بی اختیاری ادرار چیست؟ علت، علائم و کنترل آن

از دست دادن کنترل مثانه یا بی اختیاری ادرار یکی از مشکلاتی است که بسیاری از افراد با آن مواجه هستند. این نوع بی اختیاری، بیشتر با افزایش سن شروع می‌شود که جای نگرانی نیست و می‌توان از طریق روش‌های مختلف، علت بی اختیاری ادرار را شناسایی کرده و درمان را شروع کرد. درمان بی اختیاری ادرار نیاز به مشاوره و ویزیت پزشک‌های متخصص دارد تا در زمان کوتاهی، بتوان این مشکل را برطرف کرد و اعتماد به نفس بیمار را افزایش داد. شدت بی اختیاری ادرار به دلایل مختلف، ممکن است که متفاوت باشد. از این‌رو اگر شما یا عزیزانتان مبتلا به بی اختیاری ادرار هستید، با این مطلب دکتر دکتر همراه باشید.

برای مطالعه این مطلب به ۵ دقیقه زمان نیاز دارید.

در پایان اگر سوالی داشتید، می‌توانید در انتهای مطلب در بخش نظرات مطرح کنید تا کارشناس سلامتی دکتردکتر پاسخ بدهد.

انواع بی اختیاری ادرار

بیشتر افرادی که گاهی با تخیله کمی ‌ادرار به صورت ناگهانی مواجه می‌شوند، در دسته‌بندی‌های گوناگون قرار می‌گیرند. این افراد باید هنگام بی اختیاری ادرار به شرایط خود توجه داشته باشند تا پزشک متخصص راحت‌تر درمان را شروع کند. حتی افرادی که به صورت ناگهانی و با مقدار متوسط، بی اختیاری ادرار دارند هم باید به شرایط و علت آن توجه کنند. اما به طور کلی انواع بی اختیاری ادرار به دسته‌بندی‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر هستند:

• بی اختیاری استرسی: این نوع بی اختیاری بیشتر هنگام سرفه، عطسه کردن، خندیدن زیاد، ورزش‌های سنگین یا بلند کردن وسایل سنگین رخ می‌دهد که به مثانه فشار می‌آید و ادرار به صورت ناگهانی تخلیه می‌شود.
• بی اختیاری فوری (مبرم): نیاز مبرم و ناگهانی تخلیه ادرار در ضمیر ناخودآگاه باعث می‌شود تا فرد در خواب یا در موقعیت اضطراری با تخلیه ناگهانی و بی اختیاری ادرار همراه باشد. این نوع بی اختیاری بیشتر مربوط به دیابت یا مسائل عفونی ضعیف است.
• بی اختیاری سرریز: افراد در این دسته‌بندی به صورت مدام و مکرر با دفع ادرار روبه‌رو هستند.
• بی اختیاری عملکردی (طبیعی): ناشی از موانع فیزیکی یا ذهنی است که مانع از رفتن به موقع شخص به دستشویی می‌شود. زوال عقل، مسائل عضلانی آرتریت، سکته مغزی یا آسیب نخاع از دلایل این نوع بی‌اختیاری است.
• بی اختیاری چندگانه: فرد بیش از یک نوع بی اختیاری ادراری را تجربه می‌کند.

هر فردی با سن و سال مختلف، نوجوان، جوان یا سال‌خورده، ممکن است که با انواع بی اختیاری ادرار روبه‌رو شده باشد؛ اما جای نگرانی نیست و می‌توان با مراجعه به پزشک اورولوژی ، مشکلات ایجاد شده را مدیریت کرد.

به چه علت بی اختیاری ادرار رخ می‌دهد؟

علت بی اختیاری ادرار با توجه به سن، شرایط محیطی، نوع بیماری و اختلالات جسمی ‌مرتبط می‌شود.

