آبله مرغان چیست؟ مراحل، علائم، تشخیص و درمان آبله مرغان

تب، سردرد و خستگی از شایع‌ترین علائم آبله مرغان هستند. عامل آبله مرغان، ویروس واریسلا زوستر بوده که با علائم دیگری همچون درد عضلانی، از دست دادن اشتها و بثورات پوستی خارش‌دار همراه است. از مهم‌ترین مراحل پیشرفت آبله مرغان، می‌توان به مرحله نهفتگی، مرحله بثورات و مرحله بهبودی اشاره کرد. دکتر اطفال برای درمان آبله مرغان، استراحت، مصرف مایعات، داروهای مسکن بدون نسخه، استفاده از لوسیون‌های ضدخارش و اجتناب از خاراندن جوش‌ها را توصیه می‌کند. درصورت عدم درمان بیماری آبله مرغان، احتمال ابتلا به عوارض آبله مرغان مانند عفونت باکتریایی پوست، ذات‌الریه، التهاب مغز و سندرم ری افزایش می‌یابد. پزشکان، واکسیناسیون و ایمنی گلوبولین را بهترین راه‌های پیشگیری از آبله مرغان معرفی کرده‌اند.

در انتها، اگر سوالی درباره بیماری آبله مرغان دارید، آن را در قسمت نظرات بنویسید. پزشک ما به آن پاسخ خواهد داد.

آبله مرغان چیست؟

آبله مرغان، یک بیماری ویروسی واگیردار است که توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می‌شود. این بیماری، عمدتاً در کودکان رخ داده و با علائمی مانند تب، خستگی و راش‌های خارش‌دار همراه است. این ضایعات پوستی خارش‌دار، به‌تدریج به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند. این تاول‌ها در تمام بدن پخش شده و پس از چند روز، به صورت خشک و پوسته پوسته درمی‌آیند. بیماری آبله مرغان معمولاً خفیف است؛ اما در برخی موارد منجر به عوارض جدی خواهد شد. درصورت مواجهه با این عوارض، حتما باید به دکتر کودکان مراجعه کنید. دریافت واکسن آبله مرغان توسط کودکان در سنین کم، می‌تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند.

از کجا بفهمیم آبله مرغان داریم؟

آبله مرغان، با ظهور علائم این بیماری همچون تب، خستگی، سردرد و راش‌های خارش‌دار شروع می‌شود. این راش‌ها، ابتدا به تاول‌های پر از مایع و در طی چند روز بعد، به پوسته‌های خشک تبدیل می‌شوند. ضایعات پوستی آبله مرغان اغلب ابتدا در صورت، قفسه سینه و پشت کودک ظاهر شده و سپس به سایر نقاط بدن گسترش می‌یابند. اگر این علائم را تجربه کرده‌اید، به‌ویژه اگر در تماس با فرد مبتلا به آبله مرغان بوده‌اید، احتمالاً به آبله مرغان مبتلا شده‌اید. برای ارزیابی تخصصی‌تر به پزشک مراجعه کنید. به‌ویژه برای تشخیص آبله مرغان در کودکان، با آگاهی از اینکه اهمیت تخصص اطفال چیست، حتما برای معاینه‌ها و آزمایشات دقیق‌تر، کودک را به متخصص اطفال نشان دهید.

آیا آبله مرغان خطرناک است؟

آبله مرغان، جزء آن دسته از بیماری‌های کودکان است که در کودکان سالم، خفیف ایجاد می‌شود. گاهی، عوارض جدی ناشی از آن، مانند عفونت‌های باکتریایی پوست، ذات‌الریه، التهاب مغز و مشکلات انعقاد خون رخ می‌دهد. این بیماری، برای افراد با سیستم ایمنی ضعیف، نوزادان و زنان باردار می‌تواند خطرات بیشتری در پی داشته باشد. به‌ویژه، در زنان باردار، آبله مرغان می‌تواند به عوارض جدی برای جنین منجر شود. با این حال، واکسن آبله مرغان می‌تواند خطر ابتلا و عوارض آن را به طور قابل‌توجهی کاهش دهد و واکسینه شدن کودکان و افراد در معرض خطر توصیه می‌شود.

آبله مرغان چند روز طول می‌کشد؟

آبله مرغان، معمولاً بین 7 تا 10 روز طول می‌کشد. این بیماری، با احتساب یک دوره کمون، حدود 10 تا 21 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس آغاز می‌شود. علائم اولیه شامل تب، خستگی و سردرد است که به دنبال آن راش‌های خارش‌دار ظاهر خواهند شد. بیشتر افراد، پس از حدود 5 تا 7 روز از شروع راش‌ها بهبود می‌یابند، اما تمام تاول‌ها معمولاً تا 10 روز بعد، کاملا خشک می‌شوند. افراد معمولاً پس از خشک شدن تمامی تاول‌ها، دیگر مسری نیستند.

علائم آبله مرغان چیست؟

علائم آبله مرغان شامل تب، خستگی و بی‌حالی اولیه است که به دنبال آن راش‌های خارش‌دار روی پوست ظاهر می‌شوند. علائم دیگر ممکن است سردرد، کاهش اشتها و دردهای عضلانی باشند. راش‌ها معمولاً از صورت، قفسه سینه و پشت شروع شده و به سایر نقاط بدن انتشار می‌یابند. در کودکان، این علائم معمولاً خفیف هستند، اما در بزرگسالان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف می‌تواند شدیدتر باشد.

علائم آبله مرغان و آبله میمونی شامل تب، خستگی و بثورات پوستی مشابه هستند، اما آبله میمونی با شدت بیشتر و بثورات متورم‌تر همراه است.

افزایش درجه حرارت بدن

اولین علامت ناشی از آبله مرغان، تب است. این تب معمولاً خفیف تا متوسط بوده و قبل از ظهور بثورات پوستی یا همزمان با آن بروز می‌کند. تب، می‌تواند نشانه‌ای از تلاش بدن برای مبارزه با ویروس باشد. گاهی تب، همراه با علائم دیگری مانند سردرد و درد عضلانی همراه خواهد بود. این علامت، معمولاً 1 تا 2 روز و گاهی تا بهبود بثورات پوستی طول می‌کشد.

