نقش سلنیوم در بدن؛ منابع، عوارض جانبی و دوز مناسب

سلنیوم یک ماده معدنی ضروری است که از بسیاری از فرآیندهای بدن پشتیبانی می کند. این ماده می تواند به بهبود شناخت، عملکرد سیستم ایمنی و باروری کمک کند. سلنیوم یک ماده مغذی است که نقش کلیدی در حفظ متابولیسم هورمون تیروئید و سنتز DNA و محافظت از بدن در برابر استرس اکسیداتیو و عفونت دارد. بدن معمولاً مقداری سلنیوم را در بافت انسان، عمدتاً در ماهیچه‌های اسکلتی، پس از دریافت آن از غذاهای حاوی مقادیر کمی ذخیره می‌کند. این غذاها شامل آجیل، غذاهای دریایی و گوشت است. مقدار سلنیوم در غذا به غلظت خاک و آبی که در آن رشد کرده است بستگی دارد. افراد همچنین می توانند این ماده معدنی را به غذاها اضافه کنند یا آن را به عنوان مکمل مصرف نمایند.

مزایای سلنیوم برای سلامتی

سلنیوم ممکن است در چندین جنبه از سلامت انسان نقش داشته باشد.

بیماری قلب و عروقی

سلنوپروتئین ها ممکن است با جلوگیری از اصلاح اکسیداتیو لیپیدها یا چربی های بدن بر سلامت قلب تأثیر بگذارند. این امر ممکن است التهاب و تجمع پلاکت ها را کاهش دهد. با این حال، هیچ شواهد بالینی معتبری وجود ندارد که نشان دهد این ماده معدنی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد، به خصوص در افراد سالمی که سلنیوم را از غذا دریافت می کنند. برخی از مطالعات نشان می دهد که افرادی که سلنیوم کمتری در خون دارند در معرض خطر بیشتری برای بیماری قلبی هستند، اما مطالعات دیگر این موضوع را رد می کنند.

زوال شناختی

فعالیت آنتی اکسیدانی سلنیوم ممکن است به کاهش خطر زوال شناختی مرتبط با افزایش سن و اختلالات ناشی از شرایطی مانند بیماری آلزایمر کمک کند.

اختلالات تیروئید

سلنیوم همچنین نقش مهمی در حفظ عملکرد سالم تیروئید دارد. مطالعات انجام شده نشان می دهد که داشتن سطح مطلوب سلنیوم در بدن ممکن است به جلوگیری از اختلالات تیروئید کمک کند. این وضعیت می تواند به ویژه در مورد زنان صادق باشد.

سرطان

نقش سلنیوم در ترمیم DNA به این معنی است که ممکن است در پیشگیری از سرطان نقش داشته باشد. با این حال، طبق یک مطالعه سال 2016، این وضعیت ممکن است به نوع سلنیوم و نوع سرطان فرد بستگی داشته باشد.

مزایای دیگر سلنیوم

برخی از مطالعات نشان می دهد که سلنیوم ممکن است به جلوگیری از پیشرفت HIV به ایدز و کاهش خطر سقط جنین کمک کند. دانشمندان همچنین عقیده دارند که سطح سلنیوم در دوران بارداری ممکن است عاملی در ایجاد آسم دوران کودکی باشد.

منابع غذایی سلنیوم

سلنیوم اغلب در غلات کامل و محصولات حیوانی مانند ماهی و تخم مرغ یافت می شود. مقدار سلنیوم در غلات و غذاهای مبتنی بر غلات به محتوای خاک محل رشد آنها بستگی دارد.

غذاهای زیر منابع خوب سلنیوم هستند:

  • آجیل
  • ماهی تن
  • هالیبوت پخته شده
  • برنج قهوه ای پخته شده
  • تخم مرغ
  • نان سفید

دوز مصرف توصیه شده سلنیوم

DV توصیه شده برای سلنیوم 55 میکروگرم در روز برای اکثر بزرگسالان است. در دوران بارداری فرد باید 60 میکروگرم و در دوران شیردهی 70 میکروگرم در طول روز مصرف کند.

عوارض جانبی سلنیوم

حد بالایی برای سطح مطلوب سلنیوم در بدن 400 میکروگرم برای بزرگسالان است. به ندرت پیش می‌آید که کسی سلنیوم، به‌ویژه سلنیوم موجود در غذا را، بیش از حد مصرف کند.

با این حال، مصرف بیش از حد مکمل های با غلظت بالا می تواند اثرات منفی داشته باشد. این اثرات  ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • بوی سیر مانند در نفس و طعم فلزی در دهان
  • ناخن های شکننده
  • دندان های لکه دار یا پوسیده
  • مشکلات گوارشی، مانند حالت تهوع
  • ناهنجاری های عصبی
  • خستگی و تحریک پذیری
  • ضایعات و بثورات پوستی
  • ریزش مو

در موارد شدید، مصرف بیش از حد سلنیوم می تواند منجر به نارسایی کلیه، نارسایی قلبی و مرگ شود. مکمل های سلنیوم همچنین می توانند با برخی داروها از جمله سیس پلاتین که یک داروی شیمی درمانی است تداخل داشته باشند. استفاده از این دارو می تواند سطح سلنیوم را در بدن کاهش دهد.

استفاده از مکمل های سلنیوم

افراد می توانند سلنیوم را از طریق مولتی ویتامین ها و سایر مکمل های غذایی دریافت نمایند. این‌ ترکیبات ممکن است حاوی این ماده معدنی به اشکال مختلف از جمله سلنومتیونین و سلنات سدیم باشند. فراموش نکنید مکمل های تغذیه ای را حتماً از طریق داروخانه و منابع معتبر تهیه نمایید. در صورت داشتن بیماری های زمینه ای یا مصرف هر نوع دارو پیش از مصرف سلنیوم با پزشک خود مشورت کنید.

منبع : webmd

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز پزشکی نیست.
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.