درمان بیماری لوپوس چیست؟

درمان بیماری لوپوس بر اساس نشانه‌ها و علایم بیماری انجام می‌شود. پزشک معالج باید روش‌های درمانی و داروهایی را برای درمان بیماری لوپوس انتخاب کند که خطر کم‌تری را برای بیمار به همراه داشته باشد. 

درمان بیماری لوپوس چیست؟

داروهای غیراستروئیدی ضد التهابی (Nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs)) در اولین معرفی از داروها برای درمان بیماری لوپوس به  داروهایی هم‌چون ناپروکسن سدیم (naproxen sodium) ایبوپروفن (ibuprofen) از جمله داروهای غیر استروئیدی می‌پردازیم که برای درمان درد، تورم و تب ناشی از لوپوس تجویز می‌شوند. برای خرید این داروها نیازی به نسخه‌ی پزشک نیست. با این همه داروهای غیر استروئیدی قوی‌‌تری هم وجود دارند که برای تهیه‌ی آن نیاز به تجویز پزشک وجود دارد. داروهای غیر استروئیدی دارای عوارض جانبی همچون خونریزی معده، مشکلات کلیوی و افزایش خطر ابتلا به مشکلات قلبی وجود دارد. 

• داروهای ضد مالاریا: داروهایی همچون هیدروکسی کلروکین (hydroxychloroquine) عموما برای درمان بیماری مالاریا استفاده می‌شوند، این داروها بر سیستم ایمنی اثر گذاشته و مانع وخیم شدن علایم بیماری لوپوس می‌شوند. عوارض جانبی این دارو شامل ناراحتی معده و در مواردی نادر آسیب شبکیه‌ی چشم است. بنابراین در زمان مصرف این دارو باید به صورت مرتب چشم فرد معاینه شود. 

کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids) : پردنیزون (Prednisone) و دیگر داروهای کورتیکواستروئیدی به بهبود التهاب ناشی از لوپوس کمک می‌کنند. دوز بالای استروئید در داروهایی مانند متیل پردنیزولون (methylprednisolone) به کنترل بیماری‌های وخیمی که کلیه‌ها و مغز را درگیر می‌کند کمک بسیار زیادی خواهد کرد. افزایش وزن، کبود شدن آسان بدن، پوکی استخوان، فشار خون بالا، دیابت و افزایش احتمال ابتلا به عفونت از جمله اثرات جانبی این داروها هستند. اگر فرد مدت زیادی دارویی با دوز بالای استروئید را مصرف کند، بدون شک عوارض جانبی بیش‌تری را تجربه خواهد کرد. 

داروهای سرکوب کننده‌ی سیستم ایمنی (Immunosuppressants) : داروهایی هم‌چون آزاتیوپرین (azathioprine)، مایکوفنولیک اسید (mycophenolate mofetil) و متوترکسات (methotrexate) از جمله داروهای سرکوب کننده‌ی سیستم ایمنی هستند که در درمان بیماری لوپوس از آن‌ها استفاده می‌شود. افزایش خطر ایجاد عفونت در بدن، آسیب کبدی، کاهش شانس بارداری و افزایش خطر ابتلا به سرطان از جمله عوارض جانبی این دسته از داروها است. 

• زیست‌داروها یا داروهای بیولوژیک (Biologics) :داروهایی همچون بلیموماب (belimumab) به صورت درون وریدی استفاده می‌شوند و تا حدود زیادی باعث بهبود علایم بیماری لوپوس خواهند شد. اسهال، عفونت و حالت تهوع از جمله عوارض جانبی این داروها است. در مواردی نادر این دارو باعث تشدید افسردگی فرد مبتلا به لوپوس خواهد شد.
• ریتوکسیماب (Rituximab): از این دارو برای درمان نوع مقاوم بیماری لوپوس استفاده می‌شود. واکنش‌های آلرژیکی و هم‌چنین افزایش خطر بروز عفونت از عوارض این دسته از داروها است.

درمان‌های جایگزین یا آلترناتیو بیماری لوپوس

درمان‌های جایگزین باعث برطرف شدن کامل نشانه‌های بیماری لوپوس نخواهند شد ولی در عین حال تا حدودی در کاهش آن‌ها موثر اند. البته لازم است که قبل از به کار گیری این روش‌ها با پزشک مشورت شود. 

• دی‌هیدرواپی‌آندروسترون   (Dehydroepiandrosterone (DHEA)) : مکمل‌هایی که حاوی این هورمون هستند به بهبود درد ماهیچه‌ای و خستگی کمک بسیار زیادی می‌کنند. از طرفی این هورمون در زنان باعث ایجاد جوش پوستی می‌شود. 
• روغن ماهی: مکمل‌های روغن ماهی شامل اسید چرب امگا 3 هستند که تحقیقات نشان داده تا حدود زیادی به کمک افراد مبتلا به لوپوس می آیند. عوارض جانبی مصرف این مکمل شامل حالت تهوع، بادگلو، و احساس طعم ماهی در دهان است.
• طب سوزنی: در این روش سوزن‌های کوچکی در داخل پوست فرو می‌رود، این روش در کاهش درد ماهیچه‌ای ناشی از لوپوس بسیار کمک کننده است. 

تغییر شیوه‌ی زندگی و درمان‌های خانگی برای بیماری لوپوس

• ملاقات با پزشک به صورت مرتب: بسیاری از مردم فقط زمانی به پزشک مراجعه می‌کنند که علایم و نشانه‌های بیماری لوپوس وخیم‌تر شده باشد، در حالی که ملاقات منظم با پزشک به بهبود استرس و نگرانی‌های فرد و یا تغییر برنامه‌ی غذایی فرد منجر شده و در نهایت از مشکلات بیماری تا حدود زیادی می‌کاهد. 

• به حداقل رساندن قرار گرفتن در برابر تابش مستقیم نور خورشید: از آن‌جایی که قرار گرفتن در برابر تابش مستقیم نور خورشید باعث بدتر شدن علایم بیماری لوپوس می‌شود، توصیه شده که فرد با رعایت نکات ایمنی هم‌چون پوشیدن کلاه، لباس آستین بلند و شلوارهای بلند در فضاهای خارجی ظاهر شود. هم‌چنین فرد مبتلا به لوپوس هر بار که از منزل خارج می‌شود باید از کرم ضد آفتابی با SPF  حداقل 55 استفاده کند. 

• انجام مرتب فعالیت‌های ورزشی :ورزش به افزایش قدرت استخوان‌ها، کاهش خطر حمله‌های قلبی و بهبود کلی سلامتی منجر خواهد شد.
• ترک سیگار : سیگار خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش داده و موجب افزایش اثر لوپوس بر روی قلب و رگ‌های خونی خواهد شد. 
• داشتن رژیم غذایی سالم : در رژیم غذایی فرد مبتلا به لوپوس باید مقدار کافی میوه، سبزی و غلات کامل وجود داشته باشد. گاهی فرد مبتلا در صورت داشتن مشکلات گوارشی، آسیب‌های کلیوی و یا داشتن فشار خون بالا نیاز به پرهیز غذایی پیدا می‌کند.
• بررسی نیاز احتمالی به مکمل‌های ویتامین دی و کلسیم: بر اساس برخی پژوهش‌ها افراد مبتلا به لوپوسی که مکمل‌های ویتامین دی دریافت کرده‌اند، روند رو به بهبودی را طی می‌کنند. از طرفی مصرف روزانه 1200 تا 1500 میلی گرم کلسیم به سلامت استخوان‌ها منجر خواهد شد. 

منبع:

mayoclinic