری آنفولانزا هستند. موارد شدید آنفولانزای نوع A، می‌تواند کشنده باشد. علائم شایع این نوع آنفولانزا، سرفه، آبریزش بینی، گلودرد، خستگی، لرز و بدن‌درد است. این ویروس به‌سرعت جهش پیدا کرده و هر فصل گونه‌های جدیدی از آنفولانزا ایجاد می‌کند.

ویروس‌های آنفولانزای نوع A، براساس دو پروتئین موجود روی سطح ویروس، طبقه‌بندی می‌شوند. 18 زیرگروه مختلف پروتئین هماگلوتینین و 11 زیرگروه مختلف پروتئین نورآمینیداز وجود دارد.

آنفولانزای نوع B

ویروس‌های آنفولانزای نوع B، نسبت به نوع A کمتر خطرناک هستند. اما همچنان اپیدمی‌های فصلی ایجاد می‌کنند. این نوع آنفولانزا بسیار مسری است و علائم آن، 1 تا 4 روز پس از تماس با ویروس ظاهر می‌شوند. شایع‌ترین علائم آنفولانزا شامل شروع ناگهانی تب و لرز، گلودرد، احتقان بینی، خستگی، سردرد، تهوع و استفراغ هستند. در بیشتر موارد، علائم به مدت یک هفته بهبود پیدا می‌کنند. اما گاهی گلودرد و سرفه تا چند هفته ادامه خواهد داشت.

آنفولانزای نوع B، دو گونه B/Yamagata و B/Victoria دارد. این نوع آنفولانزا، کندتر از ویروس‌های نوع A گسترش می‌یابند و در بین کودکان بالای 5 سال شیوع بیشتری دارند. با این حال این دو نوع از ویروس‌های آنفولانزا، نسبت به دو نوع دیگر بسیار خطرناک هستند.

آنفولانزای نوع C

ویروس‌های آنفولانزای نوع C، نسبت به دو نوع قبلی کمتر شایع است. اما همچنان باعث بیماری‌های شدید و اپیدمی‌های موضعی می‌شود. این نوع آنفولانزا، عفونت‌های خفیف در دستگاه تنفسی فوقانی ایجاد می‌کند. ویروس‌های آنفولانزای نوع C، دوره نهفتگی نسبتا کوتاهی دارند؛ به‌گونه‌ای که از زمان قرار گرفتن در معرض پاتوژن‌ها تا ظهور علائم، تنها 18 تا 72 ساعت طول می‌کشد.

علائم آنفولانزای نوع C، تب، سرفه خشک، ترشحات بینی، دردهای عضلانی، کاهش حس بویایی، طعم فلز در دهان و لرز است. ویروس‌های این نوع آنفولانزا، به دلیل توانایی زنده ماندن روی سطوح، از طریق قطرات سرفه و عطسه، به راحتی به افراد دیگر منتقل می‌شوند.

آنفولانزای نوع D

ویروس آنفولانزای نوع D، در خوک‌ها و گاوها باعث آلودگی می‌شود. هیچ عفونت انسانی از این ویروس‌ها مشاهده نشده است. با این حال، آنتی‌بادی‌های مهارکننده هماگلوتیناسیون، علیه ویروس آنفولانزای D، در انسان‌ها شناسایی شده‌اند. ولی نتیجه‌گیری در این مورد، به مطالعات بیشتری نیاز دارد.

علائم آنفولانزا چیست؟

عفونت ویروسی آنفولانزا، سیستم تنفسی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. علائم آنفولانزا، می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. در ادامه، به شایع‌ترین علائم آنفولانزا اشاره کرده‌ایم:

• احساس تب و لرز
• سرفه
• گلودرد
• آبریزش و گرفتگی بینی
• درد عضلانی
• درد در ناحیه سر
• خستگی
• استفراغ و اسهال (شایع در کودکان)

این علائم، معمولا ناگهانی شروع می‌شوند و در بیشتر موارد، به مدت چند روز تا کمتر از دو هفته بهبود پیدا می‌کنند. اما گاهی در افراد مسن، کودکان و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، می‌تواند منجر به ذات‌الریه و حتی مرگ شوند.

