درمان تاول های دیابتی؛ علت و راه جلوگیری

اگر دیابت دارید و فوران خود به خود تاول ها را روی پوست خود تجربه می کنید، ممکن است دچار تاول های دیابتی شده باشید. به این وضعیت بولوزیس دیابتیکوروم نیز می گویند. اگرچه تاول ها ممکن است در اولین تشخیص موجب وحشت فرد شوند، اما بدون درد هستند و به طور معمول خود به خود و بدون بر جای گذاشتن جای زخم بهبود می یابند. تعدادی از بیماری های پوستی با دیابت مرتبط هستند. تاول های دیابتی نسبتاً نادر هستند. مقاله ای در مجله بین المللی دیابت، اشاره می کند که در ایالات متحده، این اختلال تنها در 0.5 درصد از افراد مبتلا به دیابت رخ می دهد. تاول های دیابتی در مردان دو برابر بیشتر از زنان است.

پدیدار شدن تاول های دیابتی

تاول های دیابتی اغلب روی پاها و انگشتان پا ظاهر شده و کمتر روی دست ها، انگشتان و بازوها مشاهده می شوند. تاول های دیابتی اغلب به صورت تاول هایی توصیف می شوند که هنگام سوختگی (فقط بدون درد) ایجاد می شوند. تاول های دیابتی به ندرت به صورت یک ضایعه منفرد ظاهر می شوند. بلکه دو طرفه هستند یا به صورت خوشه ای رخ می دهند. پوست اطراف تاول ها معمولا قرمز یا متورم نیست. اگر چنین است، فوراً به پزشک خود مراجعه کنید. تاول های دیابتی حاوی مایع شفاف و استریل هستند و معمولاً با خارش همراه می باشند.

درمان تاول های دیابتی

با توجه به خطر ابتلا به عفونت و زخم در هنگام دیابت، ممکن است بخواهید برای رد بیماری های پوستی جدی تر به یک متخصص پوست مراجعه کنید. بر اساس مقاله ای در Clinical Diabetes، تاول های دیابتی معمولاً طی دو تا پنج هفته بدون مداخله بهبود می یابند. مایع موجود در تاول ها استریل است. برای جلوگیری از عفونت، نباید خودتان تاول ها را سوراخ کنید، اگرچه اگر ضایعه بزرگ باشد، ممکن است نیاز شود پزشک مایع را تخلیه کند. این امر باعث می شود که پوست به عنوان پوششی برای زخم دست نخورده باقی بماند، که در صورت پاره شدن تصادفی تاول به ندرت اتفاق می افتد.

تاول ها را می توان با کرم یا پماد آنتی بیوتیک درمان کرد و برای محافظت از آسیب بیشتر آنها را بانداژ کرد. اگر خارش شدید باشد، پزشک ممکن است یک کرم استروئیدی تجویز کند. در نهایت، کنترل سطح قند خون مهمترین گامی است که می توانید برای جلوگیری از تاول های دیابتی یا سرعت بخشیدن به بهبود آن ها در صورت ابتلا به آن انجام دهید.

علل تاول های دیابتی

علت تاول های دیابتی ناشناخته است. بسیاری از ضایعات بدون آسیب شناخته شده ظاهر می شوند. پوشیدن کفش هایی که مناسب و راحت نیستند می تواند باعث ایجاد تاول شود. عفونت قارچی کاندیدا آلبیکنس یکی دیگر از علل شایع تاول در افراد مبتلا به دیابت است. اگر سطح قند خونتان به خوبی کنترل نشود، احتمال ابتلا به تاول های دیابتی بیشتر است. افرادی که نوروپاتی دیابتی دارند، آسیب عصبی که حساسیت به درد را کاهش می دهد، در برابر تاول های دیابتی آسیب پذیرتر هستند. تصور می شود که بیماری شریان محیطی نیز در این امر نقش داشته باشد.

چگونه از تاول های دیابتی جلوگیری کنیم؟

اگر دیابت دارید، مهم است که مراقب وضعیت پوست خود باشید. اگر نوروپاتی دارید، ممکن است تاول ها و ضایعات مورد توجه قرار نگیرند. اقداماتی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از تاول ها و همچنین جلوگیری از ابتلا به عفونت های ثانویه در هنگام ابتلا به ضایعات انجام دهید:

• هر روز پاهای خود را به طور کامل بررسی کنید.
• همیشه با پوشیدن کفش و جوراب از پاهای خود در برابر آسیب محافظت کنید.
• کفش هایی بپوشید که خیلی تنگ نباشند.
• کفش های نو را به آرامی بپوشید.
• هنگام استفاده از قیچی، ابزار دستی و تجهیزات باغبانی که می توانند باعث ایجاد تاول شوند، از دستکش استفاده کنید.
• اشعه ماوراء بنفش باعث ایجاد تاول در برخی افراد می شود. کرم ضد آفتاب بزنید و قرار گرفتن در معرض نور خورشید را محدود کنید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت پدیدار شدن تاول با پزشک خود تماس بگیرید. بیشتر تاول ها خود به خود بهبود می یابند، اما خطر عفونت ثانویه وجود دارد. علائم زیر نیاز به تماس فوری با پزشک دارد:

• قرمزی اطراف تاول
• ورم
• گرمای ساطع شده از ضایعه
• درد
• تب همراه با علائم فوق

در صورت مشاهده این علائم فوراً به پزشک مراجعه نمایید. برای دریافت نوبت پزشک متخصص می توانید به سایت نوبت دهی پزشکان دکتردکتر مراجعه فرمایید

منبع : healthline