سندرم مالوری ویس یا اشک مالوری ویس به وضعیتی اطلاق می شود که شامل خونریزی و سایر علائم پارگی در پوشش داخلی قسمت فوقانی روده (مجرای گوارشی) است. استفراغ شدید و طولانی مدت می تواند منجر به پارگی در پوشش مری شود. مری لوله ای است که گلو را به معده متصل می کند. سندرم مالوری ویس (MWS) با پارگی در غشای مخاطی یا پوشش داخلی، یعنی جایی که مری به معده می‌رسد، مشخص می‌شود. سایر وضعیت های مشابه بدون درمان در عرض 72 ساعت بهبود می‌یابند، اما اشک مالوری ویس می‌تواند باعث خونریزی قابل توجهی شود و بسته به شدت پارگی، برای ترمیم آسیب ممکن است به جراحی نیاز باشد.
علل سندروم مالوری ویس
شایع ترین علت سندروم مالوری ویس استفراغ شدید یا طولانی مدت است. در حالی که این نوع استفراغ می تواند همراه با بیماری معده رخ دهد، اغلب به دلیل مصرف مزمن الکل یا پرخوری عصبی نیز اتفاق می افتد.
سایر شرایط نیز می تواند منجر به پارگی مری شود. این شرایط شامل موارد زیر است:
- ضربه به قفسه سینه یا شکم
- سکسکه شدید یا طولانی مدت
- سرفه های شدید
- بلند کردن یا زور زدن
- گاستریت، که التهاب پوشش داخلی معده است
- فتق هیاتال که زمانی رخ می دهد که بخشی از معده از طریق دیافراگم مورد فشار واقع می شود
- تشنج
- دریافت احیای قلبی ریوی (CPR) نیز می تواند منجر به پارگی مری شود.
سندرم مالوری ویس در مردان شایع تر از زنان است. همچنین بیشتر در افراد مبتلا به الکل رخ می دهد. طبق گفته سازمان ملی اختلالات نادر، افراد بین 40 تا 60 سال بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. با این حال، مواردی از سندرم مالوری ویس در کودکان و بزرگسالان وجود دارد.
عوامل خطر سندرم مالوری ویس
چند عامل وجود دارد که می تواند شما را در معرض خطر پارگی مالوری ویس قرار دهد. این عوامل می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مصرف زیاد الکل
- تشخیص پرخوری عصبی
- رفلاکس اسید مداوم
- استفراغ شدید
در حال حاضر این که آیا وجود فتق هیاتال یک عامل خطر برای سندرم مالوری ویس است یا خیر، مورد بحث است. در حالی که بسیاری از کسانی که تشخیص سندرم مالوری ویس دارند، فتق را گزارش کرده‌اند، هنوز مشخص نیست که آیا ارتباط اثبات شده ای وجود دارد یا خیر.
علائم سندرم مالوری ویس
سندرم مالوری ویس همیشه علائمی ایجاد نمی کند. این حالت در موارد خفیف که پارگی مری فقط مقدار کمی خونریزی ایجاد می‌کند و بدون درمان به سرعت بهبود می‌یابد، شایع‌تر است. با این حال، در بیشتر موارد، علائم ایجاد می شود.
این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد شکم
- استفراغ خونی که به آن هماتمزیس می گویند
- استفراغ غیر ارادی
- مدفوع سیاه رنگ و قیری
استفراغ خونی
خون در استفراغ معمولاً تیره و لخته شده است و ممکن است شبیه تفاله قهوه باشد. گاهی اوقات نیز ممکن است قرمز باشد، که نشان دهنده خون تازه است. خونی که در مدفوع ظاهر می شود تیره و شبیه قیر است، مگر اینکه خونریزی زیادی داشته باشید که در این صورت قرمز می شود. اگر این علائم را دارید، فورا به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید. در برخی موارد، از دست دادن خون به دلیل MWS می تواند قابل توجه و خطرناک باشد.
مشکلات سلامتی دیگری نیز وجود دارد که ممکن است علائم مشابهی ایجاد کند. علائم مرتبط با MWS ممکن است با اختلالات زیر نیز رخ دهد:
- سندرم زولینگر-الیسون، یک اختلال نادر است که در آن تومورهای کوچک اسید معده اضافی ایجاد می‌کنند که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود.
- گاستریت فرسایشی مزمن، که التهاب پوشش معده است و باعث ایجاد ضایعات زخم مانند می شود
- سوراخ شدن مری
- زخم معده
- سندرم بوئرهاو، که پارگی مری به دلیل استفراغ است.