تفاوت علائم سرماخوردگی و آنفولانزا چیست؟

سرماخوردگی و آنفولانزا، هر دو بیماری تنفسی قابل سرایت هستند؛ اما توسط ویروس‌های مختلفی ایجاد می‌شوند. آن‌ها می‌توانند علائم مشابهی داشته باشند؛ اما در شدت و سرعت ظهور این علائم، تفاوت‌های زیادی وجود دارد. در جدول زیر، به مهم‌ترین تفاوت‌های علائم آنفولانزا و سرماخوردگی پرداخته‌ایم:

این تفاوت‌ها می‌تواند به بیمار در تشخیص سرماخوردگی یا آنفولانزا کمک کند. ازآنجایی‌که، این علائم هم‌پوشانی دارند، برای تشخیص دقیق‌تر و درمان مناسب‌تر به پزشک مراجعه کنید. توصیه می‌شود برای درمان سرماخوردگی در بیماران قلبی حتما با متخصص مشورت شود و از مصرف دارو و خوددرمانی جلوگیری شود.

علت آنفولانزا چیست؟

بیماری آنفولانزا، توسط انواع ویروس‌های آنفولانزا شامل نوع A، B و C ایجاد می‌شود. این ویروس‌ها با اتصال به گیرنده‌های روی دستگاه تنفسی فوقانی، سلول‌ها را آلوده کرده و شروع به تکثیر می‌کنند. بیماری آنفولانزا بسیار مسری است و هنگام سرفه، عطسه و صحبت با افراد آلوده، از طریق قطرات هوای تنفسی منتشر می‌شوند. لمس سطوح آلوده به ویروس، می‌تواند راهی برای ورود ویروس به دستگاه تنفسی باشد.

آنفولانزا در بارداری

زنان باردار، به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی در سیستم ایمنی، قلب و ریه‌ها، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عوارض شدید آنفولانزا در بارداری هستند. این تغییرات در دوران بارداری، مبارزه با عفونت‌های ویروسی را دشوارتر می‌کند. از شایع‌ترین این عوارض، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• افزایش احتمال خطر ابتلا به ذات‌الریه
• افزایش احتمال خطر زایمان زودرس
• افزایش احتمال خطر آسیب به جنین

اقدامات ساده پیشگیرانه مانند شستن مکرر دست‌ها و پرهیز از تماس نزدیک با افراد مبتلا به آنفولانزا، می‌تواند احتمال وقوع این خطرات را کاهش دهد. همچنین در صورت مشاهده علائم، مصرف داروهای ضدویروس با نظر دکتر آنفولانزا، می‌تواند علائم را بهبود داده و خطر عوارض را کم کند.

آنفولانزا در کودکان و نوزادان

کودکان و نوزادان، به دلیل سیستم ایمنی ضعیف، در برابر عوارض شدید آنفولانزا آسیب‌پذیرتر هستند. کودکان کمتر از 2 سال، بیشتر در معرض عوارض جدی این بیماری قرار دارند. شایع‌ترین عوارض آنفولانزا در کودکان شامل موارد زیر می‌شوند:

• ذات‌الریه
• کم‌آبی بدن
• اختلال عملکرد مغز مانند آنسفالوپاتی
• شدید شدن سایر شرایط پزشکی کودک مانند آسم و دیابت
• مشکلات سینوسی و عفونت گوش

این عوارض، گاهی به بستری شدن و مرگ منجر می‌شوند. به‌همین‌خاطر، پس از بروز علائم آنفولانزا در کودکان و نوزادن، باید مراقبت‌های بهداشتی و درمانی لازم را زیر نظر دکتر آنفولانزای کودکان به‌ عمل آورد. مهم‌ترین نشانه‌های این بیماری، شامل تب، سرفه کودک، گلودرد، آبریزش بینی، بدن‌درد، اسهال و استفراغ است. در این شرایط، مصرف داروهای ضدویروس، برای کاهش شدت و مدت بیماری تجویز می‌شود.

اگر کودکتان سرفه دارد و نمی‌دانید علت آن چیست مقاله درمان سرفه کودک در مجله دکتردکتر اطلاعات خوبی به شما خواهد داد.

