بیماری پروکتیت ؛ صفر تا صد علت، علائم، تشخیص و درمان التهاب رکتوم

در مورد بیماری پروکتیت چه می‌دانید؟ پروکتیت، التهاب پوشش رکتوم است؛ رکتوم انتهای تحتانی روده بزرگ قرار دارد که به مقعد منتهی می‌شود. روده بزرگ و مقعد، بخشی از دستگاه گوارش (GI) هستند. دستگاه گوارش مجموعه‌ای از اندام‌های توخالی است که در لوله‌ای دراز و پیچ‌خورده از دهان تا مقعد به هم متصل شده‌اند. حرکت عضلات در دستگاه گوارش، همراه با ترشح هورمون‌ها و آنزیم‌ها، امکان هضم غذا را فراهم می‌کند.

التهاب رکتوم (به نام مخاط رکتوم) ناراحت کننده و گاهی دردناک است. این عارضه ممکن است در کنار سایر علائم پروکتیت روده ، منجر به خونریزی یا ترشحات مخاطی از راست روده شود. در این مقاله از مجله سلامتی دکتر دکتر قصد داریم در مورد راه های پیشگیری، درمان، عوارض جانبی و عوامل خطر بیماری پروکتیت با شما صحبت کنیم و صفر تا صد این بیماری (proctitis) را مورد بررسی قرار دهیم. لطفا تا انتهای این مقاله همراه ما باشید. برای مطالعه این مطلب، به ۵ دقیقه زمان نیاز دارید.

در پایان اگر سوال داشتید، می‌توانید در انتهای مطلب در بخش نظرات مطرح کنید تا کارشناس سلامتی دکتردکتر پاسخ دهد.

التهاب رکتوم یا پروکتیت چیست؟

به نقل از clevelandclinic ،

پروکتیت (proctitis) التهاب داخل راست روده بوده که انتهای پایینی روده بزرگ درست قبل از مقعد است. Procto به معنای رکتوم و itis به معنای التهاب است. اگر باکتری‌ها یا مواد شیمیایی پوشش داخلی را تحریک کنند، یا اگر تحت تاثیر بیماری التهابی روده قرار بگیرند، قسمت راست روده شما می‌تواند ملتهب شود. این التهاب می‌تواند علائم ناراحت کننده‌ای مانند درد، خونریزی مقعدی و تغییرات مدفوع ایجاد کند.

انواع مختلف پروکتیت چیست؟

بیماری پروکتیت بسته به علت آن ممکن است مزمن یا حاد باشد. حاد به معنای ناگهانی و موقت است، در حالی که بیماری مزمن مدت زیادی طول می‌کشد تا بروز کند. پروکتیت انواع مختلفی دارد. وجود بعضی از علت‌ها می‌تواند بیماری پروکتیت خاصی را به وجود آورد.

مثلا عفونت‌های مقاربتی می‌توانند منجر به «پروکتیت عفونی» و پرتودرمانی باعث «پروکتیت پرتویی» شود. همچنین کولیت اولسراتیو نیز ممکن است «پروکتیت اولسراتیو» را پدید آورد. تشخیص این بیماری و انتخاب راه درمان با تشخیص دکتر گوارش انجام می‌شود.

پروکتیت اولسراتیو

پروکتیت اولسراتیو نوعی پروکتیت است که التهاب در ناحیه نزدیک مقعد ایجاد می‌شود. معمولا تنها علامت بیماری، درد مقعد و خونریزی در این ناحیه است.

بیماری پروکتیت دقیقا کدام قسمت بدن را درگیر می‌کند؟

ناحیه درگیر شده در بیماری پروکتیت، رکتوم است. به قسمت نهایی روده بزرگ، رکتوم گفته می‎شود. محل دقیق قرارگیری رکتوم، بین کولون سیگموئید و مقعد است. رکتوم، لوله عضلانی برای ذخیره موقت مدفوع است. اعصاب حسی موجود در رکتوم، وجود مدفوع را تشخیص می‎دهد و احساس دفع مدفوع در بدن را ایجاد می‏کند.

علائم پروکتیت روده

یکی از شایع‌ترین علائم پروکتیت روده ، تنسموس (Tenesmus)، یعنی یک میل مکرر و ناراحت کننده برای اجابت مزاج است.

علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• حرکات خونی روده
• خونریزی از رکتوم
• احساس پری رکتوم
• درد مقعد
• درد کرامپی شکم
• ترشحات مخاطی یا چرک مقعدی
• اسهال یا دفع مکرر
• مدفوع شل یا مایع

با مشاهده هر یک از علائم پروکتیت روده بهتر است هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.

علت بروز بیماری پروکتیت چیست؟

بیماری پروکتیت (proctitis) علل زیادی از جمله شرایط حاد، ناگهانی و کوتاه مدت، و مزمن یا طولانی مدت دارد. در ادامه این علت‌ها را توضیح می‌دهیم:

بیماری‌های مقاربتی (STDs)

یکی از علت‌های شایع proctitis، بیماری‌های مقعدی هستند که می‌توانند در هنگام رابطه جنسی مقعدی منتقل شوند. عفونت‌های رایج STD که می‌توانند باعث پروکتیت شوند، شامل سوزاک، سیفلیس، کلامیدیا و تبخال هستند. پروکتیت ناشی از تبخال به ویژه  در افرادی که به ویروس HIV نیز آلوده هستند، می‌تواند شدید باشد.

عفونت‌های غیر STD

عفونت‌هایی که از راه جنسی منتقل نمی‌شوند نیز می‌توانند باعث پروکتیت شوند. باکتری سالمونلا و شیگلا نمونه‌هایی از باکتری‌های غذایی هستند که می‌توانند بیماری پروکتیت را ایجاد کنند. گاهی اوقات پروکتیت استرپتوکوکی در کودکان مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی رخ می‌دهد.

ترومای آنورکتال

بیماری پروکتیت می‌تواند در اثر ضربه به ناحیه مقعدی که شامل راست روده و مقعد است، ایجاد شود. همچنین امکان ایجاد پروکتیت در اثر رابطه مقعدی یا وارد کردن اشیا یا مواد مضر به رکتوم، از جمله مواد شیمیایی موجود در بعضی تنقیه‌ها، وجود دارد.

کولیت اولسراتیو و بیماری کرون

دو نوع بیماری التهابی روده یعنی کولیت اولسراتیو و بیماری کرون می‌توانند باعث بیماری پروکتیت شوند. کولیت روده اولسراتیو باعث تحریک و زخم‌هایی در پوشش داخلی روده بزرگ، بخشی از روده بزرگ و راست روده می‌شود. بیماری کرون معمولا باعث تحریک در قسمت تحتانی روده کوچک (که ایلئوم نیز نامیده می‌شود) یا کولون می‌شود، اما همچنین می‌تواند هر بخشی از دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار دهد.  درمان کولیت روده از طریق دارو و جراحی امکانپذیر است

پرتو درمانی

افرادی که به سرطان رکتوم، تخمدان یا پروستات مبتلا هستند و تحت پرتودرمانی در ناحیه لگن قرار می‌گیرند نیز ممکن است دچار بیماری proctitis شوند. علائم پروکتیت پرتویی که معمولا خونریزی مقعدی است، در عرض ۶ هفته پس از شروع پرتودرمانی یا بیش از ۹ ماه پس از اتمام آن رخ می‌دهد.

آنتی بیوتیک‌ها

استفاده از آنتی بیوتیک‌ها ممکن است در برخی افراد با بیماری پروکتیت همراه باشد. در حالی که آنتی بیوتیک‌ها به منظور از بین بردن باکتری‌های عامل عفونت استفاده می‌شوند، می‌توانند باکتری‌های غیر مضر یا معمول در دستگاه گوارش را نیز از بین ببرند. از بین رفتن باکتری‌های کامنسال می‌تواند به سایر باکتری‌های مضر معروف به کلستریدیوم دیفیسیل اجازه دهد تا در روده بزرگ و رکتوم عفونت ایجاد کنند.

نحوه تشخیص بیماری التهاب رکتوم

پزشک برای تشخیص بیماری پروکتیت ، یک تاریخچه پزشکی کامل از بیمار می‌‎گیرد و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. در تاریخچه پزشکی در مورد علائم، شرایط پزشکی فعلی و گذشته، سابقه خانوادگی و رفتار جنسی پرخطر از بیمار سوال می‌شود. معاینه فیزیکی شامل ارزیابی علائم حیاتی بیمار، معاینه شکم و معاینه رکتوم خواهد بود. بر اساس معاینه فیزیکی بیمار، علائم و سایر اطلاعات پزشکی، پزشک تصمیم می‌گیرد که کدام آزمایش‌های آزمایشگاهی و تشخیصی مورد نیاز است.آزمایش‌های تشخیصی بیماری التهاب رکتوم معمولا شامل موارد زیر است:

•  آزمایش‌های خون مانند شمارش کامل خون برای ارزیابی از دست دادن خون یا بررسی عفونت
•  آزمایش‌های مدفوع برای جداسازی و شناسایی باکتری‌های عامل بیماری
•  غربالگری STD

همچنین ممکن است پزشک از تست‌های تشخیصی که در ادامه معرفی می‌کنیم، استفاده کند.