اما مهم‌ترین دلایل و عوامل خطر بی اختیاری در افراد به شرح زیر هستند:

• داشتن عضلات ضعیف مثانه که می‌تواند ناشی از افزایش سن باشد.
• آسیب فیزیکی به عضلات کف لگن که ممکن است در اثر زایمان رخ داده باشد.
• وجود پروستات بزرگ شده در بیمار از دلایل مهم است.
• ابتلا به سرطان پروستات یا مثانه که می‌تواند به مثانه فشار وارد کند.
• داشتن یک بیماری عصبی مانند: زوال عقل، آلزایمر یا شرایط فیزیکی که ممکن است مانع از رفتن سر وقت به دستشویی شود.
• ابتلا به عفونت‌های مختلف مانند: عفونت مجاری ادرار، عفونت مثانه، عفونت کلیه یا سنگ کلیه از دلایل مهم بی اختیاری ادرار هستند.
• بارداری یکی از علل اختلال در ادرار است.
• افرادی که اضافه وزن دارند.
• دیابت دوران یائسگی از عوامل بی اختیاری ادرار است.
• شکستگی مهره کمر

برخی از شرایطی که باعث بی اختیاری ادرار می‌شوند، به راحتی قابل درمان بوده و تنها به صورت موقتی مشکل‌ساز هستند؛ اما برخی دیگر از علل، باعث می‌شوند تا مشکلات بی اختیاری ادرار را جدی‌تر عنوان کرد.

به گفته mayoclinic:

ممکن است برای بحث در مورد بی اختیاری با پزشک خود احساس خجالت کنید. اما اگر بی اختیاری مکرر است یا بر کیفیت زندگی شما تأثیر می‌گذارد، مهم است که به دنبال مشاوره پزشکی باشید؛ زیرا بی اختیاری ادرار ممکن است، فعالیت های شما را محدود کند، بر کیفیت زندگی شما تأثیر منفی بگذارد و خطر سقوط در افراد مسن به هنگام هجوم به توالت را افزایش دهد.

بی اختیاری ادراری موقتی

ممکن افراد با مصرف نوشیدنی‌ها و برخی از غذا‌ها باعث تحریک مثانه خود شوند و حجم ادرار به قدری باشد که تا رسیدن به دستشویی، بی اختیاری پیدا کنند.

معمولا بی اختیار ادرار موقتی در اثر مصرف خوراکی‌های زیر اتفاق می‌افتد:

• الکل
• کافئین
• نوشیدنی‌های گازدار (حتی آب گازدار)
• شیرین کننده‌های مصنوعی
• دوز بالای ویتامین ث
• داروهای قلب و فشار خون، آرام بخش و داروهای شل کننده‌ عضلات
• شکلات
• فلفل چیلی
• غذاهای تند، شیرین یا اسیدی به خصوص مرکبات

این خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها ممکن است که افراد را با مشکلات بی اختیاری ادرار روبه‌رو کنند، اما موقتی است.

بی اختیاری ادراری دائمی

اوضاع بی اختیاری ادرار در برخی از شرایط حساس‌تر می‌شود و موجب دائمی یا طولانی شدن آن می شود که مراجعه به پزشک را الزامی ‌می‌کند. این مشکلات بیشتر فیزیکی هستند و زمینه‌های مختلفی دارند که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر هستند.

سالخوردگی

با بالا رفتن سن، ماهیچه‌های حمایت کننده از مثانه، ضعیف‌تر می‌شوند که خطر بی اختیاری را افزایش می‌دهند. برای حفظ ماهیچه‌های سالم مثانه‌، مهم است تا آنجا که می‌توانید فعالیت روزانه خود را افزایش دهید، رژیم غذایی غنی از مواد مغذی را رعایت کنید و وزن مناسبی داشته باشید. رعایت این موارد، شانس شما را در سالخوردگی برای جلوگیری از بی اختیاری ادرار افزایش می‌دهد. توجه داشته باشد که بی‌اختیاری ادراری می‌تواند بخش‌هایی از زندگی در این سنین، مانند رابطه جنسی یا ارتباط گیری با افراد جامعه را در سالمندان تحت‌الشعاع قرار دهد.