چگونه آنفولانزا را تشخیص دهیم؟

تشخیص آنفولانزا، شامل ارزیابی علائم بالینی و انجام تست‌های موردنیاز است. در ادامه، به روش‌های تشخیص آنفولانزا، توسط پزشک پرداخته‌ایم:

• ارزایابی بالینی؛ پزشک علائمی مانند تب، گلودرد، سرفه و گرفتگی بینی را بررسی می‌کند.
• تست آنتی‌ژن سریع؛ به وسیله سواب، از پشت بینی یا گلو، نمونه تهیه می‌شود. نتایج این آزمایش را در حدود 15 دقیقه ارائه می‌دهند. این آزمایش برای شناسایی بخش‌هایی از ویروس در نمونه‌های سیستم تنفسی انجام می‌شود. اما به اندازه سایر آزمایش‌ها دقیق نیستند.
• سنجش‌های سریع مولکولی؛ این آزمایش، دقیق‌تر از تست آنتی‌ژن است. چراکه به شناسایی RNA ویروس می‌پردازد. نتایج سنجش‌های مولکولی در طول 15 تا 30 دقیقه آماده می‌شود.
• تست‌های PCR؛ تست PCR، استاندارد اصلی برای تشخیص آنفولانزا در نظر گرفته می‌شود. این آزمایش، مواد ژنتیکی ویروس را شناسایی می‌کند. ارائه نتایج این تست به چندین ساعت زمان نیاز دارد.
• کشت ویروسی؛ دقیق‌ترین تشخیص و طولانی‌ترین زمان ارائه نتایج را کشت‌های ویروسی دارند.

انجام این آزمایش‌ها، برای افراد در معرض خطر و شیوع بیماری‌ در محیط‌های بسته مانند خانه‌های سالمندان یا بیمارستان‌ها لازم است. در صورت وقوع اپیدمی که بدون توجه به نتیجه آزمایش، درمان یکسان است، پزشکان، آزمایش‌های تشخیصی را تجویز نمی‌کنند.

اگر سرفه های خلط دار دارید مقاله درمان سرفه خلط دار به شما کمک می‌کند عوارض سرفه را کنترل کنید.

درمان آنفولانزا چگونه انجام می‌شود؟

ساده‌ترین روش برای درمان آنفولانزا، روی آوردن به درمان پزشکی است. داروهایی که توسط پزشک تجویز می‌شوند، با توجه به علائم فرد و میزان شدت بیماری او تعیین می‌شوند. داروهای آنفولانزا، اکثر ضد تب هستند و تاثیر زیادی روی دمای بدن بیمار می‌گذارند. داروهای ضد احتقان ببینی، ضد سرفه و ضد ویروسی نیزاز دیگر داروهای تجویز شده توسط پزشک هستند.

توجه داشته باشید که شاید بتوان نوع خفیفی از بیماری آنفولانزا را در منزل درمان کرد، اما برای درمان آنفولانزا جدید، مراجعه به پزشک الزامی است. برهمین‌اساس، یک‌سری دارو‌های ضد ویروسی برای درمان آنفولانزا، معرفی می‌کنیم. اما فراموش نکنید که مصرف تمامی دارو‌های ضد آنفولانزا، باید با مشورت پزشک انجام شود. ضمنا برای تاثیرگذاری بیشتر درمان‌های دارویی آنفولانزا، باید آنها را ظرف ۴۸ ساعت پس از بروز علائم مصرف کنید. برخی از این دارو‌ها، علائم را کنترل می‌کنند و مانع از شدت یافتن بیماری، می‌شوند.

