آنتی هیستامین چیست؛ انواع، احتیاط و عوارض

آنتی‌‌هیستامین‌
اشتراک گذاری 5 نظر

هنگامی که فردی واکنش آلرژیک دارد، ممکن است در اثر ترشح هیستامین علائمی مانند احتقان بینی، عطسه و خارش پوستی را تجربه کند. حال در مقابل می‌توان با مصرف آنتی‌ هیستامین‌ ها این علائم را کاهش داد. البته اگر نمی‌دانید که کدام دارو برایتان مناسب است و عملکرد درست دارد، به دکتر آسم آلرژی و ایمونولوژی بالینی مراجعه کنید تا با توجه به وضعیتتان، بهترین داروی ضد حساسیت موجود برای شما تجویز شود.

اما دقیقا آنتی‌هستامین چیست؟ اگر این سوال ذهن شما را هم درگیر کرده، می‌توانید برای اطلاع از نحوه عملکرد آنتی‌هیستامین‌ها و همچنین تفاوت بین آنتی‌هیستامین‌های نسل اول، دوم و سوم و عوارض جانبی آنها ادامه مطلب از مجله دکتردکتر را بخوانید.

آنتی‌هیستامین‌ها چه هستند و چگونه کار می‌کنند؟

برای درک بهتر کارکرد آنتی‌هیستامین بهتر است ابتدا درباره هیستامین بدانید. هیستامین (Histamine) اصطلاحا یک آمین زیستی (ماده‌ای شیمیایی) است که در هنگام واکنش‌های ایمنی موضعی، تنظیم عملکرد فیزیولوژیک ترشح شده و به‌عنوان یک انتقال‌دهنده عصبی بدن را وادار به واکنش می‌کند. این ماده در سلول‌های آلرژیک نگهداری می‌شود و داروهای کنترل کننده آن در دسته اثرگذارترین دارو برای خارش بدن و حساسیت قرار دارند.

اگر به محرک خاصی (پوست حیوانات خانگی و گرده گل گرفته تا پروتئین‌های خاص موجود در غذاها) حساسیت داشته باشید، در پاسخ به آلرژن‌ها، از این سلول‌ها هیستامین آزاد می‌شود و به اصطلاح بدنتان واکنش آلرژیک نشان می‌دهد. متعاقبا علائمی همچون عطسه، خارش و سوزش چشم، تورم گلو یا خارش گلو، التهاب پوست و بینی و کهیر پس از این کنش و واکنش، ظهور خواهد کرد.

دقیقا در همینجاست که با مصرف آنتی‌هستامین می‌توان نشانه‌ها را کنترل کرد. داروهای آنتی هیستامین‌ به نوعی از داروها گفته می‌شود که علائم آلرژی، بیماری حرکت و برخی علائم سرماخوردگی و آنفولانزا را درمان می‌کنند و به عنوان داروی سرماخوردگی تحویز می‌شود. آنتی‌هیستامین‌ها با مسدود کردن گیرنده‌های H1، علائم را کنترل و درمان می‌کنند.

از آنتی هیستامین برای درمان سرفه خشک نیز استفاده می‌شود.

آنتی‌ هیستامین‌

آنتی‌هیستامین‌ها چه علائمی را درمان می‌کنند؟

افراد می‌توانند از آنتی هیستامین‌ها برای درمان رینیت آلرژیک که باعث التهاب در بینی می‌شود، استفاده کنند. آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند طیف گسترده‌ای از علائم مانند موارد زیر را کاهش دهند:

برای تسکین سرفه کودکان نیز می‌توان از آنتی هیستامین تحت نظر پزشک استفاده کرد.

انواع آنتی‌هیستامین‌ها

طیف وسیعی از آنتی هیستامین‌ها وجود دارد؛ همانطور که در سطور بالاتر اشاره کردیم، آنتی‌هیستامین نسل اول، دوم و سوم انواع این واکنش شیمیایی بدن هستند که در ادامه به تفکیک درباره آنها توضیح خواهیم داد:

آنتی‌هیستامین نسل اول

آنتی‌هیستامین‌های خوراکی نسل اول از جمله دیفن هیدرامین (بنادریل) و داروی کلرفنیرامین (کلر-تریمتون)، به راحتی از سد خونی مغزی عبور کرده و گیرنده‌های H1 در سیستم عصبی مرکزی (CNS) را تحت تاثیر قرار می‌دهند. گیرنده‌های H1 در CNS به تنظیم چرخه خواب و بیداری بدن کمک می‌کنند.

نمونه‌های دیگر از آنتی‌هیستامین‌های نسل اول عبارتند از:

  • برومفنیرامین (دیمتان)
  • کاربینوکسامین (کلیستین)
  • کلماستین (تاویست)
  • دوکسیلامین (یونیزم)
  • هیدروکسی زین (آتاراکس، ویستاریل)
  • پرومتازین (فنرگان)
  • تریپرولیدین (تیرافد)

اگرچه چندین نوع ازآنتی‌هیستامین‌های نسل اول در دسترس هستند، برخی از متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است آنها را در صورت موجود بودن نسخه جدیدتر توصیه نکنند.

