جوش‌ها عفونت‌های باکتریایی هستند که در زیر پوست و در فولیکول مو ایجاد می‌شوند. کفگیرک مجموعه‌ای از جوش‌هاست که دارای چندین “سر” چرکی هستند. آنها حساس و دردناک هستند و باعث عفونت شدید می‌شوند که این امر می‌تواند زخم نیز به جای بگذارد. کفگیرک را عفونت پوستی استاف نیز می نامند.
تمایز کفگیرک از سایر مشکلات پوستی
بارزترین و اولین علامت کفگیرک یک توده قرمز و تحریک شده در زیر پوست است که لمس آن ممکن است دردناک باشد. می تواند از اندازه یک عدس تا یک قارچ متوسط باشد. اندازه توده در طی چند روز افزایش می یابد زیرا به سرعت با چرک پر می شود. در نهایت یک نوک یا “سر” زرد یا سفید ایجاد می کند که پاره شده و چرک تخلیه می شود. در این حالت مناطق مجاور نیز ممکن است دچار تورم شوند.
علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خارش قبل از ظاهر شدن توده
- دردهای بدن
- خستگی
- تب و لرز
- پوسته پوسته شدن یا ترشح
چرک معمولاً در عرض یک روز پس از تشکیل کفگیرک ظاهر می شود.
علل ایجاد کفگیرک چیست؟
زمانی که باکتری استافیلوکوکوس اورئوس وارد فولیکول‌های مو می‌شود، کفگیرک ایجاد می‌شود. به این باکتری ها “استاف” نیز گفته می شود. خراش ها و سایر جراحت های پوستی باعث می شوند که باکتری ها به راحتی وارد بدن شده و باعث عفونت شوند.
این امر می تواند منجر به جوش یا کفکیرگ (خوشه ای از جوش) پر از مایع و چرک شود. قسمت های مرطوب بدن در معرض این عفونت هستند زیرا باکتری ها در این مناطق رشد می کنند. کفگیرک ها معمولاً در پشت گردن، شانه ها یا ران دیده می شوند. آنها همچنین می توانند روی صورت، گردن، زیر بغل یا باسن و یا هر ناحیه ای که عرق می کند یا اصطکاک ایجاد می شود، نیز ظاهر شوند.
عوامل خطر برای ایجاد کفگیرک چیست؟
قرار گرفتن در تماس نزدیک با فردی که دارای کفگیرک است، شانس ابتلا به این وضعیت را افزایش می دهد. عوامل زیر نیز خطر ابتلا به کفگیرک را بیشتر می کنند:
- بهداشت ضعیف
- دیابت
- سیستم ایمنی ضعیف
- درماتیت
- بیماری کلیوی
- بیماری کبد
- اصلاح صورت و سایر فعالیت هایی که پوست را خراش می دهند
کفگیرک چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک معمولاً می‌تواند با نگاه کردن به پوست، کفگیرک را تشخیص دهد. همچنین ممکن است برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی، نمونه چرک نیز گرفته شود. مهم است مدت زمانی که دچار کفگیرک بوده اید را در نظر بگیرید.
اگر بیش از دو هفته طول کشید به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین باید ذکر کنید که آیا قبلاً علائم مشابهی را داشته اید یا خیر. اگر رشد کربونکول ادامه یابد، ممکن است نشانه ای از سایر مشکلات سلامتی مانند دیابت باشد. پزشک ممکن است بخواهد برای بررسی سلامت کلی شما آزمایش ادرار یا خون انجام دهد.
کفگیرک چگونه درمان می شود؟
چندین درمان ممکن برای کفگیرک وجود دارد. اول، مهم است که کفگیرک خود را ارزیابی کنید:
- از دو اینچ بزرگتر است؟
- آیا روی صورت و نزدیک به بینی یا چشم است؟
- آیا به ستون فقرات نزدیک است؟
- آیا به سرعت بدتر شده است؟
- آیا به مدت دو هفته درمان نشده باقی مانده است؟
اگر پاسخ شما به هر یک از این سوالات مثبت است، باید به پزشک مراجعه کنید. عفونت می تواند منجر به مشکلات جدی تری شود.
درمان پزشکی
پزشک از یک یا چند مورد از درمان های پزشکی زیر برای التیام کفگیرک استفاده می کند:
- آنتی بیوتیک ها. این داروها به صورت خوراکی مصرف می شوند یا روی پوست اعمال می شوند.
- مسکن ها. داروهای بدون نسخه معمولاً کافی هستند.
- صابون های آنتی باکتریال. این صابون ها می توانند به عنوان بخشی از روتین تمیز کردن روزانه پوست پیشنهاد شوند.
- عمل جراحي. پزشک ممکن است کفگیرک های عمیق یا بزرگ را با چاقوی جراحی یا سوزن تخلیه کند. هرگز نباید سعی کنید خودتان یک کفگیرک را تخلیه کنید. این خطر وجود دارد که عفونت را گسترش دهید. همچنین ممکن است در نهایت جریان خون خود را آلوده کنید.
مراقبت در منزل
برای تسکین درد، تسریع بهبودی و کاهش خطر گسترش عفونت اقدامات زیر را انجام دهید:
- چند بار در روز یک پارچه تمیز، گرم و مرطوب را روی کفگیرک خود قرار دهید. بگذارید 15 دقیقه روی آن بماند. این به تخلیه سریعتر آن کمک می کند.
- با صابون آنتی باکتریال پوست خود را تمیز نگه دارید.
- اگر جراحی کرده اید، باندهای خود را مرتب عوض کنید.
- پس از دست زدن به کفگیرک دست های خود را بشویید.
چشم انداز بلندمدت
کفگیرک ها معمولاً به درمان پزشکی پاسخ می دهند. در برخی موارد، آنها ممکن است بدون مداخله پزشکی نیز بهبود پیدا کنند. اولین عفونت شما می تواند منجر به عفونت های مکرر در آینده شود. اگر این اتفاق افتاد به پزشک مراجعه کنید. این امر می تواند نشانه ای از یک مشکل جدی تری برای سلامتی باشد.
پیشگیری از کفگیرک
بهداشت مناسب خطر ابتلا به کفگیرک را کاهش می دهد. این نکات پیشگیری را دنبال کنید:
- دستان خود را قبل از غذا خوردن و بعد از استفاده از حمام بشویید.
- مرتب دوش بگیرید تا پوستتان عاری از باکتری باشد.
- از فشردن جای جوش یا مالیدن پوست آسیب دیده خودداری کنید.
- لباس‌ها، ملحفه‌ها و حوله‌ها را به طور مرتب با آب داغ بشویید.
اگر فکر می کنید یک بیماری مزمن یا سایر مشکلات پوستی دارید که ممکن است باعث ایجاد آسیب در پوست شود، به پزشک خود مراجعه کنید.
منبع : healthline