درمان دارویی آنفولانزا

آنفولانزا معمولا با استراحت و نوشیدن مایعات زیاد درعرض چند روز تا یک هفته بهبود پیدا می‌کند. بااین‌حال، در برخی موارد مثل ابتلا به انفولانزای جدید، ممکن است نیاز باشد برای تسکین علائم و کوتاه شدن دوره بیماری، از داروهای ضد ویروسی استفاده کنید. در جدول زیر خلاصه‌ای از درمان‌های دارویی آنفولانزا ارائه شده است:

اما داروهای دیگری که ممکن است برای درمان سریع آنفولانزا تجویز شوند، شامل موارد زیر هستند:

• استامینوفن و ایبوپروفن؛ استامینوفن و ایبوپروفن، دو داروی مسکن بدون نسخه هستند که می‌توانند برای تسکین علائم آنفولانزا مانند تب و درد استفاده شوند. مصرف این دارو‌ها، باعث تسکین درد بدن و متوقف کردن روند پیشرفت بیماری خواهد شد.
• ضداحتقان‌ها؛ تأثیرگذاری این نوع از داروها، بیشتر برای رفع گرفتگی بینی یا کاهش فشار وارده به گوش و سینوس‌ها است. البته شاید مصرف این داروی ضد آنفولانزا با یک‌سری عوارض همراه باشد؛ به‌همین‌خاطر لازم است تا قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
• اکسپکتورانت‌ها؛ این داروها بیشتر برای کنترل و کاهش ترشحات سینوسی تجویز می‌شوند. البته مواد شیمیایی موجود در اکسپکتورانت، می‌تواند سرفه و سردرد را هم تسکین دهد.
• قرص‌ زینک؛ قرص زینک نقش یک کنترل‌کننده علائم را برای بیماری آنفولانزا دارد. این قرص باید در ۲۴ ساعت اولیه ابتدا به بیماری مصرف شود. ترکیبات این قرص باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و کوتاه‌تر شدن دوره درمان آنفولانزا خواهد شد. افرادی که با خوردن قرص مشکل دارند، می‌توانند آن را با مواد غذایی حاوی زینک مانند گوشت قرمز، لبنیات، لوبیا و بادام جایگزین کنند.

قرص سیتریزین به‌عنوان ضد احتقان، کلداکس و قرص ایبوپروفن برای پایین آوردن تب و شربت نئوتادین برای کاهش سرفه، دیگر داروهای تجویزی برای آنفولانزا هستند.

درمان خانگی آنفولانزا

اولین راهکارهای مهم برای درمان آنفولانزا، استراحت و نوشیدن آب زیاد است. حتی پزشکان هم به این نکته باور دارند که با رعایت یک سری نکات ساده اما اساسی، می‌توان آنفولانزا را در خانه، درمان کرد. البته روش‌های درمان خانگی آنفولانزا، فقط این موارد نیستند و نکات دیگری هستند که به درمان آنفولانزا در خانه، کمک می‌کنند. همچنین، هزینه‌های درمان آنفولانزا در خانه به نسبت روش‌های دارویی و سنتی، کمتر است. در ادامه، روش‌های خانگی درمان آنفولانزا را بررسی می‌کنیم:

 خوابیدن و استراحت کافی

بهترین دارو برای درمان آنفولانزا، استراحت و خوابیدن است. در این مدت، بدن شما در اثر ابتلا به ویروس ضعیف شده و نیاز به ریکاوری دارد. این کار نه‌ تنها برای بازیابی سلامتی، بلکه برای جلوگیری از شیوع بیماری نیز مناسب است. آمار‌ها نشان داده که بیشتر از ۸۰ درصد از مبتلایان به آنفولانزا، با استراحت درمان می‌شوند. حتی داشتن خواب و استراحت کافی در این دوران، از بروز عوارض جدی مانند ذات‌الریه جلوگیری می‌کند.

 خوردن غذا‌های سالم

خوردن غذاهای سالم و مقوی، نقشی حیاتی در درمان آنفولانزا و سایر بیماری‌های ویروسی دارند. غذاهای سالم سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به تقویت سیستم ایمنی بدن و افزایش توانایی آن در مبارزه با ویروس‌ها، کمک می‌کنند. یک رژیم غذایی مناسب، به کاهش التهاب در بدن کمک کرده و می‌تواند علائم آنفولانزا مانند تب و درد را تسکین دهد. برخی از بهترین غذاها در طول آنفولانزا عبارتنداز:

• سوپ مرغ؛ سوپ مرغ منبعی عالی از مایعات، الکترولیت‌ها و پروتئین است که می‌تواند به تسکین علائم آنفولانزا و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند.
• مصرف ماست؛ ماست سرشار از پروبیوتیک‌ها است که به سلامت روده و سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند.
• میوه‌ها و سبزیجات؛ میوه‌ها و سبزیجات سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند که به تقویت سیستم ایمنی بدن و مبارزه با ویروس‌ها کمک می‌کنند.
• غذاهای سرشار از ویتامین C؛ مصرف ویتامین C نیز به تقویت سیستم ایمنی بدن و مبارزه با ویروس‌ها کمک می‌کند. برای درمان آنفولانزا در خانه باید به میزان کافی مرکبات، فلفل دلمه‌ای، کیوی و گوجه فرنگی که منابع خوبی از ویتامین C هستند، مصرف کنید.
• غذاهای سرشار از روی؛ روی نیز به تقویت سیستم ایمنی بدن و تسریع روند بهبودی کمک می‌کند. گوشت قرمز، مرغ، حبوبات و آجیل منابع خوبی از روی هستند.

در دوران بیماری، از خوردن غذاهای پرادویه، سرخ‌کرده و فست فود، پرهیز کنید.

3. تسکین سرفه با عسل

یکی از رایج‌ترین علائم آنفولانزا، سرفه‌های شدید و پی‌در‌پی و گلودرد است. برای رفع چنین مشکلی، می‌توانید مقداری عسل طبیعی را در داخل چای داغ حل کرده و میل کنید. این کار بدن را هیدراته کرده و سرفه‌های شبانه را که از علائم اصلی آنفولانزا است، کاهش می‌دهد. البته فراموش نکنید که مصرف عسل، برای کودکان زیر یک سال به‌هیچ‌وجه، توصیه نمی‌شود.

4. هیدراته ماندن بدن

یکی از رایج‌ترین علائم آنفولانزا، تب است که باعث عرق کردن و کم شدن آب بدن می‌شود. حتی برخی از بیماران دچار اسهال و استفراغ هم می‌شوند. این دو موضوع، باعث می‌شوند تا بدن شما مایعات زیادی را از دست بدهد. پس برای جبران آب بدن و هیدراته شدن، باید مایعات زیادی بنوشید. بهترین گزینه برای هیدراته کردن بدن آب است؛ ولی نوشیدن دمنوش‌های گیاهی هم می‌تواند در این دوران مؤثر باشد. البته فراموش نکنید که نوشیدنی مصرفی شما، نباید حاوی کافئین و الکل باشد.

5. استفاده از بخور

بخور یک روش سنتی و خانگی، برای تسکین علائم آنفولانزا مانند سرفه، احتقان و گلودرد است. بخور با مرطوب کردن مجاری تنفسی، به رقیق شدن مخاط و خروج آسان‌تر آن از بدن، کمک می‌کند. از طرفی دیگر با استفاده از بخور، التهاب و تورم موجود در بینی و ریه تسکین می‌یابد. برای این کار، یک قابلمه آب را بجوشانید و سپس یک حوله را روی سر خود و قابلمه قرار دهید و به‌ مدت 10 تا 15 دقیقه، بخار آب را استنشاق کنید.

6. غرغره کردن محلول آب و نمک

این روش، از قدیمی‌ترین و مؤثرترین شیوه‌های درمان آنفولانزا در خانه است. غرغره کردن محلول آب و نمک، باعث تسکین گلو درد شده و به خروج یا حذف مخاط از بدن کمک می‌کند. برای درست کردن این محلول، باید ابتدا آب را جوشانده و سپس اجازه دهید تا سرد شود. سپس نصف قاشق چای‌خوری نمک را در لیوان حل کرده و محلول را به مدت چند ثانیه، در داخل دهان غرغره کنید. از سرکه سیب یا گلاب هم می‌توان به جای نمک، استفاده کرد. با‌ این تفاوت که نسبت آب به سرکه یا گلاب، باید ۵ به ۱ باشد. برای گرفتن نتیجه بهتر، باید روزانه حداقل ۲ یا ۳ بار این کار را تکرار کنید.

