بی اختیاری مدفوع چیست؛ علل، علائم، پیشگیری و درمان ها

بی اختیاری مدفوع ناتوانی در کنترل حرکات روده است که باعث می شود مدفوع از راست روده نشت کند. این وضعیت بی اختیاری روده نیز نامیده می شود، بی اختیاری مدفوع از نشت گهگاهی مدفوع در حین دفع باد معده تا از دست دادن کامل کنترل روده متغیر است. علل شایع بی اختیاری مدفوع شامل اسهال، یبوست و آسیب عضلانی یا عصبی است. آسیب عضلانی یا عصبی ممکن است با افزایش سن یا با زایمان همراه باشد. علت این وضعیت هر چه که باشد، می تواند برای شخص خجالت آور باشد. اما از صحبت با پزشک خود در مورد این مشکل رایج اجتناب نکنید. درمان ها می توانند بی اختیاری مدفوع و کیفیت زندگی را بهبود بخشند.

علائم بی اختیاری مدفوع

بی اختیاری مدفوع ممکن است به طور موقت و گاه به گاه در طول اسهال رخ دهد، اما برای برخی افراد، بی اختیاری مدفوع مزمن یا عود کننده است. افراد مبتلا به این عارضه ممکن است نتوانند جلوی میل به اجابت مزاج را بگیرند. این بی اختیاری آنقدر ناگهانی ایجاد می شود که به موقع به توالت نمی رسند.

به این وضعیت بی اختیاری فوری می گویند. نوع دیگری از بی اختیاری مدفوع در افرادی رخ می دهد که از نیاز به دفع مدفوع آگاه نیستند. به این نوع، بی اختیاری غیرفعال می گویند. بی اختیاری مدفوع ممکن است با سایر مشکلات روده مانند موارد زیر همراه باشد،:

• اسهال
• یبوست
• گاز و نفخ

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر شما یا فرزندتان دچار بی اختیاری مدفوع می شوید، به خصوص اگر این بی اختیاری مکرر یا شدید باشد یا باعث ناراحتی عاطفی شود، به پزشک مراجعه کنید. افراد اغلب تمایلی به گفتن از بی اختیاری مدفوع به پزشک خود ندارند. اما درمان‌ هایی برای این بیماری در دسترس هستند و هر چه زودتر ارزیابی شوید، ممکن است زودتر درمان شوید.

علل بی اختیاری مدفوع

برای بسیاری از افراد بیش از یک علت برای بی اختیاری مدفوع، وجود دارد. علل می تواند شامل موارد زیر باشد:

آسیب عضلانی

آسیب به حلقه‌های عضلانی در انتهای راست روده (اسفنکتر مقعد) ممکن است نگه‌داشتن صحیح مدفوع را دشوار کند. این نوع آسیب می تواند در هنگام زایمان اتفاق بیفتد، به خصوص اگر اپیزیوتومی داشته باشید یا از فورسپس در هنگام زایمان استفاده کنید.

آسیب عصبی

آسیب به اعصابی که مدفوع را در راست روده حس می کنند یا آنهایی که اسفنکتر مقعدی را کنترل می کنند می تواند منجر به بی اختیاری مدفوع شود. آسیب عصبی می تواند ناشی از زایمان، فشار مداوم در حین حرکات روده، آسیب نخاعی یا سکته باشد. برخی از بیماری ها مانند دیابت و مولتیپل اسکلروزیس نیز می توانند بر این اعصاب تأثیر بگذارند و باعث آسیب هایی شوند که منجر به بی اختیاری مدفوع می شود.

یبوست

یبوست مزمن ممکن است باعث شود که یک توده خشک و سفت مدفوع در رکتوم تشکیل شود و برای دفع بیش از حد بزرگ باشد. در نتیجه ماهیچه‌های راست روده و روده‌ها کشیده می‌شوند و در نهایت ضعیف می‌شوند و به مدفوع آبکی این امکان را می‌دهند که از دورتر دستگاه گوارش به اطراف مدفوع نهفته حرکت کند و نشت کند. یبوست مزمن همچنین با آسیب به عصب، منجر به بی اختیاری مدفوع می شود.

اسهال

نگه داشتن مدفوع جامد در مقعد راحت تر از مدفوع شل است، بنابراین مدفوع شل ناشی از اسهال می تواند باعث بی اختیاری مدفوع یا تشدید آن شود.

