احساس فشار در واژن در بارداری؛ علل در ماه های مختلف و درمان

در دوران بارداری، بسیاری از زنان احساس فشار یا سنگینی در اطراف واژن می کنند. این امر بسیار طبیعی است و می تواند در سه ماهه اول، دوم یا سوم رخ دهد. رحم یک زن باردار از اندازه یک پرتقال به اندازه یک هندوانه یا حتی بزرگتر می شود. بدن او نه تنها نیاز به فراهم کردن فضا و مواد مغذی برای رشد یک فرد جدید دارد، بلکه باید یک عضو کاملاً جدید به شکل جفت تولید کند.

با تغییرات بسیار زیاد، تعجب آور نیست که بسیاری از زنان متوجه تغییرات ناگهانی و غیرعادی در احساس بدن خود می شوند. فشار واژن، لگن یا فشار پایین شکم در هر سه ماهه بارداری شایع است.

علل فشار واژن و لگن در بارداری

زنان در دوران بارداری تجربیات متفاوتی از فشار واژن خواهند داشت.

برخی ممکن است فشار شدیدی را در واژن احساس کنند، در حالی که برخی دیگر درد مبهمی در سرتاسر لگن خواهند داشت، یا احساس می‌کنند که وزنی بر روی تمام قسمت پایین بدنشان وارد می‌شود. در اواخر بارداری، این فشار اغلب به دلیل فشار دادن وزن کودک به کف لگن است، اما بسیاری از عوامل دیگر می توانند باعث فشار لگن در دوران بارداری شوند.در ادامه علل مختلف فشار واژن را با توجه به دوره سه ماهه ای که یک زن در آن قرار دارد، مورد بحث قرار می دهیم:

سه ماهه اول

برای اکثر زنان، سه ماهه اول بارداری خیلی زود است که افزایش وزن باعث فشار واژن شود.

در عوض، هورمون ریلکسین اغلب مسئول این وضعیت است. این هورمون به شل شدن ماهیچه ها کمک می کند و عبور نوزاد از ناحیه لگن را در هنگام تولد آسان تر می کند. با این حال، سطح ریلکسین در اوایل بارداری در بالاترین حد خود است. سطوح بالای این هورمون ممکن است به کاشت تخمک بارور شده در پوشش داخلی رحم کمک کند.

برای برخی از زنان، ریلکسین می تواند باعث درد یا تنش عضلانی، از جمله در داخل یا اطراف واژن شود. طبق مطالعات انجام شده در مدل های حیوانی، ریلکسین ممکن است رباط هایی را که از لگن حمایت می کنند نیز ضعیف کند. این وضعیت می تواند منجر به احساس فشار شود، گویی چیزی به واژن فشار می آورد.

سه ماهه دوم و سوم

در سه ماهه دوم و سوم بارداری، ترکیبی از ضعیف شدن کف لگن و افزایش فشار وزن بر روی لگن می تواند باعث فشار واژن شود. کف لگن شبیه یک زنجیر ساخته شده از ماهیچه است و از اندام های لگن، از جمله رحم، واژن، مجرای ادرار و مثانه حمایت می کند.

بارداری می تواند کف لگن را ضعیف کند. زنانی که قبلا زایمان کرده‌اند ممکن است به کف لگن آسیب وارد کنند، که می‌تواند باعث ضعیف شدن بیشتر آن در بارداری بعدی شود. وزن اضافی بارداری اغلب در سه ماهه دوم بیشتر قابل توجه می شود. با پیشرفت بارداری، رحم فشار بیشتری به قسمت پایین بدن وارد می کند. با ضعیف شدن کف لگن، این فشار می تواند باعث احساس پری واژن یا درد و فشار عمومی در لگن و لگن شود.