بثورات پوستی

بثورات پوستی، از مشخص‌ترین علائم این بیماری هستند. این بثورات به صورت نقاط قرمز کوچک روی پوست ظاهر شده و سپس به وزیکول‌ها یا تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند. تاول‌ها به تدریج خشک و زخم خواهند شد. بثورات معمولاً علاوه‌بر انتشار روی صورت، سینه، پشت و سایر اندام‌ها، ممکن است در دهان، گلو و حتی در ناحیه تناسلی هم دیده شوند. کل دوره ظهور بثورات، مهمولا 5 تا 7 روز طول می‌کشد.

خارش شدید

یکی از آزاردهنده‌ترین علائم آبله مرغان، خارش شدید است که با ظهور بثورات و تاول‌ها شروع می‌شود. این خارش، می‌تواند در خواب، استراحت و فعالیت‌های روزمره بیمار اختلال ایجاد کند. با ظهور خارش شدید، برخی از بیماران به‌ویژه کودکان، تاول‌ها را می‌خارانند. این کار، منجر به ایجاد عفونت ثانویه و زخم‌های طولانی‌مدت می‌شود. استفاده از لوسیون‌های تسکین‌دهنده، داروهای آنتی‌هیستامین و مراقبت‌های ویژه می‌تواند در کاهش خارش و پیشگیری از عوارض بیشتر، موثر باشد.

خستگی و ضعف

خستگی و ضعف عمومی، می‌تواند ناشی از تلاش بدن برای مبارزه با عفونت ویروسی باشد. بیمار، در طول دوره بیماری احساس بی‌حوصلگی، کاهش انرژی و ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزانه خواهد داشت. این حالت، معمولاً در روزهای ابتدایی بیماری بیشتر محسوس بوده و به‌تدریج با بهبود سایر علائم، کاهش می‌یابد. استراحت کافی، تغذیه مناسب و مصرف مایعات به بهبود سریع‌تر خستگی و ضعف کمک می‌کنند.

کاهش اشتها

کاهش اشتها، یکی از علائم شایع آبله مرغان در کودکان است. کودکان، به دلیل تب، خستگی و ناراحتی ناشی از بثورات و خارش، تمایلی به خوردن غذا نخواهند داشت. این کاهش اشتها، منجر به کمبود مواد مغذی و ضعف بیشتر می‌شود. مصرف غذاهای سبک و مغذی، مایعات فراوان و مراقبت‌های مناسب، به حفظ انرژی و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند. اگر کودک شما با کاهش اشتهای شدید مواجه شد، حتما برای جلوگیری از عوارض آن به دکتر اطفال مراجعه کنید.

سردرد

سردرد، می‌تواند به دلیل تب و تنش عمومی بدن رخ دهد. شدت این سردرد، معمولاً از خفیف تا متوسط بوده و ممکن است به صورت درد انتشاریافته در سراسر سر یا به شکل فشار در نواحی خاصی احساس شود. مصرف مایعات کافی، استراحت و در صورت نیاز، مصرف مسکن‌های ملایم به کاهش سردرد کمک می‌کند. سردرد معمولاً با بهبود سایر علائم کاهش یافته و جزو اولین علائم ظاهرشده است.

درد عضلانی

درد عضلانی در آبله مرغان، ناشی از تب و واکنش بدن به عفونت ویروسی است. این درد، معمولاً در عضلات بزرگ مانند پشت، شانه‌ها و پاها احساس شده و با ضعف و خستگی همراه خواهد بود. استراحت کافی، ماساژ ملایم و مصرف مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن، به کاهش درد و بهبود حال عمومی بیمار منجر می‌شود. این درد، معمولاً با کاهش تب و بهبود بثورات، به تدریج کاهش و بهبود می‌یابد.

شکل جوش‌های آبله مرغان

جوش‌های آبله مرغان، به صورت تاول‌های کوچک و قرمز روی پوست ظاهر می‌شوند. این جوش‌ها، معمولاً از لکه‌های قرمز رنگ، به‌سرعت به تاول‌های پر از مایع تغییر شکل می‌دهند. تاول‌ها، خارش زیادی داشته و به مرور زمان خشک و پوسته‌پوسته می‌شوند. تعداد جوش‌ها و شدت بیماری، در افراد مختلف، متفاوت است. اما اصولا در کودکان به صورت خفیف تا متوسط بروز می‌کنند.

علائم آبله مرغان خفیف

آبله مرغان خفیف، با علائم زیر همراه خواهد بود:

• تاول‌ها؛ ظهور تاول‌های کوچک، قرمز و خارش‌دار به صورت پراکنده روی بدن
• تب خفیف؛ تب معمولاً خفیف همراه با سایر علائم
• خستگی؛ احساس خستگی و ضعف عمومی
• بی‌اشتهایی؛ کاهش اشتها و تمایل به خوردن غذا
• سرگیجه و سردرد؛ گاهی سردرد و سرگیجه خفیف
• گلودرد و سرفه؛ گاهی همراه با تجربه گلودرد و سرفه خفیف
• درد عضلات و مفاصل؛ احساس درد یا ناراحتی در عضلات و مفاصل

ابله مرغون خفیف، معمولاً بدون نیاز به درمان خاص و با استراحت، نوشیدن مایعات فراوان و استفاده از داروهای کاهنده خارش و تب، بهبود می‌یابد.

مراحل پیشرفت آبله مرغان چیست؟

شروع آبله مرغان تا بهبودی آن، شامل 4 مرحله می‌شود. این بیماری، با تب و ضعف عمومی شروع می‌شود. در 24 تا 48 ساعت بعد، شاهد ظهور دانه‌های قرمز کوچک روی پوست و تبدیل آن‌ها به تاول‌های پر از مایع خواهید بود. فرایند تبدیل تاول‌ها به زخم و خشک شدن آن‌ها حدود 5-7 روز طول می‌کشد. در نهایت، زخم‌ها خشک و پوسته‌پوسته شده و بیماری پس از 10 تا 14 روز کاملا بهبود می‌یابد.