هموروئید

هنگامی که وریدهای راست روده متورم شده و باعث ایجاد بواسیر می‌شوند، این امر مانع از بسته شدن کامل مقعد می‌شود و می تواند باعث نشت مدفوع شود.

از دست دادن ظرفیت ذخیره سازی در رکتوم

به طور معمول، راست روده برای سازگاری با مدفوع کشیده می شود. اگر راست روده به دلیل جراحی، پرتودرمانی یا بیماری التهابی روده دچار زخم یا سفت شده است، نمی تواند به اندازه ای که نیاز دارد کشیده شود و مدفوع اضافی ممکن است به بیرون نشت کند.

عمل جراحی

جراحی برای درمان بزرگی وریدهای راست روده یا مقعد (بواسیر)، و همچنین عمل های پیچیده تر که شامل راست روده و مقعد می شود، می تواند باعث آسیب عضلانی و عصبی شود، این آسیب منجر به بی اختیاری مدفوع می شود.

افتادگی راست‌روده

بی اختیاری مدفوع می تواند نتیجه وضعیتی باشد که در آن رکتوم به سمت مقعد می افتد. کشیدگی اسفنکتر رکتوم در اثر افتادگی، به اعصابی که اسفنکتر رکتوم را کنترل می کنند آسیب می رساند. هرچه مدت افتادگی بیشتر ادامه یابد، احتمال بهبودی اعصاب و عضلات کمتر می شود.

رکتوسل

اگر رکتوم از طریق واژن زنان بیرون بزند، ممکن است بی اختیاری مدفوع اتفاق بیفتد.

عوامل خطر بی اختیاری مدفوع

تعدادی از عوامل از جمله موارد زیر ممکن است خطر ابتلا به بی اختیاری مدفوع را افزایش دهند:

سن

اگرچه بی اختیاری مدفوع می تواند در هر سنی رخ دهد، اما در بزرگسالان بالای 65 سال شایع تر است.

زنان

بی اختیاری مدفوع می تواند از عوارض زایمان باشد. تحقیقات اخی نشان داده است زنانی که از درمان جایگزینی هورمونی یائسگی استفاده می کنند، بیشتر در معرض خطر بی اختیاری مدفوع هستند.

آسیب عصبی

افرادی که مبتلا به دیابت طولانی مدت، مولتیپل اسکلروزیس هستند یا در اثر جراحت یا جراحی، به کمرشان ضربه وارد شده، در معرض خطر بی اختیاری مدفوع هستند، زیرا این شرایط می تواند به اعصابی که به کنترل اجابت مزاج کمک می کند آسیب برساند.

زوال عقل

بی اختیاری مدفوع اغلب در مرحله آخر بیماری آلزایمر و زوال عقل وجود دارد.

ناتوانی جسمی

ناتوانی جسمی می تواند دسترسی زودهنگام به توالت را دشوار کند. آسیبی که باعث ناتوانی جسمی شود نیز ممکن است باعث آسیب عصب رکتوم شود که همین امر منجر به بی اختیاری مدفوع می شود.

عوارض بی اختیاری مدفوع

عوارض بی اختیاری مدفوع شامل موارد زیر است:

پریشانی احساسی

از دست دادن عزت نفس همراه با از دست دادن کنترل بر عملکردهای بدن می تواند منجر به خجالت، شرم، ناامیدی و افسردگی شود. معمولاً افراد مبتلا به بی اختیاری مدفوع سعی می کنند مشکلشان را پنهان کنند یا از مشارکت اجتماعی اجتناب کنند.

تحریک پوست

پوست اطراف مقعد ظریف و حساس است. تماس مکرر با مدفوع می تواند منجر به درد و خارش و زخم شود که نیاز به درمان پزشکی دارد.

پیشگیری از بی اختیاری مدفوع

بهبود یا پیشگیری از بی اختیاری مدفوع به علت آن بستگی دارد. این اقدامات ممکن است کمک کننده باشد:

کاهش یبوست

ورزش خود را افزایش دهید، غذاهای پرفیبر بیشتری بخورید و مایعات فراوان بنوشید.

اسهال را کنترل کنید

درمان یا از بین بردن علت اسهال، مانند عفونت روده، ممکن است به شما در جلوگیری از بی اختیاری مدفوع کمک کند.