درمان آنفولانزا با طب سنتی

در طب سنتی، از گیاهان دارویی، رژیم غذایی و سایر روش‌های طبیعی برای تقویت سیستم ایمنی بدن و تسکین علائم بیماری، استفاده می‌شود. بعضی از گیاهان دارویی، اثرات مثبتی در بهبود علائم آنفولانزا دارند. نکته جالبی که وجود دارد این است که برخی از این پزشکان، مورد تایید منابع مهم پزشکی قرار گرفته‎اند. برخی از روش‌های درمان آنفولانزا با طب سنتی شامل موارد زیر است:

1. استفاده از گیاه پلارگونیوم

یکی از روش‌های درمان گیاهی آنفولانزا، استفاده از عصاره پلارگونیوم است. عصاره این گیاه، نقش مهمی در درمان عفونت‌های تنفسی، گلودرد و کاهش علائم آنفولانزا دارد. عصاره ریشه پلارگونیوم، از طریق تقطیر به دست می‌آید و در درمان سرفه و علائم و کاهش مدت آنفولانزا، تاثیر زیادی دارد. پلارگونیوم به درمان عفونت‌های تنفسی نیز، کمک می‌کند.

2. مصرف سیر

برای افرادی که به دنبال درمان سنتی آنفولانزا هستند، بهترین گزینه استفاده از سیر است. سیر، نقش مهمی در سلامت قلب و سیستم ایمنی بدن دارد. مصرف سیر به بدن در مبارزه با میکروب‌ها و تقویت عملکرد گلبول‌های سفید در مواجهه با آنفولانزا، کمک می‌کند. عصاره سیر برای درمان و پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا نیز، مؤثر است.

3. استفاده از دمنوش‌های گیاهی

مصرف دمنوش گیاهان، از دو جهت برای بدن فرد مبتلا به آنفولانزا مفید است. در وهله اول، نوشیدن دمنوش می‌تواند بخشی از کم‌آبی بدن را جبران کند. ازطرف دیگر هم خواص دمنوش، باعث پاکسازی و تقویت بدن می‌شود. برای مثال، دمنوش پونه، تأثیر زیادی در رفع گرفتگی بینی، آبریزش، سرفه و دیگر مشکلات ناشی از آنفولانزا دارد. از خواص ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی زنجبیل هم می‌توان برای درمان درد گلو یا گرفتگی بینی و خشکی گلو، استفاده کرد.

درمان سریع آنفولانزا

بهترین و سریع‌ترین روش درمان آنفولانزا در خانه، استراحت در منزل و نوشیدن مایعات است. رعایت رژیم غذایی مناسب و استفاده از روش‌های درمان خانگی هم می‌تواند طول مدت درمان را کاهش دهد. البته درنظر داشته باشید که هیچ درمان قطعی برای آنفولانزا وجود ندارد، اما روش‌هایی برای تسریع روند بهبودی و تسکین علائم، وجود دارد. اگر علائم بیماری در فرد شدید باشد، استفاده از داروهای ضدویروسی می‌تواند به کوتاه شدن دوره بیماری و درمان سریع آنفولانزا کمک کنند. این داروها باید در عرض 48 ساعت از شروع علائم و تحت نظر پزشک مصرف شوند.

چگونه از آنفولانزا پیشگیری کنیم؟

انجام اقدامات پیشگیرانه، منجر به کاهش شیوع بیماری آنفولانزا می‌شود. در اینجا، اثربخش‌ترین اقدامات برای پیشگیری از آنفولانزا را آورده‌ایم:

• واکسیناسیون سالانه آنفولانزا؛ دریافت این واکسن برای افراد بالای 6 ماه توصیه شده است. واکسن‌ها هرسال به‌روزرسانی می‌شوند تا بتوانند با ویروس‌های جهش‌یافته مقابله کنند.
• مراقبت‌های بهداشتی شخصی؛ شستن مرتب دست‌ها با آب و صابون یا ضدعفونی آن‌ها با الکل از موثرترین راه‌های جلوگیری از انتشار بیماری است.
• ممانعت از لمس صورت؛ ویروس‌ها از طریق دست‌های آلوده به‌راحتی به چشم، دهان و مجاری تنفسی راه پیدا می‌کنند.
• پوشاندن دهان و بینی؛ هنگام سرفه و عطسه، از دستمال کاغذی برای پوشاندن دهان و بینی خود استفاده کنید و آن را در سطل زباله بیاندازید.
• استراحت در خانه؛ هنگام بیماری، با استراحت در خانه، از انتقال بیماری به دیگران جلوگیری کنید.
• تقویت سیستم ایمنی؛ استفاده از رژیم غذایی سالم، فعالیت بدنی منظم، خواب کافی و مدیریت استرس برای پیشگیری از بیماری بسیار مهم است.