از انواع آنتی هیستامین با تجویز پزشک برای درمان سرفه خلط دار استفاده کنید.

عوارض آنتی‌هیستامین‌های نسل جدید

آنتی‌هیستامین‌های نسل اول خاصیت آرام‌بخشی دارند. آنتی‌هیستامین‌های نسل اول با اتصال به گیرنده‌های CNS می‌توانند عملکردهای شناختی و حرکتی را مختل کرده و باعث خواب‌آلودگی شوند.

عوارض جانبی شدید مرتبط با آنتی‌هیستامین‌های نسل اول عبارتند از:

  • کیفیت خواب ضعیف
  • دهان خشک
  • سرگیجه
  • فشار خون پایین
  • آسیب حاد کبدی

آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم و سوم

آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم و سوم خاصیت آرام‌بخشی ندارند. طبق مقاله‌ای در ژورنال موسسه ملی دیابت و بیماری‌های گوارشی و کلیوی، آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم و سوم کمتر از سد خونی مغزی عبور می‌کنند.

این بدان معنی است که آنها به اندازه انواع نسل اول تأثیر قابل توجهی بر CNS ندارند. استفاده از این آنتی‌هیستامین‌های برای بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال بی‌خطر است. آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم و سوم ایمن‌تر و قوی‌تر از انواع نسل اول هستند.

نمونه‌هایی از آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم و سوم عبارتند از:

  • بیلاستین (بیلاکستن)
  • دسلوراتادین (کلارینکس)
  • لوراتادین (کلاریتین)
  • فکسوفنادین (آلگرا)
  • روپاتادین (روپافین)

به غیر از موارد بالا می توان به آنتی هاستین طبیعی نیز اشاره کرد. آنتی‌هیستامین‌های طبیعی می‌توانند به کاهش علائم آلرژی کمک کنند؛ نمونه‌هایی از آن‌ها شامل چای سبز، ویتامین C، و گیاهانی مانند گزنه و زنجبیل هستند که اثرات ضدالتهابی و آنتی‌هیستامینی دارند.

آنتی هیستامین‌های بدون نسخه

این دسته از داروها در دسترس عموم هستند و می‌توانید انواع آنتی‌هیستامین‌ها را از همه داروخانه‌ها خریداری کنید. این داروها در اشکال مختلف مانند قرص، کپسول ژل، اسپری بینی، و قطره چشم در دسترس هستند. انواع آآنتی‌هیستامین‌های بدون نسخه (OTC) عبارتند از:

  • بنادریل
  • کلر-تریمتون
  • کلاریتین
  • آلگرا
  • تاویست
  • زیرتک

برای تصمیم‌گیری در مورد این‌که کدام نوع از انواع آنتی‌هیستامین برایتان مناسب است، می‌توانید با پزشک مشورت کنید.

گفتنی است نئوتادین یک نوع آنتی هیستامین است که برای کاهش علائم آلرژی مانند خارش، آبریزش بینی و کهیر استفاده می‌شود و به کنترل واکنش‌های حساسیتی کمک می‌کند.

انواع قرص های آنتی هیستامین

آنتی‌هیستامین‌های تجویزی

برخی از انواع آنتی‌هیستامین‌ها فقط با نسخه پزشک مجاز در دسترس هستند. آآنتی‌هیستامین‌هایی که نیاز به نسخه دارند ممکن است حاوی غلظت بیشتری از مواد فعال نسبت به انواع OTC باشند. سایر آنتی‌هیستامین‌ها ممکن است فقط به دلیل خطر عوارض جانبی تجویزی باشند. نمونه‌هایی از آنتی‌هیستامین‌هایی که نیاز به نسخه دارند عبارتند از:

  • آزلاستین (آستلین، آستپرو،اپتیوار)
  • کاربینوکسامین (پالژیک)
  • دسلوراتادین (کلارینکس)
  • هیدروکسی زین (آتاراکس، ویستاریل)
  • لووستیریزین (اکسیزال)
  • پرومتازین (فنرگان)

آنتی هیستامین ها در درمان آلرژی فصلی کاربرد دارند و یکی از داروهای اصلی این درمان هستند.

مشاوره تلفنی و آنلاین با دکتر ریه و آلرژی

عوارض و خطرات آنتی‌هیستامین‌ها

هر کسی که آنتی‌هیستامین یا هر دارویی مصرف می‌کند باید برچسب آن را بررسی کند تا ببیند دارو حاوی چه مواد فعالی است تا از خطر مصرف بیش از حد دارو جلوگیری کند. اگر فردی آنتی‌هیستامین‌های آرام‌بخش را بیش‌ازحد مصرف کند، ممکن است دچار ناهنجاری‌های قلبی یا تشنج شود. اگر مشکوک به مصرف بیش از حد دارو هستید، باید فوراً به دنبال مراقبت پزشکی باشید.

