سرطان آلت تناسلی، شکل نسبتا نادری از سرطان است که پوست و بافت های آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار می دهد. این سرطان زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های سالم در آلت تناسلی سرطانی می‌شوند، شروع به رشد خارج از کنترل می‌کنند و تومور را تشکیل می‌دهند. سرطان ممکن است در نهایت به سایر نواحی بدن از جمله غدد، سایر اندام ها و غدد لنفاوی گسترش یابد.
انواع سرطان آلت تناسلی
سرطان آلت تناسلی به عنوان یک نوع سرطان پوست شروع می شود و می تواند در اشکال زیر رخ دهد:
- کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC)
- کارسینوم سلول بازال
- ملانوما
- سارکوم ها
- کارسینوم آدنوسکواموس
علائم سرطان آلت تناسلی چیست؟
اولین علامت قابل توجه سرطان آلت تناسلی معمولا یک توده یا زخم روی آلت تناسلی است که ممکن است مانند یک برآمدگی کوچک و بی‌اهمیت یا یک زخم بزرگ و عفونی به نظر بیاید و در بیشتر موارد، به جای روی ساقه آلت تناسلی، روی سر یا پوست ختنه گاه قرار می گیرد. سایر علائم سرطان آلت تناسلی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خارش
- سوزش
- ترشح
- تغییر در رنگ آلت تناسلی
- ضخیم شدن پوست آلت تناسلی
- خون ریزی
- سرخی
- تحریک
- غدد لنفاوی متورم در کشاله ران
اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، فورا با پزشک تماس بگیرید. تشخیص زود هنگام و درمان برای افزایش شانس نتیجه مثبت حیاتی است.
سرطان آلت تناسلی به چه صورت است؟
سرطان آلت تناسلی ممکن است مانند یک توده، زخم یا تغییر رنگ به نظر برسد و بسته به نوع سرطان پوستی که باعث آن شده است. بیشتر روی پوست ختنه گاه یا سر آلت تناسلی قرار دارد. متخصص اورولوژی می تواند آزمایش های تشخیصی را برای تعیین سرطانی بودن توده انجام دهد.
عوامل خطر سرطان آلت تناسلی چیست؟
افرادی که آلت تناسلی خود را ختنه نکرده اند، احتمال بیشتری دارد که به سرطان آلت تناسلی مبتلا شوند. این ممکن است به این دلیل باشد که آلت تناسلی ختنه نشده بیشتر در معرض خطر سایر بیماری‌ها مانند فیموز و اسمگما است. فیموز شرایطی است که در آن پوست ختنه گاه سفت شده و به سختی جمع می شود. افراد مبتلا به فیموز در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به اسمگما هستند. اسمگما ماده ای است که در اثر جمع شدن سلول های مرده پوست، رطوبت و چربی در زیر پوست ختنه گاه ایجاد می شود. همچنین اگر ناحیه زیر پوست ختنه گاه به درستی تمیز نشود ممکن است این بیماری ایجاد شود و همین امر می تواند موجب التهاب شود.
همچنین افرادی که دارای شرایط زیر هستند، در معرض خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی هستند:
- بالای 60 سال سن داشتن
- سیگار کشیدن
- تمیز نکردن ناحیه زیر پوست ختنه گاه
- زندگی در منطقه ای که بهداشت و اقدامات بهداشتی ضعیفی دارد
- داشتن یک عفونت مقاربتی (STI)، مانند ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)
سرطان آلت تناسلی چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک می‌تواند با انجام آزمایش‌های تشخیصی خاص مانند موارد زیر، سرطان آلت تناسلی را تشخیص دهد:
معاینه ی جسمی
در طول معاینه فیزیکی، پزشک به آلت تناسلی نگاه می کند و هر توده یا زخمی را که وجود دارد بررسی می کند
بیوپسی
بیوپسی شامل برداشتن نمونه کوچکی از پوست یا بافت از آلت تناسلی است. سپس نمونه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد تا مشخص شود آیا سلول های سرطانی وجود دارند یا خیر. اگر سرطان پیدا شود، پزشک احتمالاً آزمایش‌های تصویربرداری دیگری را برای تعیین اینکه آیا سرطان گسترش یافته است یا خیر، انجام می‌دهد.
ام آر آی
ام آر ای MRI آلت تناسلی گاهی اوقات برای اطمینان از عدم گسترش سرطان به بافت های عمیق تر آلت تناسلی انجام می شود.
سی تی اسکن
سی تی اسکن تصاویر دقیقی از بدن در زوایای مختلف ایجاد می کند. گاهی اوقات، مقداری رنگ تزریق یا بلعیده می شود تا به پزشک کمک کند تا نواحی خاصی را واضح تر ببیند.
اسکن PET
این آزمایش از مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو تزریقی برای یافتن سلول های تومور سرطانی در بدن استفاده می کند. در این آزمایش تصویربرداری سلول‌های سرطانی روشن‌تر نشان داده می شوند، زیرا گلوکز بیشتری مصرف می‌کنند. اسکن PET ممکن است با سی تی اسکن انجام شود.
