چرا موهای زیرپوستی داریم و برای درمان موی زیر پوستی چه کنیم؟

۹۹وقتی مو به‌جای بیرون‌آمدن از سطح، خم شود و دوباره به‌سمت داخل پوست رشد کند، موی زیرپوستی ایجاد می‌شود. گاهی هم مو به‌جای بیرون‌آمدن از پوست در لایه سطحی گیر می‌کند. این وضعیت باعث بروز قرمزی و التهاب می‌شود. ضمن اینکه ظاهر ناخوشایندی هم پیدا می‌کند. افرادی که درگیر این موها هستند به روش‌های مختلفی برای اپیلاسیون و حذف آن‌ها روی می‌آورند. اما پرسش اینجاست که کدام روش مناسب‌ترین راه برای از بین‌بردن این موهاست. یادتان نرود که بعضی از این روش‌ها باعث تشدید عارضه هم می‌شود. با دکتردکتر در این مقاله همراه باشید تا به بررسی علل به وجود آمدن موهای زیرپوستی و راه های درمان آن بپردازیم.

در پایان، پرسش‌های خود را بپرسید تا کارشناس سلامتی دکتردکتر پاسخ دهد. 

موی زیرپوستی چیست؟

گاهی اوقات، موهای بدن نمی‌توانند لایه میانی پوست را سوراخ کنند و از آن خارج شوند. بنابراین، نوک آن‌ها به سمت داخل پوست فرو می‌رود و به همان سمت رشد می‌کند. در این صورت، موهای زیرپوستی به وجود می‌آیند که در اصطلاح علمی به این عارضه پسودوفولیکولیت (Pseudofolliculitis) گفته می‌شود.

در بعضی مواقع، سلول‌های مرده پوست می‌توانند فولیکول مو را مسدود کنند و در نتیجه موها مجبور می‌شوند تا به جای اینکه به‌سمت بالا و بیرون بروند، در زیر پوست رشد کنند. این عارضه در کسانی که موهای ضخیم یا فِر دارند، بیشتر به وجود می آید، چون موهای مجعد و فر زمانی که کوتاه می شوند نوک تیزی پیدا می کنند. در صورت کوتاهی خیلی زیاد، انتهای تیز مو به داخل پوست فرو می‌رود و آن را سوراخ و در زیر پوست رشد می‌کند.

موهای زیرپوستی معمولاً به‌صورت جوش زیرپوستی چرکی قرمز بروز می‌کنند که در بسیاری اوقات دردناک هم هستند و با خارشی آزاردهنده تبدیل به یک معضل می‌شوند. نفوذ باکتری‌ها و ویروس‌ها به بستری که مو زیر پوست ایجاد کرده، باعث می‌شود.

دقیقاً مانند یک آکنه، این بخش تبدیل به محلی عفونی همراه با چرک و التهاب می‌شود و ظاهری ناخوشایند به پوست می‌دهد. موهای زیرپوستی معمولاً در نواحی از پوست که بیشتر موزدایی می‌شوند، بروز می‌کنند، مانند روی گونه‌ها، پشت لب، پاها، دست‌ها و روی اندام‌های تناسلی. موی زیر پوستی زیر بغل هم شایع است.

علل رشد موهای زیرپوستی

دلایل متنوعی برای رشد موهای زیرپوستی وجود دارد. برای درمان این وضعیت باید بدانید که چه چیزی عامل شکل‌گرفتن آن‌ها شده است. در ادامه، نگاهی به علل محتمل بروز موی زیرپوستی خواهیم داشت تا دید و چشم‌انداز دقیق‌تری نسبت به این عارضه پیدا کنید.

۱. شیو کردن موها به صورت برعکس

افرادی که برای اپیلاسیون موها از تیغ و ژیلت استفاده می‌کنند، در بیشتر مواقع برای شیو عمیق‌تر، ژیلت را برعکس جهت رشد موها روی پوست خود حرکت می دهند و این کار باعث افزایش رشد موهای زیرپوستی و جوش صورت می شود.  علت این است که نیروی وارد بر ریشه مو در زمان اپیلاسیون، منجر به رویش موهای ضعیف‌تر می‌شود و توانایی موها برای خروج از پوست را تضعیف می‌کند.

۲. تجمع سلول‌های مرده روی پوست

به طور میانگین، روزانه بین ۳۰ تا ۴۰هزار سلول پوست جدید ایجاد و جایگزین سلول‌های قبلی می‌شود. به طور طبیعی، در این فرآیند جایگزینی، سلول‌های مرده خود به خود از بین می‌روند، اما شاید مقداری از آن‌ها روی سطح پوست باقی بمانند که در این صورت پوست، ظاهری کدر و تیره  پیدا می‌کند و پوسته پوسته می‌شود. خارش، جوش و آکنه و موهای زیرپوستی هم اتفاقات ناخوشایندی هستند که به دنبال باقی‌ماندن سلول‌های مرده روی پوست، ظاهر زیبا را تهدید می‌کنند.