مرحله اول؛ دوره کمون و نهفتگی آبله مرغان

دوره کمون یا نهفتگی آبله مرغان، به‌طور متوسط بین 14 تا 16 روز طول می‌کشد. در این مرحله، ویروس وارد بدن شده و بدون بروز هیچ علائمی، به تکثیر خود ادامه می‌دهد. فرد در این دوره، ناقل ویروس است. در این مدت، ویروس از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده یا از طریق هوا و قطرات تنفسی می‌تواند به دیگران منتقل شود. این مرحله بسیار مهم است؛ زیرا فرد آلوده قبل از ظهور علائم می‌تواند ویروس را به دیگران منتقل کند.

مرحله دوم؛ شروع علائم آبله مرغون

مرحله دوم، علائم اولیه آبله مرغان، پیش از ظهور راش‌ها نمایان شده و معمولاً ۱ تا ۲ روز طول می‌کشد. فرد مبتلا، تب خفیف تا متوسط، خستگی و ضعف عمومی، سردرد و کاهش اشتها را تجربه می‌کند. این علائم شبیه به علائم یک سرماخوردگی یا آنفولانزای خفیف بوده و ممکن است تشخیص آبله مرغان در این مرحله دشوار باشد. در این مرحله از بیماری، ویروس در حال آمادگی برای انتشار به پوست و ایجاد راش‌ها است.

مرحله سوم؛ بروز راش‌ها در اثر ابله مرغون

مرحله سوم، مرحله اصلی آبله مرغان بوده که بین ۵ تا ۱۰ روز طول می‌کشد. راش‌های قرمز و خارش‌دار ابتدا روی صورت، سینه و پشت ظاهر شده و سپس به سایر نقاط بدن انتشار می‌یابند. این راش‌ها، به سرعت به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند. تعداد راش‌ها می‌تواند از چند عدد تا صدها عدد متفاوت باشد. خارش شدید ناشی از مرحله سوم آبله مرغان، باعث کلافگی و آزردگی بیمار خواهد شد.

مرحله چهارم؛ بهبودی آبله مرغان

در مرحله چهارم آبله مرغان که ۱ تا ۲ هفته طول می‌کشد، تاول‌ها خشک شده و به پوسته تبدیل می‌شوند. پوسته‌ها به‌تدریج از بین رفته و ممکن است لکه‌های کم‌رنگ یا تیره‌ای به جای بگذارند که به مرور زمان ناپدید می‌شوند. در این مرحله، خطر انتقال ویروس به دیگران کاهش می‌یابد؛ زیرا تمام تاول‌ها خشک شده‌اند. استراحت، مصرف مایعات کافی و مراقبت از پوست برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه به تسریع بهبودی کمک می‌کند.

آبله مرغان چطور منتقل می‌شود؟

آبله مرغان، یک بیماری عفونی‌ست که به‌راحتی منتقل می‌‌شود. راه‌های انتقال و سرایت بیماری ابله مرغون، شامل موارد زیر می‌شوند:

• تماس مستقیم؛ تماس مستقیم با فرد مبتلا به آبله مرغان، به‌ویژه در صورت سر باز کردن دانه‌های پوستی
• راه تنفسی؛ تنفس قطرات ریز تنفسی ناشی از سرفه یا عطسه فرد مبتلا توسط فرد سالم
• تماس با اشیاء آلوده؛ لمس اشیاء یا سطح‌های آلوده به ویروس مانند لباس، ملافه یا اسباب‌بازی‌های کودک
• عفونت مجدد؛ ابتلا به آبله مرغان در اثر تماس فرد سالم با ضایعات پوستی فرد مبتلا به زونا

برای جلوگیری از انتقال آبله مرغان، از تماس نزدیک با افراد مبتلا خودداری کرده و اقدامات بهداشتی مانند شستن دست‌ها و استفاده از ماسک را رعایت کنید.

آیا آبله مرغان واگیردار است؟

آبله مرغان، یک بیماری بسیار واگیردار است که توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می‌شود. این بیماری، از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی بیمار و همچنین از طریق تنفس ذرات سرفه و عطسه معلق در هوا، منتقل می‌شود. افراد مبتلا، ویروس را از 1 تا 2 روز قبل از بروز ضایعات پوستی تا تبدیل تمام ضایعات به شکل زخم خشک، انتقال می‌دهند. بهترین راه پیشگیری از آبله مرغان، واکسیناسیون است که معمولاً در دوران کودکی انجام می‌شود.

تا چند روز آبله مرغان واگیر دارد؟

ابله مرغون، معمولاً از ۱ تا ۲ روز قبل از ظاهر شدن بثورات تا زمان تبدیل تمام بثورات به شکل زخم خشک و پوسته‌پوسته، واگیر دارد. این دوره، ۵ تا ۷ روز پس از شروع بثورات به طول می‌انجامد. بنابراین در پاسخ به سوال انتقال آبله مرغان تا چند روز است، باید گفت فرد مبتلا به آبله مرغان، حدود ۷ تا ۱۰ روز می‌تواند ناقل بیماری باشد. برای جلوگیری از انتشار ویروس، فرد مبتلا باید از تماس نزدیک با دیگران، به‌خصوص افرادی با سیستم ایمنی ضعیف یا واکسینه‌نشده، خودداری کند.