آزمایش کشت رکتال

یک سواب پنبه‌ای در رکتوم قرار داده می‌شود و نمونه‌ای به دست می‌آید. نمونه مورد آزمایش قرار می‌گیرد تا ارگانیسم‌هایی را که ممکن است باعث بیماری شوند، جدا و شناسایی کند.

آنوسکوپی

این آزمایش از طریق باز کردن مقعد با استفاده از ابزار خاصی به نام آنوسکوپ، مجرای مقعد و رکتوم تحتانی را بررسی می‌کند.

سیگموئیدوسکوپی و کولونوسکوپی انعطاف‌پذیر

این آزمایش‌ها برای کمک به تشخیص بیماری کرون استفاده می‌شود. تست‌ها مشابه هستند، اما از کولونوسکوپی برای مشاهده کل کولون و رکتوم استفاده می‌شود؛ در حالی که سیگموئیدوسکوپی انعطاف‌پذیر فقط برای مشاهده کولون تحتانی و رکتوم کاربرد دارد.

در این آزمایش‌ها ممکن است از فرد خواسته شود که یک رژیم غذایی مایع شفاف را به مدت ۱ تا ۳ روز قبل از آزمایش دنبال کند. همچنین احتمال دارد بیمار شب قبل از آزمایش به مصرف ملین نیاز داشته باشد. علاوه بر این، یک یا چند تنقیه در شب قبل از آزمایش و حدود ۲ ساعت قبل از آن لازم است.

برای هر دو آزمایش، در حالی که فرد روی میز دراز می‌کشد، پزشک یک لوله انعطاف پذیر را وارد مقعد می‌کند. یک دوربین کوچک روی لوله، تصویر ویدئویی از پوشش روده را به صفحه کامپیوتر می‌فرستد. پزشک می‌تواند از این طریق التهاب، خونریزی یا زخم را روی دیواره روده بزرگ ببیند. همچنین ممکن است پزشک با بریدن مقداری بافت از پوشش روده بیوپسی انجام دهد. برای تایید تشخیص، بافت جدا شده زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود.

آزمایش‌های تشخیصی فوق توسط دکتر متخصص و در بیمارستان یا مراکز درمان سرپایی انجام می‌شود.

پروکتیت روده را چگونه درمان کنیم؟

درمان بیماری پروکتیت به علت آن بستگی دارد. هدف از درمان، کاهش التهاب، کنترل علائم و از بین بردن عفونت است. فقط پزشک می‌تواند علت پروکتیت و بهترین روش درمانی را تعیین کند. پروکتیت را می‌توان از طریق مراقبت‌های پزشکی مناسب با موفقیت درمان کرد.

درمان پروکتیت ناشی از عفونت

اگر آزمایش‌ها، وجودِ عفونت STD یا غیر STD را تأیید کند، دارو بر اساس نوع عفونت یافت شده، تجویز می‌شود. آنتی بیوتیک‌ها برای از بین بردن باکتری‌ها و داروهای ضد ویروسی برای درمان ویروس‌ها تجویز می‌شوند. اگرچه بعضی از ویروس‌های STD را نمی‌توان از بین برد، اما داروهای ضد ویروسی می‌توانند علائم آن‌ها را کنترل کنند. اگر استفاده از آنتی بیوتیک باعث ایجاد پروکتیت شود، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک متفاوتی را که برای از بین بردن باکتری‌های مضر ایجاد شده در روده طراحی شده است، تجویز کند.

درمان پروکتیت ناشی از ترومای آنورکتال

اگر پروکتیت ناشی از ترومای آنورکتال باشد، فعالیتی که باعث التهاب می‌شود، باید متوقف شود. بهبودی معمولا در ۴ تا ۶ هفته اتفاق می‌افتد. پزشک ممکن است داروهای بدون نسخه مانند قرص اسهال و ضد درد، شبیه آسپرین و ایبوپروفن را توصیه کند.

