سیستیت بینابینی (IC) چیست؛ علائم، تشخیص و درمان

سیستیت بینابینی

سیستیت بینابینی (IC)، که اغلب سندرم مثانه دردناک نامیده می شود، یک بیماری مزمن است که باعث فشار مثانه، درد مثانه و گاهی درد لگن می شود. درد از ناراحتی خفیف تا درد شدید متغیر است.

مثانه شما یک اندام توخالی و عضلانی است که ادرار را ذخیره می کند. مثانه تا زمانی که پر شود منبسط می شود و سپس به مغز شما سیگنال می دهد که وقت ادرار کردن است و از طریق اعصاب لگن ارتباط برقرار می کند. این وضعیت باعث ایجاد میل به ادرار کردن در اکثر افراد می شود.

در سیستیت بینابینی، این سیگنال‌ها با هم مخلوط می‌شوند و فرد احساس می‌کند که نیاز به دفع ادرار بیشتر و با حجم کمتری نسبت به اکثر افراد دارید. سیستیت بینابینی اغلب زنان را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند تأثیر طولانی مدت بر کیفیت زندگی داشته باشد.

از آنجایی که IC دارای طیف گسترده ای از علائم و شدت است، اکثر متخصصان فکر می کنند ممکن است این وضعیت ناشی از چندین بیماری باشد. اگر درد ادراری دارید که بیش از 6 هفته طول می کشد و ناشی از بیماری های دیگری مانند عفونت یا سنگ کلیه نیست، ممکن است به IC مبتلا شده باشید علائم سیستیت بینابینی چالش های زیادی را به همراه دارد.

این بیماری می تواند بر زندگی اجتماعی، ورزش، خواب و حتی توانایی شما برای کار تأثیر بگذارد. سیستیت بینابینی باعث مراجعه فوری و اغلب دردناک به حمام می شود. در موارد شدید ممکن است مجبور شوید 40 تا 60 بار در روز ادرار کنید. حتی می تواند شما را در تمام طول شب بیدار نگه دارد.

علائم سیستیت بینابینی

علائم و نشانه های سیستیت بینابینی از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اگر سیستیت بینابینی دارید، علائم شما نیز ممکن است در طول زمان متفاوت باشد و به طور دوره ای در پاسخ به محرک های رایج مانند قاعدگی، نشستن طولانی مدت، استرس، ورزش و فعالیت جنسی پدید بیاید.

 

علائم شایع:

  • فشار و درد مثانه که با پر شدن مثانه بدتر می شود
  • درد در قسمت تحتانی شکم، کمر، لگن یا مجرای ادرار
  • برای زنان، درد در ناحیه لگن، مقعد، واژن یا ناحیه پشت واژن
  • برای مردان، درد در کیسه بیضه، بیضه، آلت تناسلی و مقعد
  • تکرر ادرار، اغلب به مقدار کم، در طول روز و شب (تا 60 بار در روز)
  • نیاز مداوم و فوری به ادرار کردن
  • برای زنان، درد هنگام رابطه جنسی
  • برای مردان، درد هنگام ارگاسم یا بعد از رابطه جنسی

درد مثانه ای که افراد با سیستیت بینابینی احساس می کنند می تواند از درد خفیف تا شدید متغیر باشد. حدود 5 تا 10 درصد از افراد مبتلا به این عارضه دچار زخم مثانه می شوند. اگرچه علائم و نشانه‌های سیستیت بینابینی ممکن است شبیه علائم عفونت مزمن دستگاه ادراری باشد، اما معمولاً هیچ عفونتی وجود ندارد. با این حال، اگر فرد مبتلا به سیستیت بینابینی به عفونت مجاری ادراری مبتلا شود، علائم ممکن است بدتر شوند.

 

چه کسانی به سیستیت بینابینی مبتلا می شوند؟

حدود 90 درصد افراد مبتلا به آی سی، زن هستند. حدود 3 تا 6 درصد از زنان بالغ به نوعی از IC مبتلا هستند. به طور متوسط، افراد ابتدا در دهه 40 زندگی خود دچار مشکل می شوند. با افزایش سن خطر ابتلا به آن افزایش می یابد.

 

چه چیزی باعث سیستیت بینابینی می شود؟

  • مشکل در بافت مثانه باعث می شود که ترکیبات موجود در ادرار باعث تحریک مثانه شود.
  • التهاب باعث می شود بدن شما مواد شیمیایی ترشح کند که علائم ایجاد می کند.
  • ترکیبی در ادرار به مثانه شما آسیب می رساند.
  • یک مشکل عصبی باعث می شود مثانه شما از عواملی که معمولاً دردناک نیستند، احساس درد کند.
  • اختلالات خودایمنی: سیستم ایمنی بدن شما به مثانه حمله می کند.
  • وراثت، عفونت یا آلرژی

البته باید گفت که علت دقیق سیستیت بینابینی ناشناخته است، اما به احتمال زیاد عوامل زیادی در ایجاد آن نقش دارند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به سیستیت بینابینی ممکن است در پوشش محافظ (اپیتلیوم) مثانه نیز نقص داشته باشند. نشت در اپیتلیوم ممکن است به مواد سمی موجود در ادرار اجازه دهد تا دیواره مثانه شما را تحریک کند.