از زور زدن خودداری کنید

زور زدن در حین حرکات روده در نهایت می تواند عضلات اسفنکتر مقعد را ضعیف کند یا به اعصاب آسیب برساند و احتمالاً منجر به بی اختیاری مدفوع شود.

تشخیص بی اختیاری مدفوع

پزشک سوالاتی در مورد وضعیت شما می پرسد و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد که این معاینه معمولاً شامل بازرسی بصری مقعد است. ممکن است از یک پروب برای بررسی این ناحیه از نظر آسیب عصبی استفاده شود. به طور معمول، این لمس باعث انقباض اسفنکتر و چروک شدن مقعد می شود.

آزمایش های پزشکی

آزمایش های زیر برای کمک به مشخص کردن علت بی اختیاری مدفوع در دسترس است:

• معاینه رکتال دیجیتال. پزشک برای ارزیابی قدرت عضلات اسفنکتر و بررسی وجود هرگونه ناهنجاری در ناحیه رکتوم، با پوشیدن دستکش یک انگشت چرب شده را وارد راست روده می کند. در طول معاینه ممکن است پزشک پرولاپس رکتوم را بررسی کند.
• تست دفع بالون. یک بالون کوچک وارد راست روده شده و با آب پر می شود. سپس از شما خواسته می شود که برای بیرون راندن بالون به توالت بروید. اگر انجام این کار بیش از یک تا سه دقیقه طول بکشد، احتمالاً دچار اختلال اجابت مزاج هستید.
• مانومتری مقعدی. یک لوله باریک و انعطاف پذیر به مقعد و رکتوم وارد می شود. یک بالون کوچک در نوک لوله ممکن است منبسط شود. این آزمایش به اندازه گیری سفتی اسفنکتر مقعدی و حساسیت و عملکرد راست روده کمک می کند.
• سونوگرافی آنورکتال. یک ابزار باریک و گرز مانند در مقعد و رکتوم وارد می شود. این ابزار تصاویر ویدئویی تولید می کند که به پزشک امکان می دهد ساختار اسفنکتر را ارزیابی کند.
• پروکتوگرافی. در حالی که شما در یک توالت مخصوص طراحی شده مدفوع می کنید، تصاویرویدئویی اشعه ایکس ساخته می شود. این آزمایش میزان مدفوعی را که راست روده می تواند نگه دارد و میزان دفع مدفوع توسط بدن را ارزیابی می کند.
• کولونوسکوپی. یک لوله انعطاف پذیر به راست روده وارد می شود تا کل روده بزرگ را بررسی کند.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). MRI می تواند تصاویر واضحی از اسفنکتر برای تشخیص این که آیا ماهیچه ها دست نخورده هستند یا خیر ارائه دهد. همچنین می تواند تصاویری را در حین دفع مدفوع نیز ارائه دهد (دفکوگرافی)

درمان های بی اختیاری مدفوع

برای درمان این مشکل درمان دارویی نیز وجود دارد که حتماً باید تحت نظر دکتر بی اختیاری مدفوع انجام شود.

داروها

گزینه های دارویی بسته به علت بی اختیاری مدفوع، عبارتند از:

• داروهای ضد اسهال مانند لوپرامید هیدروکلراید (Imodium A-D) و دیفنوکسیلات و آتروپین سولفات (Lomotil).
• ملین های حجیم مانند متیل سلولز (سیتروسل) و پسیلیوم (متاموسیل)، اگر یبوست مزمن باعث بی اختیاری شما شده باشد.

ورزش و سایر روش های درمانی

اگر آسیب عضلانی باعث بی اختیاری مدفوع شود، پزشک ممکن است برنامه ی ورزشی و سایر روش های درمانی را برای بازیابی قدرت عضلانی توصیه کند. این درمان ها می توانند کنترل اسفنکتر مقعد و آگاهی از میل به اجابت مزاج را بهبود بخشند.

گزینه های ورزشی عبارتند از:

تمرینات کگل

تمرینات کگل عضلات کف لگن را که از مثانه و روده و در زنان از رحم حمایت می کند، تقویت می کند و می تواند به کاهش بی اختیاری کمک کند. برای انجام تمرینات کگل، ماهیچه هایی را که معمولاً برای توقف جریان ادرار استفاده می کنید، منقبض کنید. انقباض را برای سه ثانیه نگه دارید، سپس سه ثانیه استراحت کنید. این الگو را 10 بار تکرار کنید. همانطور که عضلات شما تقویت می شوند، انقباض را طولانی تر نگه دارید و به تدریج تا سه ست 10 انقباضی در روز ادامه دهید.

