بیماری آب سیاه چیست و چطور می‌توان از آن جلوگیری کرد؟

با افزایش فشار داخلی چشم و آسیب به عصب بینایی، فرد به آب سیاه چشم مبتلا می‌شود. طی این بیماری، در صورت عدم درمان، فرد با کاهش دید محیطی و از دست دادن بینایی مواجه خواهد شد. آب سیاه چشم در انواع گلوکوم زاویه باز، گلوکوم زاویه بسته و گلوکوم ثانویه در فرد ظاهر می‌شود. عواملی همچون انواع عفونت چشم، عفونت قرنیه، اختلال در مایع زلالیه، سن بالا و ژنتیک در ابتلا به گلوکوم نقش دارند.

علائم آب سیاه چشم به صورت قرمزی چشم، درد شدید چشم، درد مشابه درد میگرن در ناحیه سر و دیدن هاله‌های رنگی اطراف منابع نوری در فرد مبتلا بروز می‌کنند. دکتر عمل آب سیاه با مشاهده این علائم و انجام گونیوسکوپی و پچیمتری به تشخیص آب سیاه چشم می‌پردازد.

با مطالعه این مطلب از مجله پزشکی دکتردکتر که به 6 دقیقه زمان نیاز دارد، با بیماری آب سیاه چشم و علائم آن آشنا می‌شوید.

در انتها، اگر سوالی درباره درمان گلوکوم و انواع جراحی آب سیاه چشم دارید، در قسمت نظرات بنویسید. کارشناس پزشکی ما به آن پاسخ خواهد داد.

بیماری آب سیاه چشم چیست؟

بیماری آب سیاه چشم یا گلوکوم، به علت افزایش فشار داخلی چشم به وجود می‌آید. این فشار بالا، به عصب بینایی آسیب زده و اگر درمان نشود، کاهش میدان دید و حتی نابینایی رخ می‌دهد. از انواع آب سیاه چشم می‌توان به دو نوع گلوکوم زاویه باز اولیه و گلوکوم زاویه بسته اشاره کرد. نوع شایع‌تر آن، گلوکوم زاویه باز اولیه، معمولا بدون درد و علائم اولیه بوده و به‌تدریج بر بینایی فرد تاثیر می‌گذارد.

طبق تعریف آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا (aao) از نحوه آسیب به عصب بینایی و روند نابینایی،

عصب بینایی چشم از بیش از یک میلیون رشته عصبی ریز ساخته شده است. این مانند یک کابل برق است که از سیم‌های کوچک زیادی تشکیل شده است. با از بین رفتن این رشته‌های عصبی، نقاط کوری در بینایی شما ایجاد می‌شود. ممکن است تا زمانی که بیشتر فیبرهای عصبی بینایی شما از بین نرود، متوجه این نقاط کور نشوید. اگر همه الیاف بمیرند، شما هم کور خواهید شد.

تشخیص زودهنگام از طریق معاینات منظم چشم پزشکی و درمان دارویی یا جراحی از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و دید بیمار را حفظ می‌کند. عواملی مانند سن بالا، سابقه خانوادگی، فشار خون بالا و مصرف طولانی‌مدت داروهای کورتیکواستروئید خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش می‌دهند.

آب سیاه چشم چه علائمی دارد؟

بیماری آب سیاه چشم، معمولا بدون درد و به آرامی پیشرفت می‌کند؛ بنابراین، فرد تا مدت‌ها متوجه علائم آن نخواهد شد. در ادامه، به برخی از شایع‌ترین علائم آب سیاه چشم اشاره کرده‌ایم:

• کاهش تدریجی دید محیطی؛ از اولین نشانه‌های گلوکوم که معمولا فرد تا پیشرفته شدن بیماری، متوجه آن نمی‌شود.
• نقاط کور در میدان دید؛ با پیشرفت بیماری، نقاط کور کوچکی در میدان دید ایجاد می‌شود.
• درد چشم؛ در موارد نادر، به خصوص در نوع گلوکوم زاویه بسته، فرد درد شدیدی در ناحیه چشم و سر تجربه می‌کند.
• قرمزی چشم؛ چشم همراه با درد و فشار دچار قرمزی می‌شود.
• تاری دید؛ این نشانه، در زمان‌های خاصی مانند صبح‌ها یا در هنگام دیدن نورهای درخشان رخ می‌دهد.
• دیدن هاله‌های رنگی اطراف چراغ‌ها؛ برخی افراد، هاله‌های رنگی در اطراف منابع نورانی مشاهده می‌کنند.
• تهوع و استفراغ؛ در نوع شدیدتر گلوکوم، تهوع و استفراغ همراه با درد چشم ظاهر می‌ شوند.

تشخیص زودهنگام گلوکوم با بررسی منظم چشمی و توجه به علائم آب سیاه در بزرگسالان و کودکان اهمیت زیادی دارد؛ زیرا درمان به‌موقع، از پیشرفت بیماری و نابینایی جلوگیری می‌کند. برای درک بیشتر اهمیت این موضوع، حتما مطلب تخصص چشم پزشکی چیست را مطالعه کنید.

آب سیاه چشم در چند نوع ظاهر می‌شود؟

آب سیاه چشم به چندین نوع مختلف افراد را درگیر می‌کند که هر کدام ویژگی‌ها و علائم خاص خود را دارند. برای مثال، گلوکوم زاویه باز اولیه شایع‌ترین نوع آن بوده که به آهستگی پیشرفت می‌کند و بدون علائم اولیه است. همچنین، گلوکوم زاویه بسته یا گلوکوم حاد، یک وضعیت اورژانسی‌ست که به علت بسته شدن ناگهانی زاویه بین قرنیه و عنبیه رخ می‌دهد و باعث درد شدید چشم و کاهش ناگهانی دید می‌شود. در ادامه، به انواع آب سیاه چشم مفصل‌تر پرداخته‌ایم:

گلوکوم زاویه باز

گلوکوم زاویه باز اولیه، شایع‌ترین نوع گلوکوم بوده که به‌طور تدریجی و بدون علائم اولیه پیشرفت می‌کند. زاویه بین قرنیه و عنبیه، محل تخلیه مایع زلالیه یا همان مایع داخل چشم است. در این نوع گلوکوم، این زاویه، باز و طبیعی به نظر می‌رسد؛ اما تخلیه مایع به درستی انجام نمی‌شود. عدم تخلیه مایع، فشار داخل چشم را افزایش داده که به مرور زمان به عصب بینایی آسیب رسانده و منجر به کاهش تدریجی و غیرقابل بازگشت میدان دید می‌شود. این بیماری گلوکوم، تا مراحل پیشرفته بیماری، بدون هیچ نشانه‌ای باقی می‌ماند؛ به همین دلیل به آن “دزد خاموش بینایی” هم می‌گویند.

گلوکوم زاویه بسته

گلوکوم زاویه بسته یک نوع نادر اما بسیار خطرناک از گلوکوم بوده که به سرعت باعث از دست رفتن بینایی می‌شود. در این نوع گلوکوم، زاویه بین قرنیه و عنبیه (محل تخلیه مایع داخل چشم) به‌طور ناگهانی بسته می‌شود. با این اتفاق، مایع داخل چشم به درستی تخلیه نشده و فشار داخل چشم به سرعت افزایش می‌یابد. فرد، در این شرایط، درد شدید چشم، سردرد، تهوع، استفراغ، دیدن هاله‌های رنگی اطراف چراغ‌ها و کاهش ناگهانی دید را تجربه می‌کند. گلوکوم زاویه بسته، شرایط اورژانسی بوده و فرد به درمان فوری نیاز دارد تا از آسیب دائمی به عصب بینایی و از دست رفتن بینایی جلوگیری شود.