چگونه از سرایت آبله مرغان جلوگیری کنیم؟

برای جلوگیری از سرایت آبله مرغان، می‌توان اقدامات اثربخشی انجام داد. در ادامه، به مهم‌ترین این اقدامات پرداخته‌ایم:

• واکسیناسیون؛ موثرترین روش برای پیشگیری از آبله مرغان
• قرنطینه؛ اجتناب از تماس نزدیک و حضور در محیط‌های عمومی تا زمان خشک شدن تمام بثورات به صورت زخم
• رعایت بهداشت؛ شستن مرتب دست‌ها با آب و صابون و استفاده از محلول‌های ضدعفونی‌کننده
• پوشیدن ماسک؛ جلوگیری از انتشار ویروس از طریق قطرات تنفسی
• پوشاندن بثورات؛ کاهش خطر انتقال ویروس در اثر پوشاندن بثورات و جلوگیری از خاراندن آنها

در دوره ابتلا به ابله مرغون باید از تماس با افراد آسیب‌پذیر مانند کودکان، سالمندان، زنان باردار و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف جلوگیری کنید.

علت آبله مرغان چیست؟

آبله مرغان یک بیماری عفونی است که توسط ویروس واریسلا زوستر، از خانواده ویروس‌های هرپس ایجاد شده و باعث ظهور بثورات پوستی خارش‌دار و تاول‌های کوچک در سراسر بدن می‌شود. در ادامه، به علت‌های اصلی آبله مرغان پرداخته‌ایم:

• ویروس واریسلا زوستر؛ یک ویروس از خانواده هرپس‌ویروس‌ها و قابل انتقال به‌راحتی از فردی به فرد دیگر
• تماس مستقیم با فرد مبتلا؛ از طریق تماس مستقیم با بثورات و تاول‌های فرد مبتلا
• انتقال از طریق هوای تنفسی؛ به علت تنفس قطرات ریز تنفسی ناشی از سرفه یا عطسه فرد مبتلا
• سیستم ایمنی ضعیف؛ افزایش احتمال ابتلا به آبله مرغان در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف

واکسیناسیون، می‌تواند به طور موثری از شیوع این بیماری جلوگیری کند.

چه افرادی بیشتر در معرض آبله مرغان هستند؟

آبله مرغان، معمولاً یک بیماری شایع در کودکان است اما افراد زیر، بیشتر در بقیه در معرض ابتلا به آبله مرغان هستند:

• کودکان زیر 12 سال، با بیشترین تعداد موارد ابتلا به آبله مرغان
• نوزادان کمتر از یک سال، به‌ویژه درصورت عدم ابتلای مادران به آبله مرغان یا نوزادان واکسینه‌نشده
• بزرگسالان واکسینه‌نشده
• زنان باردار، به‌ویژه در صورت عدم ابتلا به آبله مرغان
• افراد با سیستم ایمنی ضعیف همچون بیماران مبتلا به سرطان و ایدز
• افراد ساکن یا شاغل در محیط‌های پرجمعیت و مشترک مانند مدارس، مهدکودک‌ها و خانه‌های سالمندان
• افراد در تماس نزدیک با بیماران مبتلا مانند اعضای خانواده

رعایت اقدامات پیشگیرانه مانند واکسیناسیون و مسائل بهداشتی، در این گروه‌های پرخطر ضروری است.

آبله مرغان در نوزادان و کودکان

آبله مرغان، یک عفونت ویروسی بسیار مسری است که اغلب کودکان زیر 12 سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری با بروز جوش‌های قرمز و خارش‌دار، تاول، تب، خستگی و سردرد همراه است. واکسیناسیون می‌تواند از ابتلا به بیماری جلوگیری کرده یا شدت آن را کاهش دهد. در بیشتر موارد، ابله مرغون خفیف است، اما ممکن است به عوارض جدی مانند عفونت‌های باکتریایی پوست، التهاب ریه و مشکلات عصبی منجر شود.

در صورت مشاهده این علائم در کودکان، بهتر است به متخصص کودکان شهر خود مراجعه کنید. این متخصص، با ارائه برنامه درمانی موثرتر، به بهبود سریع‌تر آبله مرغان کودکان کمک خواهد کرد. خوشبختانه، شما در هر شهری از ایران ساکن باشید، به بهترین متخصصان پوست شهرتان دسترسی خواهید داشت. برای مثال، اگر ساکن تهران هستید، می‌توانید از بین 275 دکتر کودکان تهران با پزشک مورد نظر خود ملاقات کرده و مراقبت‌های پزشکی لازم برای درمان آبله مرغان را دریافت کنید.

آبله مرغان در کودک زیر یک سال

آبله مرغان در کودک زیر یک سال، به دلیل سیستم ایمنی ضعیف‌تر نسبت به کودکان بزرگتر، شدیدتر باشد. کودکان زیر یک سال که مادر آن‌ها، قبلاً به آبله مرغان مبتلا شده، ممکن است تا حدودی از طریق آنتی‌بادی‌های مادر محافظت شوند، اما این حفاظت کامل نیست. در صورت ابتلا، کودک باید مراقبت‌های ویژه پزشکی دریافت کند. برای پیشگیری از آبله مرغان در این سن، اجتناب از تماس کودک با افراد مبتلا و رعایت نکات بهداشتی اهمیت دارد. واکسیناسیون نیز پس از یک سالگی توصیه می‌شود.

آبله مرغان در بزرگسالان

آبله مرغان در بزرگسالان معمولاً با عوارض جدی‌تری همراه است. بزرگسالان بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های ثانویه باکتریایی، التهاب ریه (پنومونی) و مشکلات عصبی مانند التهاب مغز (آنسفالیت) قرار دارند. افرادی که قبلاً به آبله مرغان مبتلا نشده‌اند یا واکسن نزده‌اند، باید در صورت تماس با فرد مبتلا، فوراً اقدام به دریافت واکسن کنند. درمان آبله مرغان در بزرگسالان، شامل داروهای ضدویروس و مراقبت‌های حمایتی برای کاهش علائم و پیشگیری از عوارض است.

آبله مرغان زونا چیست؟

آبله مرغان زونا، عفونتی است که توسط ویروس واریسلا زوستر همان ویروس آبله مرغان ایجاد می‌شود. پس از ابتلا به آبله مرغان، ویروس به صورت نهفته در سلول‌های عصبی بدن باقی مانده و می‌تواند سال‌ها بعد دوباره فعال شود و زونا ایجاد کند. زونا با درد، خارش و تاول‌های پوستی در یک ناحیه خاص از بدن ظاهر می‌شود. این بیماری معمولاً در بزرگسالان، افراد مسن‌تر یا افرادی با سیستم ایمنی ضعیف رخ می‌دهد.