آسیب

عضلات کف لگن از مثانه حمایت می‌کنند. آسیب به این عضلات می‌تواند باعث بی اختیاری ادرار شود. آسیب از طریق علل مختلفی مانند: انواع خاصی از جراحی و هیسترکتومی، بارداری و زایمان رخ می‌دهد. همچنین پروستات بزرگ شده در مردان، یکی دیگر از آسیب‌های جسمی ‌است که باعث بی اختیاری در ادرار می‌شود.

برای درمان عفونت ادرار به شما پیشنهاد میکنیم مقاله درمان عفونت ادراری مردان را مطالعه کنید.

سرطان

سرطان پروستات یا مثانه می‌توانند باعث بی اختیاری شوند. در برخی موارد، درمان‌های سرطان پروستات نیز می‌تواند کنترل مثانه را برای شما دشوارتر کند؛ حتی تومورهای خوش خیم می‌توانند با مسدود کردن جریان ادرار باعث بی اختیاری شوند.

سایر علل بالقوه

سایر علل بالقوه بی اختیاری ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• یبوست
• عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs)
• سنگ کلیه یا مثانه
• پروستاتیت یا التهاب پروستات
• سیستیت بینابینی
• عوارض جانبی برخی داروها؛ مانند: داروهای فشار خون، شل کننده‌های عضلانی، آرام بخش‌ها و برخی از داروهای قلبی

فرقی ندارد که شما به چه علتی مشکل بی اختیاری ادرار دارید، مهم این است که به موقع به دکتر بی اختیاری ادرار مراجعه کنید و تحت درمان باشید.

بی اختیاری ادرار چه عوارضی برای افراد دارد؟

بی اختیاری ادرار با توجه به علت آن، ممکن است عوارضی را در پی داشته باشد. این مشکل مخصوصا روی رابطه جنسی در میانسالی، تاثیر مخربی می‌گذارد. این عوارض شامل موارد زیر هستند:

• عفونت‌های دستگاه ادراری: عفونت‌های ادراری می‌توانند توسط لباس زیر مرطوب روی پوست، ایجاد شوند. این ممکن است محیطی ایجاد کند که باکتری‌ها در آن رشد کنند.
• آسیب کلیه: در برخی موارد که جریان ادرار مسدود می‌شود، ممکن است مشکلات کلیوی یا نارسایی کلیه را تجربه کنید.
• عوارض جانبی دارویی: داروهایی که برای کنترل بی اختیاری ادرار استفاده می‌شوند، با توجه به نوع دارو، عوارض جانبی ایجاد می‌کنند. عوارض جانبی شامل: خشکی دهان، حالت تهوع، فشار خون بالا یا موارد دیگر است.
• عوارض جانبی کاتتر: اگر کاتتر گذاشته باشید، ممکن است عوارض جانبی مانند عفونت و تروما را تجربه کنید.
• عوارض جانبی سلامت روان: بی اختیاری ادرار ممکن است باعث احساس اضطراب، افسردگی یا انزوای اجتماعی شود.

چه قرص‌هایی برای درمان بی اختیاری ادرار در سالمندان مناسب است؟

داریفناسین، یک داروی مناسب برای درمان مثانه و بی اختیاری ادرار در سالمندان است. این قرص از شل شدن عضلات مثانه و دفعات ادرار اضطراری جلوگیری می‌کند. داریفناسین به عنوان داروی رهش یافته تجویز خواهد شد و باید روزانه یکبار مصرف شود. قرص داریفناسین را بهتر است که با غذا میل کرد. اما قبل از هرگونه مصرف با دکتر کلیه در تهران مشورت کنید. همچنین قرص‌های دیگری هم وجود دارند که برای بی اختیاری ادرار سالمندان تجویز می‌شوند و عبارتند از:

• تولترودین
• اکسی بوتینین
• وزیکر
• یوریناسین
• دی سیکلومین
• سولیفیناسین
• میرابگرون

نحوه و میزان مصرف این داروها باید با تایید پزشک باشد.