بیماری آنفولانزا در بسیاری افراد بدون درمان بهبود پیدا می‌کند؛ اما باعث شرایط سخت پزشکی و مرگ در بسیاری دیگر از افراد می‌شود. بنابراین، انجام اقدامات پیشگیرانه بسیار مهم است.

واکسن آنفولانزا چگونه عمل می‌کند؟

واکسن آنفولانزا، سیستم ایمنی بدن را برای شناسایی و مبارزه با ویروس آنفولانزا آماده می‌کند. سیستم ایمنی فرد، پس از دریافت واکسن، با تولید آنتی‌بادی به سویه‌های خاص ویروس پاسخ می‌دهد. این آنتی‌بادی‌های پروتئینی، به ویروس‌ها متصل شده و مانع آلوده شدن سلول‌های بدن به آن‌ها می‌شوند. دریافت واکسن سالانه، به دلیل کاهش پاسخ ایمنی بدن نسبت به واکسیناسیون با گذشت زمان، بسیار مهم است. ازآنجایی‌که، ویروس‌های آنفولانزا، دائما در حال جهش هستند، هرساله فرمول واکسن به‌روز می‌شود تا با ویروس‌های درحال تغییر آنفولانزا مطابقت داشته باشد.

چه کسانی به واکسن آنفولانزا نیاز دارند؟

دریافت سالانه واکسن آنفولانزا برای همه افراد بالای 6 ماه توصیه شده است. اما این واکسن، برای گروه‌های خاص با احتمال بالای ابتلا به آنفولانزا بسیار مهم است. این گروه‌های پرخطر شامل موارد زیر هستند:

• افراد 65 سال به بالا
• کودکان کمتر از 5 سال
• زنان باردار
• افراد مبتلا به آسم، دیابت، بیماری‌های قلبی و سایر بیماری‌های مزمن
• ساکنان خانه‌های سالمندان و سایر مراکز مراقبتی
• کارکنان مراقبت‌های بهداشتی

درعین‌حال، افراد با شرایط پزشکی خاصی وجود ندارند که نباید واکسن آنفولانزا را دریافت کنند. به‌همین‌خاطر، بهترین راه برای اطمینان از عملکرد درست واکسن، مشورت با پزشک قبل از دریافت واکسن است.

عوارض واکسن آنفولانزا چیست؟

واکسن آنفولانزا، مانند هر دارو دیگری، می‌تواند اثرات جانبی داشته باشد. اما این عوارض بسیار خفیف هستند و خودبه‌خود رفع می‌شوند. برخی از رایج‌ترین عوارض واکسن آنفولانزا، شامل موارد زیر هستند:

• درد، التهاب و قرمزی در محل تزریق
• دردهای عضلانی یا درد در ناحیه سر
• تب
• تهوع
• غش

اگر پس از تزریق واکسن آنفولانزا، علائم غیرعادی مانند تغییرات رفتاری یا علائم آلرژیک شدید داشتید، حتما به پزشک مراجعه کنید. علائم آلرژیک شامل اختلال در تنفس، تورم اطراف چشم یا لب‌ها، کهیر، ضربان سریع قلب یا ضعف و سرگیجه می‌شوند.