۳. موی مجعد و فر

احتمال دارد که پس از شروع اپیلاسیون، در بدن هر کسی موهای زیرپوستی رشد کنند. این عارضه در کسانی که به صورت طبیعی موهای ضخیم و مجعد دارند، بیشتر هم دیده می‌شود، چون این موها قدرت بیشتری برای برگشت به داخل پوست دارند. این جنس از مو پس از رشد به دلیل فر بودن، دوباره به سمت پوست بازمی‌گردد.

۴. هورمون‌های جنسی

سطوح بالای هورمون‌های جنسی در افراد باعث می‌شود که موهای زائد بیشتری روی پوست آن‌ها رشد کند. این مساله می‌تواند بیش از دیگران، آن‌ها را در معرض موهای زیرپوستی و جوش هورمونی قرار دهد.

چگونه از بروز موهای زیرپوستی پیشگیری کنیم؟

برای جلوگیری از رشد موهای زیرپوستی کارهای بسیار ساده و راحتی می توان انجام داد که عبارتند از:

با رعایت این توصیه‌ها، مانع از برگشت مو زیر پوست شوید و نگذارید که چنین عارضه ناخوشایندی در نواحی مختلف بدنتان به‌وجود بیاید.

درمان موی زیرپوستی

حتماً از خودمی‌پرسید، برای موهای زیر پوستی چیکار کنم؟ اغلب اوقات، موهای زیرپوستی به خودی خود از بین می‌روند، اما در صورت باقی‌ماندن در زیر پوست باعث ایجاد عفونت و چرکی‌شدن و آبسه می‌شوند که علاوه بر ظاهر ناخوشایند، می‌تواند همراه با درد هم باشند.

در این صورت، برای درمان عفونت موی زیر پوستی می‌توانید ابتدا محل مورد نظر را کمپرس گرم کنید تا التهاب آن کمتر و روزنه‌های پوستی باز شوند. سپس با کمی فشار، موی زیر پوست را بیرون بیاورید. اما اگر با این کارها نتوانستید از موی زیرپوستی راحت شوید و  تبدیل به آبسه و جوش کیستی شده بود، باید به پزشک مراجعه کنید.

درمان در مطب پزشک

پزشک با یک سوزن استریل، برش کوچکی در پوست ایجاد می‌کند تا موی زیرپوستی آزاد شود. اگر استفاده از سوزن و فشار برای شما ناخوشایند است، می‌توانید از داروهایی که حاوی اسید سالیسیلیک هستند، به صورت موضعی استفاده کنید، زیرا این داروها التهاب پوست را کاهش می‌دهند و باعث می شوند تا موها در مسیر صحیح خود قرار بگیرند. در نتیجه، پس از چند روز از زیر پوست خارج می‌شوند. برای درمان موی زیر پوستی واژن و نواحی اطراف آن هم باید حتماً به دکتر متخصص زنان مراجعه کنید، چون این نواحی حساس‌اند.

لیزردرمانی

لیزردرمانی هم روش مناسبی برای تخلیه مو زیر پوستی به‌طور دائمی است که باید توسط دکتر پوست صورت بگیرد. در درمان انواع مشکلات پوستی مراجعه به متخصص پوست، اهمیت بسیار زیادی پیدا می‌کند. برای این که با حوزه تخصصی دکتر پوست آشنا شوید، توصیه می‌کنیم تا مطلب تخصص پوست و مو چیست مجله دکتردکتر را مطالعه کنید.

دارودرمانی

برای درمان موهای زیرپوستی که تبدیل به جوش های چرکی شده اند می توانید از داروهای زیر بهره ببرید.

تحت نظر پزشک روش درمان موهای زیرپوستی را انتخاب کنید و خودسرانه در این زمینه، دارو مصرف نکنید. عوارض داروها را جدی بگیرید و بدانید که هر اقدام سرخودانه می‌تواند هزینه‌ها و عوارض سنگینی برایتان به‌همراه بیاورد.

خطر کیست مویی یا پیلونیدال در کمین افرادی که موی زیرپوستی دارند

کیست پیلونیدال یک کیست در انتهای دنبالچه است که اغلب عفونی و باعث ایجاد آبسه می‌شود. این عارضه در مردان جوانی که شغل آن‌ها بی‌تحرک است و مدام می‌نشینند، بسیار شایع‌تر از زنان و افراد میانسال و سالخورده است.

این کیست‌ها می‌توانند در اثر جمع‌شدن مو زیر پوست یا ضربه ایجاد شوند و علائمی مانند چرک، تب، تورم و التهاب، قرمزی و درد را به همراه داشته باشند. بیشتر پزشکان احتمال می‌دهند که موهای زیر پوستی دلیل اصلی به وجود آمدن کیست مویی یا همان کیست پیلونیدال است.

برای درمان کیست‌های پیلونیدال از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده می‌شود. کمپرس گرم و کرم‌های موبر هم می‌توانند اقدامات موثری برای درمان این عارضه باشند، اما در موارد حاد، عمل جراحی موی زیر پوستی، توسط پزشک جراح عمومی توصیه می‌شود.

سوالات متداول