اکثر مردم می‌توانند با خیال راحت دُزهای پایین OTC یا آنتی‌هیستامین‌های تجویزی را برای دوره‌های کوتاه مصرف کنند. با این‌حال، آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند عوارض جانبی خفیفی در برخی افراد ایجاد کنند. این عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • خستگی
  • سرگیجه
  • سردرد
  • از دست‌دادن عملکرد حرکتی
  • خشکی دهان یا تشنگی بیش‌ازحد
  • تاری دید
  • یبوست
  • احتباس ادرار

عوارض جانبی شدید می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • کهیر
  • بثورات پوستی
  • مشکل در تنفس یا بلع
  • تورم در صورت، دهان یا گلو
  • هذیان

استفاده طولانی‌مدت از آنتی‌هیستامین‌های غیر آرام‌بخش (نسل دوم و سوم) ممکن است منجر به آسیب خفیف کبدی شوند؛ اگرچه نادر است. با این‌حال ترفنادین که یکی از آنتی‌هیستامین‌های مرتبط با آسیب کبدی است، دیگر برای استفاده بالینی در دسترس نیست.

مصرف بیشتر آنتی‌هیستامین‌های نسل اول و دوم با دُزهای پایین برای زنان باردار بی‌خطر است. اما مصرف دُزهای بالای پرومتازین که یک آنتی‌هیستامین آرام‌بخش نسل اول است، اماکن دارد که عوارض جانبی نامطلوبی در دوران بارداری ایجاد کند. در زمان بارداری باید برای مصرف دارو حتما با پزشک خود مشورت کنید تا داروی مصرفی شما جزو لیست داروهای خطرناک در بارداری نباشد.

تحت این شرایط برای خوردن انواع آنتی‌هیستامین احتیاط کنید

مصرف انواع مختلفی از داروهای آنتی‌هیستامین ممکن است باعث سرگیجه و خواب‌آلودگی در شما شود. در شرایطی که نیاز به هوشیاری کامل برای کار در هنگام  رانندگی، شرکت در مجامع عمومی یا کارهایی مثل هدایت ماشین‌آلات صنعتی دارید، توصیه می‌کنیم تا از مصرف انواع این داروها خودداری کند.
هیستامین

برای مصرف انواع آنتی‌هیستامین‌ها با پزشک مشورت کنید

اکثر پزشکان استفاده از آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم یا سوم را برای درمان علائم آلرژی خفیف تا متوسط، از جمله احتقان، آبریزش چشم و خارش پوست توصیه می‌کنند. هرچند که هنوز هم می‌وانند آنتی هیستامین های نسل اول را بدون نسخه بخرند.

بااین‌حال این نوع از آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند باعث خواب‌آلودگی شده و در حکم یک آرام‌بخش باشند. با وجود تمام این تفاسیر، می‌توانید بین طیف گسترده‌ای از آنتی‌هیستامین‌ها در داروخانه‌ها و به‌صورت آنلاین، آنتی‌هیستامین مورد نظر خود را انتخاب کنند. والدین و مراقبان ممکن است بخواهند قبل از دادن آنتی هیستامین به کودک خود، به خصوص اگر کودک 12 سال یا کمتر داشته باشد، با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنند. برای دریافت وقت پزشک استفاده از نوبت دهی آنلاین پلتفرم دکتردکتر را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

در انتهای این مقاله از شما می‌خواهیم که اگر سوالی درباره استفاده از انواع آنتی هیستامین دارید را از مشاور سلامتی ما بپرسید. ضمن این که اگر تجربه یا نکته‌ای در این خصوص دارید، خوشحال می‌شویم که با ما و دیگر خوانندگان مجله پزشکی دکتردکتر به اشتراک بگذارید.

منبع:

medicalnewstoday

برچسب‌ها:
محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز پزشکی نیست.
اشتراک گذاری
دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

*

5 دیدگاه در “آنتی هیستامین چیست؛ انواع، احتیاط و عوارض
  • ممنون از شما👃👃👃👃

    پاسخ
  • پزشک برای یه سرفه ساده دو مدل داروی آنتی هیستامینی قوی برای من تجویز کرد, الان بعد از ٢۴ ساعت که از آخرین مصرف میگذره همچنان احساس ضعف و بیحالی و لرزش بدن و سرگیجه دارم
    راهی هست که اثرات دارو رو از بدنم دفع کنه؟ واقعا دارم اذیت میشم

    پاسخ
  • نکات جالبی را ذکر کردید ممنون از سایت خوبی که دارید.

    پاسخ
    • آنتی هیستامین های تجویز شده برای بعد از عمل بینی عوارض گوارشی و ناراحتی معده ایجاد میکنن؟

      پاسخ
    • ممنون از توجهتون

      پاسخ