آبله مرغان در بارداری

آبله مرغان در دوران بارداری، خطرات جدی برای مادر و جنین در پی خواهد داشت. ابتلا به آبله مرغان در اوایل بارداری، ممکن است منجر به نقص‌های مادرزادی مانند سندرم واریسلا جنینی شود که شامل مشکلات پوستی، عضلانی و عصبی است. درصورت ابتلای مادر در اواخر بارداری، خطر انتقال ویروس به نوزاد در هنگام تولد افزایش یافته و منجر به آبله مرغان نوزادی شدید می‌شود.

طبق گفته انجمن بارداری آمریکا ،

اگر آبله مرغان در سه ماهه اول رخ دهد، خطر نقص مادرزادی 0.5-1 درصد است. اگر آبله مرغان در هفته سیزدهم و بیستم رخ دهد، خطر نقص مادرزادی 2 درصد است. اگر آبله مرغان در عرض 5 روز یا کمتر پس از زایمان یا 1 تا 2 روز پس از زایمان اتفاق بیفتد، 20 تا 25 درصد احتمال دارد که کودک شما به آبله مرغان مادرزادی مبتلا شود.

برای پیشگیری، زنان باردار باید از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان خودداری کرده و در صورت نیاز، مشاوره پزشکی و درمان‌های پیشگیرانه مانند ایمونوگلوبولین واریسلا دریافت کنند.

آبله مرغان در دوران شیردهی

آبله مرغان در دوران شیردهی، معمولاً برای نوزادانی که مادرشان به آبله مرغان مبتلا شده، خطرناک است. اگر مادر در دوران شیردهی مبتلا شود، ویروس می‌تواند از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی یا از طریق تنفس به نوزاد منتقل شود. با این حال، شیردهی باید ادامه پیدا کند؛ زیرا آنتی‌بادی‌های موجود در شیر مادر می‌توانند تا حدودی از نوزاد محافظت کنند. مادران باید ضایعات پوستی خود را برای جلوگیری از انتقال ویروس به نوزاد بپوشانند.

روش‌های تشخیص آبله مرغان

تشخیص آبله مرغان معمولاً بر اساس علائم بالینی، تاریخچه بیمار و آزمایش‌های آزمایشگاهی انجام می‌شود. در اینجا، به روش‌های مختلف تشخیص آبله مرغان پرداخته‌ایم:

• تشخیص بالینی؛ علائم پوستی، تب، خستگی، سردرد و احساس ناخوشی عمومی
• تستPCR ؛ تشخیص DNA ویروس واریسلا زوستر از نمونه‌های بالینی مثل مایع تاول‌ها، خون یا بافت‌های دیگر
• آزمایش سرولوژیکی؛ بررسی آنتی‌بادی‌های خاص ویروس واریسلا زوستر در خون بیمار
• بررسی با میکروسکوپ الکترونی؛ بررسی نمونه‌های بالینی مانند مایع تاول‌ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی برای مشاهده ویروس
• کشت ویروس؛ کشت ویروس واریسلا زوستر در محیط آزمایشگاهی از نمونه‌های بالینی
• تست‌های سریع آنتی‌ژن؛ شناسایی آنتی‌ژن‌های ویروس واریسلا زوستر در نمونه‌های بالینی

با توجه به شرایط و علائم بیمار، دکتر آبله مرغان ممکن است یکی یا چند مورد از این روش‌ها را برای تشخیص دقیق‌تر آبله مرغان انتخاب کند.

فرق آبله مرغان و سرخک چیست؟

ابله مرغون و سرخک، دو بیماری عفونی متفاوت هستند که توسط ویروس‌های مختلف ایجاد می‌شوند و علائم و ویژگی‌های خاص خود را دارند. در جدول زیر، به تفاوت‌های اصلی بین این دو بیماری پرداخته‌ایم:

هر دو بیماری نیاز به مراقبت پزشکی دارند و واکسیناسیون موثرترین راه برای پیشگیری از آنهاست.

عوارض آبله مرغان چیست؟

بیماری ویروسی آبله مرغان، بیماری خفیفی‌ست که اغلب کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. گاهی، ممکن است برخی عوارض جدی و آزاردهنده‌ای را به همراه داشته باشد. سخت‌ترین عوارض احتمالی آبله مرغان شامل موارد زیر هستند:

• عفونت‌های پوستی؛ ایجاد عفونت‌های پوستی باکتریایی در اثر عفونی شدن جوش‌های آبله مرغان
• ذات‌الریه؛ ایجاد ذات‌الریه ویروسی یا باکتریایی، به‌ویژه در افراد بالغ و با سیستم ایمنی ضعیف
• آنسفالیت؛ سردرد شدید، تشنج و اختلالات عصبی ناشی از التهاب مغز
• آتاکسی مخچه‌ای حاد؛ عدم تعادل و اختلال در عملکرد حرکتی در اثر التهاب مخچه
• سندرم ری؛ تهدیدکننده کودکان در اثر مصرف آسپیرین در طول بیماری ویروسی
• کم‌خونی؛ کاهش تعداد پلاکت‌ها و سلول‌های خونی
• عوارض در زنان باردار؛ نقص‌های مادرزادی و مشکلات سلامتی برای نوزاد

در صورت بروز هر یک از این علائم نگران‌کننده یا تشدید بیماری، به پزشک مراجعه کنید تا مراقبت‌های تخصصی لازم انجام شود.

روش‌های درمان آبله مرغان چیست؟

روش‌های درمان آبله مرغان عمدتاً بر کاهش علائم تمرکز دارند. پزشک، برای تسکین علائم، مصرف داروهایی برای کاهش تب و درد، کاهش خارش و در موارد شدیدتر، داروهای ضدویروس را توصیه می‌کند. همچنین، حمام‌های ولرم همراه با نوشیدن مایعات کافی و استراحت برای کاهش و بهبود علائم توصیه می‌شود. رعایت نکات بهداشتی و جلوگیری از خاراندن بثورات، به پیشگیری از عفونت‌های ثانویه کمک می‌کند.