آیا بی اختیاری داروی گیاهی هم دارد؟

از طریق داروهای گیاهی گرم مزاج می‌توانید از بی اختیاری ادرار جلوگیری کنید. با مصرف داروها و دمنوش‌های گیاهی می‌توانید اعصاب دستگاه تناسلی را تقویت کنید. برخی از ترکیبات دمنوش‌های گیاهی که می‌تواند به بی اختیاری ادرار کمک کند عبارتند از:

• گزنه سفید
• شنبلیه
• بابونه گاو چشمی
• سعد کوفی
• الوند سیاه
• تخم زردک
• گیشنیز

ترکیب این گیاهان دارویی باید با توجه به نظر متخصص مصرف شود. تقویت اعصاب، تنگ کننده مجاری مثانه، رفع تنش، استرس و جلوگیری از بی اختیاری ادرار از مهم‌ترین ویژگی‌های این داروهای گیاهی است.

آیا درمان قطعی برای بی اختیاری ادرار وجود دارد؟

درمان قطعی بی اختیاری ادرار به عوامل ایجاد شده آن بستگی دارد. اگر علت بی اختیاری ادرار به بیماری‌های مختلف بستگی داشته باشد، می‌توان درمان را شروع کرد. اگر بی اختیاری ادرار به دلیل ضعف ماهیچه باشد، باید روی تقویت ماهیچه‌ها تمرکز کرد. همچنین اگر افتادگی مثانه منجر به بی اختیاری ادرار شود هم باید جراحی انجام داد تا مشکل را برطرف کرد.

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کنیم؟

هر نوع بی اختیاری، دلیلی برای کمک به پزشک است، زیرا ممکن است نشانه یک بیماری جدی‌تری باشند که نیاز به درمان را جدی می‌کنند. حتی اگر علت اصلی جدی نباشد، بی اختیاری می‌تواند یک اختلال بزرگ در زندگی شما ایجاد کند. مهم است که یک تشخیص دقیق داشته باشید و در مورد گزینه‌های درمانی با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی صحبت کنید. در برخی موارد، بی اختیاری می‌تواند نشانه اورژانس پزشکی باشد. اگر کنترل مثانه خود را از دست دهید و به غیر از آن نشانه دیگری داشته باشید، باید بلافاصله به پزشک کلیه و مثانه مراجعه کنید. علائم و رفتار‌های همزمان با بی اختیاری ادرار که نیاز به مراجعه پزشک را الزامی ‌می‌کنند عبارتند از:

• مشکل در صحبت کردن یا راه رفتن
• ضعف یا گزگز در هر قسمت از بدن
• از دست دادن بینایی
• گیجی
• از دست دادن هوشیاری
• از دست دادن کنترل روده

هر یک از این موارد نشان دهنده خطری جدی‌تر از بی اختیاری ادرار در افراد است که باید به موقع درمان را شروع کرد. مراجعه به پزشک کلیه می تواند مشکلات ایجاد شده را کاهش دهد. برای اطلاع از تخصص اورولوژی چیست می توانید به مجله دکتردکتر مراجعه کنید.

در هنگام ملاقات پزشک چه انتظاری باید داشت؟

در طول قرار ملاقات، پزشک سؤالاتی در مورد علائم شما خواهد پرسید. پزشک قصد دارد بدانند که شما چه مدت بی اختیاری دارید، چه نوع بی اختیاری را تجربه کرده‌اید و جزئیات دیگر را مطلع شود. از این‌رو باید در مورد عادات روزانه خود مانند: رژیم غذایی معمولی و هرگونه دارو یا مکملی که مصرف می‌کنید، اطلاعات دقیقی را در اختیار پزشک قرار دهید تا او با شرح حال کامل از شما، بتواند بهترین تشخیص را داشته باشد. در برخی از موارد، پزشک آزمایش‌ها و سابقه‌های پزشکی مختلف دیگری هم نیاز دارد که بیمار باید به این درخواست توجه داشته باشد تا روند درمان زودتر انجام شود.