بیوفیدبک

فیزیوتراپیست های آموزش دیده تمرینات ساده ای را که می تواند قدرت عضلات مقعد را افزایش دهد، آموزش می دهند، این آموزش ها را بیوفیدبک می گویند افراد یاد می‌گیرند که چگونه ماهیچه‌های کف لگن را تقویت کنند، اینکه مدفوع چه زمانی برای آزاد شدن آماده است را احساس کنند و اگر اجابت مزاج در زمان معینی ناخوشایند است، ماهیچه‌ها را منقبض کنند. گاهی اوقات تمرین با کمک مانومتری مقعدی و بالون رکتوم انجام می شود.

تمرین روده

ممکن است پزشک تلاش آگاهانه برای اجابت مزاج را در یک زمان خاص از روز، به عنوان مثال، بعد از غذا خوردن توصیه کند. تعیین زمان نیاز به استفاده از توالت می تواند به شما کمک کند تا کنترل بیشتری داشته باشید.

حجم دهنده ها

تزریق مواد حجیم غیر قابل جذب می تواند دیواره مقعد را ضخیم کند. این امربه جلوگیری از نشت کمک می کند.

تحریک عصب ساکرال (SNS)

اعصاب ساکرال از نخاع به ماهیچه های لگن شما کشیده می شوند و احساس و قدرت عضلات اسفنکتر مقعد را تنظیم می کنند. کاشت دستگاهی که تکانه های الکتریکی کوچک را به طور مداوم به اعصاب می فرستد می تواند ماهیچه های روده را تقویت کند.

تحریک عصب تیبیال خلفی (PTNS/TENS)

این درمان کم تهاجمی عصب تیبیال خلفی در مچ پا را تحریک می کند. با این حال، در یک مطالعه بزرگ، این درمان به طور قابل توجهی بهتر از دارونماها نبود.

بالون واژینال (سیستم Eclipse)

این روش یک دستگاه پمپی است که در واژن قرار می گیرد. بالون باد شده منجر به فشار بر ناحیه رکتوم می شود که همین منجر به کاهش تعداد دوره های بی اختیاری مدفوع می شود.

درمان با فرکانس رادیویی

این روش که به عنوان روش Secca شناخته می شود، شامل رساندن انرژی فرکانس رادیویی با دمای کنترل شده به دیواره کانال مقعد برای کمک به بهبود تون عضلانی است. درمان با فرکانس رادیویی کم تهاجمی است و عموماً تحت بی حسی موضعی و آرام بخش انجام می شود. با این حال، این روش همیشه تحت پوشش بیمه نیست.

عمل جراحی

درمان بی اختیاری مدفوع ممکن است نیاز به جراحی برای اصلاح یک مشکل زمینه ای، مانند افتادگی رکتوم یا آسیب اسفنکتر ناشی از زایمان داشته باشد.

گزینه ها برای عمل جراحی عبارتند از:

اسفنکتروپلاستی. این روش اسفنکتر مقعدی آسیب دیده یا ضعیف شده را که در هنگام زایمان رخ داده است، ترمیم می کند. پزشکان ناحیه آسیب دیده عضله را شناسایی کرده و لبه های آن را از بافت اطراف آزاد می کنند.

سپس لبه‌های ماهیچه‌ها را به هم می‌رسانند، آن ها را به صورت همپوشانی می‌دوزند، عضله را تقویت می‌کنند و اسفنکتر را سفت می‌کنند. اسفنکتروپلاستی می تواند گزینه ای برای بیمارانی باشد که سعی می کنند از کولوستومی اجتناب کنند.

درمان پرولاپس رکتوم، رکتوسل یا هموروئید

اصلاح جراحی پرولاپس رکتوم، رکتوسل یا هموروئید احتمالاً بی اختیاری مدفوع را کاهش داده یا از بین می برد. با گذشت زمان، افتادگی راست روده از طریق اسفنکتر رکتوم به اعصاب و عضلات اسفنکتر آسیب می رساند. هر چه مدت طولانی تری پرولاپس درمان نشود، خطر رفع نشدن بی اختیاری مدفوع بعد از جراحی بیشتر خواهد بود.

