پسوریازیس در کودکان

هر آنچه که باید در مورد پسوریازیس در کودکان بدانید

پسوریازیس یک  بیماری خودایمنی مزمن است که باعث می شود سلول های پوست تا 10 برابر سریعتر از حد طبیعی تکثیر شوند. این تجمع سلولی باعث ایجاد پوسته پوسته شدن روی سطح پوست می شود. التهاب و قرمزی اطراف فلس در این موارد کاملاً قابل مشاهده است. فلس های پسوریاتیک معمولی نقره ای مایل به سفید هستند و به صورت لکه های ضخیم و قرمز ایجاد می شوند که گاهی اوقات ترک خورده و خونریزی می کنند.

فلس ها معمولاً روی مفاصل مانند آرنج و زانو ایجاد می شوند. آنها ممکن است در هر نقطه از بدن ایجاد شوند، از جمله:

• دست
• پا
• گردن
• پوست سر
• صورت

انواع کمتر شایع پسوریازیس ناخن ها، دهان و ناحیه اطراف اندام تناسلی را درگیر می کند.

پسوریازیس نتیجه تسریع فرآیند تولید پوست است. به طور معمول، سلول های پوست در عمق پوست رشد نموده و به آرامی به سطح می آیند. چرخه زندگی معمولی یک سلول پوست یک ماه است.

در افراد مبتلا به پسوریازیس، این فرآیند تولید ممکن است تنها در چند روز رخ دهد. به همین دلیل، سلول های پوست زمانی برای ریزش ندارند. این تولید بیش از حد سریع منجر به تجمع سلول های پوست می شود . این امر باعث می شود پوست به صورت تکه های قرمز ناهموار پوشیده شده با فلس های سفید در بیاید. پسوریازیس نمی تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

تا 40 درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس قبل از 16 سالگی علائم دارند و 10 درصد آنها قبل از 10 سالگی به آن مبتلا می شوند.

کودکان ممکن است پسوریازیس خفیف، متوسط یا شدید داشته باشند. این یک بیماری مادام العمر بدون درمان است، اما می توانید علائم را با دارو کنترل کنید. اکثر موارد پسوریازیس در کودکان خفیف هستند و با درمان بهبود می یابند.

پسوریازیس مسری نیست و اغلب، یک عفونت باکتریایی مانند گلودرد استرپتوکوکی برای اولین بار در کودکان باعث پسوریازیس می شود.

مواردی که خطر ابتلای کودک به این بیماری را افزایش می دهد نیز عبارتند از:

• چاقی
• برخی داروها مانند لیتیوم، بتابلوکرها یا داروهای مالاریا
• هوای سرد
• بریدگی، خراش، آفتاب سوختگی یا بثورات روی پوست
• سطوح بالای استرس

انواع پسوریازیس در کودکان

پنج نوع پسوریازیس وجود دارد، اما برخی از آنها در کودکان بسیار شایع تر از سایرین است. علائم در کودکان نیز می تواند متفاوت ظاهر شود. به عنوان مثال، احتمال ابتلا به پسوریازیس در صورت یا اطراف مفاصل آنها بیشتر است.

دو نوع از شایع ترین موارد این بیماری در کودکان شامل موارد زیر است :

پسوریازیس پلاکی: اکثر بچه هایی که به پسوریازیس گرفتارند این نوع را تجربه کردند. این نوع از بیماری باعث ایجاد لکه های قرمز و خشک به نام پلاک می شود. همچنین می تواند باعث ایجاد فلس های نقره ای شود. پلاک ها یا فلس ها معمولا روی زانوها، آرنج ها، کمر و پوست سر ظاهر می شوند. آنها باعث خارش، قرمزی و احساس درد می شوند و همچنین می توانند خونریزی کنند. تکه‌های پسوریازیس پلاکی در کودکان کوچک‌تر، نازک‌تر و پوسته‌دارتر از بزرگسالان است.

پسوریازیس روده ای: به این نوع پسوریازیس “قطره مانند” نیز گفته می شود که باعث ایجاد نقاط قرمز کوچک روی تنه، پشت، بازوها و پاها می شود و به احتمال زیاد توسط عفونت استرپتوکوک ایجاد می شود.

کودکان زیر 2 سال ممکن است به راش پوشک پسوریاتیک مبتلا شوند. این اتفاق روی پوستی می افتد که پوشک آن را پوشانده است. ممکن است مانند پسوریازیس پلاکی خود را نشان دهد یا ممکن است باعث ایجاد بثورات قرمز روشن شود. شما می توانید تفاوت بین راش پوشک پسوریاتیک و راش پوشک معمولی را تشخیص دهید زیرا راش پوشک پسوریاتیک با درمان معمول بهتر نمی شود.