استراحت و مایعات کافی

استراحت کافی، برای بهبود سیستم ایمنی بدن، مقابله با ویروس آبله مرغان، کاهش استرس و بهبود روند ترمیم بافت‌ها لازم است. همچنین، بدن در طی بیماری، مایعات زیادی از دست می‌دهد. نوشیدن آب، آب‌میوه‌ها و سوپ‌های سبک به حفظ هیدراتاسیون کمک کرده و مانع از بروز کم‌آبی می‌شود. همچنین، مایعات، به تسکین گلودرد ناشی از تاول‌های داخل دهان کمک کرده و بهترین راه درمان آبله مرغان در دهان و گلو است.

داروهای ضدویروسی

در موارد شدید ابتلا به آبله مرغان، به ویژه در بزرگسالان، زنان باردار یا افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، پزشک، داروهای ضدویروس مانند آسیکلوویر را تجویز می‌کند. این داروها، با کاهش شدت و مدت علائم بیماری، مانع از تکثیر ویروس در بدن می‌شوند. همچنین، استفاده از داروهای ضدویروس، خطر بروز عوارض جدی مانند ذات‌الریه یا آنسفالیت را کاهش می‌دهد. درمان با داروهای ضدویروس، باید در اوایل بروز علائم شروع شود تا بیشترین تاثیر را داشته و روند بهبود را تسریع کند.

داروهای ضدخارش

برای کاهش خارش ناشی از جوش‌های آبله مرغان، مصرف داروهای آنتی‌هیستامین می‌تواند موثر باشد. این داروها، با کاهش واکنش‌های آلرژیک بدن، خارش و ناراحتی را تسکین می‌دهند. علاوه‌بر داروها، استفاده از لوسیون کالامین یا حمام‌های خنک با جوش شیرین یا بلغور جو با کاهش خارش، احساس آرامش بیشتری برای بیمار ایجاد کند. اجتناب از خاراندن جوش‌ها برای جلوگیری از ابتلا به عفونت‌های پوستی و زخم‌های دائمی بسیار اهمیت دارد.

کاهش تب

برای کاهش تب ناشی از آبله مرغان، می‌توان از داروهای تب‌بر مانند استامینوفن استفاده کرد. این دارو با کاهش درد و تب، حال عمومی بیمار را بهتر می‌کند. اما باید از مصرف آسپیرین در کودکان به دلیل خطر سندرم ری اجتناب کرد. استفاده از کمپرس‌های خنک نیز می‌تواند به کاهش تب و ناراحتی ناشی از آن کمک کند. برای استفاده از داروهای تب‌بر، نحوه مصرف و دستورالعمل مصرف آن باید توسط پزشک تعیین شود.

تمیز نگه‌داشتن پوست

تمیز نگه‌داشتن پوست برای پیشگیری از عفونت‌های باکتریایی ثانویه در جوش‌های آبله مرغان بسیار مهم است. جوش‌ها را با صابون ملایم و آب ولرم به آرامی شستشو داده و پوست را خشک کنید. از پارچه نرم برای خشک کردن پوست استفاده کرده و از مالش شدید آن اجتناب کنید. با کوتاه نگه داشتن ناخن‌ها، خطر خراشیدگی و عفونت کاهش می‌یابد. در صورت مشاهده علائم عفونت پوستی مانند قرمزی، تورم یا ترشح چرکی، باید به پزشک مراجعه کنید.

پوشیدن لباس‌های نرم و راحت

با پوشیدن لباس‌های نخی و سبک، علاوه‌بر عدم تحریک پوست، هوا به راحتی جریان یافته و از تعریق بیش از حد و تشدید خارش و ناراحتی، جلوگیری می‌شود. همچنین، لباس‌های گشاد و نرم، مانع از تحریک جوش‌ها و خراشیدگی‌های ناخواسته خواهد شد. تعویض منظم لباس‌ها و استفاده از ملحفه‌های تمیز نیز با بهبود سریع‌تر، از عفونت‌های ثانویه جلوگیری می‌کند.

درمان سریع آبله مرغان

برای درمان سریع آبله مرغان، استراحت کافی و نوشیدن مایعات فراوان لازم است. استفاده از داروهای ضدویروسی مانند آسیکلوویر، به‌ویژه در مراحل اولیه بیماری، می‌تواند کمک‌کننده باشد. برای کاهش خارش، مصرف آنتی‌هیستامین‌ها و استفاده از لوسیون کالامین توصیه می‌شود. همچنین، دوش با آب ولرم و در صورت بروز تب، استفاده از استامینوفن می‌تواند برای تسکین علائم و آرام‌بخشی بیمار موثر باشند.

درمان خارش ابله مرغون

برای درمان خارش آبله مرغان، از لوسیون کالامین یا کرم‌های حاوی آنتی‌هیستامین موضعی استفاده کنید. مصرف آنتی‌هیستامین‌های خوراکی مانند دیفن‌هیدرامین هم به کاهش خارش و بهبود خواب کمک می‌کند. دوش‌های آب ولرم، پوشیدن لباس‌های نرم و نخی، کوتاه نگه‌داشتن ناخن‌ها و استفاده از دستکش در شب منجر به تسکین و درمان خارش آبله مرغان خواهد شد. همچنین، استفاده از کمپرس سرد بر روی مناطق خارش‌دار، خارش را تا حدودی کاهش می‌دهد.