برای برخی از زنان در مراحل آخر بارداری، فشار در لگن ممکن است نشانه اولیه زایمان باشد. اگر گرفتگی در معده نیز رخ دهد یا احساس کنند چیزی روی رحم فشار می‌آورد، می‌تواند به این معنی باشد که در شرف زایمان هستند.

مشکلات رایج در دوران بارداری

برخی از عوامل می توانند باعث احساس فشار واژن یا لگن در تمام مراحل بارداری شوند. این عوامل شامل موارد زیر است:

یبوست

بسیاری از زنان در طول بارداری خود با یبوست دست و پنجه نرم می کنند. یبوست می تواند باعث احساس پری یا فشار در واژن شود، به خصوص زمانی که مدفوع سفت باشد یا چند روز از اجابت مزاج گذشته باشد.

نوشیدن آب زیاد و خوردن میوه و سایر غذاهای پر فیبر ممکن است به رفع یبوست کمک کند.

عفونت های مثانه

برای برخی از زنان، فشار یا درد می تواند نشانه عفونت مثانه باشد. زنان در دوران بارداری بیشتر در معرض ابتلا به عفونت مثانه هستند. اگر فشار واژن یا لگن همراه با مشکل رفتن به دستشویی، درد هنگام ادرار کردن یا تب رخ دهد، مراجعه به پزشک ضروری است. عفونت های مثانه به راحتی قابل درمان هستند، اما بدون درمان، می توانند بدتر شوند و خطر مشکلات سلامتی را در دوران بارداری افزایش دهند.

افتادگی اندام لگن (POP)

هنگامی که فشار واژن شدید است، می تواند نشانه POP باشد. POP زمانی اتفاق می افتد که اندام های داخل یا نزدیک لگن به سمت پایین، (به داخل واژن یا راست روده) حرکت میکنند.

POP قابل درمان است اما می تواند باعث بی اختیاری، درد شدید و عوارض شدید شود. زنانی که به طور ناگهانی فشار شدیدی را احساس می‌کنند، در کنترل روده یا مثانه خود مشکل دارند یا متوجه می‌شوند که به نظر می‌رسد چیزی به واژن آنها فشار وارد می‌کند، باید با پزشک مشورت کنند. برای دریافت نوبت دکتر متخصص می توانید به سایت نوبت دهی پزشکان دکتردکتر مراجعه کنید

دهانه رحم ضعیف

برخی از زنان دهانه رحم ضعیفی دارند که گاهی اوقات به آن نارسایی دهانه رحم می گویند.

برخی از زنان مبتلا به این عارضه ممکن است سقط جنین یا زایمان زودرس داشته باشند زیرا دهانه رحم به اندازه کافی قوی نیست که بتواند از رحم حمایت کند. در بیشتر موارد، دهانه رحم ضعیف با مداخله زودهنگام قابل درمان است.

زنانی که فشار ناخواسته واژن را احساس می کنند، به خصوص در اوایل بارداری، می توانند از پزشک بخواهند تا دهانه رحم آنها را بررسی کند. یک عمل یا آسیب قبلی دهانه رحم، از جمله موارد ناشی از زایمان، ممکن است خطر ضعیف شدن دهانه رحم را افزایش دهد.

چگونه درد و فشار واژن را تسکین دهیم؟

از آنجایی که فشار واژن اغلب به دلیل ضعف عضلات و فشار روی لگن است، کشش های ملایم ممکن است کمک کننده باشد. برای تسکین درد و فشار، کمر و باسن را کشش دهید. یک کلاس یوگای بارداری یا حرکات کششی ملایم می تواند به یافتن حرکات کششی راحت و ایمن کمک کند.

استفاده از فوم رولر می تواند به شل شدن عضلات منقبض کمک کند. اگر دردتان شدید است، قرار دادن یک پد گرم کننده روی ناحیه درد ممکن است کمک کند. حرارت را کم نگه دارید و حداکثر بعد از 10 دقیقه پد را بردارید.