درمان پروکتیت ناشی از پرتودرمانی

درمان پروکتیت پرتویی بر اساس علائم آن است. پروکتیت پرتویی فقط علائم خفیفی مانند خونریزی گاه به گاه یا تنسموس ایجاد می‌کند و می‌تواند بدون درمان بهبود یابد.

در افرادی که خونریزی مداوم یا شدید دارند، از درمان حرارتی برای توقف خونریزی و التهاب استفاده می‌شود. درمان حرارتی در طول سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر یا کولونوسکوپی انجام می‌شود. در این درمان پوشش رکتوم توسط یک پروب حرارتی، جریان الکتریکی یا لیزر مورد هدف قرار می‌گیرد.

انعقاد با پلاسمای آرگون رایج‎‌ترین درمان حرارتی است که برای کنترل خونریزی در پروکتیت پرتویی استفاده می‌شود. در بسیاری از موارد، چندین درمان مورد نیاز است. انسداد ناشی از تنگی ( باریک شدن راست روده ) و ایجاد شده توسط پروکتیت پرتویی می‌تواند در موارد خفیف با نرم کننده‌های مدفوع درمان شود.

همچنین ممکن است به اتساع برای بزرگ شدن ناحیه باریک در افرادی که باریکی راست روده بیشتری دارند، نیاز باشد. سوکرالفات، ۵-آمینو سالیسیلیک اسید – معروف به ASA -۵ یا تنقیه کورتیکواستروئیدی نیز می‌تواند برای کاهش درد و التهاب ناشی از پروکتیت پرتویی استفاده شود، اگرچه اثربخشی آن‌ها محدود است.

درمان پروکتیت ناشی از IBD مزمن

هنگامی‌که یک بیماری ibd مزمن مانند کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون باعث پروکتیت می‌شود، هدف درمان، کاهش التهاب، کنترل علائم، و القا و حفظ بهبودی است. درمان بستگی به وسعت و شدت بیماری دارد.

درمان با داروهای ضدالتهاب

بیماری پروکتیت خفیف را اغلب می‌توان به طور موثر با مزالامین موضعی، اعم از شیاف یا تنقیه، درمان کرد. برخی از افراد مبتلا به بیماری ibd و پروکتیت نمی‌توانند درمان رکتوم را با شیاف‌ها یا تنقیه ASA-۵ تحمل کنند یا ممکن است پاسخ ناقصی داشته باشند. پزشک ممکن است برای این افراد، داروهای خوراکی را به تنهایی یا همراه با درمان رکتوم تجویز کند.

داروهای خوراکی که معمولا برای پروکتیت استفاده می‌شوند، حاوی سالیسیلات هستند. این داروها شامل داروهای حاوی سولفاسالازین یا مسالامین مانند آساکول، دیپنتوم یا پنتاسا هستند. عوارض جانبی احتمالی مصرف خوراکی داروهای حاوی سولفاسالازین یا مسالامین عبارت از تهوع، استفراغ، سوزش سر دل، اسهال و سردرد است. اگرچه بهبودی کامل به ۴ تا ۶ هفته درمان نیاز دارد، بهبودی علائم از جمله کاهش خونریزی می‌تواند در عرض چند روز رخ دهد.

درمان پروکتیت با کورتیزون یا استروئیدها

این داروها که کورتیکواستروئیدها نیز نامیده می‌شوند در کاهش التهاب موثر هستند. نام‌های عمومی ‌دو داروی این گروه، پردنیزون و بودزوناید هستند. کورتیکواستروئیدها ممکن است به شکل قرص، شیاف یا تنقیه برای درمان بیماری پروکتیت مصرف شوند. معمولا کورتیکواستروئیدها هنگامی‌ که علائم در بدترین حالت خود قرار دارند در دوزهای زیاد تجویز می‌شوند و پس از کنترل علائم، دوز به تدریج کاهش می‌یابد. کورتیکواستروئیدها می‌توانند عوارض جانبی جدی از جمله حساسیت بیشتر به عفونت و ضعیف شدن استخوان‌ها یا پوکی استخوان  ایجاد کنند.

درمان پروکتیت با سرکوبگرهای سیستم ایمنی

داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند، برای درمان بیماری پروکتیت نیز استفاده می‌شوند. رایج‌ترین دارویی که تجویز می‌شود، مرکاپتوپورین ۶ یا یک داروی مرتبط، یعنی آزاتیوپرین است.