برای ابله مرغون چه بخوریم؟

هنگام ابتلا به آبله مرغان، تغذیه مناسب می‌تواند به بهبود سریع‌تر و کاهش ناراحتی‌ها کمک کند. در ادامه، به مناسب‌ترین مواد غذایی هنگام آبله مرغان اشاره کرده‌ایم:

• مصرف زیاد مایعات؛ مانند آب، آبمیوه‌های طبیعی (به خصوص آب پرتقال) و سوپ‌ها و آبگوشت‌های سبزیجات
• غذاهای سبک با هضم راحت؛ همچون سوپ‌ها و برنج سفید
• مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی؛ مانند میوه‌ها و سبزیجات تازه مانند هویج، اسفناج، سیب و موز و مغزها و دانه‌ها مانند بادام و گردو
• غذاهای پروبیوتیک؛ ماست و محصولات لبنی پروبیوتیک
• پرهیز از غذاهای تحریک‌کننده؛ غذاهای تند و ادویه‌دار، غذاهای سنگین و چرب و نوشیدنی‌های کافئین‌دار مانند قهوه و چای سیاه

برای کودکان و بزرگسالان، تغذیه باید متناسب با وضعیت سلامت و نیازهای فردی آنها فراهم شود.

درمان جای آبله مرغان روی صورت

درمان جای آبله مرغان روی صورت که به صورت لکه پوستی در می‌آید می‌تواند ترکیبی از روش‌های خانگی و درمان‌های پزشکی باشد. در ادامه، به مؤثرترین درمان جای آبله مرغان روی صورت پرداخته‌ایم:

• روغن‌های طبیعی؛ مانند روغن نارگیل و روغن گل رز به دلیل خواص ضدباکتریایی، ضدالتهابی و ترمیم‌کنندگی
• ژل آلوئه‌ورا؛ به‌خاطر خواص التیام‌بخش و مرطوب‌کنندگی
• عسل؛ به دلیل خواص ضدباکتری و ترمیم‌کنندگی
• ویتامین E؛ مالیدن محتویات کپسول‌های این ویتامین روی محل زخم‌ها
• کرم‌ها و پمادهای ترمیم‌کننده؛ حاوی موادی مثل سیلیکون، پانتنول یا آلانتوئین
• درمان‌های لیزری؛ بهبود ظاهر زخم‌ها و تحریک تولید کلاژن
• درمان‌های میکرونیدلینگ؛ بهبود ظاهر زخم‌ها با تحریک تولید کلاژن و الاستین
• پیلینگ شیمیایی؛ بهبود جای زخم‌ها با لایه‌برداری

همیشه قبل از شروع هر گونه درمان، باید با یک پزشک متخصص مشورت کنید تا بهترین روش را متناسب با نیازهای شما ارائه دهد.

روش‌های پیشگیری از آبله مرغان

پیشگیری از آبله مرغان شامل دو روش واکسیناسیون و رعایت اصول بهداشتی می‌شود. در ادامه به بررسی این دو روش و نکات مرتبط با آن‌ها پرداخته‌ایم:

• واکسیناسیون؛ دریافت دو دوز واکسن توسط کودکان در سنین 12 تا 15 ماهگی و 4 تا 6 سالگی
• اجتناب از تماس با افراد مبتلا؛ تا زمان خشک شدن تمامی تاول‌ها و پوسته‌پوسته شدن آن‌ها
• شستشوی مرتب دست‌ها؛ شستن دست‌ها با صابون و آب، به‌طور منظم و صحیح
• استفاده از ماسک و دستکش؛ استفاده از ماسک و دستکش در صورت نیاز به مراقبت از بیمار
• ضدعفونی کردن سطوح؛ تمیز کردن و ضدعفونی کردن سطوح مشترک مانند دستگیره‌ها، اسباب‌بازی‌ها و وسایل مشترک

همچنین، آگاهی‌رسانی در مورد اهمیت واکسیناسیون و رعایت موارد بهداشتی می‌تواند یکی از بهترین راه‌های پیشگیری از بیماری‌های واگیردار باشد.

واکسن آبله مرغان

واکسن آبله مرغان معمولاً به کودکان در دو دوز، اولین دوز در 12 تا 15 ماهگی و دومین دوز در 4 تا 6 سالگی تزریق می‌شود. بزرگسالانی هم که هرگز آبله مرغان نگرفته‌اند و واکسن نزده‌اند، باید دو دوز واکسن با فاصله 4 تا 8 هفته دریافت کنند. واکسن آبله مرغان، با ایجاد ایمنی طولانی‌مدت، از بروز عوارض جدی بیماری مانند عفونت‌های پوستی و ذات‌الریه جلوگیری می‌کند. همچنین واکسیناسیون گسترده، بهترین راه برای کاهش شیوع بیماری در جامعه خواهد بود. گفتنی است واکسن سرخک، سرخجه و اوریون (MMR) از این بیماری‌ها پیشگیری می‌کند، اما ارتباطی با آبله مرغان ندارد که برای آن واکسن جداگانه‌ای به نام واکسن واریسلا وجود دارد.

چه کسانی نباید از واکسن آبله مرغان استفاده کنند؟

برخی افراد نباید واکسن آبله مرغان را دریافت کنند. این افراد شامل موارد زیر هستند:

• افراد با سیستم ایمنی ضعیف؛ مانند مبتلایان به بیماری‌های مزمن همچون سرطان یا افراد در حال مصرف داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی
• زنان باردار؛ به دلیل خطرناک بودن واکسن برای جنین
• افراد دارای آلرژی شدید به اجزای واکسن؛ افراد حساس به ژلاتین، نئومایسین یا سایر اجزای واکسن
• افراد مبتلا به عفونت شدید؛ دریافت واکسن، پس از بهبودی کامل
• افراد دریافت‌کننده خون یا محصولات خونی در روزهای اخیر؛ احتمال تداخل این محصولات با اثر واکسن

مشورت با پزشک، قبل از دریافت واکسن، خیال شما را از مناسب بودن آن آسوده خواهد کرد.