درمان بی اختیاری ادرار

درمان بی اختیاری ادرار با توجه به شدت علت زمینه‌ای که بیمار دارد، متفاوت خواهد بود. اگر بیمار، مشکلات زمینه‌ای دارد، ابتدا باید بیماری‌های قبلی تحت درمان باشند تا با بهبود مشکلات جسمی ‌یا روحی بتوان به درمان بی اختیاری ادرار هم کمک کرد. تمام پزشک‌ها ابتدا روش‌های غیر تهاجمی‌ را پیشنهاد می‌دهند و در صورت عدم موفقیت به درمان، سراغ گزینه‌های دیگر می‌روند.

روش‌های غیر تهاجمی‌

روش‌های غیر تهاجمی‌یا همان روش‌های رفتاری جزء اولین مواردی هستند که پزشک‌ها به آن‌ها توجه داشته و برای کنترل بیماری یا از بین بردن بی اختیاری ادرار توصیه می‌کنند.

درمان از طریق روش‌های رفتاری به شرح زیر هستند.

تمرینات آموزشی مثانه

پزشک شما را تشویق به انجام برخی تمرینات مانند تمرینات کف لگن یا تمرینات مثانه ترغیب می‌کند که به افزایش کنترل مثانه شما کمک خواهد کرد.

رفتار درمانی

مدیریت مصرف مایعات، تنظیم رژیم غذایی یا استفاده از حمام در زمان‌های برنامه‌ریزی شده قبل از اینکه تمایل به رفتن داشته باشید، باعث می‌شوند تا بهتر مدیریت بی اختیاری را انجام دهید.

مدیریت شرایط

اگر بی اختیاری ادرار ناشی از شرایط دیگری مانند یبوست یا عفونت ادراری باشد، درمان آن وضعیت ممکن است به بی اختیاری ادرار نیز کمک کند.

دارو

گاهی اوقات، با توجه به علت بی اختیاری مثانه، تجویز و مصرف دارو کمک می‌کند. آنتی موسکارینی‌ها دسته‌ای از داروهای مورد استفاده برای درمان مثانه بیش فعال هستند.

قرار دادن کاتتر

اگر بی اختیاری ادرار مداوم است و به طور قابل توجهی کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، پزشک، یک کاتتر داخلی یا خارجی را برای کمک به مدیریت بی اختیاری سرریز یا در برخی موارد، بی اختیاری عملکردی پیشنهاد می‌کند.

کاهش وزن

پزشک ممکن است کاهش وزن را برای کمک به مدیریت علائم پیشنهاد کند، زیرا می‌تواند فشار روی مثانه را کاهش دهد.

لباس زیر جذب

استفاده از پدها یا لباس‌های زیر جاذب، از شورت‌های یکبار مصرف گرفته تا انواع قابل شستشو و قابل استفاده مجدد، به جلوگیری از نشتی‌های کوچکتر کمک می‌کنند.

هریک از این موارد به عنوان روش‌های غیرتهاجمی ‌شناخته می‌شوند که در بیشتر بیمار‌ها جواب داده و تاثیرگذار بوده‌اند.

احساس سوزش زمان ادرار آن‌ قدر ناخوشایند است. به شما پبشنهاد میکنیم مقاله سوزش ادرار را مطالعه کنید.

درمان با ورزش عضلات کف لگن

در برخی از شرایط، پزشک‌ها با معاینه‌های متعدد به این نتیجه می‌رسند که ورزش عضلات کفن لگن را تجویز کنند. این ورزش برای بی اختیاری استرسی بسیار کارآمد بوده و می‌توان بی اختیار مبرم را از بین ببرد. در این ورزش باید عضلاتی که برای توقف ادرار از آن‌ها استفاده می‌کنید، منقبض کرده و به مدت چند ثانیه نگه دارید. این کار را چندین بار انجام دهید. اگر برایتان سخت است دو ثانیه انقباض را انجام دهید. به مرور می‌توانید مدت انقباض را بیشتر کنید. حداقل روزی سه بار و با فاصله زمانی این کار را انجام دهید.