آب سیاه ثانویه

آب سیاه چشم ثانویه، به دلیل وجود یک عامل یا بیماری دیگر ایجاد شده و به‌عنوان عارضه‌ای از بیماری‌های دیگر، آسیب‌های چشمی یا استفاده طولانی‌مدت از داروهای خاص، به‌ویژه کورتیکواستروئیدها رخ می‌دهد. برخلاف گلوکوم اولیه که بدون دلیل مشخصی ایجاد می‌شود؛ در گلوکوم ثانویه یک علت زمینه‌ای شناخته‌شده، منجر به افزایش فشار داخل چشم و در نتیجه آسیب به عصب بینایی خواهد شد. برخی از شرایطی ایجادکننده گلوکوم ثانویه، شامل التهاب داخل چشمی، آسیب‌های چشمی، تومورها یا انسداد عروق چشمی است.

گلوکوم طبیعی

در گلوکوم طبیعی یا گلوکوم با فشار نرمال، آسیب به عصب بینایی و کاهش میدان دید اتفاق می‌افتد؛ اما برخلاف گلوکوم‌های دیگر، فشار داخل چشم در محدوده طبیعی باقی می‌ماند. علت دقیق این نوع بیماری آب سیاه چشم، هنوز به‌طور کامل شناخته نشده است، اما احتمالا عواملی مانند جریان خون ناکافی به عصب بینایی، حساسیت بیشتر عصب بینایی به فشارهای طبیعی یا شرایطی مانند فشار خون پایین در این اتفاق نقش دارند. فرد مبتلا به این نوع گلوکوم، کاهش تدریجی میدان دید را تجربه می‌کند.

آب سیاه چشم در کودکان

آب سیاه در کودکان، از نوزادی تا نوجوانی، می‌تواند در هر سنی رخ دهد. این بیماری، به دلیل ناهنجاری‌های مادرزادی در سیستم تخلیه مایع داخل چشم و افزایش فشار داخل چشم ایجاد می‌شود. علائم آب سیاه چشم در کودکان به‌صورت اشک‌ریزی زیاد، حساسیت به نور، کدر شدن یا بزرگ شدن غیرطبیعی قرنیه و قرمزی چشم‌ها ظاهر خواهند شد. اگر کودکان مبتلا به گلوکوم، به‌موقع درمان نشوند، دچار آسیب دائمی بینایی و حتی نابینایی می‌شوند. تشخیص زودهنگام از طریق معاینات چشمی منظم برای کودکان در معرض خطر، بسیار مهم است.

آب سیاه التهابی

آب سیاه التهابی، نوعی از گلوکوم ثانویه است که به دلیل التهاب داخل چشم ایجاد می‌شود. این التهاب، باعث انسداد مسیرهای تخلیه مایع داخل چشم شده و افزایش فشار داخل چشم و آسیب به عصب بینایی را در پی خواهد داشت. علائم آب سیاه چشم التهابی، شامل درد چشم، قرمزی، تاری دید و حساسیت به نور هستند. این نوع گلوکوم، به صورت حاد یا مزمن رخ داده و بسته به شدت التهاب، به‌سرعت پیشرفت می‌کند.

علت ابتلا به آب سیاه چشم چیست؟

آب سیاه چشم، در اثر افزایش فشار داخل چشم، به عصب بینایی آسیب می‌زند. این افزایش فشار، معمولا از بروز مشکلاتی در جریان مایع درون چشم به نام «مایع زلالیه» نشات می‌گیرد. در ادامه، به مهم‌ترین عوامل ابتلا به گلوکوم اشاره کرده‌ایم:

• اختلال در جریان مایع زلالیه؛ مایع زلالیه درون چشم، به‌طور مداوم تولید و تخلیه می‌شود. با اختلال در تخلیه این مایع، فشار داخل چشم افزایش می‌یابد. گاهی، این اختلال، به علت مسدود شدن یا کاهش کارایی زاویه‌ای‌ست که مایع از آن خارج می‌شود.
• عوامل ژنتیکی؛ سابقه خانوادگی آب سیاه چشم، ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.
• سن بالا؛ افراد بالای 60 سال، بیشتر در معرض خطر ابتلا به گلوکوم هستند.
• بیماری‌های همراه؛ برخی بیماری‌ها مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی، ریسک ابتلا به گلوکوم را افزایش می‌دهند.
• نزدیک‌بینی شدید؛ افرادی با شدت بالای نزدیک‌بینی، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آب سیاه چشم هستند.
• آسیب‌های چشمی؛ آسیب‌های قبلی به چشم یا برخی عفونت‌ها، باعث اختلال در جریان مایع زلالیه و در نتیجه افزایش فشار داخل چشم می‌شوند.
• استفاده طولانی‌مدت از داروهای استروئیدی؛ مصرف طولانی‌مدت داروهای استروئیدی، چه به صورت قطره چشمی و چه به صورت خوراکی، ریسک ابتلا به گلوکوم را افزایش می‌دهد.

دکتر چشم، برای ارائه درمان موفقیت‌آمیز، باید علت بوجود آمدن آب سیاه چشم را تشخیص دهد.

بیماری آب سیاه چشم را چگونه تشخیص می‌دهند؟

تشخیص آب سیاه چشم، از طریق معاینات دقیق چشمی توسط متخصص چشم‌پزشک صورت می‌گیرد. این معاینات، شامل چندین آزمایش و روش مختلف برای ارزیابی وضعیت چشم و بررسی نشانه‌های بیماری خواهد بود. روش‌های اصلی برای تشخیص گلوکوم شامل موارد زیر هستند:

• تونومتری؛ برای اندازه‌گیری فشار داخل چشم
• ارزیابی عصب بینایی؛ معاینه عصب بینایی با افتالموسکوپ برای شناسایی هرگونه آسیب یا تغییرات مشکوک در عصب بینایی
• آزمایش میدان دید؛ برای ارزیابی دید محیطی یا جانبی چشم‌ها و شناسایی کاهش دید محیطی در اثر بیماری آب سیاه چشم
• گونیوسکوپی؛ برای بررسی زاویه جلویی چشم، همان زاویه بین قرنیه و عنبیه برای شناسایی باز یا بسته بودن زاویه
• تصویربرداری از عصب بینایی؛ برای تهیه تصاویر دقیق از عصب بینایی و لایه‌های مختلف شبکیه و شناسایی تغییرات اولیه در عصب بینایی

برای تشخیص دقیق بیماری آب سیاه چشم و جلوگیری از پیشرفت بیماری، معاینات منظم چشمی، به‌ویژه برای افراد در معرض خطر، بسیار مهم است.

بیماری آب سیاه چشم چه خطراتی دارد؟

بیماری آب سیاه چشم، درصورت تشخیص و درمان دیرهنگام، عواقب جدی و حتی دائمی برای بینایی فرد به همراه خواهد داشت. برخی از خطرات و عواقب اصلی این بیماری شامل موارد زیر هستند:

• از دست دادن تدریجی دید محیطی و سپس از دست دادن بینایی
• نابینایی کامل، به‌ویژه در شرایط آسیب شدید به عصب بینایی و بالا رفتن مزمن فشار داخل چشم
• آسیب دائمی و غیرقابل برگشت به عصب بینایی حتی پس از کاهش فشار داخل چشم
• تاثیرات روانی و اجتماعی منفی با کاهش استقلال در انجام کارهای روزانه، ناتوانی در رانندگی، دشواری در خواندن و تشخیص چهره‌ها
• خطرات و عوارض ناشی از جراحی آب سیاه چشم
• تشکیل آب مروارید در اثر برخی از درمان‌های گلوکوم، به ویژه استفاده طولانی‌مدت از داروهای استروئیدی

با توجه به این خطرات، معاینات منظم چشمی و پیگیری درمان‌های توصیه شده توسط چشم‌پزشک برای افراد در معرض خطر بالا و افراد مبتلا به بیماری‌های چشم به‌ویژه گلوکوم، بسیار اهمیت دارد.