عوارض آنفولانزا چیست؟

عفونت ویروسی آنفولانزا، اگر درمان نشود، می‌تواند عوارض متعددی را به دنبال داشته باشد. احتمال بروز این عوارض برای گروه‌های پرخطر بسیار بیشتر است. در ادامه، به مهم‌ترین عوارض آنفولانزا پرداخته‌ایم:

• ذات‌الریه؛ اختلال در تنفس، تب و سرفه ناشی از عفونت جدی ریه
• برونشیت؛ سرفه‌های مداوم در اثر التهاب لوله‌های برونش
• سینوزیت؛ گرفتگی بینی و درد ناشی از التهاب بافت پوشاننده سینوس‌ها
• عفونت گوش؛ احساس فشار و درد در گوش ناشی از پیش‌روی ویروس آنفولانزا به سمت گوش‌ها
• میوکاردیت؛ اختلال در عملکرد پمپاژ قلب ناشی از التهاب عضله میوکارد قلب
• آنسفالیت؛ احساس گیجی، تشنج، اختلال در حواس و حرکت ناشی از التهاب مغز
• میوزیت؛ ضعف و درد عضلانی ناشی از التهاب ماهیچه
• نارسایی کلیه؛ عدم توانایی کلیه‌ها برای فیلترکردن مواد زائد از خون

برای گروه‌های پرخطر، واکسن آنفولانزا بهترین راه مراقبتی در برابر این عوارض است. همچنین تجویز به‌موقع و زودهنگام داروهای ضدویروس، به کاهش شدت علائم و عوارض آنفولانزا کمک می‌کنند.

آنفولانزا 24 ساعته چیست؟

آنفولانزای 24ساعته، با عفونت ویروسی آنفولانزا تفاوت دارد. بیماری آنفولانزای 24ساعته، یک مورد گاستروانتریت مرتبط با بیماری التهاب معده و روده است. علائم اصلی این بیماری، شامل دل‌درد، حالت تهوع، استفراغ، اسهال و تب احتمالی می‌شوند. این علائم ناگهانی ظاهر شده، اما معمولا در عرض یک روز یا بیشتر از بین می‌روند. به‌همین‌خاطر با این نام، نامگذاری شده است. در بیماری آنفولانزای 24ساعته، بدن به دلیل اسهال و استفراغ، آب خود را از دست می‌دهد. نوشیدن مایعات در این دوره بسیار مهم است.

برای درمان آنفولانزا به چه پزشکی مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده علائم آنفولانزا مانند درد عضلانی، ضعف، گلودرد و تب‌ و لرز، ابتدا باید به یک متخصص عمومی مراجعه کنید. پزشک عمومی با تشخیص آنفولانزا، استراحت کافی، مصرف مایعات و تجویز داروهای ضدویروس را برای درمان آنفولانزا توصیه می‌کند. درصورت نیاز بیمار به مراقبت‌های تخصصی‌تر به دلیل پیچیده بودن علت آنفولانزا، پزشک عمومی او را به متخصص بیماری‌های عفونی ارجاع خواهد داد. دکتر عفونی در تشخیص و درمان عفونت‌های باکتریایی و ویروسی تخصص دارد. این پزشک، با ارائه مراقبت‌های تخصص و درمانی، نقش ویژه‌ای در درمان موفقیت‌آمیز فرد مبتلا به آنفولانزا دارد. با مطالعه مطلب تخصص عفونی چیست ، می‌توانید دید بهتری نسبت به وظایف پزشکان این تخصص پیدا کنید. با این کار، روند درمان شما، سریع‌تر و البته، راحت‌تر خواهد بود. 

انجام اقدامات پیشگیرانه برای پیشگیری از آنفولانزا به‌ویژه برای گروه‌های پرخطر، ضروری است. این اقدامات شامل واکسیناسیون آنفولانزا، شستشوی منظم دست‌ها، اجتناب از تماس با افراد بیمار و تغذیه سالم می‌شوند.

چنانچه از گروه افراد پرخطر هستید یا درباره آنفولانزا سوالی دارید، می‌توانید از مشاوره‌های آنلاین، تلفنی و حضوری دکتر عفونی در سایت دکتردکتر استفاده کنید. برای این کار، پس از ورود به سایت دکتردکتر و یافتن متخصص عفونی، وارد پروفایل او شوید و وقت مشاوره آنلاین یا حضوری بگیرید.

منابع:

health.harvard.edu

cdc.gov

pennmedicine.org

سوالات متداول آنفولانزا