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی واکنش ایمنی که به التهاب کمک می‌کند را مسدود می‌کنند. این داروها ممکن است عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ و اسهال ایجاد کنند. همچنین این داروها ممکن است مقاومت فرد را در برابر عفونت کاهش دهند. برخی از بیماران با ترکیبی از کورتیکواستروئیدها و داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، درمان می‌شوند. بعضی از مطالعه‌ها نشان می‌دهد که داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی ممکن است اثربخشی کورتیکواستروئیدها را افزایش دهند.

درمان پروکتیت با اینفلیکسیماب (رمی‌کید)

محققان دریافته‌اند که سطوح بالایی از پروتئین تولید شده توسط سیستم ایمنی به نام فاکتور نکروز تومور (TNF) در افراد مبتلا به بیماری کرون وجود دارد. Infliximab اولین دارو از گروه داروهایی است که به مواد TNF متصل می‌شود تا پاسخ التهابی بدن را مسدود کند. این دارو برای درمان بیماری کرون متوسط تا شدید که به درمان‌های استاندارد پاسخ نمی‌دهد و همچنین برای درمان فیستول‌های باز و تخلیه‌کننده، تایید شده است. همچنین این دارو به افرادی که مبتلا به بیماری کرون با پروکتیت هستند، تجویز می‌شود.

بعضی از مطالعه‌ها نشان می‌دهد که اینفلیکسیماب ممکن است اثربخشی داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی را افزایش دهد. عفونت باکتریایی می‌تواند همراه با عود کردن کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون رخ دهد. علاوه بر این، ممکن است آنتی بیوتیک‌ها برای درمان عود کردن بیماری در افراد مبتلا به IBD و پروکتیت استفاده شوند.

درمان خانگی بیماری پروکتیت

نوشیدن مایعات زیاد در زمانی که اسهال یا دفع مکرر مدفوع شل یا مایع رخ می‌دهد، مهم است. اجتناب از کافئین و غذاهای چرب، پر فیبر یا شیرین ممکن است علائم اسهال را کاهش دهد. برخی افراد همچنین در هضم لاکتوز (قند موجود در شیر و فرآورده‌های شیر) در طول یا بعد از یک دوره اسهال مشکل دارند. ماست به این دلیل که لاکتوز کمتری نسبت به شیر دارد، بهتر تحمل می‌شود. همچنین ماست با کشت باکتریایی فعال و زنده می‌تواند به افراد مبتلا به اسهال کمک کند تا سریع‌تر بهبود یابند.

اگر علائم اسهال بهبود یابد، می‌توان غذاهای نرم و ملایم از جمله موز، برنج ساده، سیب زمینی آب پز، نان تست، کراکر، هویج پخته و مرغ پخته شده بدون پوست یا چربی را به رژیم غذایی اضافه کرد. اگر اسهال متوقف شود، ممکن است در صورت تحمل، یک رژیم غذایی عادی از سر گرفته شود.

چه اقدامات احتمال ابتلا به التهاب رکتوم را بیشتر می‌کند؟

عوامل خطر التهاب رکتوم چیست؟ بعضی از اقدامات، احتمال ابتلا به التهاب رکتوم را افزایش می‌دهد.عوامل خطر پروکتیت عبارتند از :

در صورتی که در معرض خطر پروکتیت قرار دارید، بهتر است برای معاینه دقیق‌تر نزد پزشک مراجعه کنید تا خیال‌تان راحت باشد.

آیا می‌توان از پروکتیت به عنوان یک بیماری خطرناک یاد کرد؟

به نقل از Clevelandclinic :

در شرایط عادی، بیماری پروکتیت تهدید کننده زندگی نیست و به خوبی به درمان پاسخ می‌دهد. در صورتی که پروکتیت شدید است، مدت طولانی دوام می‌آورد، بدون درمان می‌ماند و یا به درمان پاسخ نمی‌دهد، می‌تواند منجر به عوارض جدی‌تری شود. به عنوان مثال، زخمی ‌که بهبود نمی‌یابد، ممکن است خونریزی بیش از حد داشته باشد یا ممکن است دیواره راست روده شما را فرسایش دهد. به ندرت پروکتیت می‌تواند بر اعصاب مجاور تاثیر بگذارد و باعث نوروپاتی شود.