سیستوسکوپی
در طول سیستوسکوپی، پزشک به آرامی یک لوله نازک با یک دوربین در انتهای آن را در دهانه آلت تناسلی و از طریق مثانه وارد می کند. این امر به آنها اجازه می دهد تا نواحی مختلف آلت تناسلی و ساختارهای اطراف آن را مشاهده کنند.
سونوگرافی
این آزمایش از امواج صوتی با انرژی بالا برای ایجاد تصویری از بافت های بدن استفاده می کند.
مراحل سرطان آلت تناسلی مرحله سرطان نشان دهنده میزان گسترش آن است. بر اساس نتایج آزمایش‌های تشخیصی، پزشک تعیین می‌کند که سرطان در حال حاضر در کدام مرحله است. این امر به او کمک می‌کند بهترین برنامه درمانی را برای بیمار تعیین کند. همچنین به آنها اجازه می‌دهد چشم‌انداز بیمار را تخمین بزنند.
معیارهای مرحله بندی برای سرطان آلت تناسلی به شرح زیر است:
مرحله 0
سرطان فقط در لایه بالایی پوست است. سرطان نباید غدد، غدد لنفاوی یا سایر قسمت‌های بدن را درگیر کند.
مرحله ی 1
سرطان به بافت همبند درست زیر پوست گسترش یافته است. سرطان به هیچ غده، غدد لنفاوی یا سایر قسمت‌های بدن سرایت نکرده است.
مرحله 2
سرطان به بافت همبند زیر پوست و به رگ های لنفاوی یا رگ های خونی گسترش یافته یا سلول ها بسیار متفاوت از سلول های طبیعی به نظر می رسند، یا اینکه سرطان به بافت های نعوظ یا مجرای ادرار گسترش یافته است.
سرطان به هیچ بخش دیگری از بدن سرایت نکرده است.
مرحله A3
سرطان به بافت همبند زیر پوست و به رگ های لنفاوی یا رگ های خونی گسترش یافته است، یا سلول ها بسیار متفاوت از سلول های طبیعی به نظر می رسند، یا سرطان به بافت های نعوظ یا مجرای ادرار گسترش یافته است. سرطان به یک یا دو غدد لنفاوی در همان سمت کشاله ران گسترش یافته است. سرطان به هیچ بخش دیگری از بدن سرایت نکرده است.
مرحله B3
سرطان به بافت همبند زیر پوست و به عروق لنفاوی یا عروق خونی گسترش یافته است. سلول ها بسیار متفاوت از سلول های طبیعی به نظر می رسند، یا سرطان به بافت های نعوظ یا مجرای ادرار گسترش یافته است. سرطان به سه یا چند غده لنفاوی در یک طرف کشاله ران یا چندین غدد لنفاوی در دو طرف کشاله ران گسترش یافته است. سرطان به هیچ بخش دیگری از بدن سرایت نکرده است.
مرحله 4
سرطان به نواحی مجاور مانند استخوان شرمگاهی یا کیسه بیضه گسترش یافته است یا سرطان به سایر نواحی و اندام های بدن سرایت کرده است.
سرطان آلت تناسلی چگونه درمان می شود؟
دو نوع اصلی سرطان آلت تناسلی شامل سرطان تهاجمی و غیرتهاجمی است. سرطان آلت تناسلی غیرتهاجمی وضعیتی است که در آن سرطان به بافت‌های عمیق‌تر، غدد لنفاوی یا غدد گسترش نیافته است. سرطان مهاجم آلت تناسلی به شرایطی گفته می‌شود که در آن سرطان به عمق بافت آلت تناسلی و غدد لنفاوی اطراف گسترش یافته است. برخی از درمان های اصلی برای سرطان غیر تهاجمی آلت تناسلی عبارتند از:
- ختنه: پوست ختنه گاه آلت تناسلی برداشته می شود.
- لیزر درمانی: لیزربا شدت بالا برای از بین بردن تومورها و سلول های سرطانی استفاده می شود.
- شیمی درمانی: شکل تهاجمی درمان با دارو شیمیایی به از بین بردن سلول های سرطانی در بدن کمک می کند.
- ایمونوتراپی: یک درمان بیولوژیکی که در آزمایشگاه ایجاد می شود و سیستم ایمنی بدن را در برابر سلول های سرطانی تقویت، هدایت یا بازیابی می کند.
- پرتو درمانی: تابش پرانرژی تومورها را کوچک می کند و سلول های سرطانی را از بین می برد.
- کرایوسرجری: نیتروژن مایع تومورها را منجمد کرده و آنها را از بین می برد.