شایان ذکر است که سندرم مالوری ویس یک بیماری نادر است و فقط توسط پزشک قابل تشخیص است. اگر علائم ذکر شده را دارید برای تشخیص مناسب، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
سندرم مالوری ویس چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک از شما در مورد هر گونه مسائل پزشکی، از جمله مصرف روزانه الکل و بیماری های اخیر، سوال خواهد کرد تا علت اصلی علائم را شناسایی کند. اگر علائم حاکی از خونریزی فعال در مری باشد، پزشک ممکن است ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپی (EGD) انجام دهد. برای جلوگیری از ناراحتی در طول این روش، باید مسکن مصرف کنید. طی این روش پزشک یک لوله کوچک و منعطف را با یک دوربین متصل به آن، که آندوسکوپ نامیده می‌شود، در مری و معده قرار می‌دهد. این می تواند به پزشک کمک کند مری را ببیند و محل پارگی را تشخیص دهد. پزشک احتمالاً شمارش کامل خون (CBC) را نیز برای تأیید تعداد گلبول های قرمز تجویز می کند. اگر خونریزی در مری داشته باشید، ممکن است تعداد گلبول های قرمز خون شما پایین باشد. بر اساس یافته‌های این آزمایش‌ها، پزشک می‌تواند تشخیص دهد که آیا MWS دارید یا خیر.
درمان سندرم مالوری ویس
طبق گفته سازمان ملی اختلالات نادر، خونریزی ناشی از پارگی در مری در حدود 80 تا 90 درصد موارد سندرم مالوری ویس به خودی خود متوقف می شود. بهبودی معمولا در چند روز اتفاق می افتد و نیازی به درمان ندارد. اما اگر خونریزی متوقف نشد، ممکن است به یکی از درمان‌های زیر نیاز داشته باشید.
درمان آندوسکوپی
اگر خونریزی به خودی خود متوقف نشودد، ممکن است نیاز به درمان آندوسکوپی داشته باشید. پزشکی که EGD را انجام می دهد می تواند این درمان را نیز انجام دهد.
گزینه های آندوسکوپی عبارتند از:
- تزریق درمانی یا اسکلروتراپی که دارو را به پارگی می‌رساند تا رگ خونی را ببندد و خونریزی را متوقف کند.
- درمان انعقادی، که از گرما برای بسته شدن رگ پاره شده استفاده می کند.
- هنگامی که خون زیادی از دست می رود، ممکن است نیاز به تزریق خون برای جایگزینی خون از دست رفته داشته باشید.
جراحی و گزینه های دیگر
گاهی اوقات، درمان آندوسکوپی برای متوقف کردن خونریزی کافی نیست. بنابراین پزشکان از راه های دیگری مانند جراحی لاپاراسکوپی برای دوختن پارگی استفاده می کنند. اگر نمی توانید تحت عمل جراحی قرار بگیرید، ممکن است از آرتریوگرافی برای شناسایی رگ خونریزی کننده استفاده شود و آن را مسدود کنند تا خونریزی متوقف شود.
دارو
برای کاهش تولید اسید معده، داروهایی مانند فاموتیدین (پپسید) یا لانزوپرازول (پرواسید) ممکن است ضروری باشند. با این حال، اثربخشی این داروها هنوز مورد بحث است.
پیشگیری از سندرم مالوری ویس
برای جلوگیری کامل از سندرم مالوری ویس کار زیادی نمی توان انجام داد. با این حال، برخی اقدامات مربوط به شیوه زندگی و سلامتی وجود دارد که برای کاهش خطر ابتلا به سندرم مالوری ویس یا بهبود عملکرد خود در صورت تشخیص بیماری می توانید انجام دهید. درمان شرایطی که باعث دوره‌های طولانی استفراغ شدید می‌شوند، برای جلوگیری از بیماری مهم است. بنابراین برای درمان به پزشک مراجعه کنید یا برای اختلالات خوردن، مانند پرخوری عصبی، کمک بگیرید. مصرف بیش از حد الکل و التهاب کبد می تواند باعث ایجاد دوره های مکرر بیماری شود. برای کاهش خطر ابتلا به سندرم مالوری ویس، مصرف الکل خود را محدود کنید. اگر مبتلا هستید، از الکل خودداری کنید و در مورد راه های مدیریت وضعیت خود برای جلوگیری از اپیزودهای بعدی، با پزشک صحبت کنید.