کولوستومی (انحراف روده)

این جراحی مدفوع را از طریق سوراخی در شکم جمع آوری می کند. پزشکان برای جمع آوری مدفوع کیسه مخصوصی را به این دهانه متصل می کنند. به طور کلی کولوستومی تنها پس از موفقیت آمیز نبودن سایر درمان ها در نظر گرفته می شود.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

تغییرات رژیم غذایی

در صورت انجام موارد زیر، ممکن است بتوانید کنترل بهتری بر حرکات روده خود داشته باشید:

پیگیری آنچه می خورید

آنچه می خورید و می نوشید بر قوام مدفوع شما تأثیر می گذارد. فهرستی از آنچه برای چند روز می خورید تهیه کنید. ممکن است ارتباطی بین برخی غذاها و دوره های بی اختیاری خود پیدا کنید.

هنگامی که غذاهای مشکل ساز را شناسایی کردید، خوردن آنها را متوقف کنید و ببینید آیا بی اختیاری بهبود می یابد یا خیر.

غذاهایی که می توانند باعث اسهال یا نفخ و تشدید بی اختیاری مدفوع شوند عبارت از غذاهای تند، غذاهای چرب و محصولات لبنی (اگر عدم تحمل لاکتوز دارید) می باشند.

نوشیدنی های حاوی کافئین و الکل مانند آدامس های بدون قند و نوشابه های رژیمی که حاوی شیرین کننده های مصنوعی هستند، نیز می توانند به عنوان ملین عمل کنند.

دریافت فیبر کافی

اگر یبوست باعث بی اختیاری مدفوع می شود، پزشک ممکن است خوردن غذاهای غنی از فیبر را توصیه کند. فیبر به نرم شدن مدفوع و کنترل آسان‌تر آن کمک می‌کند. اگر اسهال به این مشکل کمک می کند، غذاهای با فیبر بالا نیز می توانند حجم مدفوع را افزایش و آب آن را کاهش دهند. فیبر عمدتاً در میوه ها، سبزیجات و نان ها و غلات سبوس دار وجود دارد. 25 گرم فیبر در روز یا بیشتر را هدف قرار دهید، اما یکباره آن را به رژیم غذایی خود اضافه نکنید. فیبر زیاد اگر به طور ناگهانی اضافه شود، می تواند باعث نفخ و گاز ناراحت کننده شود.

آب بیشتری بنوشید

برای نرمی و فرم نگه داشتن مدفوع، حداقل هشت لیوان مایع، ترجیحا آب، در روز بنوشید.

مراقبت از پوست

می توانید با تمیز و خشک نگه داشتن پوست اطراف مقعد تا حد امکان از ناراحتی بیشتر ناشی از بی اختیاری مدفوع جلوگیری کنید. برای تسکین ناراحتی مخصوصا در زمان سکس مقعدی و از بین بردن هر گونه بوی احتمالی مرتبط با بی اختیاری مدفوع به طریق زیر عمل کنید:

• ناحیه را با آب بشویید. بعد از هر بار اجابت مزاج محل را به آرامی با آب بشویید. دوش گرفتن یا غوطه ور شدن در حمام نیز ممکن است کمک کننده باشد. صابون و همینطور مالش با دستمال توالت خشک، می تواند پوست را خشک و تحریک کند. دستمال مرطوب بدون الکل و بدون عطر ممکن است جایگزین خوبی برای تمیز کردن ناحیه باشد.
• کاملا خشک کنید. در صورت امکان، اجازه دهید این ناحیه در هوا خشک شود. اگر وقتتان کم است، می توانید به آرامی ناحیه مورد نظر را با دستمال توالت یا یک دستمال تمیز خشک کنید.
• کرم یا پودر بزنید. کرم های محافظ رطوبت به جلوگیری از تماس مستقیم پوست تحریک شده با مدفوع کمک می کنند. قبل از استفاده از هر کرمی مطمئن شوید که ناحیه تمیز و خشک است. پودر تالک غیر دارویی یا نشاسته ذرت نیز ممکن است به تسکین ناراحتی مقعدی کمک کند.
• لباس زیر نخی و لباس های گشاد بپوشید. لباس های تنگ می توانند جریان هوا را محدود کرده و مشکلات پوستی را بدتر کنند. لباس زیر کثیف را سریع عوض کنید.