درمان سرطان مهاجم آلت تناسلی به جراحی بزرگ نیاز دارد. در این وضعیت جراحی ممکن است شامل برداشتن تومور، کل آلت تناسلی یا غدد لنفاوی در کشاله ران و لگن باشد. گزینه های جراحی شامل موارد زیر است:
جراحی اکسیزیونال
ممکن است برای برداشتن تومور آلت تناسلی، جراحی اکسیزیون انجام شود. در این روش یک بی حس کننده موضعی به بیمار داده می شود تا ناحیه را بی حس کند. سپس جراح تومور و ناحیه آسیب دیده را برمی دارد و مرزی از بافت و پوست سالم باقی می گذارد. برش با بخیه بسته خواهد شد.
جراحی موس
هدف از جراحی موس برداشتن کمترین بافت ممکن و در عین حال رهایی از شر تمام سلول های سرطانی است. در طی این روش، جراح یک لایه نازک از ناحیه آسیب دیده را برمی دارد. سپس آن را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کنند تا مشخص کنند که آیا سلول‌های سرطانی دارد یا خیر. این فرآیند تا زمانی که هیچ سلول سرطانی در نمونه های بافتی وجود نداشته باشد، تکرار می شود.
پنکتومی جزئی
پنکتومی جزئی بخشی از آلت تناسلی را از بین می برد. این عمل اگر تومور کوچک باشد بهترین نتیجه را دارد. برای تومورهای بزرگتر، کل آلت تناسلی ممکن است برداشته شود. برداشتن کامل آلت تناسلی، پنکتومی کامل نامیده می شود. صرف نظر از نوع جراحی انجام شده، باید هر 2 تا 4 ماه یکبار در طول سال اول پس از جراحی با پزشک خود دیدار داشته باشید. اگر کل آلت تناسلی شما برداشته شود، می توانید در مورد اینکه آیا جراحی ترمیمی آلت تناسلی می تواند یک گزینه خوب برای شما باشد یا خیر، صحبت کنید.
چشم انداز بلند مدت افراد مبتلا به سرطان آلت تناسلی چیست؟
بسیاری از افرادی که در مراحل اولیه، سرطان آلت تناسلی آن ها تشخیص داده می شوند، اغلب بهبودی کامل پیدا می کنند. نرخ بقای 5 ساله برای افراد مبتلا به تومورهایی که هرگز به غدد یا غدد لنفاوی گسترش نمی‌یابند، تقریباً 85 درصد است. همین نرخ هنگامی که سرطان به غدد لنفاوی در کشاله ران یا بافت های مجاور می رسد، تقریباً 59 درصد است. توجه به توجه داشته باشید که این آمارها کلی هستند. چشم انداز بیماری ممکن است بسته به سن و سلامت کلی شما متفاوت باشد. مهمترین کاری که می توانید برای افزایش شانس بهبودی خود انجام دهید این است که به برنامه درمانی پیشنهاد شده توسط پزشک خود پایبند باشید.
مقابله با سرطان آلت تناسلی
داشتن یک شبکه پشتیبانی قوی می تواند به شما در مقابله با هر گونه اضطراب یا استرس، کمک کند. همچنین ممکن است بخواهید به یک گروه حمایت از سرطان بپیوندید تا نگرانی‌های خود را با دیگران که در وضعیت مشابهی هستند، مطرح کنید. از پزشک خود در مورد گروه های حمایتی در منطقه خود بپرسید.
آزمایشات بالینی برای درمان سرطان
پزشکان و محققان در حال بررسی فرصت های جدید برای درمان سرطان آلت تناسلی هستند. کارآزمایی‌های بالینی درمان‌هایی را مطالعه می‌کنند که هنوز توسط سازمان غذا و دارو تأیید نشده‌اند. اگر علاقه مند به شرکت در یک کارآزمایی بالینی هستید، با پزشک مسئول درمان خود صحبت کنید. افراد ممکن است به دلایل زیادی از جمله نرسیدن به نتایج مورد نظر از طریق سایر درمان ها، شرکت در یک کارآزمایی بالینی را انتخاب کنند. اگر هزینه ها توسط اسپانسر کارآزمایی پوشش داده شود، ممکن است هزینه درمان در کارآزمایی بالینی رایگان باشد.
بسیاری از درمان های امروزی ابتدا به عنوان آزمایشات بالینی گذشته آغاز شد. برخی از درمان‌هایی که ممکن است در دسترس باشند عبارتند از تثبیت‌کننده‌های رادیویی، که می توانند سلول‌های سرطانی را نسبت به تشعشع حساس‌تر کنند و بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان ، که طی آن غدد لنفاوی حاوی سرطان برداشته می‌شود.
نتیجه گیری
علائم سرطان آلت تناسلی ممکن است شامل توده، زخم یا تغییر رنگ در آلت تناسلی و علائم تورم شامل سوزش، ترشح و خونریزی باشد. اگر علائم سرطان آلت تناسلی را دارید، برای تشخیص و درمان آن به پزشک یا متخصص اورولوژی مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام و درمان سریع می تواند نتایج را برای مبتلایان به سرطان آلت تناسلی بهبود بخشد.
منبع: healthline