تحریک الکتریکی

تحریک الکتریکی یکی دیگر از روش‌های درمان بی اختیاری ادرار است که از طریق الکترودهای موقتی انجام می‌شوند. این الکترودها وارد رکتوم یا واژن می‌شوند تا عضلات کف لگن را تحریک و قوی کنند. این روش در بی اختیاری مبرم و استرسی بسیار کارآمد است.

مصرف دارو

تجویز دارو یکی از روش‌های درمانی موثر در دسته‌بندی‌های مختلف انواع بی اختیری ادرار است. بیمار با مصرف داروهای تجویز شده درمان بی اختیاری ادرار را شروع می‌کند تا زمانی که دوره درمان به پایان برسد.

داروهای مختلف برای درمان بی اختیاری ادرار عبارتند از:

• خنثی کننده‌ اثر استیل کولین (موثر در تسکین بیش فعالی مثانه)
• میرابگرون (میربتریک) (افزایش ظرفیت مثانه و ریلکس شدن)
• داروهای مسدودکننده‌ی بتا (کمک کننده به تقویت عضلات مثانه و فیبرهای عضلانی در پروستات)

این دارو‌ها باید تنها با دستور پزشک مصرف شوند، بنابراین از مصرف خودسرانه اجتناب کنید.

دستگاه‌های پزشکی

استفاده از دستگاه‌های پزشکی یکی دیگر از روش‌های درمان بی اختیاری ادرار است که به دو روش وارد کردن دستگاه به مجرای ادرار و شیاف مهبل انجام می‌شوند. در شیاف مهبل، یک حلقه سفت را داخل واژن کرده و در تمام روز خارج نمی‌کنند. این روش باعث بالا نگه داشتن مثانه می‌شود و به درمان بی اختیاری ادرار کمک می‌کند. در روش وارد کردن دستگاه به مجرای ادرار، یک دستگاه کوچک شبیه به تامپون وارد مجرای ادرار می‌شود که مانع از خروج ناخودآگاه ادرار خواهد شد.

جراحی

جراحی را می‌توان آخرین روش درمان بی اختیاری ادرار دانست. هنگامی ‌که سایر روش‌های درمانی بر روی بیمار کارساز نباشد و همچنان فرد با بی اختیاری مواجه باشد، نیاز است که از روش‌های جراحی استفاده کند.

مهم‌ترین روش‌های جراحی برای درمان بی اختیاری ادرار عبارتند از:

• عمل اسلینگ
• تعلیق گردن مثانه
• جراحی افتادگی
• عضله ادراری مصنوعی

پد و کاتترهای جذب شونده

استفاده از پد و کاتترهای جذب شونده هم نوعی دیگر از روش‌های درمان محسوب می‌شوند که استرس بیمار را کمتر کرده و راحت‌تر می‌توان با مسئله بی اختیاری ادرار کنار آمد.

چگونه از بی اختیاری ادرار جلوگیری کنیم؟

همیشه نمی‌توان از بی اختیاری ادرار جلوگیری کرد. اما برای اینکه خطر ابتلا به این بیماری را کاهش داد، می‌توان از روش‌های پیشگیرانه استفاده کرد.

مهم‌ترین روش‌های پیشگیرانه از بی اختیاری ادرار عبارتند از:

• وزن سالم
• تمرین ورزش کف لگن
• عدم مصرف بیش از حد کافئین، الکل و غذاهای اسیدی
• استفاده از فیبر
• عدم استعمال سیگار و دخانیات

با رعایت هر یک از این موارد می‌توانید از بی اختیاری ادرار جلوگیری کرد.

آیا امکان دائمی شدن بی اختیاری ادرار وجود دارد؟

برخی از مشکلات بی اختیاری ادرار می‌تواند منجر به دائمی شدن آن شود. تغییرات یا مشکلات جسمانی زمینه‌ای برای همیشگی شدن بی اختیاری ادرار هستند.  اما مهم‌ترین عواملی که باعث دائمی شدن بی اختیاری می‌شوند به شرح زیر هستند.