تفاوت آب سیاه و آب مروارید چیست؟

آب سیاه (گلوکوم) و آب مروارید (کاتاراکت) دو بیماری شایع چشمی هستند که هر دو باعث کاهش بینایی می‌شوند. اما آب سیاه چشم و آب مروارید چشم از نظر علت، علائم و درمان با یکدیگر تفاوت‌های مهمی دارند. در جدول زیر، به مهم‌ترین تفاوت‌های این دو بیماری چشمی اشاره کرده‌ایم:

از دیگر تفاوت‌های جزئی این دو بیماری، می‌‌توان به گروه‌های سنی درگیر آن‌ها اشاره کرد. آب سیاه چشم با اینکه در افراد مسن شایع‌تر است، اما می‌تواند افراد در هر گروه سنی را درگیر کند. اما در مورد آب مروارید چشم باید با قطعیت بیشتری گفت که تنها افراد مسن به آن مبتلا می‌شوند.

آب سیاه چشم چگونه درمان می‌شود؟

درمان قطعی آب سیاه چشم، با هدف کاهش فشار داخل چشم و جلوگیری از آسیب بیشتر به عصب بینایی انجام می‌شود. روش‌های درمانی بسته به نوع و شدت گلوکوم متفاوت بوده شامل موارد زیر هستند:

• دارودرمانی؛ کاهش تولید مایع داخل چشم یا افزایش تخلیه آن با مصرف مداوم یا طولانی‌مدت قطره‌های چشمی
• لیزردرمانی؛ بهبود تخلیه مایع داخل چشم با انجام انجام ترابکولوپلاستی لیزری در صورت ابتلا به گلوکوم زاویه باز و ایریدوتومی لیزری در صورت ابتلا به گلوکوم زاویه بسته
• جراحی؛ ایجاد یک مسیر جدید برای تخلیه مایع از چشم با انجام جراحی‌هایی مانند ترابکولکتومی یا جراحی ایمپلنت چشم در صورت پاسخگو نبودن سایر درمان‌ها

مهم‌ترین بخش از درمان آب سیاه چشم، ارزیابی منظم فشار چشم و تغییرات در بینایی‌ست تا درمان به‌موقع و مناسب انجام شود.

درمان آب سیاه چشم با دارو

برای درمان گلوکوم با دارو، از قطره‌های چشمی با هدف کاهش فشار داخل چشم استفاده می‌کنند. عملکرد این داروها، کاهش تولید مایع زلالیه یا افزایش خروج مایع از چشم است. در جدول زیر، رایج‌ترین انواع داروها برای درمان آب سیاه چشم را معرفی کرده‌ایم:

گاهی، متخصص چشم‌پزشکی، ترکیبی از داروهای مختلف را برای اثرگذاری بیشتر در کاهش فشار چشم تجویز می‌کند. این ترکیبات، شامل دو یا چند نوع دارو از دسته‌های مختلف هستند که در یک قطره چشمی ترکیب شده‌اند.

جراحی آب سیاه چشم

جراحی گلوکوم، درصورتی توصیه می‌شود که داروها و لیزرتراپی نتوانند فشار چشم را به میزان مطلوب کاهش دهند یا این درمان‌ها عوارض جانبی قابل‌توجهی ایجاد کنند. انواع مختلف جراحی برای گلوکوم وجود دارد که متخصص چشم، هر کدام را بسته به نوع آب سیاه چشم و وضعیت بیمار انجام می‌دهد. در ادامه، به معرفی موثرترین روش‌های جراحی گلوکوم پرداخته‌ایم:

• ترابکولکتومی؛ کاهش فشار داخل چشم در اثر ایجاد یک سوراخ کوچک در اسکلرا یا همان بخش سفید چشم برای خروج مایع زلالیه از چشم و هدایت آن به زیر لایه ملتحمه چشم
• جراحی‌های مبتنی بر دستگاه‌های تخلیه؛ کاهش فشار داخل چشم و درمان آب سیاه چشم با قرار دادن شنت‌ها یا استنت‌ها در چشم برای هدایت مایع به خارج از چشم
• گونیوتومی؛ ایجاد یک برش کوچک در سیستم تخلیه چشم با هدف خروج بهتر مایع زلالیه
• کانالکتومی؛ بهبود خروج مایع زلالیه با پاکسازی و گشاد کردن کانال شلم
• سیلکوفتوکوآگولیشن؛ کاهش تولید مایع زلالیه از طریق تخریب بخشی از بافت تولیدکننده مایع

جراحی آب سیاه چشم، یک گزینه موثر برای کنترل فشار داخل چشم در موارد مقاوم به دارو و لیزرتراپی است. مشاوره دقیق با چشم‌پزشک، برای انتخاب بهترین روش جراحی ضروری است.

درمان‌های خانگی و گیاهی آب سیاه چشم

درمان‌های خانگی و گیاهی گلوکوم، جایگزین درمان‌های پزشکی نیستند؛ اما به‌عنوان مکمل‌های درمان برای کمک به کاهش فشار داخل چشم یا بهبود سلامت عمومی چشم‌ها استفاده می‌شوند. قبل از استفاده از هرگونه درمان خانگی برای درمان آب سیاه چشم، با پزشک خود مشورت کنید. موثرترین درمان‌های خانگی گلوکوم شامل موارد زیر هستند:

• رژیم غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها؛ محافظت از عصب بینایی در برابر آسیب ناشی از گلوکوم با مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌های A، C، E و مواد معدنی مانند روی و سلنیوم
• مصرف زغال اخته و جنکوبیلوبا؛ بهبود جریان خون در چشم و محافظت از عصب بینایی به دلیل خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن‌ها
• مصرف چای سبز؛ کمک به سلامت چشم به دلیل وجود فلاونوئیدها و آنتی‌اکسیدان‌ها در چای سبز
• تمرینات چشم؛ کاهش فشار داخل چشم و بهبود گردش خون با انجام تمرینات ساده مانند نگاه کردن به فاصله‌های مختلف برای چند دقیقه در روز
• مدیریت استرس؛ کاهش فشار چشم در اثر کاهشش استری با انجام تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا و تمرینات تنفسی
• اجتناب از مصرف زیاد کافئین؛ کنترل بهتر فشار چشم با محدود کردن مصرف قهوه و سایر نوشیدنی‌های کافئین‌دار
• مصرف مکمل‌های غذایی؛ سلامت عصب بینایی با مصرف برخی مکمل‌های غذایی مانند کوآنزیم Q10 و رسوراترول به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی آن‌ها

مدیریت و درمان بیماری آب سیاه چشم به یک رویکرد چندجانبه شامل داروها، جراحی در صورت لزوم و مراقبت‌های خانگی مناسب نیاز دارد. فراموش نکنید که برخی گیاهان دارویی با داروهای گلوکوم تداخل دارند و عوارض جانبی ایجاد می‌کنند. بنابراین، هیچ روش درمانی را بدون نظارت متخصص انجام ندهید.

از ابتلا به گلوکوم چگونه پیشگیری کنیم؟

پیشگیری کامل از ابتلا به آب سیاه چشم، ممکن نیست؛ اما با انجام برخی اقدامات پیشگیرانه، می‌توان خطر ابتلا به این بیماری را کاهش داد یا پیشرفت آن را کندتر کرد. در ادامه، به مهم‌ترین راهکارها برای پیشگیری از گلوکوم اشاره کرده‌ایم:

• معاینات دوره‌ای چشمی؛ افراد 40 تا 60 سال، هر 2 تا 4 سال یکبار و افرادی بالای 60 سال، هر 1 تا 2 سال یکبار
• اطلاع از سابقه خانوادگی؛ برای انجام معاینات منظم سالانه
• محافظت در برابر آسیب‌های چشمی؛ با استفاده از عینک‌های محافظ هنگام کار با ابزارهای خطرناک یا ورزش‌های تماسی
• رژیم غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها؛ مصرف میوه‌ها و سبزیجات حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌های A، C، و E و مواد معدنی مانند روی
• فعالیت‌های بدنی منظم؛ کمک به کاهش فشار چشم با انجام فعالیت‌های ملایمی مانند پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری
• کنترل دیابت و فشار خون بالا؛ کاهش احتمال ابتلا به آب سیاه چشم با کنترل منظم قند خون و فشار خون
• محدود کردن مصرف کافئین؛ افزایش موقت فشار داخل چشم با مصرف زیاد کافئین
• مصرف بااحتیاط داروهای استروئیدی؛ افزایش خطر ابتلا به آب سیاه چشم با استفاده طولانی‌مدت از داروهای استروئیدی، به‌ویژه قطره‌های چشمی استروئیدی
• ترک سیگار و الکل؛ بهبود سلامت عمومی چشم و کاهش خطر بیماری‌های چشمی
• مدیریت استرس؛ حفظ سلامت چشم‌ها و کاهش فشار داخل چشم با استفاده از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن و یوگا

پیشگیری از آب سیاه چشم، شامل ترکیبی از معاینات منظم، سبک زندگی سالم و مدیریت عوامل خطر است. اگر شما در معرض خطر گلوکوم هستید، با چشم‌پزشک خود مشورت کنید تا برنامه‌ای برای پیشگیری یا کاهش پیشرفت این بیماری تنظیم کند.

بهترین پزشک برای درمان آب سیاه چشم کیست؟

بهترین پزشک برای درمان آب سیاه چشم، متخصص چشم‌پزشک با تخصص در زمینه گلوکوم است. این متخصص، علائم بالینی فرد همچون درد شدید چشم، سردرد مشابه با میگرن، قرمزی چشم و تهوع و استفراغ را ارزیابی می‌کند. همچنین دکتر چشم به روش تونومتری، فشار چشم را اندازه گرفته و با تکنیک گونیوسکوپی زاویه بین قرنیه و عنبیه را بررسی می‌کند. پس از تشخیص بیماری به کمک علائم آب سیاه چشم، راهکار درمانی فرد را متناسب با وضعیت فرد و شدت درگیری با بیماری ارائه خواهد داد. دارودرمانی، انواع عمل جراحی لیزری، جراحی ایمپلنت چشم و روش‌های خانگی از موثرترین درمان‌های آب سیاه چشم هستند.

در نهایت، اگر شما هم به علائم این بیماری چشمی مبتلا هستید، در اولین فرصت به متخصص چشم مراجعه کنید. برای دریافت نوبت، از امکان نوبت‌دهی آنلاین دکتر چشم در سایت دکتردکتر استفاده کنید.

منابع:

webmd.com

glaucoma.org

سوالات متداول آب سیاه چشم

آیا مصرف کافئین برای بیماران آب سیاه چشم مضر است؟

بله. کافئین باعث افزایش فشار داخل چشم می‌شود.

آیا گلوکوم باعث تغییر رنگ عنبیه می‌شود؟

استفاده از قطره‌های چشمی مانند پروستاگلاندین‌ها برای درمان گلوکوم، ممکن است رنگ عنبیه را تیره‌تر کند.

آیا بیمار مبتلا به آب سیاه چشم می‌تواند رانندگی کند؟

در مراحل اولیه، ممکن است بتوانند رانندگی کنند، اما در مراحل پیشرفته که دید محیطی تحت تاثیر قرار می‌گیرد، ممکن است این امکان کاهش یابد.

فشار داخلی چشم را چگونه می‌توانیم اندازه بگیریم؟

فشار چشم توسط دکتر چشم و با استفاده از تونومتر اندازه‌گیری می‌شود.

آیا کودکان هم به آب سیاه چشم مبتلا می‌شوند؟

بله. در کودکان احتمال ابتلا به گلوکوم مادرزادی وجود دارد که خیلی نادر است.