انواع کمتر شایع پسوریازیس در کودکان

کودکان به احتمال زیاد به این انواع پسوریازیس مبتلا نمی شوند:

پسوریازیس پوسچولار: این حالت به صورت تاول روی پوست قرمز یا متورم دست و پا ظاهر می شود. اگر کودک به آن مبتلا شود، معمولاً یا خفیف‌تر از بزرگسالان است یا نوعی به نام پسوریازیس پوسچولار حلقوی است که باعث ایجاد حلقه قرمز در اطراف تاول‌ها می‌شود.

پسوریازیس معکوس: که در چین‌های بدن اتفاق می‌افتد! زیر زانو، زیر بغل یا اطراف کشاله ران. همچنین بسیار قرمز، صاف و براق به نظر می رسد.

پسوریازیس اریترودرمیک: یک شکل شدید این بیماری است که می تواند زندگی فرد مبتلا را تهدید کند. باعث قرمزی بیشتر قسمت های بدن می شود. بسیار خارش ایجاد نموده و دردناک است و می تواند پوست را به صورت ورقه کنده کنده کند.

علائم پسوریازیس در افراد مختلف متفاوت است و به نوع پسوریازیس بستگی دارد. نواحی پسوریازیس می تواند به کوچکی چند پوسته روی پوست سر یا آرنج باشد یا بیشتر بدن را بپوشاند.

شایع ترین علائم پسوریازیس پلاکی عبارتند از:

• لکه های برآمده و ملتهب پوست که در پوست روشن قرمز و در پوست تیره قهوه ای یا بنفش به نظر می رسند.
• فلس ها یا پلاک های سفید نقره ای روی لکه های قرمز یا پوسته های خاکستری روی لکه های بنفش و قهوه ای
•  ایجاد ترک و خونریزی در پوست های خشک
• درد اطراف لکه ها
• احساس خارش و سوزش در اطراف لکه ها
• مفاصل دردناک و متورم

توجه داشته باشید که همه این علائم را همه افراد تجربه نمی کنند. برخی از افراد اگر به نوع کمتر رایجی از پسوریازیس مبتلا شده باشند، علائم کاملا متفاوتی را تجربه خواهند کرد.

اکثر افراد مبتلا به پسوریازیس “چرخه” علائم را پشت سر می گذارند. این عارضه ممکن است برای چند روز یا چند هفته علائم شدیدی ایجاد کند و سپس برطرف شود. بعد از آن، در عرض چند هفته یا در صورت تحریک شدن توسط یک محرک رایج پسوریازیس، این وضعیت ممکن است دوباره ظاهر شود. گاهی اوقات علائم پسوریازیس به طور کامل ناپدید می شوند.

از نظر بسیاری از پزشکان دو عامل کلیدی نقش اصلی را در پیدایش و بروز پسوریازیس دارند: ژنتیک و سیستم ایمنی.

سیستم ایمنی

پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است که در نتیجه حمله بدن به خود شکل می گیرد. در مورد پسوریازیس، گلبول های سفید خون به نام سلول های T به اشتباه به سلول های پوست حمله می کنند.

در یک بدن معمولی، گلبول های سفید خون برای حمله و نابودی باکتری های مهاجم و مبارزه با عفونت ها مستقر می شوند. این حمله اشتباه باعث می‌شود که فرآیند تولید سلول‌های پوست بیش از حد پیش برود. افزایش سرعت تولید سلول های پوست باعث می شود که سلول های جدید پوست خیلی سریع رشد کنند. آنها به سطح پوست هل داده می شوند، جایی که روی هم انباشته می شوند.

این عمل منجر به ظهور پلاک هایی می شود که معمولاً با پسوریازیس مرتبط هستند. حملات به سلول های پوست نیز باعث ایجاد نواحی قرمز و ملتهب پوست می شود.

ژنتیک

برخی از افراد ژن هایی را به ارث می برند که احتمال ابتلا به پسوریازیس را در آنها افزایش می دهد. اگر یکی از اعضای خانواده شما به این بیماری مبتلاست، خطر ابتلا به پسوریازیس در شما بیشتر است. طبق گفته بنیاد ملی پسوریازیس (NPF) تقریباً 2 تا 3 درصد از افراد دارای این ژن به این بیماری مبتلا می شوند.

“محرک های” خارجی ممکن است یک حمله جدید پسوریازیس را در بدن شما آغاز کنند. این محرک ها برای همه یکسان نیستند.