استراتژی های دیگر ممکن است تسکین فوری را ارائه نکنند، اما می توانند خطر برخی شرایط را که باعث فشار واژن می شوند، کاهش دهند. این استراتژی ها عبارتند از:

انجام تمرینات کف لگن کگل: ماهیچه های کف لگن را منقبض کنید، انگار سعی می کنید از ادرار کردن جلوگیری کنید، 10 ثانیه نگه دارید، سپس رها کنید. حداقل دو بار در روز 10 بار این کار را تکرار کنید. این کار همچنین می تواند ماهیچه هایی را که بدن برای بیرون راندن کودک استفاده می کند، تقویت نماید.

فعال ماندن در دوران بارداری حتی ورزش های کم شدت مانند پیاده روی می تواند به تقویت ماهیچه ها و بهبود وضعیت بدن کمک کند. این کار ممکن است درد و فشار را کاهش داده و عضلات لگن را قوی نگه دارد.

نوشیدن آب فراوان: به خصوص بعد از ورزش و در هوای گرم هیدراته بمانید. این کار می تواند به جلوگیری از یبوست کمک کند.

عوارض فشار در واژن در بارداری

در بیشتر موارد، فشار واژن تنها یک عارضه جانبی ناخوشایند بارداری است که ناشی از ضعیف شدن عضلات لگن و افزایش وزن است. با این حال، گاهی اوقات یک علت شدیدتر نیاز به درمان دارد تا به زن و جنین آسیبی نرساند. به عنوان مثال، یک عفونت درمان نشده می تواند در سراسر بدن پخش شود و کودک را در معرض خطر قرار دهد. حتی ممکن است باعث زایمان زودرس شود.

عضلات بسیار ضعیف لگن می تواند منجر به POP شود. این وضعیت دردناک می تواند باعث بی اختیاری، درد در حین رابطه جنسی و تغییر در ظاهر اندام تناسلی شود.

برخی از زنان در دوران بارداری یا هنگام زایمان دچار آسیب های عضلانی می شوند. هورمون ریلکسین ممکن است خطر آسیب عضلانی را افزایش دهد. بنابراین مهم است که از نظر بدنی فعال باقی بمانید تا ماهیچه ها را قوی نگه دارید. هر آسیبی که یک زن در دوران بارداری تجربه کند می تواند زایمان را دشوارتر کند. عوارض مربوط به بارداری همچنین ممکن است دوره پس از زایمان را دشوارتر و روند بهبودی را کندتر نموده و به طور بالقوه به سلامت روان آسیب برساند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

زنان باید در دوران بارداری به طور منظم به پزشک یا ماما مراجعه کنند. استفاده از این ملاقات برای بحث در مورد همه علائم، حتی اگر جزئی به نظر می رسند، حیاتی است. در اوایل بارداری، زنان ممکن است تنها هر چند هفته یکبار به پزشک مراجعه کنند.

اگر فشار یا درد شدیدی را تجربه می کنند یا علائم دیگری مانند تب، ادرار دردناک، خونریزی یا تغییر در حرکات نوزاد دارند، مهم است که فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.

فشار واژن در دوران بارداری تنها یکی از علائمی است که زنان ممکن است در دوران بارداری تجربه کنند. این وضعیت معمولاً نباید باعث نگرانی شود و می تواند نشانه خوبی باشد که بدن هورمون های مناسبی را ترشح می کند و رحم طبق انتظار رشد می کند.

کمی احتیاط در بارداری می تواند به شناسایی مشکلات قبل از تبدیل شدن به شرایط اضطراری کمک کند. هرگز در مراجعه به پزشک تردید نکنید، حتی اگر مشکل به نظر جزئی باشد. بعید است که مشکل شدیدی وجود داشته باشد، اما اطمینان خاطر می تواند بارداری را آسان تر کند. اگر مشکلی وجود دارد، بهتر است هر چه زودتر موضوع را بررسی کنید.

منبع: medicalnewstoday