عوارض پروکتیت غیر قابل درمان

پروکتیتی که درمان نمی‌شود یا به درمان پاسخ نمی‌دهد، ممکن است منجر به عوارضی از جمله موارد زیر شود:

•  خونریزی شدید و کم خونی (وضعیتی که در آن گلبول‌های قرمز خون کمتر یا کوچکتر از حد طبیعی هستند و به همین دلیل اکسیژن کمتری به سلول‌های بدن منتقل می‌شود.)
• آبسه‌ها ( نواحی دردناک، متورم و پر از چرک ناشی از عفونت)
•  زخم در پوشش روده
•  فیستول (اتصالات غیر طبیعی بین دو قسمت داخل بدن)

افراد دارای علائم پروکتیت به مراقبت پزشکی نیاز دارند. در صورت تشخیص پروکتیت، بیماران باید تمام داروهای تجویز شده را مصرف کرده و به صورت مرتب به پزشک مراجعه کنند تا مطمئن شوند که علت التهاب با موفقیت درمان شده است.

آیا می‌توان از التهاب رکتوم پیشگیری کرد؟

افرادی که رابطه مقعدی دارند، با استفاده از کاندوم می‌توانند از ابتلا به پروکتیت مرتبط با STD جلوگیری کنند. اگر ترومای آنورکتال بیماری پروکتیت را پدید آورد، توقف فعالیتی که باعث التهاب می‌شود، در نهایت منجر به توقف التهاب و جلوگیری از عود آن خواهد شد. سایر علت‌های پروکتیت همیشه قابل پیشگیری نیستند؛ با این حال، علائم آن‌ها توسط پزشک قابل درمان است.

تاثیر پروکتیت روده بر کیفیت زندگی بیماران

انواع بیماری های گوارشی می‌توانند کیفیت زندگی بیماران را با علائمی که به دنبال دارند، کاهش دهند. بیماری‌ های گوارشی شامل بیماری‌های مربوط به معده، روده، روده بزرگ، کوچک، کیسه صفرا و لوزالمعده است. بیماری پروکیت روده به عنوان یک بیماری گوارشی نیز می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را کاهش دهد. احساس خجالت، ناراحتی و درد از جمله احساس منفی این بیماری محسوب می‎شود. علائم پروکتیت روده می‌تواند به معاشرت و شرکت در فعالیت‌های روزانه صدمه بزند. همچنین التهاب مزمن ممکن است آبسه یا فیستول را به دنبال داشته باشد که به درمان‌های تهاجمی مثل جراحی نیاز دارد.

اضطراب و افسردگی از دیگر تاثیر پروکتیت روده بر کیفیت زندگی بیماران است. برای افزایش کیفیت زندگی این بیماران بهتر است به صورت مداوم تحت نظر متخصصان و گروه‌های حمایتی قرار بگیرند تا علائم خود را به صورت کامل مدیریت کنند.

پروکتیت روده را هرچه زودتر درمان کنید

در صورتی که بیماری پروکتیت به موقع تشخیص و درمان شود، بیمار عوارض جانبی و علائم کمتری را تجربه خواهد کرد. در صورت مشاهده هر یک از علائم پروکتیت روده هر سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید. پزشک با استفاده از روش‌های مختلف، بیماری شما را تشخیص می‌دهد و در صورتی که به التهاب رکتوم مبتلا باشید، مراحل درمان را هر چه سریع‌تر آغاز می‌کند تا کیفیت زندگی شما کاهش پیدا نکند.

برای درمان و پیدا کردن علت بیماری proctitis به چه پزشکی مراجعه کنیم؟ برای درمان بیماری پروکتیت روده باید به دکتر گوارش مراجعه کنید. تخصص گوارش چیست  پزشکی که تخصص گوارش دارد می‌تواند مشکلات مربوط به دستگاه گوارش و همچنین کبد را مورد بررسی قرار دارد. در حقیقت، این تخصص پزشکی به مطالعه و بررسی مشکلات مربوط به فرآیند بلع و رفع می‌پردازد. دکتر دکتر بهترین مرجع برای دریافت نوبت حضوری، آنلاین و تلفنی است؛ همین حالا برای دریافت نوبت اقدام کنید. در صورتی که سوالی در ذهن‌تان باقی مانده است در قسمت کامنت برایمان بنویسید. کارشناسان سلامت مجله دکتر دکتر آماده پاسخگویی به شما هستند.

منبع:

my.clevelandclinic.org
mayoclinic.org

سوالات متداول پروکتیت