• هر چه سن افراد بیشتر می‌شود، عضلات مثانه برای ذخیره ادرار عملکرد ضعیفی دارند.
• زنان بعد از یائسگی در تولید استروژن ضعیف‌تر عمل می‌کنند. استروژن به عنوان هورمونی که به سلامت مثانه و مجرای ادرار کمک می‌کند در بی اختیاری تاثیرگذار خواهد بود.
• افتادگی مثانه یکی دیگر از اصلی‌ترین علت‌های بی‌اختیاری ادراری است. ضعف عضلات نگهدارنده کف لگن هم می‌تواند منجر به دائمی شدن بی اختیاری ادرار شود. این مشکل بر اثر زایمان و بارداری شایع‌تر است.

اگر شما مشکل تکرر دارید پیشنهاد میکنیم مقاله تکرر ادرار را مطالعه کنید.

چه عواملی ریسک ابتلا به بی اختیاری مثانه را افزایش می‌دهد؟

عوامل مختلفی میزان ریسک ابتلا به بی اختیاری مثانه را افزایش می‌دهند که مهم‌ترین آن ها عبارتند از:

• سن
• حاملگی و زایمان
• زایمان های متعدد
• چاقی بیش از اندازه
• تغییرات هورمونی
• عفونت‌های ادراری
• اختلالات هوشیاری
• افسردگی
• مصرف دخانیات
• رژیم غذایی ناسالم
• یبوست
• نارسایی احتقانی قلب

اگر یک یا چند ریسک را با هم تجربه می کنید باید به موقع برای درمان و رفع آن ها اقدام کنید.

چه طور نوع بی اختیاری مثانه را تشخیص دهیم؟

تعیین بی اختیاری مثانه می‌تواند به روند تشخیص و درمان پزشک کمک کند. بررسی سابقه پزشکی و معاینه‌های جسمانی می‌تواند روند درمان بی اختیاری مثانه را تسریع کنند.

پزشک برای اینکه نوع بی اختیاری مثانه را تشخیص دهد از روش‌های مختلفی استفاده می‌کند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

• آزمایش ادرار
• ثبت اطلاعات مثانه
• اندازه‌گیری باقیمانده‌ ادرار

در صورتی که بعد از بررسی‌های مختلف، نیاز به جراحی باشد، آزمایش‌های بیشتری تجویز می‌شود تا بررسی عملکرد مثانه دقیق‌تر باشد.

آماده شدن برای ویزیت و درمان با دکتردکتر

بی اختیاری ادرار یا بی اختیاری مثانه هنگامی‌ رخ می‌دهد که کنترل مثانه خود را از دست دهید. در برخی از مواقع چند قطره یا در موارد دیگر ممکن است که به مقدار زیاد، ادرار را تخلیه کرد. اما در هر صورت فرقی ندارد! این موضوع یک بیماری محسوب می‌شود و باید برای درمان آن اقدام کرد. بیماری بی اختیاری ادرار می‌تواند یک مشکل موقتی یا در اثر بزرگ شدن پروستات و ضعف کف لگن رخ دهد. در این شرایط با مراجعه به پزشک، می‌توان مشکل رخ داده را برطرف کرد. از این‌رو سامانه دکتر دکتر برای همراهی و کمک به شما عزیزان، پزشک‌های متخصص را گرد هم آورده است تا به راحتی نوبت دهی صورت گیرد و بدون صرف زمان و انرژی، بهترین دکتر متخصص را انتخاب کرد. کافی است برای گرفتن نوبت دکتر آنلاین به سایت نوبت دهی پرشکان دکتر دکتر مراجعه کنید.

اگر هم سوالی درباره درمان بی اختیاری ادرار دارید که در این متن به آن اشاره نشده است در انتهای همین متن و در قالب کامنت با ما در ارتباط باشید.

منبع:

healthline.com

سوالات متداول بی اختیاری ادرار