بایدها و نبایدهای آبله مرغان

در دوره ابتلا به آبله مرغان، رعایت برخی بایدها و نبایدها می‌تواند به بهبود سریع‌تر و کاهش ناراحتی کمک کند. در اینجا، به برخی از این بایدها و نبایدها اشاره شده است:

• استراحت کافی؛ بهبودی سریع‌تر و تامین انرژی لازم برای مبارزه با ویروس
• نوشیدن مایعات؛ جلوگیری از کم‌آبی بدن با نوشیدن آب و مایعات طبیعی مانند آبمیوه‌های تازه و سوپ‌ها
• استفاده از لوسیون‌های تسکین‌دهنده؛ کاهش خارش و ناراحتی پوست
• پوشیدن لباس‌های نخی و سبک؛ کاهش تحریک پوست و احساس راحتی بیشتر
• استفاده از کرم ضد آفتاب؛ جلوگیری از تیره شدن جای زخم‌ها در صورت قرار گرفتن در معرض آفتاب
• نخراشیدن تاول‌ها؛ افزایش احتمال بروز عفونت‌های ثانویه و زخم‌های دائمی
• عدم استفاده از داروهای غیرمجاز؛ اجتناب از مصرف داروهای ضدویروس یا مسکن‌های قوی بدون تجویز پزشک
• اجتناب از تماس نزدیک با دیگران؛ به‌ویژه افراد واکسینه‌نشده و با سیستم ایمنی ضعیف
• پرهیز از خوردن غذاهای تحریک‌کننده؛ اجتناب از مصرف غذاهای تند، چرب و محرک برای جلوگیری از تحریک دستگاه گوارش
• خودداری از فعالیت‌های سنگین؛ حفظ انرژی بدن برای مبارزه با بیماری با اجتناب از انجام فعالیت‌های بدنی سنگین

رعایت این بایدها و نبایدها، به بهبود سریع‌تر و کاهش عوارض آبله مرغان منجر خواهد شد.

فواید آبله مرغان در بزرگسالان چیست؟

آبله مرغان در بزرگسالان معمولاً با عوارض بیشتری نسبت به کودکان همراه است. اما ابتلا به آبله مرغان، با ایجاد ایمنی در برابر این بیماری، از ابتلای مجدد به آن در آینده جلوگیری می‌کند. این ایمنی، به کاهش احتمال بروز بیماری زونا نیز کمک خواهد کرد. همچنین، با ابتلا به آبله مرغان در بزرگسالی، سیستم ایمنی تقویت می‌شود؛ زیرا بدن طی مبارزه با ویروس، مقاومت بیشتری نسبت به سایر عفونت‌های ویروسی پیدا می‌کند.

اگر به زونا دچار شدید بهتر است از مواد غذایی که به درمان آن کمک می‌کنند استفاده کنید. در مقاله چه غذایی برای زونا خوبه این مواد غذایی را معرفی کردیم.

برای درمان آبله مرغان چه زمانی باید به دکتر مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده موارد و شرایط زیر، حتما به پزشک مراجعه کنید:

• افزایش شدید تب؛ رسیدن تب بیمار به بیش از ۳۸.۹ درجه سانتی‌گراد یا ادامه‌دار بودن تب بعد از چند روز
• مشکلات تنفسی؛ احساس سختی در تنفس یا تنگی نفس
• بروز علائم عفونت؛ ظهور علائمی همچون قرمزی، تورم، درد یا خروج ترشحات چرکی
• وجود علائم شدید؛ ظهور ضایعات پوستی بسیار زیاد، دردناک یا خارش شدید
• مشکلات نورولوژیکی؛ ابتلای بیمار به سردرد شدید، گیجی، عدم تعادل، تشنج یا تغییر در هوشیاری
• بیماران دارای مشکلات ایمنی؛ افرادی با سیستم ایمنی ضعیف مانند بیماران مبتلا به سرطان یا ایدز
• در صورت بارداری؛ به دلیل خطرناک بودن بیماری برای جنین

مراجعه به‌موقع به پزشک، درصورت مشاهده هر یک از این علائم، از بروز بسیاری از عوارض جلوگیری خواهد کرد.

برای درمان آبله مرغان به چه دکتری باید مراجعه کرد؟

برای درمان آبله مرغان در کودکان، باید به متخصص اطفال مراجعه کنید. متخصص اطفال در تشخیص و درمان بیماری‌های کودکان از جمله آبله مرغان تخصص دارد. این متخصص، می‌تواند با ارزیابی وضعیت کودک شما، راهنمایی‌های لازم را ارائه دهد و در صورت نیاز، داروهای مناسب برای کاهش علائم و جلوگیری از عوارض را تجویز کند.

آیا درمان آبله مرغان، از بروز عوارض این بیماری جلوگیری می‌کند؟

دانستیم آبله مرغان بیماری خفیفی‌ست که اغلب در کودکان رخ می‌دهد. عامل آبله مرغان، ویروس واریسلا زوستر است. تب، سردرد، خستگی، درد عضلانی، از دست دادن اشتها و بثورات پوستی خارش‌دار، شایع‌ترین علائم آبله مرغان هستند. دکتر اطفال، برای درمان بیماری آبله مرغان، استراحت، مصرف مایعات، مصرف داروها، استفاده از لوسیون‌های ضدخارش و حمام با آب ولرم را توصیه می‌کند. این متخصص، با تاکید بر اجتناب از خاراندن جوش‌ها، سعی در پیشگیری از عوارضی همچون عفونت باکتریایی پوست دارد. همچنین درمان به‌موقع و کامل این بیماری از ابتلا به ذات‌الریه و التهاب مغز جلوگیری خواهد شد.

اگر می‌خواهید بدانید اثربخش‌ترین راه درمان آبله مرغان چیست و به مشاوره با دکتر اطفال نیاز دارید، می‌توانید از خدمات آنلاین و تلفنی سایت دکتردکتر استفاده کنید. پس از ورود به سایت، تخصص اطفال را جستجو کرده و از قسمت فیلترها، نوع ارائه خدمت مورد نظر خود را انتخاب کنید. فهرستی از متخصصان اطفال برای شما به نمایش درمی‌آیند که با ورود به صفحه پروفایل آن‌ها می‌توانید نوبت تلفنی یا آنلاین بگیرید.

منابع:

nhs.uk

cdc.gov

سوالات متداول آبله مرغان