سیستیت بینابینی

سیستیت بینابینی چگونه تشخیص داده می شود؟

هیچ آزمایش قطعی برای تشخیص سیستیت بینابینی وجود ندارد. هم مردان و هم زنان ابتدا باید وجود عفونت های دستگاه ادراری، سرطان مثانه، بیماری های مقاربتی و سنگ کلیه را بررسی نمایند.

در زنان، اندومتریوز یک احتمال دیگر است. برای مردان، IC را می توان با پروستات ملتهب یا سندرم درد مزمن لگن اشتباه گرفت.

این آزمایشات می تواند شرایط شما را بررسی نموده و به پزشک در تشخیص بهتر کمک کند:

  • آزمایش ادرار و کشت ادرار
  • سیستوسکوپی
  • بیوپسی مثانه و مجرای ادرار
  • کشش مثانه
  • کشت مایع پروستات (در مردان)

 

چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟

این عوامل با میزان خطر بالاتر سیستیت بینابینی مرتبط هستند:

جنسیت: زنان بیشتر از مردان مبتلا به سیستیت بینابینی تشخیص داده می شوند. علائم در مردان ممکن است شبیه سیستیت بینابینی باشد، اما اغلب با التهاب غده پروستات (پروستاتیت) همراه است.

سن: اکثر افراد مبتلا به سیستیت بینابینی در 30 سالگی یا بالاتر تشخیص داده می شوند.

داشتن یک اختلال درد مزمن: سیستیت بینابینی ممکن است با سایر اختلالات درد مزمن مانند سندرم روده تحریک پذیر یا فیبرومیالژیا همراه باشد.

 

عوارض سیستیت بینابینی

سیستیت بینابینی می تواند منجر به تعدادی از عوارض شود، از جمله:

کاهش ظرفیت مثانه: سیستیت بینابینی می تواند باعث سفت شدن دیواره مثانه شود که به مثانه اجازه می دهد ادرار کمتری در خود نگه دارد.

مختل کردن سیستم و برنامه زندگی: تکرر ادرار و درد ممکن است در فعالیت‌های اجتماعی، کار و سایر فعالیت‌های زندگی روزمره اختلال ایجاد کند.

مشکلات رابطه جنسی: تکرر ادرار و درد ممکن است روابط شخصی را تحت فشار قرار دهد و به رابطه جنسی آسیب بزند.

مشکلات عاطفی: درد مزمن و خواب قطع شده مرتبط با سیستیت بینابینی ممکن است باعث استرس عاطفی شده و منجر به افسردگی شود.

درمان های خانگی و سبک زندگی

در حدود نیمی از موارد، سیستیت بینابینی به خودی خود از بین می رود. اولین مرحله درمان این است که سعی کنید از محرک ها اجتناب نموده و تغییرات سبک زندگی را امتحان کنید:

  • مثانه خود را دوباره آموزش دهید تا ادرار بیشتری را در خود نگه دارد. به عنوان مثال، اگر احساس می کنید که نیاز به ادرار کردن هر 30 دقیقه دارید، سعی کنید آن را تا 45 دقیقه نگه دارید.
  • استرس را کاهش دهید. اختصاص دادن 5 دقیقه در روز برای انجام کاری برای خودتان و روحیه‌تان شروع خوبی است. تمرینات یوگا، خواندن کتاب، تکنیک های تمدد اعصاب، صحبت با یک دوست یا مدیتیشن ممکن است مفید باشد.
  • لباس های گشاد بپوشید. لباس های تنگ می توانند به مثانه شما فشار بیاورند.
  • ورزش های سبک انجام دهید. به عنوان مثال، راه رفتن یا کشش.
  • برای جلوگیری از محرک ها، در آنچه می خورید و می نوشید تغییر ایجاد کنید.
  • اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید.

بسیاری از مردم متوجه می شوند که برخی غذاها یا نوشیدنی ها مثانه آنها را تحریک می کند. لازم نیست همه این ترکیبات را یکباره حذف کنید. محرک های رایج معمولاً شامل موارد زیر است:

  • مرکبات مانند پرتقال و لیمو
  • گوجه فرنگی
  • شکلات
  • نوشیدنی های کافئین دار مانند قهوه
  • نوشیدنی های گازدار
  • الکل
  • غذاهای ادویه دار
  • شیرین کننده های مصنوعی

با پزشک خود در مورد رژیم غذایی تان صحبت کنید، این روش برای آنکه بفهمید چه چیزی بر مثانه شما تأثیرگذار است می‌تواند مفید باشد.

 

منبع : mayoclinic

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش اطلاعات عمومی شماست و به منزله تجویز پزشکی نیست.
ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.