هنگامی که درمان های پزشکی نمی توانند بی اختیاری را به طور کامل از بین ببرند، محصولاتی مانند پدهای جاذب و لباس های زیر یکبار مصرف می توانند به شما در مدیریت مشکل کمک کنند. اگر از پد یا پوشک بزرگسالان استفاده می کنید، مطمئن شوید که یک لایه فتیله ای جاذب در بالا دارند تا رطوبت را از پوست دور نگه دارد.

مقابله و حمایت

برای برخی از افراد، از جمله کودکان، بی اختیاری مدفوع یک مشکل نسبتاً جزئی است که محدود به کثیف شدن گاه به گاه لباس زیر است. برای دیگران، به دلیل عدم کنترل کامل روده، این وضعیت می تواند ویرانگر باشد.

اگر بی اختیاری مدفوع دارید ممکن است از ترس اینکه نتوانید به موقع به توالت بروید، تمایلی به ترک خانه خود نداشته باشید. برای غلبه بر این ترس، این نکات عملی را امتحان کنید:

• درست قبل از بیرون رفتن از توالت استفاده کنید.
• اگر انتظار دارید بی اختیاری داشته باشید، یک پد یا لباس زیر یکبار مصرف بپوشید.
• لوازم نظافت و تعویض لباس را با خود همراه داشته باشید.
• قبل از اینکه به توالت ها نیاز داشته باشید بدانید که در کجا قرار دارند تا بتوانید به سرعت به آنها دسترسی پیدا کنید.
• از قرص‌هایی برای کاهش بوی مدفوع و گاز معده (دئودورانت‌های مدفوع) که بدون نسخه در دسترس هستند، استفاده کنید.

از آنجایی که بی اختیاری مدفوع می تواند ناراحت کننده باشد، مهم است که برای مقابله با آن اقداماتی انجام دهید. درمان می تواند به بهبود کیفیت زندگی و افزایش عزت نفستان کمک کند.

آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک

می توانید با مراجعه به پزشک عمومی شروع کنید. یا ممکن است فوراً به پزشک متخصص در درمان بیماری های گوارشی (متخصص گوارش) ارجاع داده شوید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

هنگامی که قرار ملاقات می گذارید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مانند چیزی نخوردن قبل از انجام یک آزمایش خاص.

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائم شما، از جمله علائمی که به نظر می رسد بی ارتباط با دلیل مراجعه به پزشک باشد
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده، تغییرات اخیر زندگی و سابقه پزشکی خانوادگی
• تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزهای مصرفی
• در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوست را با خود بیاورید تا به شما کمک کند اطلاعات داده شده را به خاطر بسپارید

فهرستی از سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

برخی از سوالات اساسی که برای بی اختیاری مدفوع، باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• احتمالاً چه چیزی باعث علائم من می شود؟
• به غیر از محتمل ترین علت، دلایل احتمالی دیگری برای علائم من چیست؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا وضعیت من موقتی یا مزمن است؟
• بهترین اقدام چیست؟
• جایگزین های رویکرد اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. آیا درمان بی اختیاری مدفوع مراقبت من را برای این شرایط پیچیده می کند؟
• آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟
• چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پزشک خود چه انتظاری داشته باشید

پزشک احتمالاً چندین سؤال مانند موارد زیر از شما می پرسد:

• علائم شما از چه زمانی شروع شد؟
• آیا علائم مداوم بوده است یا می آیند و می روند؟
• علائم چقدر شدید است؟
• آیا به نظر می رسد چیزی علائم شما را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد که چه چیزی علائم را بدتر می کند؟
• آیا به دلیل علائم خود از هر گونه فعالیتی اجتناب می کنید؟
• آیا شرایط دیگری مانند دیابت، ام اس یا یبوست مزمن دارید؟
• آیا اسهال دارید؟
• آیا تا به حال به کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون مبتلا شده اید؟
• آیا تا به حال در ناحیه لگن خود رادیوتراپی انجام داده اید؟
• آیا از فورسپس استفاده کرده اید یا در حین زایمان اپیزیوتومی انجام داده اید؟
• آیا بی اختیاری ادرار نیز دارید؟

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

از غذاها یا فعالیت هایی که علائم شما را بدتر می کند خودداری کنید. این امر ممکن است شامل پرهیز از کافئین، غذاهای چرب یا چرب، محصولات لبنی، غذاهای تند، یا هر چیزی باشد که بی اختیاری را بدتر می کند.

منبع : mayoclinic