بیماری ژیاردیازیس؛ علل، علائم و راه های درمان آن را بشناسید

ژیاردیازیس نوعی بیماری اسهالی است، درواقع می توان گفت یک عفونت در روده کوچک است. این بیماری توسط یک انگل میکروسکوپی به نام ژیاردیا لامبلیا ایجاد می شود. ژیاردیازیس از طریق تماس با افراد آلوده گسترش می یابد. شما می توانید با خوردن غذای آلوده یا نوشیدن آب آلوده به ژیاردیازیس مبتلا شوید. سگ ها و گربه های خانگی نیز اغلب به ژیاردیازیس مبتلا می شوند. طبق گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) این بیماری در سراسر جهان یافت می شود. با این حال، این وضعیت در کشورهای در حال توسعه پرجمعیت که فاقد شرایط بهداشتی و کنترل کیفیت آب هستند، شایع تر است.

علل ژیاردیازیس چیست؟

ژیاردیا لامبلیا در مدفوع حیوانات و انسان یافت می شود. این انگل ها همچنین در غذا، آب و خاک آلوده رشد می کنند و می توانند برای مدت طولانی در خارج از میزبان زنده بمانند. مصرف تصادفی این انگل ها می تواند منجر به عفونت شود. رایج ترین راه برای ابتلا به ژیاردیازیس نوشیدن آب حاوی این انگل است. منبع آب آلوده می تواند استخرها، چشمه های آب معدنی، و دریاچه ها باشد. منابع آلودگی ها نیز شامل مدفوع حیوانات، پوشک، و رواناب کشاورزی است. ابتلا به ژیاردیازیس از طریق غذا کمتر رایج است زیرا گرما انگل ها را می کشد. همچنین عدم رعایت بهداشت هنگام دست زدن به غذا یا خوردن محصولات شسته شده در آب آلوده می تواند باعث گسترش انگل شود.

ژیاردیازیس از طریق تماس شخصی نیز سرایت می کند. به عنوان مثال، رابطه جنسی مقعدی محافظت نشده می تواند عفونت را از فردی به فرد دیگر منتقل کند. تعویض پوشک کودک یا مبتلا شدن به انگل در حین کار در یک مهدکودک نیز از راه های رایج ابتلا به این بیماری است. کودکان در معرض خطر بالایی برای ابتلا به ژیاردیازیس هستند زیرا احتمالاً هنگام تعویض پوشک یا آموزش مدفوع کردن با مدفوع در تماسند.

علائم ژیاردیازیس چیست؟

برخی از افراد می توانند بدون اینکه هیچ علامتی داشته باشند؛ حامل انگل ژیاردیا باشند. علائم ژیاردیازیس معمولاً یک یا دو هفته پس از مواجهه ظاهر می شود. علائم رایج عبارتند از:

  • خستگی
  • حالت تهوع
  • اسهال یا مدفوع چرب
  • از دست دادن اشتها
  • استفراغ
  • نفخ و گرفتگی شکم
  • کاهش وزن
  • نفخ بیش از حد
  • سردرد
  • درد شکم

بیماری ژیاردیازیس

ژیاردیازیس چگونه تشخیص داده می شود؟

ممکن است مجبور شوید برای آزمایش یک یا چند نمونه مدفوع بدهید. یک تکنسین نمونه مدفوع را از نظر وجود انگل ژیاردیا بررسی می کند. ممکن است در طول درمان نمونه های بیشتری را از شما بخواهند. پزشک احتمالا انتروسکوپی را نیز انجام دهد. این روش شامل وارد کردن یک لوله انعطاف پذیر در گلو و داخل روده کوچک است. این به پزشک اجازه می دهد تا دستگاه گوارش را معاینه کرده و نمونه بافت را بگیرد

راه های درمان ژیاردیازیس چیست؟

در بیشتر موارد، ژیاردیازیس خود به خود برطرف می شود. اگر عفونت شدید یا طولانی مدت باشد، پزشک ممکن است دارو تجویز کند. اکثر پزشکان به جای اینکه بیماری خود به خود برطرف شود، درمان با داروهای ضد انگلی را توصیه می کنند. آنتی بیوتیک های خاصی شامل موارد زیر برای درمان ژیاردیازیس استفاده می شوند:

مترونیدازول

یک آنتی بیوتیک است که باید به مدت پنج تا هفت روز مصرف شود. می تواند باعث حالت تهوع شود و طعم فلزی در دهان شما به جا بگذارد.

تینیدازول

به اندازه مترونیدازول موثر است و اغلب با یک دوز ژیاردیازیس را درمان می کند.

نیتازوکسانید

یک گزینه محبوب برای کودکان است زیرا به شکل مایع در دسترس است و فقط باید به مدت سه روز مصرف شود

پارومومایسین

این دارو نسبت به سایر آنتی بیوتیک ها کمتر ممکن است نقص های مادرزادی ایجاد کند، اگرچه زنان باردار باید قبل از مصرف هر گونه دارویی برای ژیاردیازیس تا پس از زایمان صبر کنند. این دارو در سه نوبت در طول 5 تا 10 روز تجویز می شود.

چه عوارضی با ژیاردیازیس همراه است؟

ژیاردیازیس می تواند منجر به عوارضی مانند کاهش وزن و کم آبی بدن در اثر اسهال شود. این عفونت همچنین می تواند باعث عدم تحمل لاکتوز در برخی افراد شود. کودکان زیر 5 سال مبتلا به ژیاردیازیس در معرض خطر سوء تغذیه هستند که این امر می تواند در رشد جسمی و ذهنی آنها اختلال ایجاد کند.

چگونه می توان از ژیاردیازیس پیشگیری کرد؟

شما نمی توانید از ژیاردیازیس پیشگیری کنید، اما می توانید با شستن کامل دست ها، خطر ابتلا به آن را کاهش دهید، به ویژه اگر در مکان هایی کار می کنید که میکروب ها به راحتی پخش می شوند، مانند مراکز مراقبت روزانه. برکه‌ها، نهرها، رودخانه‌ها و سایر منابع آبی که همگی می‌توانند منبع ژیاردیا باشند. توجه داشته باشید که اگر در منابع آب آلوده شنا می کنید، آب را قورت ندهید. از نوشیدن آب های سطحی خودداری کنید، مگر اینکه آب پز، تصفیه شده با ید یا فیلتر شده باشد. هنگام پیاده روی یا کمپینگ، بطری آب به همراه داشته باشید. هنگام سفر به منطقه ای که ژیاردیازیس در آن رخ می دهد، آب لوله کشی ننوشید. همچنین باید از مسواک زدن دندان های خود با آب لوله کشی خودداری کنید. به خاطر داشته باشید که آب لوله کشی می تواند در یخ و سایر نوشیدنی ها نیز وجود داشته باشد. از خوردن محصولات محلی نپخته خودداری کنید. در مورد اعمال جنسی مرتبط با گسترش این عفونت، مانند رابطه جنسی مقعدی، احتیاط کنید. برای کاهش احتمال ابتلا به ژیاردیازیس از کاندوم استفاده کنید.

چشم انداز بلند مدت افراد مبتلا به ژیاردیازیس چیست؟

عفونت های ژیاردیازیس معمولاً حدود شش تا هشت هفته طول می کشد، اما مشکلاتی مانند عدم تحمل لاکتوز می تواند پس از برطرف شدن عفونت نیز باقی بماند.

منبع : healthline

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز پزشکی نیست.
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.