شایع ترین محرک های پسوریازیس عبارتند از:

استرس

استرس زیاد و غیرمعمول ممکن است باعث تشدید این بیماری شود. اگر یاد بگیرید که استرس خود را کاهش داده و مدیریت کنید، می توانید شدت بیماری را کاهش داده و احتمالاً از بروز آن جلوگیری کنید.

جراحت

یک تصادف، بریدگی یا خراش ممکن است باعث تحریک این بیماری شود. واکسن ها و آفتاب سوختگی نیز می توانند از عوامل محرک به حساب بیایند.

داروها

برخی از داروها محرک پسوریازیس محسوب می شوند. این داروها عبارتند از:

• لیتیوم
• داروهای ضد مالاریا
• داروی فشار خون بالا

تشخیص پسوریازیس

پزشک معمولاً می‌تواند با بررسی دقیق پوست، ناخن یا پوست سر فرزندتان تشخیص دهد که آیا مبتلا به پسوریازیس است یا خیر. برای اطمینان، ممکن است نمونه کوچکی از پوست را نیز برداشته و برای بررسی دقیق‌تر به آزمایشگاه بفرستند. آنها همچنین در مورد سابقه خانوادگی و عادات شما می پرسند تا ببینند فرزند شما چند عامل خطر دارد.

پزشک کودک شما احتمالا یک آنتی هیستامین را برای کمک به خارش توصیه می کند. مرطوب نگه داشتن پوست نیز امری مهم است. اسید سالیسیلیک نیز ممکن است گزینه ای برای پلاک های ضخیم باشد، اما شما نباید از آن برای کودکان زیر 6 سال استفاده کنید.

درمان های موضعی که بر روی اکثر کودکان مبتلا به پسوریازیس خفیف صورت می گیرند معمولاً با استفاده از کرم، لوسیون یا پماد انجام می شود.

ترکیباتی نظیر آنترالین، کلسیپوترین (نوعی ویتامین D)، قطران زغال سنگ و کورتیکواستروئیدها نیز برای کنترل و درمان این بیماری استفاده می شوند.

افراد مبتلا به پسوریازیس متوسط ​​تا شدید و کسانی که به سایر انواع درمان پاسخ خوبی نداده اند، ممکن است نیاز به استفاده از داروهای خوراکی یا تزریقی داشته باشند. بسیاری از این داروها عوارض جانبی شدیدی دارند. پزشکان معمولاً آنها را برای مدت کوتاهی تجویز می کنند.

این داروها عبارتند از:

• متوترکسات
• سیکلوسپورین (Sandimmune)
• بیولوژیک
• رتینوئیدها
• بسیاری از مواردی که پزشکان برای بزرگسالان استفاده می کنند در کودکان بی خطر نیستند و عوارض جانبی جدی دارند.

نور درمانی: اگر پلاک‌ها روی بیشتر بدن کودک شما وجود داشته باشد، ممکن است پزشک کودک شما این گزینه را انتخاب کند که انواع آن شامل نور مصنوعی (نور UV) و لیزر درمانی است. اما این درمان‌ها به عنوان «خط دوم» شناخته می‌شوند، به این معنی که پزشک شما احتمالاً قبل از نور درمانی، یک درمان موضعی را امتحان می‌کند.

داروهای خوراکی: پزشک کودک شما احتمالاً فقط در صورتی که پسوریازیس شدید باشد، دارو را به صورت خوراکی یا تزریقی توصیه می کند

توصیه های غذایی

کاهش وزن

اگرکودک شما اضافه وزن دارد، کاهش وزن ممکن است شدت بیماری را کاهش دهد. از سوی دیگر کاهش وزن ممکن است درمان ها را نیز موثرتر کند.

از یک رژیم غذایی سالم برای قلب استفاده کنید

مصرف چربی های اشباع شده را کاهش داده و مصرف پروتئین های بدون چربی حاوی اسیدهای چرب امگا 3 مانند سالمون، ساردین و میگو را افزایش دهید. منابع گیاهی امگا 3 گردو، دانه کتان و سویا است.

از غذاهای محرک اجتناب کنید

پسوریازیس باعث التهاب می شود. برخی غذاها نیز این التهابات را افزایش می دهند. این غذاها عبارتند از:

• گوشت قرمز
• شکر تصفیه شده
• غذاهای فراوری شده
• محصولات لبنی

مصرف ویتامین ها

برخی از پزشکان رژیم غذایی غنی از ویتامین را به ویتامین های به شکل قرص ترجیح می دهند. با این حال، حتی سالم‌ترین فرد هم ممکن است برای دریافت مواد مغذی کافی به کمک نیاز داشته باشد. پس از مشورت با پزشک در صورت نیاز می توانید از ویتامین‌ها به عنوان مکمل رژیم غذایی خود استفاده کنید.

منبع : healthline